Εκλογές ΗΠΑ σε εμφυλιοπολεμικό κλίμα

Αναδημοσίευση από την Εργατική Πάλη Νοεμβρίου 2024

Στις 5 Νοέμβρη θα εκλεγεί ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Όπως και στις προηγούμενες εκλογές (που κέρδισε ο Μπάιντεν των Δημοκρατικών στο «νήμα» και οι οπαδοί του Τραμπ εισέβαλαν στο Καπιτώλιο για να ακυρώσουν την ανακήρυξη του Προέδρου) το κλίμα είναι πολεμικό. Οι Δημοκρατικοί, αφού εκπαραθύρωσαν τον Μπάιντεν και έχρισαν υποψήφια την Αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις, έκαναν αγώνα δρόμου για να καλύψουν το χαμένο έδαφος από το σαφές προβάδισμα που είχε αποκτήσει ο Τραμπ, ειδικά μετά την έναρξη της σφαγής στη Γάζα. Η προεκλογική εκστρατεία μεταβλήθηκε σε χαμηλής έντασης εμφύλιο πόλεμο, με τους υποψηφίους να ανταλλάσσουν προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, να ξοδεύουν πακτωλούς εκατομμυρίων και ο ένας υποψήφιος, ο Ντ.Τραμπ να γίνεται 2 φορές στόχος δολοφονικής επίθεσης! Η πολιτική κρίση του αμερικανικού ιμπεριαλισμού – απόρροια της οικονομικής και πολιτικής του υποβάθμισης – έχει χτυπήσει κόκκινο και φαίνεται πως οι εκλογές θα είναι ένα ακόμα επεισόδιο της σφοδρής ενδοαστικής σύγκρουσης για την εξουσία στις ΗΠΑ.

Το 2024, το εξωτερικό χρέος των ΗΠΑ έφτασε τα 35,5 τρις (121% του ΑΕΠ) και θα φτάσει στο 131% το 2030. Αυξάνεται με ρυθμό 1 τρις κάθε 100 ημέρες, ενώ το ετήσιο έλλειμμα του προϋπολογισμού είναι 1,83 τρις δολάρια. Για πρώτη φορά δαπανήθηκαν περισσότερα κεφάλαια για αποπληρωμή τόκων παρά για τις αμυντικές δαπάνες που είναι τεράστιες.

Την τελευταία τριετία, η επιλογή των ΗΠΑ να ΝΑΤΟποιήσουν την Ουκρανία και να ξεκινήσουν πόλεμο με τη Ρωσία, τους έχει κοστίσει πάνω από 200 δις, ενώ για την υποστήριξη των δολοφόνων Σιωνιστών του Ισραήλ μόνο τον τελευταίο χρόνο έχουν δαπανήσει 22 δις.

Ωστόσο, οι επιθετικές κινήσεις του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού (βλ. Ουκρανία, Μ. Ανατολή, Ταϊβάν κ.ά.) δε φαίνονται για την ώρα ικανές να συντρίψουν τους αντιπάλους και να αντιστρέψουν την καθοδική πορεία της αμερικανικής ηγεμονίας στον καπιταλιστικό κόσμο. Τα στοιχεία δείχνουν πως η άνοδος των BRICS συνεχίζεται (με ηγέτη την Κίνα) και ο σχεδιασμός τους για έναν πολυπολικό κόσμο, που δεν θα υπόκειται στην ιμπεριαλιστική ηγεσία των ΗΠΑ, προχωράει. Το 1992 οι G7 είχαν το 45,5% του παγκόσμιου ΑΕΠ και οι BRICS το 16,7%. Το 2023 οι G7 είχαν το 29,3% και οι BRICS το 37,4%. Το ΑΕΠ των BRICS έφτασε τα 60 τρις, ενώ οι προβλεπόμενοι ρυθμοί ανάπτυξης είναι 4% έναντι 1,7% για τους G7. H σαφής ανάδειξη των ιμπεριαλιστών της Ανατολής στους νέους οικονομικούς και πληθυσμιακούς γίγαντες της εποχής μας έχει δυναμιτίσει την αστική τάξη των ΗΠΑ, που ψάχνει σχέδιο απάντησης (έχουν αποτύχει όλα τα προηγούμενα) στην υποβάθμισή της και δείχνει να καταφεύγει στην πολιτική με άλλα μέσα, δηλαδή στον πόλεμο. Είναι κρίσιμες οι αποφάσεις που θα ληφθούν από τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και γι αυτό τρομερά κρίσιμες και οι εκλογές του Νοέμβρη.

