Απεργία 17 Απρίλη
Αναδημοσίευση από την Εργατική Πάλη Απριλίου 2024
Το Γενικό Συμβούλιο της ΓΣΕΕ αποφάσισε στις 27 Ιανουαρίου την κήρυξη Γενικής Απεργίας για τις 17 Απρίλη, με βασικές διεκδικήσεις την αύξηση μισθών, την λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ακρίβειας, την πάταξη της αισχροκέρδειας και την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Η προκήρυξη της απεργίας 2,5 μήνες νωρίτερα, με το πρόσχημα της σωστής προετοιμασίας της, βρήκε τους εργαζόμενους σε πολλή δεινή κατάσταση, με την έρευνα του ΙΜΕ της ΓΣΕΒΕΕ να καταδεικνύει ότι ο μισθός φτάνει μέχρι τις 19 κάθε μήνα!
Την ίδια ώρα, η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε ήδη ξεκινήσει τη λυσσασμένη της επίθεση ενάντια στην δημόσια και δωρεάν Παιδεία, το άρθρο 16 και το φοιτητικό κίνημα, που έδινε μια μεγάλη μάχη για να μην ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια και να μην αποκλειστεί από την εκπαίδευση το μεγαλύτερο κομμάτι της νεολαίας. Το «παζλ» του ξεπουλήματος ήρθε να ολοκληρώσει λίγο αργότερα ο γνωστός «εκτελεστής» Γεωργιάδης καταστρέφοντας την δωρεάν Υγεία με την επιβολή των απογευματινών χειρουργείων, καταδικάζοντας σε θάνατο χιλιάδες ασθενείς που δεν έχουν να πληρώσουν τα υπέρογκα ποσά.
Στο μέτωπο των πολεμικών συγκρούσεων, η δολοφονική κυβέρνηση της ΝΔ, πρωτοπόρα στη στήριξη των σιωνιστών – σφαγέων του Ισραήλ και ενεργός σύμμαχός τους, συνεχίζει τη συμμετοχή στη γενοκτονία του ηρωικού παλαιστινιακού λαού. Επιπλέον, με τις συμφωνίες του Μητσοτάκη με τον φασίστα Ζελένσκι, η χώρα μπλέκεται ακόμα περισσότερο στα πολεμικά σχέδια των ιμπεριαλιστών. Όσον αφορά στα εργασιακά μας δικαιώματα καταργούνται ένα-ένα, με πιο πρόσφατα την κατάργηση του επιδόματος επίσχεσης εργασίας και επιδομάτων των μακροχρόνια ανέργων. Και ενώ στους εργοδότες έχει δοθεί κάθε δικαίωμα, εμείς αναγκαζόμαστε να δουλεύουμε σε επισφαλείς συνθήκες, με την ακρίβεια να καλπάζει, τις τριετίες που υποσχέθηκε η κυβέρνηση να «έχουν κάνει φτερά» αφού οι εργοδότες αρνούνται να τις καταβάλλουν, και μια ανεπαίσθητη αύξηση του κατώτατου μισθού να βρίσκεται προ των πυλών. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση προστατεύει και ενισχύει τράπεζες, διυλιστήρια, σούπερ μάρκετ και εργολάβους εις βάρος των εργαζομένων, της νεολαίας και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, «απαγορεύοντάς» μας να αντιδράσουμε με τους αντισυνδικαλιστικούς νόμους που πέρασε και θα περάσει, που καταργούν την απεργία και ποινικοποιούν την συνδικαλιστική δράση, και με την αντιδραστική αναθεώρηση του ποινικού κώδικα.
Δεν πάει άλλο!
Ο επίμονος και μαζικός αγώνα του φοιτητικού κινήματος ενάντια στην βάση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, τις ιδιωτικοποιήσεις, έχει φθείρει την κυβέρνηση. Οι εκπαιδευτικοί συνεχίζουν εδώ και δύο χρόνια έναν εντυπωσιακό αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση, παρά την καταστολή και τις διώξεις που δέχονται, δίνοντας απανωτά χτυπήματα σε ένα μέτρο που η κυβέρνηση θέλει να περάσει «πάση θυσία». Εργατικές κινητοποιήσεις, κλαδικές ή τοπικές απεργίες, η στήριξη της κοινωνίας στα μπλόκα των αγροτών, δείχνουν ότι κυριαρχεί μια απόρριψη των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των εκπροσώπων τους και ότι η οργή που έχει συσσωρευτεί στην κοινωνία ψάχνει τρόπο να εκφραστεί με μια πιο οργανωμένη μορφή. Αυτό έγινε πιο ξεκάθαρο στην απεργία στις 28 Φλεβάρη, με μια πολύ μεγάλη κινητοποίηση, παρότι η ΓΣΕΕ ούτε κάλεσε σε απεργία, ούτε συμμετείχε στη διαδήλωση.
