Συνεχίζονται οι κινητοποιήσεις στις ΗΠΑ

Συνεχίζεται η εξέγερση στις ΗΠΑ

 –

Από την Εργατική Πάλη Ιουλίου-Αυγούστου

Η δολοφονία του αφροαμερικάνου George Floyd στις 25/5 από λευκούς μπάτσους στη Μινεάπολις, πρωτεύουσα της πολιτείας της Μινεσότα, πυροδότησε μια εξέγερση των εργαζομένων και της νεολαίας στις ΗΠΑ και σε όλον τον κόσμο.

Η Καύσιμη Ύλη της Εξέγερσης στις ΗΠΑ

Οι βαθύτερες αιτίες της εξέγερσης στις ΗΠΑ πρέπει να αναζητηθούν στη ραγδαία και τρομακτική επιδείνωση της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης, στις φαραωνικές ανισότητες, στην τερατώδη κρατική καταστολή και στην ακραία ρατσιστική πολιτική του αμερικάνικου κράτους διαχρονικά. Το κόκκινο νήμα που συνδέει όλα τα παραπάνω είναι φυσικά οι νεοφιλελεύθερες, αντεργατικές πολιτικές του αμερικάνικου κατεστημένου και των 2 κομμάτων του, Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικάνων. Έτσι έχουμε:

1) Υγειονομική κρίση: μέχρι τις 8/7, είχαν πεθάνει συνολικά 133.000 άνθρωποι στις ΗΠΑ, δηλαδή περίπου το 1/ 4 των παγκόσμιων θανάτων, παρότι ο πληθυσμός των ΗΠΑ αποτελεί περίπου το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού. Τα καθημερινά νέα κρούσματα και θάνατοι βρίσκονται ακόμη σε υψηλά νούμερα. Η κατάσταση αυτή οφείλεται κυρίως στο ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν ουσιαστικά δημόσιο σύστημα υγείας και πως προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι η διάσωση και αύξηση των κερδών των καπιταλιστών, εις βάρος των εκατοντάδων χιλιάδων ζωών των εργαζομένων και των φτωχών.

2) Οικονομική κρίση: στις ΗΠΑ υπολογίζεται πως η μείωση του ΑΕΠ θα φτάσει το -6% για το 2020, ενώ στην παγκόσμια οικονομία το -3%. Στις ΗΠΑ η ανεργία από 3,5% που ήταν τον περασμένο Φλεβάρη έφτασε το Μάη στο 22,8%, το υψηλότερο ποσοστό από το κραχ του 1929. Ενώ η κυβέρνηση ήδη προσπαθεί να περάσει τα «σπασμένα» της κρίσης στις πλάτες του αμερικάνικου λαού με αντεργατικές πολιτικές και ενισχύοντας με πακέτα τρισ. δολαρίων μεγάλες επιχειρήσεις και τράπεζες.

3) Ανισότητες: το 40% των Αμερικάνων ζει κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας, ενώ 50 εκ. Αμερικανοί σιτίζονται με κουπόνια σίτισης, με τις ουρές να φτάνουν ολόκληρα χιλιόμετρα, την ίδια στιγμή που τρεις μόνο άνθρωποι (Μπάφετ, Μπέζος, Γκέιτς) έχουν σήμερα περισσότερο πλούτο από ότι ο μισός αμερικάνικος πληθυσμός.

4) Καταστολή: πέρα από την καταστολή των διαδηλώσεων, η οποία έχει πάρει τερατώδη χαρακτηριστικά οι ΗΠΑ χαρακτηρίζονται ως έθνος – φυλακή και αυτό γιατί στη χώρα υπάρχουν περισσότεροι κρατούμενοι από οποιαδήποτε άλλη χώρα (πάνω από 2,5 εκ. φυλακισμένοι, δηλ. το 25% των φυλακισμένων παγκόσμια). Η αστυνομική αυθαιρεσία έχει ξεπεράσει κάθε όριο, με το 99% των δολοφονιών από αστυνομικούς την περίοδο 2013-2019 να μην οδηγεί σε κάποια δίωξη των εμπλεκόμενων αστυνομικών. Τέλος κατά το 2019 οι συνολικοί νεκροί από αστυνομική αυθαιρεσία ήταν 1099, με το 1/ 4 αυτών να είναι Αφροαμερικάνοι.

5) Ρατσιστικές διακρίσεις: έχουν πραγματοποιηθεί αμέτρητες δολοφονίες μαύρων από το κράτος και το παρακράτος των ΗΠΑ, που ξεσήκωναν τεράστιες διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Το 50% των φυλακισμένων στις ΗΠΑ είναι μαύροι, αν και το ποσοστό των μαύρων στο σύνολο του πληθυσμού δεν ξεπερνά το 13%. Το 60% των θυμάτων του κορωνοϊού είναι Αφροαμερικανοί και αυτό γιατί έχουν χαμηλότερο εισόδημα και χειρότερες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης, ενώ έχουν δυσκολότερη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας.

