Συρία: Μεγάλη ελληνική συμμετοχή στις επιχειρήσεις των ιμπεριαλιστών
ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ
Διαγκωνίζεται για ευθεία εμπλοκή μας στη Συρία η κυβέρνηση!
–
Από την Εργατική Πάλη Οκτώβρη
–
Μεγαλώνει επικίνδυνα η ελληνική εμπλοκή στις στρατιωτικές επιχειρήσεις των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών, που στοχεύουν στη Συρία, στην τεράστια αντιπαράθεσή τους με τη Ρωσία. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ–ΑΝΕΛ και τα επιτελεία του ελληνικού καπιταλισμού δείχνουν να μην έχουν κανένα δισταγμό για να εξυπηρετήσουν αυτά τα σχέδια.
Οι τρεις φρεγάτες που συμμετείχαν σε επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο είναι η μεγαλύτερη ναυτική δύναμη που έχει στείλει ποτέ εκτός συνόρων η Ελλάδα. Η φρεγάτα «Έλλη» συμμετέχει στη νατοϊκή αρμάδα SNMG2, που παρακολουθεί τη ναυτική δραστηριότητα της Ρωσίας στα παράλια της Αν. Μεσογείου. Η «Νικηφόρος Φωκάς», από τις ακτές του Λιβάνου, εντάσσεται στη δύναμη της αποστολής “UNIFIL” του ΟΗΕ, που επιβάλλει εμπάργκο όπλων προς οργανώσεις που έχουν χαρακτηριστεί «τρομοκρατικές», όπως η Χεζμπολάχ. Η «Λήμνος», από τα βόρεια της Αιγύπτου, συμμετέχει μαζί με άλλα μέσα του ελληνικού στρατού (4 αεροσκάφη F16, 1 C-130, 3 ελικόπτερα AH–64, Ομάδα Ειδικών Επιχειρήσεων του Πολεμικού Ναυτικού) στην καθοδηγούμενη από τους Αμερικανούς άσκηση «Λαμπρό Άστρο 2018». Σε αυτές τις ασκήσεις συμμετέχουν και άλλα αντιδραστικά καθεστώτα, σύμμαχοι των ιμπεριαλιστών όπως η Ιορδανία, η Αίγυπτος και η Σαουδική Αραβία.
Το φιλοπόλεμο κρεσέντο ήρθε την στιγμή που η σύγκρουση στη Συρία βρισκόταν στο χείλος μιας εκρηκτικής κλιμάκωσης, μετά από κατάρριψη στις 17/9 ενός ρωσικού αεροσκάφους Ιλιούσιν με 15 νεκρούς. Η κατάρριψη έγινε από τη συριακή αεράμυνα, είχε όμως μεθοδευτεί από την δράση του Ισραήλ, πιθανότατα σε συντονισμό με τη Γαλλία. Την ώρα του συμβάντος, ισραηλινά αεροσκάφη βομβάρδιζαν τη Λατάκεια (σημαντικό προπύργιο των συριακών δυνάμεων), ενώ τα ισραηλινά F-16 σκοπίμως «κρύφτηκαν» πίσω από το σήμα ραντάρ του ρωσικού αεροσκάφους, κάνοντάς το ασπίδα στα πυρά που θα δέχονταν. Η γαλλική φρεγάτα «Οβέρνη» είχε επίσης εκτοξεύσει πυραύλους προς τη Λατάκεια.
Παράλληλα ξεπερνάει κάθε όριο η αναβάθμιση των στρατιωτικών βάσεων επί ελληνικού εδάφους. Μετατρέπονται σε πραγματικά φρούρια και ορμητήρια, έχοντας καθοριστικό ρόλο στις επιθέσεις των ιμπεριαλιστών, στη συνολική στρατιωτική και τεχνική υποστήριξή τους: Σούδα, Ανδραβίδα, Άραξος, Σκύρος (για τα αμερικανικά drones που επιχειρούν από τη Λάρισα), σχέδια για νέες βάσεις σε Αλεξανδρούπολη (η οποία μαζί με το λιμάνι και τους ενεργειακούς σταθμούς παραδίδεται πλήρως στα χέρια των ΗΠΑ) και Κάρπαθο κ.λπ. Διαρκώς αναβαθμίζεται ο επιθετικός άξονας Ελλάδας-Κύπρου και των αιματοβαμμένων καθεστώτων Αιγύπτου-Ισραήλ. Συσφίγγεται η στρατιωτική συνεργασία με τις ΗΠΑ, όπως φάνηκε και από την επίσκεψη στην Αθήνα (3/9) του αρχηγού του Γενικού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων Τζόζεφ Ντάνφορντ, που συνάντησε τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ Ευάγγελο Αποστολάκη. Ήταν η 3η τέτοια συνάντηση σε διάστημα λίγων μηνών, για την «εμβάθυνση της αμυντικής(!) συνεργασίας», ενώ δισεκατομμύρια ξοδεύονται για νέους εξοπλισμούς.
