Η Παλαιστίνη, αντιμέτωπη με τον λιμό και τη διεθνή υποκρισία, συνεχίζει να αντιστέκεται

Αναδημοσίευση από την Εργατική Πάλη Απριλίου 2024

Πεντέμισι μήνες μετά την ισραηλινή εισβολή στη Γάζα, η εξόντωση του παλαιστινιακού λαού από το φασιστικό σιωνιστικό καθεστώς συνεχίζεται αμείωτη και πιο απάνθρωπη. Η Δύση, αδυνατώντας πια να κλείνει τα μάτια στην ανείπωτη βαρβαρότητα, καταφεύγει σε ανέξοδες διπλωματικές «πιέσεις» και επικλήσεις ανθρωπισμού στο τέρας που εξέθρεψε και εξακολουθεί να στηρίζει και να εξοπλίζει.

 

Βομβαρδισμοί, δολοφονίες, λιμός

Κατά μέσο όρο, χίλιους πεντακόσιους νεκρούς Παλαιστίνιους, στην πλειοψηφία τους γυναικόπαιδα, αφήνουν πίσω τους κάθε βδομάδα οι βομβαρδισμοί, οι εν ψυχρώ εκτελέσεις, οι επιθέσεις στα νοσοκομεία, στα κονβόι ανθρωπιστικής βοήθειας. Υπερδιπλάσιο είναι το νούμερο των τραυματιών και άγνωστος ο αριθμός των αγνοουμένων ή θαμμένων κάτω από τα χαλάσματα. Το ποσοστό των νεκρών αυτής της απροκάλυπτης γενοκτονίας είναι υψηλότερο απ’ ό,τι στους περισσότερους πολέμους του αιώνα μας.

Μεγαλύτερα θύματα, αναμφισβήτητα, είναι τα παιδιά με τουλάχιστον 17.000 να έχουν μείνει «ασυνόδευτα ή χωρισμένα από τις οικογένειές τους» και 12.300 να έχουν σκοτωθεί το διάστημα Οκτωβρίου-Μαρτίου. Σε δεκάδες ανέρχονται τα παιδιά και τα βρέφη που πεθαίνουν πλέον από ασιτία, ιδιαίτερα στη βόρεια Γάζα. Ο αριθμός των παιδιών που σκοτώθηκαν σε μόλις 4 μήνες στη Γάζα είναι μεγαλύτερος από τον αριθμό των παιδιών που σκοτώθηκαν σε 4 χρόνια σε όλες τις συγκρούσεις ανά τον κόσμο.

7.000 φορτηγά ανθρωπιστικής βοήθειας περιμένουν στα σύνορα με την Αίγυπτο, αλλά το ισραηλινό καθεστώς εμποδίζει την είσοδό τους στη Γάζα γιατί έτσι θέλει και μπορεί και γιατί η διεθνής κοινότητα το επιτρέπει. Μετά την έλλειψη νερού και τις μολυσματικές αρρώστιες που θερίζουν τους 2,5 εκατομμύρια Παλαιστίνιους, η πείνα είναι το νέο όπλο εξολόθρευσης. Ήδη ένας στους δύο κατοίκους της Γάζας (1,1 εκατ. άνθρωποι) βιώνει «καταστροφική» επισιτιστική κατάσταση, ειδικά στο βόρειο τμήμα όπου ένα στα τρία παιδιά κάτω των δύο αντιμετωπίζει οξύ υποσιτισμό και όπου μόλις πρόσφατα επιτράπηκε, για πρώτη φορά αυτούς τους 5,5 μήνες, η είσοδος ανθρωπιστικής βοήθειας. Η Γάζα έχει το υψηλότερο ποσοστό ανθρώπων που αντιμετωπίζουν την οξύτερη επισιτιστική ανασφάλεια που έχει καταγραφεί ποτέ.

Το ποσοστό των κτιρίων που έχουν καταστραφεί στη Γάζα (35% του συνόλου) πλησιάζει αυτό της Γκουέρνικα και της Χιροσίμα, αποκαλύπτοντας τα σχέδια του ακροδεξιού ισραηλινού καθεστώτος να καταστήσει αδύνατη την παραμονή στη Γάζα και να εξωθήσει τους 300.000 εναπομείνατες Παλαιστίνιους σε φυγή. Στην ίδια λογική εντάσσεται ο εντεινόμενος εποικισμός στη Δ. Όχθη, όπως και η πρόσφατη κατάσχεση 8.000 στρεμμάτων γης στην κοιλάδα του Ιορδάνη (η μεγαλύτερη από το 1993).

