ΜΕΤΡΟ: ένα χρόνο επιστρατευμένοι οι εργαζόμενοι

Περίπου εκατό εργαζόμενοι και συνδικαλιστές συμμετείχαν στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας το μεσημέρι της Τρίτης 28/1 έξω απ’ τα γραφεία της ΣΤΑΣΥ ΑΕ (Σταθερές Συγκοινωνίες) στην Ομόνοια, απαιτώντας την άρση της επιστράτευσης των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ.

Στο πλάι των εργαζομένων του ΜΕΤΡΟ βρέθηκαν εργαζόμενοι στις συγκοινωνίες (ΟΑΣΑ–ΕΘΕΛ), απολυμένοι της ΕΡΤ, σχολικοί φύλακες και εκπαιδευτικοί σε «διαθεσιμότητα», γιατροί που βρίσκονται σε απεργία διαρκείας. Συμμετείχαν επίσης ο «Συντονισμός ενάντια σε διαθεσιμότητες/κλεισίματα», το «Συντονιστικό Νοσοκομειακών Επιτροπών Αγώνα Υγειονομικών», η ΠΟΣΠΕΡΤ, εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ και της Γ΄ ΕΛΜΕ Αθήνας, μέλη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το «Κίνημα Δεν Πληρώνω», η ΟΚΔΕ.

Έχουν περάσει 12 μήνες από τότε που η χουντική συμμορία των Σαμαρά–Βενιζέλου (μαζί με τον Κουβέλη) αποφάσισε την πολιτική επιστράτευση των εργαζομένων–απεργών στο ΜΕΤΡΟ. Θέλησαν έτσι να επιβάλλουν «το νόμο και την τάξη» στους εργαζόμενους, που είχαν ξεκινήσει με το σωματείο τους (ΣΕΛΜΑ) απεργία διαρκείας για τη σωτηρία της συλλογικής σύμβασης και τη μη εφαρμογή του «ενιαίου μισθολογίου»–φτωχολογίου. Την 8^η μέρα απεργίας και με τα πρώτα δείγματα διεύρυνσης του αγώνα, αποφασίστηκε η επίταξη των απεργών και τα ξημερώματα της Παρασκευής 25/1/2013, ΜΑΤ–ΥΜΕΤ και ΕΚΑΜ εισέβαλαν στο αμαξοστάσιο των Σεπολίων, με μια επιχείρηση στα «αντιτρομοκρατικά» πρότυπα.

Ένα χρόνο μετά, τα αποτελέσματα της πολιτικής της μνημονιακής συγκυβέρνησης, της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, είναι φανερά. 2 εκ. άνεργοι, 1 εκ. απλήρωτοι εργαζόμενοι, 3 εκ. φτωχοί. Το προσδόκιμο ζωής μειώνεται 1 έτος για κάθε χρόνο Μνημονίου. Το δημόσιο χρέος ξανανέβηκε στα επίπεδα του 2010 (321 δις Ευρώ, 175% του ΑΕΠ), ενώ τα χρέη νοικοκυριών και επιχειρήσεων είναι ανυπολόγιστα. Ασφαλιστικό σύστημα, εκπαίδευση, υγεία διαλύονται καθημερινά.

Οι συγκοινωνίες βρίσκονται σε τροχιά ξηλώματος, με τη μείωση των δαπανών και των δρομολογίων (συνολικά υπάρχει σήμερα μια σημαντική μείωση του συγκοινωνιακού έργου), ενώ οι εργαζόμενοι –που σ’ αυτούς στηρίζεται η συνέχιση της καθημερινής λειτουργίας των μέσων μαζικής μεταφοράς– έχουν ήδη υποστεί μειώσεις στους μισθούς τους.

Γι’ αυτά τα «επιτεύγματα», η συγκυβέρνηση χρησιμοποιεί ωμή τρομοκρατία και καταστολή, επιστρατεύσεις απεργών (ναυτεργάτες, καθηγητές), Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, πραξικοπήματα τύπου ΕΡΤ, διώξεις αγωνιστών, κτηνώδη αντιμετώπιση των μεταναστών αδελφών μας. Ακόμα χειρότερα έρχονται με το νέο Μνημόνιο (όπως κι αν το ονομάσουν), με τους πλειστηριασμούς/ κατασχέσεις σπιτιών, καταθέσεων, κάθε εισοδήματος και περιουσίας των εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων – για να σώσουν τις τράπεζες, το κεφάλαιο, το σύστημά τους!

Πρέπει να υπερασπίσουμε το δικαίωμα στην απεργία, τις ελευθερίες μας, στο ΜΕΤΡΟ και παντού. Οι εργαζόμενοι στο ΜΕΤΡΟ να ενώσουν τον αγώνα τους με όλους τους εργαζόμενους στον κλάδο των συγκοινωνιών, για να σπάσουν στην πράξη την επιστράτευση και ν’ αποτρέψουν τις επερχόμενες απολύσεις («αξιολόγηση», «διαθεσιμότητες», «κινητικότητα»), που απειλούν με νέο σαρωτικό κύμα (και στις συγκοινωνίες). Όλος ο ελληνικός λαός πρέπει να στηρίξει αυτό τον αγώνα, απαιτώντας δημόσιες, φτηνές, ποιοτικές συγκοινωνίες για όλους – για να μην ξαναέχουμε θανάτους–δολοφονίες όπως του 19χρονου Θανάση στο Περιστέρι, που σπρώχτηκε έξω απ’ το τρόλει για ένα απλήρωτο εισητήριο!

Συνολικά χρειάζεται η ενότητα, η αποφασιστικότητα, ο συντονισμός των αγώνων όλων των εργαζομένων, για να οργανώσουμε μια Γενική Πολιτική Απεργία Διαρκείας, στέλνοντας τα Μνημόνια κι αυτούς που τα ψήφισαν στον αγύριστο.