Βόρεια Ιρλανδία: Ιστορική νίκη για το Σιν Φέιν 

Από την Εργατική Πάλη Ιουνίου  

 

Στις 7 Μάη για πρώτη φορά στην ιστορία της Β. Ιρλανδίας το Σιν Φέιν, η πάλαι ποτέ πολιτική πτέρυγα του IRA, αναδείχθηκε σε πρώτο κόμμα με ποσοστό 29%, αφήνοντας οκτώ μονάδες πίσω το «ενωτικό», συντηρητικό DUP (Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα). Η σημασία αυτού του αποτελέσματος , με δεδομένο ότι το Σιν Φέιν βγήκε πρώτο κόμμα και στην ΕΙΡΕ το 2019 (ανεξάρτητα αν οι αντίπαλοι του κατόρθωσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση που να το αποκλείει), είναι τεράστια διότι ανοίγει η συζήτηση για την αποχώρηση της Β. Ιρλανδίας από τη Μ. Βρετανία και ένωση της με την ΕΙΡΕ. Το ίδιο το Σιν Φέιν ανοίγει πολύ επιφυλακτικά αυτή τη συζήτηση, μιλώντας με αρκετά αόριστους όρους για «μια δεκαετία ευκαιριών» και την πιθανότητα δημοψηφίσματος εντός αυτού του χρονικού πλαισίου. 

 

Τα αποτελέσματα του Σιν Φέιν 

Στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα του Σιν Φέιν από μόνο του δεν είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό. Η αύξηση του ποσοστού του είναι μόλις 1,1% και απλά συντηρεί τον αριθμό των εδρών του (27). Εντυπωσιακή είναι η πτώση του DUP (21,3% από 28% και 25 από 28 έδρες). Η προεκλογική καμπάνια του DUP συνέχισε λυσσασμένα την υποστήριξη του Brexit, το οποίο όμως δεν έχει βελτιώσει στο ελάχιστο τη ζωή των βρετανικών μαζών με ευθύνη της κυβέρνησης Τζόνσον. Αντίθετα περιπλέκει την κατάσταση στη Β. Ιρλανδία αφού η ολοκλήρωση του Brexit επί του εδάφους της θα σημάνει ένα σκληρό σύνορο με την ΕΙΡΕ, κάτι που αποτελεί παραβίαση των συμφωνιών της Μεγάλης Παρασκευής.2 Έτσι εισάχθηκε το Πρωτόκολλο Βόρειας Ιρλανδίας, το οποίο ορίζει δασμούς στις εισαγωγές από τη Μεγάλη Βρετανία στη Βόρεια Ιρλανδία. Το Πρωτόκολλο πολεμήθηκε από το DUP. Το DUP επέλεξε να επενδύσει σε ενωτικές γκαρίδες, παρουσιάζοντας το πρωτόκολλο ως το όχημα με το οποίο η Β. Ιρλανδία θα αποσπαστεί από τη Μ. Βρετανία, ταυτίζοντας αυτό το ενδεχόμενο με το τέλος του κόσμου. Το Σιν Φέιν επικέντρωσε την καμπάνια του στο αυξημένο κόστος ζωής, το στεγαστικό ζήτημα, τη διάσωση του συστήματος υγείας ενώ οι αναφορές σε Ενιαία Ιρλανδία ήταν οι ελάχιστες δυνατές. 

 

Μια πιο συνολική εικόνα του εκλογικού αποτελέσματος 

Όσον αφορά τον συσχετισμό δύναμης ανάμεσα σε ενωτικούς και εθνικιστές, τα πράγματα έχουν παραμείνει αρκετά σταθερά. Στη νέα Συνέλευση, οι ενωτικοί έχουν πλεονέκτημα δύο εδρών (37 προς 35) σε σύγκριση με το πλεονέκτημα μίας έδρας το 2017 (40 προς 39). Εμφανίζεται λοιπόν φθορά και στα δύο βασικά αστικά στρατόπεδα. Στο ενωτικό στρατόπεδο τις σημαντικές απώλειες των DUP και UUP (-8,4% αθροιστικά) αναπληρώνει σε μεγάλο βαθμό το ακραίο TUV (Παραδοσιακή Ενωτική Φωνή) (7,6% από 2,5%) Στο εθνικιστικό στρατόπεδο ο μεγάλος χαμένος είναι το SDLP (Σοσιαλδημοκρατικό και Εργατικό Κόμμα) με 9,1% από 12% και 8 από 12 έδρες. 