Πρωτοφανής διχασμός

240 περίπου εκατομμύρια ψηφοφόροι θα ψηφίσουν για πρόεδρο, για 34 από τις 100 έδρες της Γερουσίας (τώρα την ελέγχουν οι Δημοκρατικοί) και για τις 435 έδρες της Βουλής των Αντιπροσώπων (τώρα την ελέγχουν οι Ρεπουμπλικάνοι). Οι εκλογές στις Πολιτείες θα αναδείξουν 538 εκλέκτορες, οι οποίοι για να αναδείξουν πρόεδρο χρειάζονται πλειοψηφία των 270. Οι εκλέκτορες επικυρώνουν την εκλογή Προέδρου στις 6 Ιανουαρίου και η ορκωμοσία του νέου Προέδρου είναι στις 20/1. Ήδη, με το ξεκίνημα της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, οι Ρεπουμπλικάνοι έχουν κάνει 130 προσφυγές για τη διαδικασία και οι Δημοκρατικοί 35. Η ρητορική των αντιπάλων δείχνει ότι δύσκολα θα αποδεχτούν μια ήττα και ενδεικτικά 2 στους 3 Αμερικανούς φοβούνται πως οι εκλογές θα συνοδευτούν με βίαια επεισόδια. Η αστυνομία, η εθνοφρουρά και ο στρατός είναι σε συναγερμό, ενώ κιγκλιδώματα άρχισαν ήδη να τοποθετούνται σε διάφορα σημεία των μεγάλων πόλεων. Όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν οριακές διαφορές, αλλά μάλλον προσπαθούν να θολώσουν το προβάδισμα του Τραμπ.

Δημοκρατικοί

Οι Δημοκρατικοί, κρατώντας αποστάσεις από τον Genocide Joe Μπάιντεν, στηρίζονται σε έναν πακτωλό ενισχύσεων (ξόδεψαν 270 εκατομμύρια ως τον Σεπτέμβριο, έναντι 78 εκ. του Τραμπ), με μπροστάρη τον Μπ. Γκέιτς που πρόσφερε 50 εκατομμύρια και τους «σταρ» του Χόλιγουντ που (με το καλό ή με το στανιό) στηρίζουν μαζικά την Κάμαλα Χάρις. Αποκαλούν τον Τραμπ ‘φασίστα’, ανασύρουν νέες καταγγελίες για βιασμούς γυναικών και προσπαθούν να εμφανίσουν ένα φιλολαϊκό πρόγραμμα, που να αγγίζει τους νέους και τους αφροαμερικανούς ψηφοφόρους. Υπερασπίζονται τις αμβλώσεις και τη διεύρυνση της υγειονομικής περίθαλψης, την προστασία της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Δηλώνουν πως θα αυξήσουν τη φορολογία των πλουσίων από το 21% στο 28% και για όσους κερδίζουν πάνω από 400  χιλ. ετησίως. Έτσι υπόσχονται πως θα εξοικονομήσουν χρήματα για φοροελαφρύνσεις σε οικογένειες με παιδιά, σε αγοραστές πρώτης κατοικίας, σε μικρές επιχειρήσεις, ενώ θα επιδοτήσουν τα νεογέννητα. Αυτά όμως είχαν υποσχεθεί και στη θητεία Μπάιντεν, χωρίς να κάνουν τίποτα – ο «ριζοσπάστης» γερουσιαστής Μπέρνι Σάντερς διαμαρτύρεται πως δεν υπήρξε έγκαιρη απεύθυνση στα εργατικά στρώματα – ενώ η γενοκτονία στη Γάζα έχει τουλάχιστον δυσαρεστήσει σημαντικό τμήμα Δημοκρατικών και Μουσουλμάνων ψηφοφόρων. Ακόμα και οι φιλοπόλεμες/ αντιρωσικές κραυγές περιορίστηκαν από τη Χάρις στην προεκλογική της εκστρατεία. Τα παραμύθια περί πράσινης ανάπτυξης σταματούν στις ομιλίες που γίνονται σε πολιτείες που παράγουν υδρογονάνθρακες. Ίσως περισσότερο από ποτέ οι Δημοκρατικοί στερούνται της εμπιστοσύνης των λαϊκών στρωμάτων και της εργατικής τάξης και η λογική του μικρότερου κακού δείχνει να έχει ξεθωριάσει σημαντικά.

