Ιδρυτική Συνδιάσκεψη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ
… με φόντο τα προκλητικά «πόθεν έσχες» βουλευτών του
Στις 19-22 Δεκέμβρη πραγματοποιήθηκε η Ιδρυτική Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ. Η σύγκλησή της ήταν φυσικό επακόλουθο της απόφασης συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα, με αυτοδιάλυση των «συνιστωσών».
Μέσα στον έναν περίπου μήνα που κράτησε ο εσωτερικός διάλογος ενόψει της συνδιάσκεψης, ελάχιστες ήταν οι ουσιαστικές συζητήσεις πάνω σε πολιτικά ζητήματα και πολύ περισσότερο σε σχέση με τα καθήκοντα που θέτει η τρομερά κρίσιμη και περίπλοκη περίοδος που διανύουμε. Αντίθετα, εμφανίστηκαν όλα τα χαρακτηριστικά που απαντώνται στην κλασική σοσιαλδημοκρατία και σε πλήρως γραφειοκρατικοποιημένες οργανώσεις: ίντριγκες μέσα στις τοπικές οργανώσεις μεταξύ αντίπαλων τάσεων και ομάδων, ανούσιες αντιπαραθέσεις γύρω από το εκλογικό σύστημα και τη διαδικασία ανάδειξης των αντιπροσώπων αλλά και μαζική εγγραφή «νέων μελών», καθώς η κάθε τάση και συνιστώσα μετέφερε στη νεολαία μέλη της από οργανώσεις του κόμματος και έγραφε μέλος οποιονδήποτε πιθανό και απίθανο «ψηφοφόρο», ακόμα και χωρίς την παραμικρή πολιτική δραστηριότητα ή σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ, στα πλαίσια της ανελέητης μάχης των «κουκιών» για τη συνδιάσκεψη.
Κατά τη διάρκεια της ίδιας της συνδιάσκεψης, η πολιτική ένδεια συνεχίστηκε και αποτυπώθηκε και στα κείμενα που ψηφίστηκαν, την Ιδρυτική Πολιτική Διακήρυξη και το Σχέδιο Αρχών Λειτουργίας, που και τα δύο απηχούν τις απόψεις της πλειοψηφούσας τάσης, που προέρχεται από τη Νεολαία Συνασπισμού και πρόσκειται στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Στην Πολιτική Διακήρυξη είναι εμφανής η απουσία ανάλυσης για τα διακυβεύματα της περιόδου, για την κρίση του παγκόσμιου και ελληνικού καπιταλισμού, ακόμα και για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να οργανωθεί η νεολαία για να αντισταθεί στο ζοφερό μέλλον που της ετοιμάζουν. Δεν υπάρχει συγκεκριμένο σχέδιο επέμβασης στους χώρους της νεολαίας και στους αγώνες της, ενώ δεν είναι καν δεδομένος ένας κοινός σχεδιασμός και δράση με το ίδιο το κόμμα! Επιπλέον, από τα κείμενα απουσιάζει κάθε αναφορά στον αντιδραστικό ρόλο του ΝΑΤΟ και του Ευρωστρατού, σε αντίθεση ακόμα και με παλαιότερα κείμενα της Νεολαίας Συνασπισμού. Γίνεται αντιληπτό ότι η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και οι υποστηρικτές της στη Νεολαία δεν την αντιλαμβάνονται ως εργαλείο οργάνωσης και δράσης των νέων ανθρώπων για τη ζωή και το μέλλον τους, αλλά ως ψηφοθηρικό μηχανισμό και όργανο άνευ όρων υποστήριξης της περίφημης «αριστερής» ή «αντιμνημονιακής» κυβέρνησης.
Κατά τα άλλα, στη συνδιάσκεψη κυριάρχησε το θέμα που ταλανίζει εδώ και καιρό τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή αυτό της διάλυσης των συνιστωσών. Οι νεολαίοι που προέρχονται από τις οργανώσεις ΔΕΑ και «Κόκκινο», που είναι και οι μόνες συνιστώσες που μέχρι στιγμής δεν έχουν δεχτεί να αυτοδιαλυθούν, όπως προβλέπει το καταστατικό του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, πέτυχαν να διατηρηθεί η πρόβλεψη περί αριστίνδην εκλογής τεσσάρων μελών από τις συνιστώσες στο Κεντρικό Συμβούλιο (ΚΣ) της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ.
