Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων Vodafone-Wind-Victus: STOP στο αντεργατικό έκτρωμα της κυβέρνησης (ν/σ Χατζηδάκη)
ΕΝΙΑΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ VODAFONE–WIND–VICTUS
Mε τον Αγώνα και την Κινητοποίησή μας
– STOP στο αντεργατικό έκτρωμα της κυβέρνησης (ν/σ Χατζηδάκη)
– Να απαιτήσουμε: Ασφαλή επιστροφή στα γραφεία – Όχι στην εξουθένωση και απομόνωση της τηλεργασίας, που επιβάλλουν οι διοικήσεις.
–
ΠΕΜΠΤΗ 27/5, εξόρμηση-ενημέρωση του Ενιαίου Σωματείου, Λ. Αθηνών (Wind)
Συμμετέχουμε – Στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις και απεργίες:
– Συλλαλητήριο Τετάρτη 26/5, 7μμ, Προπύλαια
– Πέμπτη 3/6: απεργία ΑΔΕΔΥ – να κηρυχτεί Γενική για όλους τους εργαζόμενους
–
Συνάδελφοι, η κυβέρνηση θέλει να ψηφίσει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, ένα πραγματικό έκτρωμα ενάντια στους εργαζόμενους. Με απύθμενη υποκρισία και διγλωσσία, με τη βοήθεια των ΜΜΕ που τα έχουν μπουκώσει με εκατομμύρια, προσπαθούν να πείσουν ότι π.χ. προστατεύεται ο εργαζόμενος με την «ψηφιακή κάρτα», ωφελούμαστε με παροχές γονικής άδειας και άλλα τέτοια. Τα μέτρα όμως όλο και αποκαλύπτονται, πόσο σκληρά είναι εναντίον μας:
1) Καταργούν το 8ωρο. Επιβάλλουν εκατοντάδες ώρες υπερωριών, είτε με μειωμένη αμοιβή είτε με απλήρωτες ώρες εργασίας. Τα ρεπό, που μας λένε θα παίρνουμε, αφενός θα είναι αφού έχουμε διαλυθεί εμείς και οι οικογένειές μας από τα 10ωρα και 12ωρα – αφετέρου είναι βέβαιο ότι θα τα «τρώνε». Οι εργοδότες θα μπορούν μονομερώς να προσφεύγουν στο λεγόμενο «Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας», που το ελέγχουν απόλυτα, και να επιβάλλουν ακόμη και 10ωρη ή και 12ωρη εργασία, χωρίς πρόσθετη αμοιβή!
2) Προχωράνε προς πλήρη κατάργηση της αργίας της Κυριακής, σε όλο και περισσότερους κλάδους.
3) Διευκολύνονται οι απολύσεις, ακόμα και για περιπτώσεις που μέχρι τώρα ήταν παράνομες (π.χ. έγκυες). Κόβουν το ύψος των αποζημιώσεων.
4) Με φακέλωμα και άλλα εμπόδια, προσπαθούν να κάνουν απαγορευτική κάθε συνδικαλιστική οργάνωση και δράση. Με μέτρα όπως π.χ.: Περιορισμός διεκδίκησης ΣΣΕ σωματεία, αν δεν εγγραφούν στο ηλεκτρονικό μητρώο του υπ. Εργασίας. Περιορισμούς στην προσφυγή στον ΟΜΕΔ. Μείωση του αριθμού των μελών της διοίκησης συνδικαλιστικών οργανώσεων που προστατεύονται από απόλυση. Μείωση των ημερών συνδικαλιστικής άδειας, που δικαιούνται εργαζόμενοι και εκλεγμένοι, για να εξασκήσουν συνδικαλιστικά δικαιώματα/καθήκοντα. Επιβολή ηλεκτρονικής συμμετοχής και ψηφοφορίας στις Γενικές Συνελεύσεις, ιδίως για απόφαση απεργίας.
