Εξαμηνιαία έκθεση της κομισιόν: Το νέο μνημόνιο

ΕΞΑΜΗΝΙΑΙΑ ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΟΜΙΣΙΟΝ: ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Από την Εργατική Πάλη Ιουλίου

Η Κομισιόν δημοσιοποίησε στις 6 Ιούνη την 3η μεταμνημονιακή έκθεσή της (ολοκληρώνοντας έτσι την 4η αξιολόγηση) για την Ελλάδα και ταυτόχρονα την πρώτη «Εξαμηνιαία Έκθεση Ενισχυμένης Εποπτείας» όπως είχε ήδη συμφωνηθεί για την λήξη (Αύγουστος του 2018) του 3ου Μνημονίου. Οι εξαμηνιαίες εκθέσεις εποπτείας —για την Ελλάδα ισχύει ενισχυμένη εποπτεία— ισχύουν για όλες τις χώρες της ΕΕ και καταρτίζονται με βάση το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης ώστε να εφαρμόζεται πλήρως και απαρέγκλιτα η νεοφιλελεύθερη πολιτική — με άλλα λόγια η έμμεση συνταγματοποίηση του νεοφιλελευθερισμού. Προφανώς δεν αποτελούν απλές εκθέσεις αλλά αυστηρές εντολές για την τήρηση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.

Η δημοσιοποίηση της Έκθεσης ενόψει των βουλευτικών εκλογών δεν ήταν καθόλου τυχαία. Στόχευε αφενός στο να στηλιτεύσει την ασήμαντη παρέκκλιση από τις μνημονιακές δεσμεύσεις, που αναγκάστηκε να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ με την ανακοίνωση των παροχών της 15ης Μάη προκειμένου να αποφύγει μια εκλογική πανωλεθρία στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Αφετέρου, στόχευε να υποδείξει και να δεσμεύσει την νέα κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή, στις μνημονιακές πολιτικές, στην επιτάχυνσή τους αλλά και στην λήψη νέων μέτρων, δηλαδή ενός νέου Μνημονίου.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όλες οι εκθέσεις, και πολύ περισσότερο η ελληνική, είναι αυστηρές απέναντι στις χώρες μέλη και τις αντίστοιχες κυβερνήσεις τους. Η Κομισιόν διαπιστώνει ότι η ΕΕ βυθίζεται σε μια νέα ύφεση που μπορεί να πυροδοτήσει μια βαθιά και παρατεταμένη κρίση, μεγαλύτερη αυτής του 2008. Πέρα από τους γνωστούς λόγους (αύξηση χρεών, εμπορικοί πόλεμοι, Brexit, αχρήστευση των πολιτικών αντιμετώπισης της κρίσης, κ.α.) η Κομισιόν φοβάται τις αδυναμίες στην ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και τις κολοσσιαίες  πιέσεις που δέχεται — πρόσφατα ο Ντράγκι μίλησε για «απαρχαιωμένο ευρωπαϊκό μοντέλο συσσώρευσης» του κεφαλαίου που στηρίζεται στην αυτοκινητοβιομηχανία αντί για τις νέες τεχνολογίες. Γι’ αυτούς τους λόγους η Κομισιόν ετοιμάζεται και προετοιμάζει με αυτές τις εκθέσεις όλες τις κυβερνήσεις για έναν νέο γύρο αντεργατικών επιθέσεων.

Η ελληνική Έκθεση: μνημόνια, μνημόνια και νέα μνημόνια

Η ελληνική Έκθεση κάνει δύο διαπιστώσεις και εκδίδει μία εντολή.

Η πρώτη διαπίστωση είναι ότι η Ελλάδα, παρά τις γελοίες διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ, εξακολουθεί να εφαρμόζει με αυστηρότητα τις μνημονιακές δεσμεύσεις και γι’ αυτό δίνει τα εύσημα στην ελληνική κυβέρνηση και ιδιαίτερα για την επίτευξη της… συγκράτησης των κρατικών δαπανών για την υγεία και την παιδεία!

