Κεντροαφρικανική Δημοκρατία: νέα επέμβαση του γαλλικού ιμπεριαλισμού

Ένας μόλις χρόνος πέρασε από την αποστολή γαλλικών στρατευμάτων στο Μάλι και η κυβέρνηση Ολάντ εξαπέλυσε στις αρχές Δεκέμβρη νέα στρατιωτική επιχείρηση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία. Η δίνη της κρίσης της ευρωπαϊκής οικονομίας και των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών στη Μαύρη Ήπειρο ωθεί τη γαλλική μπουρζουαζία να συμπεριφέρεται ως λυσσασμένη γάτα και ν’ απλώνει τ’ αποικιοκρατικά νύχια της σε αφρικανικές χώρες, αρνούμενη να παραδεχθεί ότι έπαψαν να είναι αποικίες της εδώ και μια πεντηκονταετία.

Καθώς η κρίση στη γαλλική οικονομία βαθαίνει και οξύνεται, με μεγάλες βιομηχανικές μονάδες να κλείνουν η μία μετά την άλλη, την ανεργία να αυξάνεται ασταμάτητα και τα δημόσια χρέη και ελλείμματα να εκτροχιάζονται, καθώς περιθωριοποιείται οικονομικά και πολιτικά μέσα στην Ε.Ε. προς όφελος της Γερμανίας, η γαλλική αστική τάξη προσπαθεί να πιαστεί από τα παραδοσιακά «κεκτημένα» της, την προνομιακή θέση της στη γαλλόφωνη Αφρική. Όμως αυτά αμφισβητούνται πλέον από ένα νέο κύμα λαϊκών επαναστάσεων στη βόρεια Αφρική και κυρίως από την κινέζικη οικονομική διείσδυση στην Αφρική, που έχει ρίξει το μερίδιο της Γαλλίας στην αγορά της Υποσαχάριας Αφρικής από 10% το 2000 στο 4,7% το 2011 (ενώ της Κίνας ανήλθε στο 16% την ίδια χρονιά). Εγκλωβισμένος στη διπλή αυτή μέγγενη, ο γαλλικός ιμπεριαλισμός καταφεύγει σε απανωτές στρατιωτικές επιχειρήσεις για να διασώσει ό,τι μπορεί, με τελευταίο θύμα το λαό της Κεντροαφρικανικής Δημοκρατίας.

Η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, αποικία της Γαλλίας μέχρι το 1960, φυτεμένη στο κέντρο της Αφρικής, είναι από τις πιο φτωχές χώρες στον κόσμο, με μόλις 2,1 δις δολάρια ΑΕΠ και πληθυσμό 4,5 εκ. Περικλείει στο εσωτερικό της πάνω από 80 εθνοτικές ομάδες, κληρονομιά της αποικιοκρατικής περιόδου και των συνόρων που διαμόρφωσαν «με τον χάρακα» οι ιμπεριαλιστές. Το βιοτικό επίπεδο είναι πανάθλιο: προσδόκιμος μέσος όρος ζωής μόλις 44 έτη, 1 στους 10 κατοίκους μεταξύ 14 και 49 ετών πάσχουν από HIV. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 2003 είχε μόλις 643 χλμ. ασφαλτοστρωμένου δρόμου. Το υπέδαφός της περιλαμβάνει σημαντικά κοιτάσματα ουρανίου, πετρελαίου, χρυσού και διαμαντιών, που είναι το κύριο εξαγώγιμο προϊόν, αντιστοιχώντας στο 57% της αξίας των εξαγωγών.

