33o Συνέδριο Ε.Κ.Θ: Οξύνεται η κρίση και η διάλυση του Συνδικαλιστικού Κινήματος
33o Συνέδριο Ε.Κ.Θ
Οξύνεται η κρίση και η διάλυση του Συνδικαλιστικού Κινήματος
–
Ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του 33ου Συνεδρίου του Εργατικού Κέντρο Θεσσαλονίκης που «πραγματοποιήθηκε» στις 8 – 9 και 11 Νοέμβρη στο ξενοδοχείο CAPSIS. Στο Συνέδριο εκπροσωπήθηκαν 155 Σωματεία από 387 συνέδρους (420 στο 32ο) και ψήφισαν οι 381 (412 στο 32ο). Τα αποτελέσματα των εκλογών είναι τα εξής:
Για το Δ.Σ. του ΕΚΘ, η ΠΑΣΚΕ σημειώνοντας μικρή πτώση έλαβε 155 ψήφους/40,68% και 13 έδρες (171 ψήφους/41,50%/13 έδρες στο 32ο). Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (ΠΑΜΕ) σημειώνοντας μεγάλη πτώση έλαβε 91 ψήφους/23,88% και 7 έδρες (114 ψήφους/27,66%/9 έδρες στο 32ο) Η ΔΑΚΕ σημείωσε άνοδο λαμβάνοντας 68 ψήφους/17,84% και 6 έδρες (58 ψήφους/14,07%/4 έδρες στο 32ο). Η ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ) σημείωσε πτώση λαμβάνοντας 42 ψήφους/11,02% και 3 έδρες (55 ψήφους/13,34%/4 έδρες στο 32ο ως ΜΕΤΑ). Η ΕΝΟΤΗΤΑ («κίτρινοι συνδικαλιστές» Μητσοτάκη) έλαβε 20 ψήφους/5,24% και 2 έδρες Το ΜΕΤΑ (ΛΑΕ πλέον) έλαβε 3 ψήφους 0,78%/0 έδρες. Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ των Εργαζομένων πήρε 2 ψήφους/0,52%/0 έδρες (1 ψήφο/0,24%/0 έδρες στο 32ο).
Για αντιπροσώπους για τη ΓΣΕΕ ψήφισαν 154 (146 στο 32ο) αντιπρόσωποι και στην κάλπη βρέθηκαν 152 έγκυρα ψηφοδέλτια, 0 λευκά και 2 άκυρα. Η ΠΑΣΚΕ έλαβε 77 ψήφους/50,66% και 6 έδρες (80 ψήφους/55,17%/6 έδρες στο 32ο). Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ (ΠΑΜΕ) έλαβε 18 ψήφους/11,84% και 1 έδρα (17 ψήφους/11,72%/1 έδρα στο 32ο) Η ΔΑΚΕ 30 ψήφους/19,73% και 2 έδρες (23 ψήφους/15,86%/1 έδρα στο 32ο). Η ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ) 20 ψήφους/17,24% και 2 έδρες (25 ψήφους/17,24%/2 έδρες στο 32ο). Η ΕΝΟΤΗΤΑ (ΔΑΚΕ Μητσοτάκη, «κίτρινοι» συνδικαλιστές) έλαβε 3 ψήφους/1,97%/0 έδρες. Το ΜΕΤΑ (ΛΑΕ) έλαβε 3 ψήφους 0,97%/0 έδρες. Η ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ των Εργαζομένων 1 ψήφο/0,65%/0 έδρες.
Για τα αποτελέσματα
Όσο κι αν θέλει κανείς να μεταφράσει τα αποτελέσματα κατά το δοκούν, αυτά μιλάνε από μόνα τους. Ο μεγάλος χαμένος των εκλογών είναι η Εργατική Ενότητα (ΠΑΜΕ) που χάνει τόσο σε ποσοστά όσο και σε ψήφους «πληρώνοντας το τίμημα» της καταστροφικής πολιτικής της στο Συνδικαλιστικό Κίνημα. Η εμφανής άνοδος της ΔΑΚΕ και των «κίτρινων συνδικαλιστών», η διατήρηση της ΠΑΣΚΕ, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό, στην αναποτελεσματικότητα συνολικά της Αριστεράς (βλέπε πολύ χαμηλά ποσοστά ΜΕΤΑ/ΛΑΕ) που το προηγούμενο διάστημα είχε καταφέρει να κερδίσει αρκετές δυνάμεις στα Σωματεία, στην προδοσία του ΣΥΡΙΖΑ, στην αδυναμία στο να παρουσιάσουν ένα σχέδιο και ένα πρόγραμμα που στην πράξη θα δίνει λύση στα προβλήματα των εργαζομένων. Έτσι, οι συσχετισμοί αλλάζουν υπέρ της αστικοποιημένης/μνημονιακής συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας μιας που προστίθεται και η ΕΑΚ (ΣΥΡΙΖΑ). Το χώρο της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς και του μαχητικού συνδικαλισμού εκπροσώπησε για ακόμη μια φορά, μόνο η Αντεπίθεση των Εργαζομένων που σταθεροποιείται και «αυξάνει» τις δυνάμεις της ως αποτέλεσμα των προσπαθειών που καταβάλει για την ανασυγκρότηση και ανασύνθεση του Σ.Κ. Μεγάλο ερωτηματικό αποτελεί τι στάση, πολιτική και εκλογική, κράτησε η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο μοναδικός της σύνεδρος, πέρα από τις στείρες καταγγελίες προς την ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ.