Ρεπουμπλικάνοι

Ο Τραμπ κατηγορεί τη ρητορική της «κομμουνίστριας» Κάμαλα Χάρις ως υπαίτιο των δολοφονικών επιθέσεων εναντίον του. Χαϊδεύει το ακροδεξιό/ φασιστικό ακροατήριό του, κατακεραυνώνοντας τη μετανάστευση και προτείνει χιλιάδες προσλήψεις συνοριοφυλάκων με αύξηση μισθών και θανατική ποινή για όποιον «παράτυπο» μετανάστη σκοτώνει αμερικανό πολίτη. Θέλει να οργανώσει την εθνοφυλακή ως σώμα προστασίας από τον «εσωτερικό εχθρό», που είναι οι παράφρονες ακροαριστεροί. Προστατεύει την οπλοκατοχή, την παραγωγή υδρογονανθράκων και θεωρεί την κλιματική αλλαγή παραμύθι. Απευθύνεται όμως και στους Μουσουλμάνους, υποσχόμενος πως θα φέρει ειρήνευση στη Μ. Ανατολή, αλλά και στην Ουκρανία, όπου θα προτάξει τον οικονομικό παράγοντα έναντι των όπλων. Έτσι έχει εξασφαλίσει την στήριξη ιμάμηδων που τον παρουσιάζουν ως ειρηνοποιό! Αυτά υπόσχεται, υπερασπιζόμενος όμως μέχρι θανάτου, όπως λέει, το Ισραήλ! Εξάλλου είναι ο αρχιτέκτονας της απαράδεκτης μεταφοράς της ισραηλινής πρωτεύουσας από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ.

Πλεονέκτημά του θεωρείται η οικονομία, όμως για ποιους; Ο Τραμπ υπόσχεται να ανανεώσει τον νόμο της προηγούμενης κυβέρνησής του, με τον οποίο μειώθηκε η φορολόγηση του μεγάλου κεφαλαίου από το 35% στο 21% και εξασφαλίστηκαν γιγάντια κέρδη στους πλούσιους. Από τον πακτωλό φοροελαφρύνσεων για την αστική τάξη η εργατική τάξη δεν είχε κανένα όφελος. Τώρα υπόσχεται αναβίωση της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας, με την επιβολή δασμών 60% στα κινεζικά αυτοκίνητα και 10-20% στα υπόλοιπα  ευρωπαϊκά κ.ά. και ευελπιστεί πως έτσι θα καλύψει το κενό από τους χαμένους φόρους των πλουσίων. Δισεκατομμυριούχοι όπως ο Έλον Μασκ και ο Μπέζος τον στηρίζουν με ζεστό χρήμα και με τη βοήθεια των ΜΜΕ που ελέγχουν.

Αυτές οι εξαγγελίες έχουν βάλει φωτιά στην ΕΕ, που παραδέρνει στην ύφεση και λόγω του ακολουθητισμού της προς τις ΗΠΑ στο Ουκρανικό. Έτσι όλοι περιμένουν το αποτέλεσμα για να δουν αν οι κατευθύνσεις της πολιτικής των ΗΠΑ θα αλλάξουν και προς ποιά κατεύθυνση. Πάντως, αργά ή γρήγορα και με όποιον πρόεδρο, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός θα προχωρήσει σε μια στρατιωτική αναμέτρηση με τους ιμπεριαλιστές της Ανατολής, με καταστροφικές συνέπειες για όλους τους λαούς του πλανήτη. Είναι κρίσιμο ζήτημα αν θα καταφέρει η εργατική τάξη των ΗΠΑ (η οποία δίνει αγώνες όπως η συνεχιζόμενη απεργία στα εργοστάσια της BOEING), όχι μόνο να συγκροτήσει ένα αντιπολεμικό κίνημα, αλλά και να οικοδομήσει ένα δικό της Κόμμα – Εργατικό,  Διεθνιστικό, Σοσιαλιστικό. Ξεφεύγοντας οριστικά από τις συμπληγάδες του δικομματισμού των πολεμοκάπηλων ψευτο-Δημοκρατικών και των συντηρητικών ψευτο-αντισυστημικών Τραμπικών.