Μεγάλος ωφελημένος ήταν το κόμμα της Συμμαχίας (Alliance) με 13,5% από 9% και 17 έδρες από 8 που εκφράζει περισσότερο θέση υπέρ της διατήρησης της διχοτόμησης. 

Ιδιαίτερη σημασία έχουν η μάλλον κακή επίδοση του σχηματισμού PbP (Οι Άνθρωποι πάνω από τα Κέρδη)3 που υποχώρησε στο 1,2% από 1,8%, ενώ το 2016 συγκέντρωνε 2% με υποψηφιότητες σε 3 μόνο περιφέρειες. Αν και διατήρησε την έδρα, είχε μάλλον την χειρότερη εκλογική του επίδοση. Ισχύει ως ένα βαθμό ότι είχε απώλειες προς το Σιν Φέιν, όμως η υποχώρηση του σχετίζεται και με την κρίση της διεθνούς τάσης του αλλά και και με την αδυναμία του να ριζώσει στους εργαζόμενους με ένα πρόγραμμα σωτηρίας, ένα σύγχρονο επαναστατικό πρόγραμμα. 

 

Μια νίκη χωρίς αντίκρυσμα 

Οι εξελίξεις θα απογοητεύσουν όσους ελπίζουν σε δημοψήφισμα για μια ενωμένη Ιρλανδία. Πέρα από την απόρριψη της ιδέας από τον κυβερνητικό συνασπισμό της ΕΙΡΕ, το πρόβλημα βρίσκεται στην πολιτική του Σιν Φέιν. 

Το Σιν Φέιν, με ιστορία από το 1905, έχει περάσει αρκετές φάσεις ριζοσπαστικοποίησης, ιδίως όταν εντεινόταν η σύγκρουση των ιρλανδικών μαζών με τον βρετανικό ιμπεριαλισμό που χρησιμοποιούσαν σαν κύριο μέσο τον IRA. Μετά τις συμφωνίες της Μ. Παρασκευής, ξεκίνησε μία νέα πολιτική περίοδος. Η όλη τακτική του συνοψίζεται πια στην εκλογική ενίσχυση του Σιν Φέιν, ώστε να συνθηκολογήσει από «θέση ισχύος» με το DUP και τους Βρετανούς. Η κατάληξη είναι σήμερα το DUP να απορρίπτει κάθε συναίνεση, παραλύοντας το τοπικό κοινοβούλιο και τον σχηματισμό τοπικής κυβέρνησης αν δεν καταργηθεί το πρωτόκολλο της Β. Ιρλανδίας. Το Σιν Φέιν απαντά με γενικολογίες για άμεση διενέργεια δημοψηφίσματος …εντός δεκαετίας, με διαδικασία όμως την οποία μπορεί να καλέσει μόνο το βρετανικό κοινοβούλιο και που φυσικά απέρριψε μόλις λίγα λεπτά μετά το τέλος των εκλογών. 

Βασική ψευδαίσθηση την οποία συνεχίζει να σπέρνει το Σιν Φέιν, είναι η πίστη στην προοδευτική φύση της ΕΕ, την οποία απέκτησε πολύ όψιμα.4 Υπολογίζοντας ότι η ιδιότητα μέλους και των δύο τελωνειακών περιοχών μπορεί να τονώσει την οικονομία, εθελοτυφλεί στον αντιδραστικό ρόλο της ΕΕ. Έτσι, οι Βρετανοί δεν έχουν παρά να παριστάνουν ότι τετραγωνίζουν τον κύκλο με την ΕΕ για πολύ, πολύ καιρό ακόμα και ταυτόχρονα να απειλούν πως αν δεν μπορεί το τοπικό κοινοβούλιο να κυβερνήσει, θα αναλάβουν αυτοί. 

Η λύση δεν μπορεί να δοθεί παρά μόνο από την πάλη του εργατικού κινήματος της Ιρλανδίας και της Βρετανίας, ενάντια στους ιμπεριαλιστές τόσο της ΕΕ όσο και της Βρετανίας, με οδηγό ένα επαναστατικό κόμμα.