Συνέδριο παρωδία
Επί της ουσίας Συνέδριο δεν πραγματοποιήθηκε! Ήταν μια κατάσταση άκρως εκφυλισμένη, σε έναν λουσάτο και αποκρουστικό χώρο, με διαδικασίες φαστ τρακ, χωρίς πολιτική συζήτηση, χωρίς ουσιαστική και γόνιμη αντιπαράθεση, με στείρες καταγγελίες, με γεγονότα και πρακτικές πολύ μακριά από τα πραγματικά προβλήματα και τις αγωνίες των εργαζομένων. Όλα αυτά υπό την σκιά της κόντρας που έχει ξεσπάσει στο Σ.Κ. δήθεν για την κάθαρση και εξυγίανσή του, μεταξύ της ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ πλέον και των παρατάξεων του ΣΥΡΙΖΑ από την μια και του ΠΑΜΕ από την άλλη, ουσιαστικά για τον έλεγχο του Σ.Κ. και για τις καρέκλες. Τόσο η αστικοποιημένη/μνημονιακή συνδικαλιστική γραφειοκρατία όσο και η σταλινική γραφειοκρατία του ΠΑΜΕ, τίναξαν το συνέδριο στον αέρα.
Πολύ κοντά στον χώρο του Συνεδρίου, υπήρχε παρουσία αστυνομικής δύναμης. Προφανώς, οι εκκλήσεις της πλειοψηφίας της Γ.Σ.Ε.Ε. (ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ) για παρέμβαση του κράτους (πρόσφατη επίσκεψη της στο Υπ. προστασίας του πολίτη) εισακούστηκαν, με την άθλια συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να αρπάζει την ευκαιρία ώστε να εφαρμόσει τα σχέδια της για τον ασφυκτικό έλεγχο του Σ.Κ. (κατάθεση μητρώων, ΑΦΜ στα Συνδικάτα, επαναλειτουργία συνδικαλιστικού της ασφάλειας). Η παρουσία αξιωματικού της αστυνομίας και της ασφάλειας, που βρέθηκε στο χώρο του Συνεδρίου αποδεικνύει ότι το κράτος έκτακτης ανάγκης δεν σταμάτησε ποτέ να είναι παρόν αλλά και ότι η κατάσταση θα αγριέψει ακόμη περισσότερο. Έτσι ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ και ΣΥΡΙΖΑ, βάζουν πλάτη και προωθούν τον κρατικό ελεγχόμενο, τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό, με την «κοινωνική συμμαχία», συντασσόμενοι πλήρως με το μνημονιακό καθεστώς που όχι μόνο δεν φθίνει αλλά εδραιώνεται.
