Πλήρης «απελευθέρωση» του ωραρίου, 24ωρη εργασιακή σκλαβιά
Δεν αποτελεί καμία έκπληξη ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θα συνεχίσει να «παίζει τα ρέστα» της μέχρι και την τελευταία μέρα της διακυβέρνησης, κάνοντας χάρες σε ημέτερους και περνώντας σαν οδοστρωτήρας πάνω και από το τελευταίο εργασιακό δικαίωμα που μπορεί να έχει μείνει όρθιο. Σε συνέχεια του εργατοκτόνου νόμου Χατζηδάκη, ο Υπουργός «Ανάπτυξης» Α. Γεωργιάδης κατέθεσε τροπολογία στη Βουλή από την οποία προβλέπεται η «δυνατότητα λειτουργίας των εμπορικών καταστημάτων αλλά και των καταστημάτων παροχής υπηρεσιών σε καταναλωτές πέρα από τις 9 μμ έως και την επόμενη μέρα στις 6 πμ.» (συμπληρωματικά στο “κανονικό” ωράριο).
Αφού λοιπόν έκαναν λάστιχο το 8ωρο, τώρα δίνουν το δικαίωμα στα αφεντικά, με απόφαση του κατά τόπων αρμόδιου Δημάρχου μετά από πρόταση του τοπικού εμπορικού συλλόγου, να μας «απασχολούν» όλο το 24ωρο, κατά συμφέρον και κατά βούληση. Η νέα τροπολογία προβλέπει επίσης την προαιρετική λειτουργία των εμπορικών καταστημάτων την τελευταία Κυριακή του Νοεμβρίου, αντί για την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου και τη δεύτερη Κυριακή των χειμερινών εκπτώσεων αντί για την πρώτη Κυριακή του Μαΐου, αναπροσαρμόζοντας κατά το δοκούν και οριστικοποιώντας τις «εργάσιμες Κυριακές» που απελευθέρωσε το 3ο μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ. Η αιτιολογία είναι, όπως πάντα, η κίνηση της αγοράς και η «διευκόλυνση του καταναλωτή», ουσιαστικά δηλαδή η διόγκωση όσο το δυνατόν περισσότερο των κερδών των μεγάλων εμπορικών επιχειρήσεων που μπορούν να διευρύνουν έτσι το ωράριό τους.
Η κυριολεκτική εξόντωση των εργαζομένων από την κόπωση και η στέρηση μέχρι και των ωρών της ξεκούρασης δεν είναι υπολογίσιμη παράμετρος στην ατζέντα τους. Ήδη δουλεύουμε σε ρυθμούς εξαντλητικούς, για μισθούς που δε μας βγάζουν ούτε το μήνα. Παρά τη φτώχεια και την ανέχεια στην οποία μας έχουν οδηγήσει ονειρεύονται να ψωνίζουμε ανενόχλητοι όλο το 24ωρο. Με «μεταμεσονύχτιο-pass»; Σχεδιάζουν μια πραγματικότητα ακραίων ταξικών αντιθέσεων με τους εργαζόμενους υπόδουλους στα βίτσια μιας μειοψηφίας πλουσίων. Το μίσος τους προς τον κόσμο της δουλειάς είναι τόσο βαθύ που δε δίστασαν μάλιστα να περάσουν την τροπολογία αυτή μέσα στο νομοσχέδιο που αφορά τα μέτρα στήριξης των θυμάτων και των συγγενών του δυστυχήματος των Τεμπών.
ΩΣ ΕΔΩ! Δε θα ανεχτούμε άλλο να μετράνε τα λεφτά τους με τις ζωές μας. Δεν είμαστε μηχανές παραγωγής, δεν είμαστε αναλώσιμα πιόνια στην απάνθρωπη σκακιέρα τους. Έχουμε τη δύναμη να τους σταματήσουμε, με μαζικές απεργίες όπως στις 8 και 16 Μαρτίου. Στο δρόμο που δείχνουν οι εργαζόμενοι στη Γαλλία, την Μ. Βρετανία, τη Γερμανία, την Πορτογαλία, μπορούμε και πρέπει να νικήσουμε. Με οργάνωση και αγώνα να βάλουμε τέλος στα σχέδιά τους και να διεκδικήσουμε ζωή και εργασία με αξιοπρέπεια. Για ένα μέλλον με τους δικούς μας όρους!