Η αστικοποιημένη συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΣΕΕ βρίσκεται εδώ και χρόνια μακριά από τις ανάγκες και τα συμφέροντα των εργαζομένων, από τις αρχές της πραγματικής αγωνιστικής συνδικαλιστικής δράσης. Η διοίκηση της μεγαλύτερης συνδικαλιστικής οργάνωσης της χώρας, αντί να προωθεί αποφασιστικές δράσεις ενάντια στις πολιτικές εκμετάλλευσης, επιλέγει να συμβιβάζεται με την κυβερνητική γραμμή και προσπαθεί να την εισάγει μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα (συμμετέχοντας και προωθώντας τις ηλεκτρονικές εκλογές, δεν κήρυξε απεργία ενάντια στο αντεργατικό – αντισυνδικαλιστικό έκτρωμα Γεωργιάδη, κ.ά). Αντί να ενισχύει τη βάση της, να οργανώνει και να ενοποιεί τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, που δέχονται αλλεπάλληλες επιθέσεις στα δικαιώματά τους και το βιοτικό τους επίπεδο, παραμένει έρμαιο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, χωρίς να μπορεί και χωρίς να θέλει να αντιδράσει. Αυτή η άσχημη κατάσταση δεν θα αντιστραφεί «αντικαθιστώντας» τη ΓΣΕΕ με τους σταλινικούς γραφειοκράτες, όπως προσπάθησε αποτυχημένα να κάνει το ΚΚΕ, ούτε απλώς προσπερνώντας την και αφήνοντάς την στην μοίρα της. Πρέπει εμείς οι ίδιοι οι εργαζόμενοι να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να οργανωθούμε στα σωματεία μας, να τα κατευθύνουμε προς μια ενωτική και μαχητική κατεύθυνση. Να κινητοποιηθούμε για να οργανώσουμε έναν μαζικό αγώνα με απεργίες και διαδηλώσεις που δεν θα μπορούν να ξεπουλήσουν οι αστικοποιημένες και οι σταλινικές συνδικαλιστικές ηγεσίες.
Να ξεμπερδεύουμε με την κυβέρνηση των α(χ)ρίστων
Η απεργία στις 28 Φλεβάρη έδειξε τις δυνατότητες που έχει η εργατική τάξη και η νεολαία να ανασυγκροτηθεί, να ενοποιηθεί και να αντεπιτεθεί στοχευμένα στην κυβέρνηση Μητσοτάκη που μας καταστρέφει τη ζωή και το μέλλον. Η απεργία στις 17 Απρίλη πρέπει να αποτελέσει μια συνέχεια στην προσπάθεια των εργαζομένων, των νέων και των φτωχών να ξεπεράσουν την ηττοπάθεια και την απογοήτευση που σκόρπισε ο ΣΥΡΙΖΑ και να αποκτήσουν ξανά εμπιστοσύνη στους αγώνες και στις δικές τους δυνάμεις. Να στηριχθεί από όλους τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα για να δώσουμε ένα ισχυρό μήνυμα ενάντια στην κυβέρνηση που μας κοροϊδεύει με αυξήσεις – «ψίχουλα», αλλά και ένα μήνυμα στην ηγεσία της ΓΣΕΕ ότι δεν δεχόμαστε να υπονομεύονται τα συμφέροντά μας. Όλοι και όλες στην απεργία στις 17 Απρίλη:
- Για την κατάργηση των αντεργατικών εκτρωμάτων Γεωργιάδη και Χατζηδάκη
- Για πραγματικές αυξήσεις των μισθών πάνω από τον πληθωρισμό
- Για δημόσια και δωρεάν Υγεία και Παιδεία
- Για την ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων και την εθνικοποίηση των τομέων – κλειδιά της οικονομίας
- Για την απεμπλοκή μας από την πολεμική μηχανή ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ
- Για να ρίξουμε τη δολοφονική κυβέρνηση Μητσοτάκη