Η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία είναι ακόμα ένα παράδειγμα της κινεζικής διείσδυσης. Πριν την ανατροπή του Μποζιζέ, υπέγραψε με την Κίνα δεκάδες εμπορικές συμφωνίες. Τον Ιούνιο μάλιστα του 2012, την πρωτεύουσα Μπαγκούι επισκέφτηκαν κινέζοι αξιωματούχοι, για να επεκτείνουν τη διμερή συνεργασία και στον στρατιωτικό τομέα. Λίγο πριν την ανατροπή του, ο Μποζιζέ ισχυρίστηκε ότι οι παραστρατιωτικές ομάδες τον πολεμούσαν επειδή άνοιξε την αγορά της χώρας στους ανταγωνιστές της Γαλλίας. «Πριν δώσουμε το πετρέλαιο στους Κινέζους, το είχα προσφέρει στην Total, αλλά δεν έγινε τίποτε. Έστειλα σύμβουλό μου στο Παρίσι για την υπόθεση του ουρανίου και αρνήθηκαν. Τελικά, το έδωσα στους Νοτιοαφρικανούς.», δήλωνε το Δεκέμβριο του 2012.

Ο Μποζιζέ ανήλθε στην εξουσία το 2003 με τη βοήθεια γαλλικών στρατευμάτων και κυβέρνησε μέχρι τα μέσα του 2013, όταν ανατράπηκε ένοπλα από τον «Σελέκα», έναν εθνικά και θρησκευτικά ετερόκλητο συνασπισμό παραστρατιωτικών ομάδων, και τη θέση του πήρε ο Ντζοτότια. Ο συνασπισμός διαλύθηκε από τον Ντζοτότια το Σεπτέμβριο του 2013, αλλά κομμάτια συνέχισαν τη δράση τους ως σήμερα, πιθανόν στην πλευρά του ανατραπέντος προέδρου, προκαλώντας χάος και αποσταθεροποίηση που έδωσαν πρόσχημα για τη γαλλική επέμβαση.

Η απόφαση πάρθηκε από τον Ολάντ, που υποσχέθηκε ότι «η κυβέρνηση θα παρουσιάσει στο κοινοβούλιο όλες τις εξηγήσεις». Όπως πάντα, η επέμβαση συνοδεύτηκε από τα απαραίτητα υποκριτικά εχέγγυα ανθρωπισμού και δημοκρατικών προθέσεων, ώστε να μπορέσει η γαλλική κοινωνία να καταπιεί την κτηνώδη πολιτική. «Με την παρουσία της στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία η Γαλλία δεν κυνηγά προσωπικά συμφέροντα […] θέλει να επαναφέρει την ομαλότητα σ’ έναν λαό που απειλείται από παράνομες φατρίες». Την απόφαση για αποστολή γαλλικών στρατευμάτων με σκοπό τον αφοπλισμό των παραστρατιωτικών ομάδων, μαζί με δυνάμεις της ΜΙSCA (αφρικανική «ειρηνευτική δύναμη») ενέκρινε και ομόφωνο ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ στις 5 Δεκέμβρη, του οποίου τη συνδρομή είχε ζητήσει εξάλλου και ο τωρινός πρωθυπουργός της χώρας.

Στα πενήντα χρόνια από την απόκτηση της τυπικής ανεξαρτησίας των πρώην αποικιών, ο γαλλικός ιμπεριαλισμός έχει επέμβει σαράντα φορές στην Αφρική φέρνοντας μόνο δυστυχία στους λαούς της Μαύρης Ηπείρου, στηρίζοντας απάνθρωπες δικτατορίες, καθεστώτα αμέτρητης διαφθοράς και αγριότητας, υποκινώντας το χάος το φυλετικών και θρησκευτικών συγκρούσεων. Σήμερα που η επιθετικότητά του οξύνεται απότομα, το γαλλικό εργατικό κίνημα οφείλει να πιαστεί από τις μεγαλειώδεις παραδόσεις του αντιιμπεριαλιστικής πάλης και συμπαράστασης σε αποικιακούς λαούς, όπως ξεπηδάνε απ’ τη δεκαετία του ’60 και να σταματήσει τον κτηνώδη κατήφορο της γαλλικής μπουρζουαζίας.