Όλα αυτά υπό την μπαγκέτα του πρέσβη των ΗΠΑ Τζέφρι Πάιατ (από τους ενορχηστρωτές του αμερικανοκίνητου φασιστικού πραξικοπήματος στην Ουκρανία το 2014), που έχει αναδειχθεί σε ύψιστο παράγοντα της πολιτικής ζωής μέσα στα πλαίσια του σφιχτού εναγκαλισμού με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό με τις φιέστες με την αστερόεσσα στη ΔΕΘ, τα ταξίδια του Τσίπρα στις ΗΠΑ, τις θερμές συναντήσεις του με τον υπ. εμπορίου Γουίλμπουρ Ρος, τις υποσχέσεις για αμερικανικές «επενδύσεις». Όχι βέβαια ότι το δολάριο θα αναστηλώσει τον παραγωγικό ιστό της χώρας! Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εταιρία αμερικανικών συμφερόντων ΟΝΕΧ (του Πάνου Ξενοκώστα), μετά από τα ναυπηγεία του Νεωρίου Σύρου, μάλλον θα καταλήξουν και αυτά της Ελευσίνας και του Σκαραμαγκά, που συνδέεται βέβαια στενά με εξοπλιστικές παραγγελίες, επισκευές κ.λπ. για τις ΗΠΑ.
Η συγκυρία όπου ξεδιπλώνεται αυτός ο πολεμοκάπηλος τυχοδιωκτισμός είναι κρίσιμη:
– Στη Συρία, το καθεστώς Άσαντ, με τον αποφασιστικό ρόλο Ρωσίας και Ιράν, εκκαθαρίζει τα τελευταία προπύργια του Ισλαμικού Κράτους. Στα νοτιοδυτικά, οι ρωσικές και ιρανικές δυνάμεις έχουν φτάσει στα σύνορα με το Ισραήλ. Στα βορειοδυτικά, επίκειται η εκκαθάριση του Ιντλίμπ. Η Τουρκία διεκδικεί δυναμικά το δικό της αυτόνομο μερίδιο στον έλεγχο περιοχών. Η «συμμαχία της Αστάνα» (μεταξύ Ρωσίας, Τουρκίας, Ιράν) παρά τις εσωτερικές αντιθέσεις της, επιχειρεί σοβαρά να αποτελέσει αντίβαρο στις ΗΠΑ. Έτσι, οι ΗΠΑ προσπαθούν αγωνιωδώς να μην κλείσει το μέτωπο της Συρίας, κάτι που θα μεταφραζόταν σε σημαντικές απώλειες στον σχεδιασμό της «επόμενης μέρας». Προσπαθούν να αναζωπυρώσουν τη σύγκρουση, ουσιαστικά με προβοκάτσιες (όπως η κατάρριψη του Ιλιούσιν). Να εξωθήσουν Ισραήλ και Σ. Αραβία σε ανοιχτή επίθεση ενάντια στο Ιράν, πράγμα βέβαια δύσκολο αλλά και τρομερά επικίνδυνο. Να πιαστούν από τη λύσσα των ιμπεριαλιστικών τσακαλιών, της Γαλλίας και της Βρετανίας, να χωθούν στη σύγκρουση (την κατάσταση βολιδοσκοπεί και η Γερμανία). Έτσι έχει συγκεντρωθεί στην περιοχή μια τρομακτική στρατιωτική ισχύς, διακινδυνεύοντας μια εκρηκτική σύγκρουση με τις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις – κάνοντας τον πλανήτη να κρατάει την ανάσα του.
– Τις επόμενες βδομάδες είναι προγραμματισμένες γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ (από την αμερικανική Εxxon και την Qatar Petroleum), ενώ σε άλλα τεμάχια έχει ανακοινώσει ότι θα κάνει δικές της και η Τουρκία. Η ανάγκη προετοιμασίας και γι’ αυτή την κατάσταση μεγαλώνει τη στρατιωτική συνεργασία της Ελλάδας και των ΗΠΑ με την Κύπρο, αλλά και τον κίνδυνο «επεισοδίων».
Σε αυτό το φιτίλι βάζουν προσάναμμα οι «πρόθυμοι» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ όπως και της αστικής μνημονιακής «αντιπολίτευσης», η πολεμοκάπηλη και τυχοδιωκτική ελληνική μπουρζουαζία! Ορισμένοι κύκλοι φτάνουν να ονειρεύονται τη μετατροπή μας σε «νέο Ισραήλ»(!) και σίγουρα τους έχει ανοίξει η όρεξη να αποδείξουν την «προθυμία» τους, να δρέψουν τα όποια ανταλλάγματα, ακόμα και με μια ευθεία εμπλοκή στη Συρία. Αυτά τα σχέδια σημαίνουν για τον ελληνικό λαό ακραία φτωχοποίηση, ακόμα πιο «μαύρη» αντιδημοκρατική αναδίπλωση, κίνδυνο να γίνουμε κρέας για τα κανόνια. Άλλωστε και ιστορικά, το αποτέλεσμα παρόμοιων εξορμήσεων του ελληνικού καπιταλισμού υπήρξε καταστροφικό. Είναι ζωτική ανάγκη η ανάπτυξη ενός αντιπολεμικού και αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, μαχητικού, ενωτικού, ενάντια σε βάσεις και εξοπλισμούς, ενάντια στους πολεμοκάπηλους «άξονες» και κάθε εμπλοκή του ελληνικού καπιταλισμού στον πόλεμο στη Συρία και την περιοχή.
