Όχι στην καταστροφή του πρασίνου στις εργατικές κατοικίες Αμπελοκήπων

Ένα φάντασμα πλανιέται μήνες τώρα πάνω από την γκρίζα, γερασμένη όπως την κατάντησαν γειτονιά μας κι απειλεί ακόμη πιο άσχημη κι αφιλόξενη για όλους κι όλες μας να την κάνει. Ένα φάντασμα που ακούει στο όνομα «Ανάπλαση (ή «Αναβάθμιση») πράσινου στις Εργατικές Κατοικίες Δαβάκη-Πλαστήρα-Γευγελής-Παπαφλέσσα».

ΑΛΛΑ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΣΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ;;;

Οι Εργατικές Κατοικίες από τότε που πρωτοφτιάχτηκαν σε όλη τη χώρα (δεκαετίες του 1960 και ’70) και δόθηκαν τα διαμερίσματά τους με κλήρωση σε κάποιους εργαζόμενους είχαν στον περίγυρο των πολυκατοικιών προκήπια, παρτέρια και μικρά πάρκα, τα οποία στη διάρκεια του χρόνου, άλλοτε με την φροντίδα του Δήμου και άλλοτε των ίδιων των κατοίκων γέμισαν με δέντρα, θάμνους και λουλούδια. Ο κοινόκτητος και κοινόχρηστος αυτός χώρος (στην περιοχή Δαβάκη-Πλαστήρα-Γευγελής-Παπαφλέσσα είναι συνολικά 37στρ. περίπου) ανήκει κατά το μεγαλύτερο μέρος του στους ιδιοκτήτες των διαμερισμάτων κάθε πολυκατοικίας και μάλιστα πληρώνουν και δημοτικά τέλη γι αυτόν. Ο Δήμος (ιδιοκτήτης ενός μικρού μέρους της συνολικής έκτασης) έχει την υποχρέωση με βάση τον κανονισμό για την συντήρηση και την φροντίδα του πράσινου. Κατά γενική ομολογία οι περιοχές των Εργατικών Κατοικιών είναι κάποια από τα πιο πράσινα σημεία της πόλης, πράγμα που μπορεί να δει κανείς και στην Ξηροκρήνη ή τον Φοίνικα Θεσσαλονίκης αλλά και στο Καΐστρι (Αγ. Πάντων) των Αμπελοκήπων, όπως και στην Δαβάκη πριν την καταστροφική παρέμβαση του Δήμου Αμπελοκήπων-Μενεμένης.

ΚΑΙ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ «ΑΝΑΠΛΑΣΗ» ΚΑΙ ΤΙ «ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ»;;;

Ανάπλαση σημαίνει ανανέωση, αναμόρφωση, αναδημιουργία, ριζική αλλαγή. Παρόμοια δε αναβάθμιση είναι η ενέργεια με την οποία καθιστώ κάτι καλύτερο, ανώτερο σε ποιότητα από το προηγούμενο.  Αυτονόητα ότι κανένας από τους δυο χρησιμοποιούμενους όρους δεν σημαίνει ξερίζωμα δέντρων, θάμνων, ανθόκηπων ή χλόης και πολύ περισσότερο αντικατάστασή τους με τεράστιους τσιμεντένιους ή πλακόστρωτους διαδρόμους ή τσιμεντένιους ογκόλιθους, πάνω στους οποίους θα φυτευτούν πιθανόν λίγα λουλούδια και θα τοποθετηθούν 4-5 ξύλινα παγκάκια. Αντίθετα αναβάθμιση σημαίνει συντήρηση του πράσινου και τακτική φροντίδα του καθώς και έργα για την βελτίωση του, όπως η φύτευση νέων δέντρων, θάμνων κ.ά., ένα σύστημα αυτόματου ποτίσματος ή διάφορες ξύλινες μικροκατασκευές και γενικά έργα που θα βελτιώνουν την χρήση του από τους κατοίκους για μια καλύτερη ποιότητα ζωής, σε ένα ομορφότερο και πιο καθαρό περιβάλλον.