Ανάλογες και περισσότερες ευθύνες έχει η Εργατική Ενότητα (ΠΑΜΕ) που έστησε έναν απαράδεκτο θίασο με δήθεν ενωτικό προφίλ, με δήθεν διάθεση να γίνει συνέδριο με διαδικασίες. Αρκετές μέρες πριν το Συνέδριο, οι αρχιερείς της βίας και της νοθείας, που διοικούν τα Συνδικάτα που ελέγχουν χωρίς ίχνος δημοκρατίας, που βάζουν όλο τον κομματικό μηχανισμό του ΚΚΕ να ψηφίζει στις εκλογές, εγκαλούσαν την πλειοψηφία για νοθείες. Από το στόχαστρο του ΠΑΜΕ δεν ξέφυγε ούτε το ΣΜΕΘ, που εκλέγει σύνεδρο υποψήφιο με την Αντεπίθεση, ζητώντας από την διοίκηση του ΕΚΘ να μην εκπροσωπηθεί! Ο θίασος του ΠΑΜΕ δείχνοντας το πραγματικό/σταλινικό του πρόσωπο, αποτελώντας κομμάτι της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, έκανε τελικά πρεμιέρα στο Συνέδριο με την κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων προς την υπόλοιπη διοίκηση του ΕΚΘ (τα οποία και έχασε), παρακωλούσε τις διαδικασίες καθόλη την διάρκεια του συνεδρίου με φωνές, καταγγελίες για νοθείες, με ύβρεις προς όλους. Το επεισόδιο με τον ασφαλίτη, οι θεατρινισμοί και η εκμετάλλευση του γεγονότος σε καμία περίπτωση δεν δίνουν άφεση αμαρτιών στο ΠΑΜΕ. Οι τραμπούκικες επιθέσεις τους στα Εργατικά Κέντρα Πάτρας-Κατερίνης-Τρικάλων-Φλώρινας, η διασπαστική του πολιτική κλπ είναι οι λόγοι της μεγάλης πτώσης της Εργατικής Ενότητας και του ΠΑΜΕ, και που οι εργαζόμενοι τους πήρανε χαμπάρι και τους γυρνάνε την πλάτη. «Άνθρακες λοιπόν ο θησαυρός» περί «ταξικών δυνάμεων και ανασύνταξης του εργατικού κινήματος»
Η Αντεπίθεση των Εργαζομένων (ΑτΕ) προσπάθησε με τις ελάχιστες αλλά μαχητικές της δυνάμεις να συμβάλει όσο το δυνατόν στην διεξαγωγή του Συνεδρίου. Καταφέραμε και με την συμβολή των υπολοίπων συνέδρων της ριζοσπαστικής αριστεράς (ΜΕΤΑ), στο να γίνουν τοποθετήσεις έστω και για 2 ώρες, να υπάρξει χώρος για τραπεζάκια παρατάξεων που δεν εκλέγονται στην διοίκηση του ΕΚΘ. Καταγγείλαμε την συνδικαλιστική γραφειοκρατία κάθε απόχρωσης και πολιτικής κατεύθυνσης τόσο για τα εκφυλιστικά φαινόμενα του Συνεδρίου όσο και για την κατρακύλα και την αποτελεσματικότητα που έχουν επιφέρει στο Σ.Κ. Δεν είναι τυχαίο που όλες ανεξαιρέτως οι συνδικαλιστικές δυνάμεις είχαν αναφορά στον αγώνα διαρκείας των παράνομα απολυμένων διανομέων (μια εκ των οποίων σύνεδρος και υπεύθυνη του Συνδυασμού της ΑτΕ) που διεξάγεται στην πόλη της Θεσσαλονίκης από την Επιτροπή Αγώνα Διανομέων και το Συνδικάτο Επισιτισμού. Μέσω του συγκεκριμένου αγώνα, των δεκάδων παραδειγματικών αγώνων που δώσαμε με τους εργαζόμενους στον Επισιτισμό από το 2010 έως σήμερα, των νικηφόρων κινητοποιήσεων του ΣΜΕΘ την προηγούμενη τριετία και του αγώνα που διεξάγει αυτή την στιγμή για την επαναπρόσληψη του απολυμένου συναδέλφου από κέντρο ημερησίας φροντίδας (ΚΗΦ) στις δομές εκπαίδευσης των παιδικών χωριών SOS, με τις θέσεις μας στο συνέδριο, προτάξαμε ένα άλλο σχέδιο και πρόγραμμα ώστε οι εργαζόμενοι να ανασυγκροτήσουμε τις δυνάμεις μας, να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας.
Η οργάνωση και η συμμετοχή των εργαζομένων στην ζωή των συνδικαλιστικών ενώσεων είναι η μόνη που μπορεί να εξασφαλίσει την εργατική δημοκρατία. Είναι η μόνη λύση που μπορεί να ξηλώσει τους γραφειοκράτες από τις θέσεις τους, να αποκρούσει τις σταλινικές επιθέσεις του ΠΑΜΕ, να περιφρουρήσει πραγματικά τα Σωματεία. Οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής και ριζοσπαστικής αριστεράς πρέπει να παλέψουμε για την ενότητα του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος. Δεν πρέπει να βοηθάμε την διάσπαση που επιβάλει η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, είτε η αστικοποιημένη των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ είτε του ΠΑΜΕ. Για ένα Συνδικαλιστικό Κίνημα αποτελεσματικό και νικηφόρο, για Συνδικάτα πραγματικά εργαλεία αντίστασης και αγώνα που θα εξυπηρετούν και θα επιβάλουν τα συμφέροντα της τάξης μας. Για μια πραγματική, μαχητική και αποτελεσματική Αντεπίθεση των Εργαζομένων!
–
Aντεπίθεση των Εργαζομένων