Στην ψηφοφορία για το ΚΣ κατατέθηκαν τέσσερις διαφορετικές λίστες, που αντιπροσωπεύουν αντίστοιχες τάσεις του κόμματος. Από την πλειοψηφούσα «Ιδρυτική Διακήρυξη – Ανασύνθεση» (έλαβε 47,43% των ψήφων των αντιπροσώπων και 32 από τις 71 έδρες στο ΚΣ) αποσπάστηκε η «Αριστερή Κίνηση» (έλαβε 35,11% και 24 έδρες). Και οι δύο τάσεις προέρχονται από τη Νεολαία Συνασπισμού και η μεταξύ τους «διάσταση» ελάχιστα ως καθόλου έχει να κάνει με υπαρκτές πολιτικές διαφορές, αλλά οφείλεται σε αντιπαραθέσεις προσωπικών μηχανισμών κάποιων ηγετικών στελεχών. Η «Αριστερή Πλατφόρμα» έλαβε 15,2% και 10 έδρες, πολύ λιγότερο από το ποσοστό της αντίστοιχης τάσης (Λαφαζάνης) στο κόμμα. Τέλος, η «Κομμουνιστική Πλατφόρμα» έλαβε 2,26% και μία έδρα.
Στο μεταξύ, δόθηκαν στη δημοσιότητα οι δηλώσεις «πόθεν έσχες» των βουλευτών του ελληνικού κοινοβουλίου, ουσιαστικά μια καταγραφή των «φανερών» περιουσιακών τους στοιχείων, χωρίς όμως να υπάρχει η παραμικρή υποχρέωση να δικαιολογήσουν το συνολικό ύψος της περιουσίας τους. Κι αν ο προκλητικός πλουτισμός όλων σχεδόν των βουλευτών των αστικών κομμάτων, με καταθέσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ και δεκάδες ακίνητα, προκαλεί αηδία στους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, πολλά ερωτηματικά εγείρονται από τις δηλώσεις αρκετών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Οι πιο κραυγαλέες περιπτώσεις αφορούν τους Τσουκαλά, Σταθάκη και Τσακαλώτο. Ο Τσουκαλάς, πρώην πρόεδρος της ΟΤΟΕ και προερχόμενος από την ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ), γνωστός για το ρόλο του στο ξεπούλημα της απεργίας των τραπεζοϋπαλλήλων το 2005, εμφανίζει καταθέσεις πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ. Βέβαια, από τυπική άποψη είναι «εντάξει», καθώς αυτές προέρχονται από πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου και από ειδικό συνταξιοδοτικό πρόγραμμα ασφαλιστικής εταιρίας, που παρέχονταν από την ιδιωτική ολλανδική τράπεζα ABN AMRO, όπου εργάστηκε για 35 χρόνια. Ωστόσο, η περίπτωση αυτή είναι ενδεικτική για τα εξωφρενικά προνόμια που οι «προνοητικοί» καπιταλιστές φροντίζουν να παρέχουν στα στελέχη της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Πολύ περισσότερο έκθετοι είναι οι Σταθάκης και Τσακαλώτος, από τους βασικούς συντελεστές του οικονομικού προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Και οι δύο έχουν «επενδύσει» εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ σε πασίγνωστα «κοράκια» της διεθνούς τοκογλυφίας, όπως η Black Rock, JP Morgan και διάφορα άλλα funds, που έχουν παίξει και σημαντικό ρόλο στη χρεοκοπία και λεηλασία της χώρας μας. Αναρωτιέται εύλογα κανείς πόση πολιτική αξιοπιστία μπορεί να έχει ένα κόμμα που φιλοξενεί τέτοιους «αστέρες» στις τάξεις του, που έχουν μάλιστα και το θράσος να «παραδίδουν» μαθήματα οικονομίας, όπως π.χ. κατά τη διάρκεια συνελεύσεων των «Αγανακτισμένων» στην πλατεία Συντάγματος!