Τα τελευταία επεισόδια της συστηματικής και οργανωμένης εθνοκάθαρσης που παρακολουθούμε σε ζωντανή μετάδοση, αφορούν κυρίως τα νοσοκομεία: Χαρακτηριστικός, ο βομβαρδισμός στο νοσοκομείο Αλ Σίφα – το μοναδικό εναπομείναν στη βόρεια Γάζα, που αποτελούσε καταφύγιο 30.000 ανθρώπων – με τη γνωστή αναπόδεικτη δικαιολογία ότι είχε μετατραπεί σε άντρο της Χαμάς. Συνοδεύτηκε από μαζικές δολοφονίες, συλλήψεις αμάχων και ιατρικού προσωπικού, βασανιστήρια, και φυλάκιση των υποτιθέμενων τρομοκρατών. Ταυτόχρονα απαγορεύτηκε οποιαδήποτε είσοδος ανθρωπιστικής βοήθειας από τον ΟΗΕ (την UNRWA) στη βόρεια Γάζα. Λίγες μέρες μετά, το σκηνικό επαναλήφθηκε στα νοσοκομεία Αλ Αμάλ και Νασέρ της Χαν Γιουνίς.

 

Φύλλο συκής οι διεθνείς πιέσεις

Καθώς καμιά προπαγάνδα δεν μπορεί πια να κρύψει την εξελισσόμενη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού και καθώς το κλίμα αλληλεγγύης και οι κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο δεν καταλαγιάζουν παρά την τρομοκρατία, οι μέχρι πρότινος ένθερμοι υποστηρικτές του σιωνιστικού καθεστώτος αναγκάζονται να σκληρύνουν τη ρητορική τους. Τον γύρο των ΜΜΕ κάνει τον τελευταίο καιρό η δυσαρέσκεια ή ακόμα και η αγανάκτηση διαφόρων διεθνών παραγόντων – από τον γ.γ του ΟΗΕ Γκουντέρες, τον εκπρόσωπο της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ και τον βρετανό πρωθυπουργό Κάμερον μέχρι τον αμερικανό πρόεδρο Μπάιντεν – για την αδιαλλαξία και την «ξεροκεφαλιά» του Νετανιάχου. Οι 27 της ΕΕ προχώρησαν στην επιβολή κυρώσεων κατά των βίαιων εποίκων του Ισραήλ (!), ο Καναδάς και η Ολλανδία ανακοίνωσαν τη διακοπή αποστολής όπλων και πολεμοφοδίων στο Ισραήλ, μέχρι και ο πρωθυπουργός της Βρετανίας απείλησε πως θα μπλοκάρει τις εξαγωγές όπλων και πυρομαχικών. Απεσταλμένοι και διαπραγματευτές πάνε κι έρχονται – ο Μπλίνκεν ολοκλήρωσε την έκτη άκαρπη επίσκεψή του στον αραβικό κόσμο – αλλά ο Νετανιάχου γίνεται όλο και πιο αδιάλλακτος: δηλώνει ότι θα προχωρήσει στην εισβολή στη Ράφα, ακόμα και χωρίς τη στήριξη των ΗΠΑ και αρνείται οποιαδήποτε διαπραγμάτευση με τη Χαμάς που δεν θα μεταφράζεται σε παράδοση άνευ όρων.

Στην ίδια λογική έχει ανοίξει στις τάξεις των Δημοκρατικών μια συζήτηση για κυβερνητική αλλαγή στο Ισραήλ με κάποιον πιο μετριοπαθή στην ηγεσία (πρόσφατη είναι η επίσκεψη στην Ουάσιγκτον του Μπένι Γκαντζ, ηγέτη της αντιπολίτευσης). Φτιασίδωσαν το ανθρωπιστικό τους προφίλ ρίχνοντας ανθρωπιστική βοήθεια από αέρος (σταγόνα στον ωκεανό των αναγκών) και εκπονώντας σχέδια για δημιουργία προσωρινού λιμανιού στη Γάζα για τον ίδιο σκοπό (εγχείρημα που χρειάζεται πολύ περισσότερο χρόνο από όσο διαθέτουν οι λιμοκτονούντες Παλαιστίνιοι). Αυτά αντί να επιβάλλουν τη χρήση του υπάρχοντος λιμανιού της Ασντότ και το άνοιγμα των περασμάτων από την Αίγυπτο.

Παρόλ’ αυτά είναι φανερό πως η διαφαινόμενη εκλογική αποτυχία των Δημοκρατικών στις προσεχείς αμερικανικές εκλογές δημιουργεί αναταράξεις στο εσωτερικό τους, αναγκάζοντας τον Μπάιντεν να σκηνοθετεί την όξυνση των σχέσεών του με το σιωνιστικό καθεστώς — που δεν κινδυνεύουν αν και αναμφισβήτητα θα προτιμούσε κάποιον άλλο στη θέση του Νετανιάχου. Σε αυτό τον καμβά πρέπει να δούμε την τελευταία κωλοτούμπα των ΗΠΑ, που ως τώρα έβαζαν βέτο σε όλα τα ψηφίσματα για άμεση κατάπαυση του πυρός στον ΟΗΕ. Αυτή τη φορά επέτρεψαν να περάσει, απέχωντας από την ψηφοφορία, το πρώτο ψήφισμα από την έναρξη αυτού του ασύλληπτου πολέμου που καλεί το Ισραήλ σε άμεση κατάπαυση πυρός τεσσάρων εβδομάδων και εξασφάλιση επαρκούς ανθρωπιστικής βοήθειας με αντάλλαγμα την απελευθέρωση όλων των ομήρων. Η συγκρατημένη υποδοχή από τη Χαμάς και η εμπειρία από την τύχη όλων των προηγούμενων ψηφισμάτων και αποφάσεων του ΟΗΕ για την Παλαιστίνη δεν αφήνει ιδιαίτερες ελπίδες για κάποια αλλαγή στάσης του Ισραήλ ή ουσιαστικής πίεσης από τις ΗΠΑ και τους ιμπεριαλιστές. Άλλωστε την επόμενη ακριβώς οι βομβαρδισμοί στη Γάζα συνεχίστηκαν ως συνήθως.