5) Χτυπάνε έως καταργούν το δικαίωμα στην Απεργία: βάζουν άπιαστες προϋποθέσεις, επιτρέπουν την ανοιχτή, οργανωμένη απεργοσπασία. Τα συνδικάτα υποχρεώνονται να ενημερώνουν για απεργίες τον εργοδότη πολύ νωρίτερα. Αυξάνεται το «προσωπικό ασφαλείας» σε πολλές επιχειρήσεις και κλάδους, τουλάχιστον σε 40% – αυτό πρακτικά ακυρώνει κάθε απεργία. Η περιφρούρηση των απεργιών ποινικοποιείται, καθίσταται σχεδόν αδύνατη – και αυτό το ονομάζουν… «δικαίωμα στην εργασία»!
Κυβέρνηση και εργοδότες, εκμεταλλευόμενοι την τεράστια πίεση της ανεργίας και τα μέτρα της προηγούμενης κυβέρνησης, ήδη εφαρμόζουν στην πράξη πολλά από τα παραπάνω, ιδιαίτερα ενάντια στα πιο αδύναμα στρώματα των εργαζομένων. Τώρα, όμως, θέλουν να τα γενικεύσουν. Να γίνει ΚΑΘΕΣΤΩΣ για όλους. Έτσι π.χ. όταν εργαζόμενοι σε εργοστάσιο στις Σέρρες αρνήθηκαν να δουλέψουν υπερωρίες, οι προϊστάμενοι τους έστειλαν να υπογράψουν χαρτί ότι… δεν θα το ξανακάνουν, γιατί παρεμποδίζουν τη λειτουργία της εταιρίας! Αυτά τα φαινόμενα θα γενικεύονται, όσο δεν σταματάμε με αγώνες τέτοια μέτρα και τέτοιες κυβερνήσεις. Ο κεντρικός στόχος τους, με όλες τις «ατομικές διευθετήσεις» που επιβάλλουν, είναι:
=> Ένας εργαζόμενος πλήρως ατομικοποιημένος και «σκλάβος», που θα δουλεύει και αμοίβεται όταν, όπου, όσο και όπως θέλει ο εργοδότης. Εργοδότης που αποκτά υπερεξουσίες, να κάνει ό,τι θέλει με ωράρια, μισθούς κ.λπ.
=> Να χτυπηθεί δραστικά κάθε δυνατότητά μας να λειτουργούμε συλλογικά, να δρούμε και να αγωνιζόμαστε ενωμένοι. Γι’ αυτό περιορίζουν το δικαίωμα στην Απεργία και το Συνδικαλισμό, με την προπαγάνδα για «συντεχνίες» και «μειοψηφίες».
Όσο οι Διοικήσεις κάνουν «ό,τι γουστάρουν» με την Τηλε-εργασία…
ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ
Οι διοικήσεις έχουν γραπώσει την ευκαιρία της «τηλεργασίας», το ελεύθερο που τους έχει δώσει η κυβέρνηση να τη διαχειρίζονται όπως θέλουν. Έχουν επιβάλλει ένα αρρωστημένο καθεστώς. Ενώ π.χ. πολλά γραφεία και κτίρια μπορούν να δουλέψουν με πληρότητα 50-60%, η επιστροφή γίνεται με το σταγονόμετρο. Η τηλε-εργασία παγιώνεται. Έχει οδηγήσει σε τρομακτική πίεση και εξουθένωσή μας: εργασιακά, ανθρώπινα και οικογενειακά, ψυχολογικά κ.λπ.
· Στη Victus, η διοίκηση, που διαβεβαίωνε προφορικά ότι «δεν θα εμποδιστεί κανένας που θέλει να εργαστεί στο γραφείο», μετά από αιτήματα συναδέλφων για επιστροφή στο χώρο εργασίας, δήλωσε ανοιχτά ότι επιβάλλει μονομερώς αναγκαστική τηλεργασία σε όλο το προσωπικό με άγνωστο ορίζοντα.
