Πολιτική

Προδημοσίευση από την Εργατική Πάλη Ιούλη-Αυγούστου   Στον πρόλογο του περίφημου έργου του «Η 18η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» ο Μαρξ, έγραψε: «(…) η πάλη των τάξεων στη Γαλλία δημιούργησε τέτοιες συνθήκες και τέτοια κατάσταση που έδωσαν τη δυνατότητα σ’ ένα μέτριο και γελοίο πρόσωπο να παίξει το ρόλο του ήρωα»[1]. Αυτή η κατάσταση όπως

Προδημοσίευση από την Εργατική Πάλη Ιούνη   Είναι γνωστό ότι οι εκλογές στο αστικό σύστημα δεν αποτυπώνουν σωστά τους ταξικούς συσχετισμούς που υπάρχουν σε μια κοινωνία. Και σε κάθε περίπτωση, η εκλογική ψήφος δεν είναι, και δεν μπορεί να είναι, το (μόνο) κριτήριο των κοινωνικών και ταξικών σχέσεων ή συσχετισμών που επικρατούν σε μια κοινωνία.

Αναδημοσίευση από την Εργατική Πάλη Μαΐου Οι ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων οργανισμών στους οποίους έχει συσσωρευτεί πλούτος από την εργασία γενεών αλλά και τη συνεισφορά ολόκληρης της κοινωνίας, αποτελεί έναν διαχρονικό στόχο των νεοφιλελεύθερων. Οι πολιτικές αυτές ξεκινούν να εφαρμόζονται από την δεκαετία του ’80, εντείνονται τις δεκαετίες του ’90 και ’00, απογειώνονται την περίοδο των μνημονίων:

Προδημοσίευση από την Εργατική Πάλη Μαΐου   «Metro-boulot-tombeau», δηλαδή «Μετρό-δουλειά-τάφος», αυτό το σύνθημα φωνάζουν εκατομμύρια εργαζόμενοι όλων των κατηγοριών και νέοι απ’ άκρου εις άκρον της Γαλλίας, αντιδρώντας στην (αντι)μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού Μακρόν. Ωστόσο, όσο και αν αυτό το σύνθημα φαίνεται μακάβριο, δίνει πλήρως το πραγματικό περιεχόμενο της (αντι)μεταρρύθμισης του «προέδρου των πλουσίων», όπως αποκαλεί