Όχι στον βρώμικο πόλεμο των ιμπεριαλιστών στη Λιβύη

Κάτω το Καθεστώς Καντάφι – Καμιά εμπιστοσύνη στο Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο

Νίκη στις λαϊκές επαναστατικές επιτροπές της Λιβύης – Νίκη στην Αραβική Επανάσταση

Κάτω η κυβέρνηση του πολεμοκάπηλου Παπανδρέου

12 χρόνια μετά τους «ανθρωπιστικούς» βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας, οι ιμπεριαλιστές με επικεφαλής τις ΗΠΑ επεμβαίνουν στρατιωτικά στη Λιβύη με τα ίδια προσχήματα: για «προστασία των αμάχων», για «ανθρωπιστικούς λόγους», ενάντια «στο δικτατορικό καθεστώς και για τη Δημοκρατία». Όπως και στις περιπτώσεις της Γιουγκοσλαβίας (1999), του Αφγανιστάν (2001) και του Ιράκ (2003), όπως και σε κάθε προηγούμενη περίπτωση, οι πραγματικοί λόγοι δεν έχουν καμία σχέση με τις προφάσεις και τα προσχήματά τους. Οι ιμπεριαλιστές (Γάλλοι, Βρετανοί, Αμερικάνοι) και το ΝΑΤΟ δεν δίνουν δεκάρα για τους αμάχους, για τη Δημοκρατία και για το χθεσινό τους φίλο Καντάφι, που σήμερα ονομάζουν «αιμοσταγή δικτάτορα». Βομβαρδίζουν τη Λιβύη και σύντομα θα επέμβουν και με χερσαίες δυνάμεις:

Πρώτον, για να ελέγξουν απόλυτα τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Λιβύης (για τον ίδιο ακριβώς λόγο που έκαναν δυο πολέμους στον Περσικό Κόλπο και το Ιράκ). Ιδιαίτερα σήμερα, μετά την πυρηνική καταστροφή στη Φουκοσίμα της Ιαπωνίας, ο στρατηγικός ενεργειακός ρόλος του πετρελαίου και του φυσικού αερίου αναβαθμίζονται σημαντικά και προφανώς και η τιμή τους.

Δεύτερον, για να κατευθύνουν τις πολιτικές εξελίξεις, σύμφωνα με τα συμφέροντά τους βάζοντας στη θέση του ξοφλημένου Καντάφι (όπως έκαναν με το Σαντάμ στο Ιράκ) κάποιο ανδρείκελό τους και σε κάθε περίπτωση σε βάρος των εξεγερμένων μαζών της Λιβύης.

Τρίτον, με την επέμβασή τους θέλουν να ελέγξουν τις εύθραυστες επαναστάσεις και εξεγέρσεις στον αραβομουσουλμανικό κόσμο -ιδιαίτερα στην Αίγυπτο- και αν δυνατό να σταματήσουν τις επαναστατικές εξελίξεις σ’ όλη την περιοχή, οι οποίες απειλούν να σαρώσουν τα καθεστώτα-στηρίγματά τους και να αλλάξουν τις γεωπολιτικές και ταξικές ισορροπίες στη Β. Αφρική και τη Μ. Ανατολή, στην Αφρική και σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε έδωσαν το «πράσινο φως» στη Σαουδική Αραβία να επέμβει στο Μπαχρέιν για να καταστείλλει τις εξεγερμένες μάζες και υποστηρίζουν τον αιμοσταγή δικτάτορα της Υεμένης που διαπράττει πραγματική γενοκτονία σε βάρος του λαού αυτής της πολύπαθης χώρας.