· Το ίδιο στη Νεαπόλεως (Wind): η διοίκηση κάνει ετσιθελικό «λόκ άουτ» στους συναδέλφους. Εξαιρεί μόνο αυτούς από κάθε προγραμματισμό / rotation επιστροφής στα γραφεία!
· Στη Vodafone, η διοίκηση προχωράει και σε ανοιχτές παρανομίες. Ζητάει «ψηφιακή κάρτα εισόδου» με εγκατάσταση εταιρικού λογισμικού στο προσωπικό κινητό τηλέφωνο των συναδέλφων. Αλλά και ΝΑ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΘΕΣΗ (!) σε ειδική πλατφόρμα.
«ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ» ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ – ΠΛΗΡΗΣ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΟΙ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ. Πρέπει να κινητοποιηθούμε για να σπάσει αυτή η διαλυτική κατάσταση. Κάθε συνάδελφος ή σε ομάδες: Να βομβαρδίσουμε με mail και τηλέφωνα τους προϊσταμένους. Να μην δεχτούμε δικαιολογίες. Κανένας δεν θα μας πει πως θα κάνουμε το σπίτι και την οικογένειά μας «χώρο εργασίας». Να πιέσουμε μέχρι την «κορυφή», ώστε να αρχίσουν να ανοίγουν τα γραφεία. Πράγμα που μπορεί να γίνει με ασφάλεια για ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό, αρκεί και οι διοικήσεις να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να μην «αράζουν» στην άνεση των self test κ.λπ. Να οργανώσουμε «δια ζώσης» διαμαρτυρίες. To Eνιαίο Σωματείο έχει ξεκινήσει αυτή την προσπάθεια και θα τη συνεχίσει.
MONH ΔΙΕΞΟΔΟΣ: ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ
Συνάδελφοι,
πρώτοι απ’ όλους γνωρίζουμε την απαξίωση όπου έχουν ξεπέσει τα συνδικάτα, η συλλογική οργάνωση, η μαζική και ενωτική κινητοποίηση. Από τη μια, οι συστηματικές επιθέσεις κυβερνήσεων, ΜΜΕ, όλων των μνημονιακών και νεοφιλελεύθερων κομμάτων (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ κ.ά.). Από την άλλη, η κάκιστη κατάσταση των συνδικαλιστικών ηγεσιών (όλων των αποχρώσεων), που σμπαραλιάζει συνδικάτα και αγώνες.
Όμως αυτό δεν επιτρέπεται να είναι άλλοθι παραίτησης και αδράνειας για όλους εμάς. Πρέπει και μπορεί να αλλάξει, με τη δική μας συμμετοχή. Τους τελευταίους μήνες, κινητοποιήσεις και αγώνες, σε πολλούς κλάδους, της νεολαίας, ενάντια στην απόγνωση από τη νέα οικονομική κρίση, ενάντια στην αστυνομοκρατία κ.ά. έχουν ανοίξει ένα νέο δρόμο. Σ’ αυτό πρέπει να συμμετάσχουμε κι εμείς. Να απαιτήσουμε από τα συνδικάτα την κήρυξη απεργιών μαχητικών, για να πάμε πίσω το νομοσχέδιο, όχι για μια ντουφεκιά στον αέρα πριν τις καλοκαιρινές διακοπές. Χρειάζεται η ενεργή παρουσία μας, σε κινητοποιήσεις συντονισμένες, ενωτικές (όχι χωριστές ή «κομματικές» φιέστες). Που να αλλάζουν τον συσχετισμό και να κόβουν τον πολύ αέρα που έχουν πάρει παντού οι εργοδότες. Τις επόμενες 1-2 βδομάδες, ενόψει της ψήφισης του νομοσχεδίου, αυτός ο αγώνας πρέπει να δυναμώσει παντού – και στις εταιρίες που δουλεύουμε, όπου πρέπει να ετοιμάσουμε τη συμμετοχή μας στις κινητοποιήσεις και απεργίες.
Το Διοικητικό Συμβούλιο