Η δεύτερη διαπίστωση που κάνει είναι ότι οι προεκλογικές παροχές της 15ης Μάη («13η» σύνταξη, 120 δόσεις για την αποπληρωμή των δανείων, μείωση φορολογικών συντελεστών σε ορισμένα είδη, ανακοίνωση για κατάργηση της προγραμματισμένης μείωσης του αφορολόγητου, κ.α.) είναι επικίνδυνες για δύο λόγους: αφενός κινδυνεύουν να εκτροχιάσουν τους προϋπολογισμούς και αφετέρου δεν κινούνται στην «σωστή κατεύθυνση». Ενώ η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι αυτές οι παροχές θα κοστίσουν 0,6% του ΑΕΠ για το 2019 και άλλο τόσο για το 2020, η  Κομισιόν, αντίθετα, εκτιμά ότι το κόστος θα φθάσει περίπου το 1,5% του ΑΕΠ για κάθε έτος, δηλαδή ανέρχεται κοντά σε 4-5 δισ. ευρώ. Με άλλα λόγια, η Κομισιόν εκτιμά ότι οι παροχές αυτές υπονομεύουν τις μνημονιακές δεσμεύσεις και γι’ αυτό θα πρέπει η νέα κυβέρνηση, όποια κι αν είναι αυτή, να τις καταργήσει. Επιπλέον, η Κομισιόν εκτιμά ότι δεν κινούνται στην «σωστή κατεύθυνση», με άλλα λόγια, αυτό το υπερεθνικό αντεπαναστατικό στρατηγείο, αυτά τα αιμοβόρικα αρπακτικά της Κομισιόν, δεν ανέχονται ούτε καν ασήμαντες προεκλογικές παροχές, ούτε καν φιλανθρωπίες και ελεημοσύνες, για τις μάζες. Όλα θα πρέπει να δίνονται για την «ανάπτυξη» δηλαδή για την μείωση των φόρων στις επιχειρήσεις ή αλλιώς για την αύξηση των κερδών τους.

Γι’ αυτό και η Έκθεση στηλιτεύει ως απαράδεκτη την μείωση επιλεγμένων φορολογικών συντελεστών καθώς και την ανακοίνωση της κατάργησης της μείωσης του αφορολόγητου και αντιπροτείνει την μείωση των φόρων των επιχειρήσεων. Καταγγέλλει την «ρύθμιση των 120 δόσεων», όχι για κανέναν άλλο λόγο αλλά γιατί δεν διασφαλίζεται η… πιστή τήρησή τους. Καταγγέλλει την 13η σύνταξη (που ούτε 13η, ούτε σύνταξη είναι) γιατί κινδυνεύει να αυξήσει τις δαπάνες για τις συντάξεις που κατά την Κομισιόν είναι οι μεγαλύτερες, ως ποσοστό του ΑΕΠ, στην ΕΕ, και δεν διστάζει να καταγγείλει ακόμη και τη ρύθμιση για τις… συντάξεις χηρείας. Καταγγέλλει τις καθυστερήσεις στην μεταφορά των κόκκινων δανείων στα αρπακτικά funds, και απαιτεί επιτάχυνση των πλειστηριασμών των κατοικιών. Ανησυχεί για την ασήμαντη αύξηση του βασικού μισθού (άσχετα αν αυτή εφαρμόζεται) καθώς και για την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων (ανεξάρτητα αν αυτές είναι ελάχιστες) και ξεκαθαρίζει ότι θα παρακολουθεί τις επιπτώσεις αυτών στην «ανάπτυξη» και ανά πάσα στιγμή θα παρέμβει για διορθώσεις! Ανησυχεί και για την καθυστέρηση της αναμόρφωσης των κριτηρίων για τα επιδόματα αναπηρίας, δηλαδή για την καθυστέρηση που εμφανίζεται στο πετσόκομμά τους. Ανησυχεί επίσης και για την μικρή επιβράδυνση στο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων. Τέλος, ευγενικά πλην σαφώς απαγορεύει και τις λογιστικές αλχημείες του Τσακαλώτου περί «μαξιλαριού» 5 δισ. ώστε το 2020 να περιοριστεί το δημοσιονομικό πλεόνασμα στο 2,5% του ΑΕΠ.

Το Πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης

Κοντολογίς, η Έκθεση της Κομισιόν έχει αποφασίσει για το μνημονιακό πρόγραμμα της επόμενης κυβέρνησης, προτού καν αποφασίσουν οι έλληνες ψηφοφόροι — εξάλλου το δημοκρατικό δικαίωμα των εκλογών η Κομισιόν το έχει καταργήσει προ πολλού: διατήρηση των αιματοβαμμένων πλεονασμάτων στο 3,5%, επιτάχυνση και γενίκευση των πλειστηριασμών των πρώτων κατοικιών, λουκέτο σε υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, αύξηση της άμεσης (εφαρμογή της μείωση του αφορολόγητου) και έμμεσης φορολογίας των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, κατάργηση της φορολογίας των επιχειρήσεων που σε συνδυασμό με την ανακατανομή των δημόσιων δαπανών θα οδηγήσει στην πλήρη καταβαράθρωση της παιδείας, της υγείας, των συντάξεων, των δημοτικών υπηρεσιών, επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, μείωση των μισθών, κ.α. Όλα αυτά όχι για την όποια «ανάπτυξη» αλλά μόνο για την αναδιανομή του πλούτου και την τόνωση των κερδών.

Αλλά αν η Κομισιόν έχει αποφασίσει για εμάς πριν από εμάς, οφείλουμε και εμείς να κάνουμε την σωστή επιλογή στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές: να προετοιμαστούμε για την ανατροπή των μνημονίων, να ενισχύσουμε και να ψηφίσουμε την Οργάνωση Κομμουνιστών Διεθνιστών Ελλάδας.