Αν οι Αμερικανοί ήθελαν να ασκήσουν πίεση στην ισραηλινή κυβέρνηση, θα μπορούσαν να κόψουν ή έστω να περιορίσουν την στρατιωτική και οικονομική τους βοήθεια. Αντίθετα, η έκτακτη βοήθεια των 14,5 δισ. ρέει κανονικά, οι ισραηλινές στρατιωτικές αποθήκες ανεφοδιάζονται απρόσκοπτα και ο Λευκός Οίκος έχει εγκρίνει άρση όλων των περιορισμών στην πρόσβαση του Ισραήλ σε πυρομαχικά. Ούτε καν επανέφεραν τη χρηματοδότηση της UNRWA της οποίας αποτελούσαν βασικό χορηγό μαζί με τη Γερμανία (που επίσης ανέστειλε τη χρηματοδότησή της) με δικαιολογία τις ανυπόστατες και κατασκευασμένες κατηγορίες της ισραηλινής κυβέρνησης για συμμετοχή υπαλλήλων της στις επιχειρήσεις της Χαμάς.

Η στάση των αραβικών καθεστώτων δεν απέχει στην πραγματικότητα πολύ. Κανένας δεν θέλει να εμπλακεί σε πόλεμο με το Ισραήλ. Η Σαουδική Αραβία περιμένει να τελειώσει ο πόλεμος για να συνεχίσει την αποκατάσταση των σχέσεών της με το Ισραήλ, η Αίγυπτος που έχει υποστεί τεράστιο οικονομικό πλήγμα με τη δράση των Χούθι και τις εχθροπραξίες στην Ερυθρά θάλασσα, ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει την εισβολή των Ισραηλινών στη Ράφα και τις ορδές των εκτοπισμένων Παλαιστινίων. Από την άλλη, η Χεζμπολάχ του Λιβάνου και το Ιράν έχουν δείξει αξιοθαύμαστη αυτοσυγκράτηση στην ισραηλινή επιθετικότητα, αποφεύγοντας την ουσιαστικότερη εμπλοκή τους. Κανένα από τα καθεστώτα που είχε εμπορικές και οικονομικές σχέσεις με το Ισραήλ δεν τις έχει διακόψει.

 

Η αντίσταση συνεχίζεται

Ο Μαχμούντ Αμπάς και η Παλαιστινιακή Αρχή προχώρησαν πρόσφατα στην παραίτηση της κυβέρνησης του Μοχάμεντ Στάγιεχ δίνοντας την εντύπωση ότι εξέταζαν την συνεργασία όλων των παλαιστινιακών οργανώσεων απέναντι στο σφαγιασμό του λαού τους. Ο διορισμός του Μοχάμεντ Μουστάφα, αμερικανόθρεφτου οικονομολόγου και πρώην στελέχους της Παγκόσμιας Τράπεζας, απέδειξε ότι έγινε για επικοινωνιακούς λόγους και επιβεβαίωσε την υποταγή της Παλαιστινιακής Αρχής στις ΗΠΑ.

Η παλαιστινιακή αντίσταση παρά το τεράστιο ανθρώπινο κόστος δεν έχει ηττηθεί ούτε καν στις περιοχές που ελέγχονται πλέον από τον ισραηλινό στρατό. Στήνουν ενέδρες και ανατινάζουν κτίρια την ώρα που μπαίνουν οι ισραηλινοί στρατιώτες, πλήττουν με όλμους και αντιαρματικά τα ισραηλινά τεθωρακισμένα, συνοδεύουν την ανθρωπιστική βοήθεια για να προστατεύσουν τους αμάχους. Μόνο δύο σημαντικά στελέχη τους έχουν καταφέρει να δολοφονήσουν οι Ισραηλινοί, τον Σαλέ αλ Αρούρι, υπαρχηγό της Χαμάς και πρόσφατα τον Μαρουάν Ίσα, υποδιοικητή της Χαμάς, σε επιδρομή στη Γάζα. Όσον αφορά στους μαχητές, τα θύματα ανέρχονται σε μερικές χιλιάδες που όμως δεν μειώνουν το συνολικό δυναμικό και αντικαθίστανται άμεσα από νέους. Η ηρωική αντίσταση του περήφανου παλαιστινιακού λαού συνεχίζεται με αρωγό και πραγματικό μοχλό πίεσης την αλληλεγγύη των λαών.

Μαρία Κτιστάκη