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ-ΜΕΝΕΜΕΝΗΣ «ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΣΤΙΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ»;;;

Σύμφωνα με την υπό εκτέλεση μελέτη (που ολοκληρώθηκε το 2020 και όχι το 2012, όπως ψευδώς ισχυρίζεται ο κ. Δήμαρχος) το έργο δεν αφορά (προς το παρόν τουλάχιστον )το σύνολο της περιοχής των Εργατικών Πολυκατοικιών αλλά αυτές των οδών Δαβάκη, Πλαστήρα Γευγελής και Παπαφλέσσα. Ο συνολικός προϋπολογισμός του έργου είναι 1.943.003,13 ευρώ εκ των οποίων για έργα πράσινου προορίζονται μόνο τα 213.520,83 ευρώ ενώ για έργα οδοποιίας προορίζονται 170.805,12 ευρώ και για οικοδομικές εργασίες 746.199,73 ευρώ. Και ενώ γι αυτά τα τελευταία θα πέσουν 1.272 κ.μ. σκυροδέματος και 2.507 κιλά χαλύβδινου οπλισμού, πουθενά στην μελέτη δεν προβλέπεται η φύτευση νέων δέντρων, παρά μόνο καταγράφεται η ύπαρξη 259 δέντρων εκ των οποίων τα 215 παραμένουν στη θέση τους, τα 13 μεταφυτεύονται και τα υπόλοιπα …χάνονται! Όλο αυτό βέβαια καθόλου τυχαία, αλλά (διαψεύδοντας και πάλι τον κ. Δήμαρχο) υπηρετώντας μια συγκεκριμένη αντίληψη που δεν φυτεύει πουθενά (το αντίθετο μάλιστα) νέα δέντρα γιατί αυτά έχουν μεγαλύτερο κόστος συντήρησης και προχωρά στο ξερίζωμα των μεγάλων διαχωριστικών θάμνων (λιγούστρα) ενώ προωθεί την επιλογή χαμηλής βλάστησης και των μικρότερου κόστους συντήρησης εδαφοκαλυπτικών φυτών. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «προσπαθούμε να μην υπάρξει υπερβολή με περιττές φυτεύσεις οι οποίες θα είναι αδύνατον να συντηρηθούν επαρκώς έτσι ώστε το πάρκο να είναι διαχρονικά λειτουργικό και χρηστικό». Ή μ’ άλλα λόγια, ποιος νοιάζεται για επιστημονικά πορίσματα περί της περιβαλλοντικής συνεισφοράς υψηλής και χαμηλής βλάστησης…

ΠΩΣ ΠΑΡΘΗΚΕ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΟ “ΕΡΓΟ” ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΧΕ ΛΟΓΟ ΓΙ ΑΥΤΟ;;;

Με βάση το νομικό πλαίσιο και τον κανονισμό για τις Εργατικές Κατοικίες, για να γίνει ένα τέτοιου τύπου έργο πρέπει να προηγηθεί συζήτηση και απόφαση περί της σκοπιμότητας και του συγκεκριμένου αντικειμένου του σε επίπεδο Δημοτικού Συμβουλίου, αλλά και ανοιχτή διαβούλευση με τους κατοίκους. Ειδικότερα δε για τις Εργατικές Κατοικίες και λόγω του ιδιοκτησιακού καθεστώτος του περιβάλλοντα χώρου είναι απαραίτητη η συμμετοχή στον σχεδιασμό και η σύμφωνη γνώμη των κατοίκων/ιδιοκτητών των διαμερισμάτων στα όποια έργα. Δυστυχώς και με ευθύνη της δημοτικής αρχής τίποτα απ’ όλα τα παραπάνω δεν έγινε. Στο Δημοτικό Συμβούλιο ποτέ δεν παρουσιάστηκε και δεν συζητήθηκε η συγκεκριμένη μελέτη, ενώ η δημοτική αρχή αρνήθηκε πεισματικά όχι μόνο τις διαφορετικές προτάσεις της αντιπολίτευσης για μικρότερου κόστους και φιλικές προς το περιβάλλον μεθόδους ανάπλασης αλλά και γενικά κάθε συζήτηση και σχετική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου επί του θέματος. Ταυτόχρονα όχι μόνο δεν ενημέρωσε τους κατοίκους της περιοχής και δεν ζήτησε τη γνώμη τους αλλά αρνήθηκε να συζητήσει τις ενστάσεις τους, απέρριψε τις προσφυγές τους και δεν δέχονταν ούτε καν τη συμμετοχή και τοποθέτησή τους στο Δημοτ. Συμβούλιο μέχρι πριν λίγο, με πρόφαση τον covid-19. Τους κατασυκοφαντεί, χαρακτηρίζοντάς τους καταπατητές, που «εκτρέφουν κότες και γουρούνια στον χώρο», αλλά καμιά συζήτηση μαζί τους δεν ανοίγει για μια πραγματική αναβάθμιση του πράσινου στην περιοχή και της ποιότητας της ζωής μας συνολικά στον Δήμο.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ ΓΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ;;;