Τα κροκοδείλια δάκρυα που χύνουν για τις σφαγές των αμάχων, για τα δημοκρατικά δικαιώματα των λαών της περιοχής, δεν μπορούν και δεν πρέπει να ξεγελάσουν κανένα. Γιατί είναι αυτοί που δημιούργησαν και υποστήριξαν για δεκαετίες όλες αυτές τις στυγνές και αιματηρές δικτατορίες. Γιατί είναι συνένοχοι για τις χειρότερες σφαγές (Παλαιστίνη, Ιράκ, Αφγανιστάν κλπ.), για την φτώχεια, την εξαθλίωση και την πείνα των λαών της περιοχής. Πέρα απ’ αυτό, αποτελεί πραγματική ειρωνεία οι ιμπεριαλιστές, ο Σαρκοζί, η Κάμερον, ο Ομπάμα… ο Τσολάκογλου-Παπανδρέου και η παρέα του να επικαλούνται τη Δημοκρατία και τα δημοκρατικά δικαιώματα, την ίδια στιγμή που καθημερινά πετσοκόβουν τα δημοκρατικά, πολιτικά, κοινωνικά, ατομικά δικαιώματα και ελευθερίες και επιβάλουν τις στυγνές δικτατορίες των αγορών, την ανεργία, τη φτώχεια και την εξαθλίωση στους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία στη χώρες τους και σ’ όλο τον κόσμο.

Ο λαός της Λιβυής και συνολικά οι λαϊκές μάζες των αραβικών χωρών δεν έχουν τίποτα καλό να περιμένουν από τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών, ούτε «δημοκρατία» ούτε ευημερία, παρά μόνο νέα δεσμά, καταστολή, λεηλασία των χωρών τους και φτώχεια. Μόνος δρόμος είναι η δική τους ανεξάρτητη οργάνωση, χωρίς παζάρια και «βοήθειες» από τους ιμπεριαλιστές και τα ντόπια φερέφωνά τους, ενάντια στα στυγνά και ξοφλημένα καθεστώτα όπως και του Καντάφι. Του Καντάφι που, για να κρατηθεί στην εξουσία, προσπάθησε και προσπαθεί να πάρει την υποστήριξη των ιμπεριαλιστών, εμφανίζοντας το καθεστώς του ως μοναδική εγγύηση ενάντια στην «ισλαμική επιρροή», την Αλ Κάιντα κλπ. Το καθεστώς του Καντάφι, όπως λίγο ως πολύ όλα τα καθεστώτα που προέκυψαν από την αράβικη επανάσταση των δεκαετιών του ’50 και του ’60, μετατράπηκε σε μια στρατιωτική ή στρατιωτικοαστυνομική ολιγαρχία. Το καθεστώς Καντάφι εξελίχθηκε επί της ουσίας σε μια οικογενειακή ολιγαρχία , δεν υπήρχε ούτε ένα ψευτο-κόμμα όπως στα άλλα καθεστώτα της περιοχής.

Λόγω των αδυναμιών των εξεγερμένων μαζών ή ακόμη ότι αστικά και φιλοιμπεριαλιστικά στοιχεία προσπαθούν να προσεταιριστούν ή και να «κλέψουν» την εξέγερση και να την οδηγήσουν σε αστικά πλαίσια ή και στην αγκαλιά των ιμπεριαλιστών δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε τις εξεγερμένες μάζες ή να ταχθούμε κρυφά ή φανερά με τον Καντάφι. Είναι εγκληματικό λάθος να θεωρηθεί ότι μετά την ιμπεριαλιστική επίθεση, το καθεστώς Καντάφι διεξάγει, αντικειμενικά, ένα εθνικοαμυντικό πόλεμο ή ότι παίζει ένα αντιιμπεριαλιστικό ρόλο. Άλλο τόσο είναι εγκληματικό λάθος η εξισορρόπηση του καθεστώτος Καντάφι και των ιμπεριαλιστών. Όσο διεφθαρμένο, βάρβαρο και αν είναι το καθεστώς Καντάφι δεν μπορεί να συγκριθεί με την διαφθορά και τη βαρβαρότητα των ιμπεριαλιστών, σε ποσότητα και ποιότητα. Φυσικά για όσους, δυστυχώς και από την αριστερά, τάσσονται υπέρ της επέμβασης «για ανθρωπιστικούς λόγους» ή δήθεν «για να αποτρέψουν μια σφαγή» όχι μόνο κάνουν εγκληματικό λάθος αλλά τάσσονται και εναντίον όλων των επαναστάσεων και εξεγέρσεων της περιοχής, δηλαδή της πρώτης επαναστατικής ελπίδας του 21ου αιώνα.