Τα χαρακτηριστικά της εξέγερσης

  1. Αποτελεί ένα πανεθνικό κίνημα: οι κινητοποιήσεις έχουν εξαπλωθεί σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ με διαφορετική βέβαια ένταση και μαζικότητα σε κάθε πολιτεία. Σε κάποιες πολιτείες οι κινητοποιήσεις έχουν πάρει τη μορφή εξεγέρσεων.
  2. Στις κινητοποιήσεις συμμετέχουν εργαζόμενοι, φτωχοί, νέοι, μαύροι και λευκοί (σε ποσοστά πρωτόγνωρα για το αμερικάνικο κίνημα), κυρίως όλοι αυτοί που ο αμερικάνικος καπιταλισμός έχει πετάξει στο περιθώριο.
  3. Οι κινητοποιήσεις χαρακτηρίζονται από οργισμένες διαδηλώσεις, συγκρούσεις με την αστυνομία, γκρέμισμα αγαλμάτων ρατσιστών πολιτικών, καταλήψεις κτιρίων, καταλήψεις ή επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα. Οι διαδηλωτές έφτασαν μάλιστα έξω από το Λευκό Οίκο (με τον Τραμπ να αναγκάζεται να κρυφτεί στο καταφύγιο του), ενώ πραγματοποίησαν μέχρι και αυτοδιαχείριση μιας συνοικίας του Σιάτλ, της «Αυτόνομης Ζώνης του Σιάτλ».
  4. Σε κάποιες περιπτώσεις οι μπάτσοι αγκάλιαζαν τους διαδηλωτές ή έπαιρναν το μέρος τους, κάτι που δείχνει την αποσύνθεση ενός κομματιού του κρατικού μηχανισμού.
  5. Το κίνημα αυτό αποτελεί συνέχεια προηγούμενων κινημάτων όπως το Black Lives Matter κ.α, αλλά και συνέχεια των εξεγέρσεων και αγώνων του προηγούμενου διαστήματος σε δεκάδες χώρες (Χιλή, Γαλλία κ.α.), ενώ ήδη έχει πυροδοτήσει μεγάλες κινητοποιήσεις σε δεκάδες χώρες σε όλο τον κόσμο (Γαλλία, Βέλγιο, Ιαπωνία, Αυστραλία κ.α.).
  6. Το αμερικάνικο κράτος έχει προχωρήσει σε όργιο καταστολής: με δεκάδες χιλιάδες συλλήψεις, δεκάδες νεκρούς, με δακρυγόνα, πλαστικές σφαίρες και βασανιστήρια να αποτελούν καθημερινό φαινόμενο, ενώ επιβάλλονται απαγορεύσεις κυκλοφορίας σχεδόν πανεθνικά. Παράλληλα, οι ακροδεξιές συμμορίες οπλοφορούν, χτυπούν διαδηλώσεις και τραυματίζουν σοβαρά ή και δολοφονούν διαδηλωτές, με την κάλυψη της αστυνομίας.

Η πολιτική κρίση

Η πολιτική κρίση στις ΗΠΑ οξύνεται και αναβαθμίζεται. Είναι μια κρίση συνολικά της αστικής εξουσίας και των 2 μεγάλων κομμάτων της. Αποτελεί μια κρίση αντιπροσώπευσης των μαζών, με βασικό χαρακτηριστικό την αδυναμία ενσωμάτωσης των «από κάτω» στα πολιτικά σχέδια των «από πάνω». Όσο και αν προσπαθούν οι Δημοκρατικοί να «φλερτάρουν» με την εξέγερση και να φορτώσουν την τερατώδη καταστολή στον «τρελό» Τραμπ, ο Μπάιντεν, αποκάλυψε πόσο… διαφέρουν τα 2 κόμματα, όταν κάλεσε τους αστυνομικούς «να πυροβολούν τους διαδηλωτές στα πόδια και όχι στην καρδιά» (!).

Η εξέγερση εντείνει τη διαδικασία υποβάθμισης των ΗΠΑ, τόσο του ρόλου τους ως παγκόσμιο χωροφύλακα, όσο και οικονομικά και το ξεπέρασμα τους από τους ανταγωνιστές τους (κυρίως την Κίνα) με γοργούς ρυθμούς.

Οι κινητοποιήσεις στις ΗΠΑ συνεχίζονται για πάνω από 1,5 μήνα, με νέες δολοφονίες διαδηλωτών, οι οποίες πυροδοτούν νέες εκρήξεις των μαζών. Οι κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο δεν είναι απλά κινητοποιήσεις «αλληλεγγύης» προς τον αμερικάνικο λαό, αλλά μια διαμαρτυρία ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, το ρατσισμό και σύσσωμο το αστικό πολιτικό σύστημα σε κάθε χώρα. Οι διαδηλωτές στις χώρες αυτές αντιγράφουν πράξεις των διαδηλωτών στις ΗΠΑ, ξηλώνοντας αγάλματα αποικιοκρατών και σφαγέων (π.χ. Λεοπόλδος ΙΙ – Βέλγιο, Τσώρτσιλ – Ηνωμένο Βασίλειο) κάτι που αποτελεί μια εξέγερση ενάντια στην ίδια την ιστορία του καπιταλισμού: την αποικιοκρατία και την πρωταρχική κεφαλαιοκρατική συσσώρευση. Είναι σίγουρο πως η ανθρωπότητα βρίσκεται στα προεόρτια ενός νέου παγκόσμιου κύματος εξεγέρσεων και αγώνων. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να ανδρωθούν νέες γενιές επαναστατών, αγωνιστών και οργανώσεων, θα επιφέρει ένα ξαναζωντάνεμα των μαζών για την αναζήτηση μιας εναλλακτικής και τέλος θα οδηγήσει στην αναγέννηση των σοσιαλιστικών ιδεών.