Ασφαλώς! Οι ίδιες οι Εργατικές Κατοικίες άλλωστε, στις οποίες έγιναν έργα χαμηλού προφίλ (και κόστους), χωρίς τεράστιες τσιμεντένιες κατασκευές, όπως μεταξύ άλλων και οι Εργατικές Κατοικίες της Αγ. Πάντων (Καϊστρίου) στο Δήμο μας, το αποδεικνύουν περίτρανα. Σε καιρούς παγκόσμιας κλιματικής κρίσης και περιβαλλοντικής καταστροφής που αφήνει έντονα τα σημάδια της και στη χώρα μας αλλά και σε μια πόλη σαν τη Θεσσαλονίκη (και τους Αμπελόκηπους ειδικότερα) που χαρακτηρίζεται από την τραγική έλλειψη πράσινου, η αναβάθμιση του πράσινου όχι μόνο χρειάζεται αλλά είναι και απόλυτα επιθυμητή από όλους/ες. Κάτι τέτοιο όμως δεν σημαίνει την προσθήκη τεράστιων ποσοτήτων τσιμέντου που θα επιδεινώσουν το μικροκλίμα της περιοχής, αυξάνοντας κατακόρυφα τις θερμοκρασίες, ειδικά τους καλοκαιρινούς μήνες, αλλά έργα συντήρησης του πράσινου και τακτική φροντίδα του από την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου (αλήθεια, υπάρχει;) καθώς και μικροέργα για την βελτίωση του: από νέες φυτεύσεις δέντρων, θάμνων κ.ά. μέχρι υπόγειο σύστημα άρδευσης, φιλικές προς το περιβάλλον μικροκατασκευές (π.χ. παγκάκια, πέργκολες και πλέγματα για αναρριχητικά φυτά από ξύλο κ.ά.) και γενικά έργα που θα βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των κατοίκων της περιοχής και θα στοχεύουν σε ένα ομορφότερο και πιο καθαρό περιβάλλον συνολικά για το Δήμο μας.

ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΟΣ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΕΡΓΟ;;;

Όταν κάθε καλοκαίρι η μισή Ελλάδα καίγεται, ο δήμαρχος Αθήνας ξοδεύει υπέρογκα ποσά για “έργα βιτρίνας”, σαν τον «Μεγάλο Περίπατο», που ένα χρόνο μετά τον ξερίζωσε, χωρίς φυσικά σε κανέναν να απολογηθεί για την αστοχία του έργου του. Την “δόξα” του ζηλεύοντας και στον Δήμο μας προχωρούν σε ένα έργο που πολύ σύντομα θα αποδειχτεί αδήριτη η ανάγκη της καταστροφής του γιατί όπως φαίνεται οι μόνοι που συζήτησαν και συμφώνησαν στο συγκεκριμένο “έργο” στις Εργατικές Κατοικίες είναι η δημοτική αρχή και η τεχνική εταιρεία που θα εισπράξει το υπέρογκο ποσό της “ανάπλασης”…

 

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ενάντια στην ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ στις ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