Ο λαός της Λιβύης δεν έχει τίποτα καλό να περιμένει από λεγόμενο Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο που συντάσσεται με του ιμπεριαλιστές. Μόνος δρόμος είναι η δική τους ανεξάρτητη οργάνωση, η ενίσχυση των Λαϊκών Επαναστατικών Επιτροπών ενάντια στους ιμπεριαλιστές και τα φερέφωνά τους, ενάντια στο καθεστώς Καντάφι στηριζόμενοι στις εξεγερμένες μάζες του αραβομουσουλμανικού κόσμου και στο ευρωπαϊκό προλεταριάτο.

Η κατοχική κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έτρεξε αμέσως να ταυτιστεί με τους ιμπεριαλιστές για να συμμετάσχει στο βρώμικο πόλεμο ενάντια στη Λιβύη και την αραβική επανάσταση. Ο κατοχικός πρωθυπουργός Παπανδρέου έτρεξε αμέσως στο Παρίσι για να συμμετάσχει στην πρώτη γραμμή της συμμορίας των «γερακιών» όπου καθορίστηκαν οι τελευταίες λεπτομέρειες της στρατιωτικής επέμβασης ενάντια σε μια γειτονική χώρα. Αυτή η κυβέρνηση, που με την πολιτική της έβαλε την χώρα στο μνημόνιο και την παρέδωσε στη λεηλασία του ξένου και ντόπιου κερδοσκοπικού κεφαλαίου, τώρα κάνει ένα ακόμη βήμα παραπάνω. Μετατρέπει τη χώρα μας σε στρατιωτικό ορμητήριο και πιόνι στους πολεμικούς σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστών, του ΝΑΤΟ και του σιωνιστικού Ισραήλ, μη διστάζοντας να εμπλακεί για πρώτη φορά -εδώ και σχεδόν 100 χρόνια- τόσο ενεργά και με τόσα στρατιωτικά μέσα ενάντια σε μια γειτονική χώρα. Και ακόμα, για τυχοδιωκτικούς πολεμικούς σκοπούς των ιμπεριαλιστών και του ΝΑΤΟ να διαθέσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, την ίδια στιγμή που κόβει συντάξεις, μισθούς, επιδόματα ανεργίας, κατακρεουργεί τις δαπάνες για υγεία, παιδεία και κοινωνική ασφάλιση, ξεπουλάει όλο το δημόσιο πλούτο. Αυτή η κυβέρνηση δεν έχει καμιά νομιμοποίηση να σύρει τη χώρα σ’ έναν βρώμικο πόλεμο των ιμπεριαλιστών ενάντια σε μια γειτονική χώρα. Πρέπει να φύγει αμέσως.

– Καμιά εμπλοκή της χώρας μας, να κλείσει η βάση της Σούδας, να μην χρησιμοποιηθούν ελληνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις ως ορμητήρια πολέμου κατά της γειτονικής χώρας!

– Λεφτά για την υγεία, την παιδεία την ασφάλιση – όχι για συμμετοχή στους πολέμους των ιμπεριαστών.

– Έξω η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ!

– Όχι στην χρήση της πυρηνικής ενέργειας, να κλείσουν τα πυρηνικά εργοστάσια στην περιοχή μας, στην Ευρώπη και σ’ όλο τον κόσμο.

Η ανθρωπότητα, η Ευρώπη, η περιοχή μας και η χώρα μας ζουν μια από τις πιο δύσκολες και κρίσιμες ώρες μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα αποτελεί μια θανάσιμη απειλή για την επιβίωση της ανθρωπότητας. Τα τραγικά αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει η παγκόσμια οικονομική κρίση, επιδεινώνονται με την πυρηνική καταστροφή της Φουκοσίμα και τώρα με τον βρώμικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο εναντίον της Λιβύης. Εμπρός να απαλλαγούμε απ’ αυτό το παρακμασμένο σύστημα.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