Προβολή ταινίας

Οκτώβρης του Σεργκέι Αϊζενστάιν

Κυριακή 28/5 στις 19:00 στα γραφεία των εκδόσεων Εργατική Πάλη, Αγ. Κωνσταντίνου 57 στο Μεταξουργείο

–

–

Η ταινία σε μορφή ντοκυμαντέρ πραγματεύεται το χρονικό της Οκτωβριανής Επανάστασης μεταφέροντάς μας στο Φεβρουάριο του 1917 στην Αγία Πετρούπολη με τις διαδηλώσεις που προκάλεσαν την κάθοδο του τσάρου Νικόλαου Β’ και την εγκαθίδρυση της προσωρινής κυβέρνησης από τον πρίγκιπα Λβοφ. Η κατάσταση στη Ρωσία δεν άλλαξε και ο ηγέτης των Μπολσεβίκων Βλαντιμίρ Λένιν επέστρεψε στη Ρωσία καταδικάζοντας την καπιταλιστική κυβέρνηση κηρύττοντας τη νίκη της κοινωνικής επανάστασης. Η δύναμη των Μπολσεβίκων αυξανόταν μέρα με τη μέρα με τη βοήθεια του Λέον Τρότσκι, του σπουδαιότερου μετά το Λένιν ηγέτη και οικοδόμου της σοσιαλιστικής επανάστασης. Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς ανέλαβε πρωθυπουργός ο Α. Κέρενσκι του οποίου η πολιτική επίσης απέτυχε, με αποτέλεσμα να επωφεληθεί ο στρατιωτικός διοικητής της Πετρούπολης Κορνίλοφ και να προσπαθήσει να επιβάλει δικτατορία. Ο Λένιν και πολλοί από τους Μπολσεβίκους ήταν καταζητούμενοι και αναγκάστηκαν να κρυφτούν. Το πραξικόπημα κατεπνίγη λόγω της συμβολής των οπλισμένων εργατικών μαζών. Τον Οκτώβριο του 1917 ο Λένιν έφτασε κρυφά στην Αγία Πετρούπολη για να αναλάβει τη διεύθυνση της ένοπλης εξέγερσης. Και την 24η Οκτωβρίου ξέσπασε η μεγάλη επανάσταση η οποία επρόκειτο να αλλάξει την ιστορία της ανθρωπότητας.

Η ταινία Οκτώβρης ανατέθηκε στο θρυλικό σκηνοθέτη Σεργκέι Αϊζενστάιν από την Σοβιετική Κεντρική Επιτροπή με ευκαιρία τον εορτασμό της δεκάτης επετείου της Οκτωβριανής Επανάστασης. Ο σκηνοθέτης επέλεξε να απαθανατίσει το πνεύμα της εποχής εστιάζοντας την προσοχή του σε μια πόλη και μια χρονική περίοδο: την Αγία Πετρούπολη μεταξύ του Φεβρουαρίου και του Οκτωβρίου του 1917.

Ο Αϊζενστάιν είχε ελεύθερη πρόσβαση στην Αγία Πετρούπολη και στα Χειμερινά Ανάκτορα του τσάρου και μελέτησε αναλυτικά την περίοδο της επανάστασης χρησιμοποιώντας κινηματογραφικά και γραπτά ντοκουμέντα της περιόδου. Βασίστηκε για την αναπαράσταση των γεγονότων της περιόδου επίσης στο μυθιστόρημα του Τζον Ριντ 10 μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο, καθώς και τις κινηματογραφικές λήψεις της Έσθερ Σαμπ που επιμελήθηκε το μοντάζ της ταινίας. Δεν χρησιμοποιήθηκαν επαγγελματίες ηθοποιοί για την ταινία, αλλά αντιπρόσωποι κάθε κοινωνικής τάξης επιλεγμένοι από το λαό. Μερικοί από εκείνους που συμμετείχαν στην ταινία είχαν συμμετάσχει και στην Οκτωβριανή Επανάσταση.

Ουσιαστικά η ταινία πραγματεύεται τα γεγονότα από πολιτική σκοπιά. Οι υποστηρικτές του τσάρου είναι μοχθηροί και γέροι και οι γυναίκες είναι παχουλές ή τροφαντές, ο Κέρενσκι είναι πεινασμένος για εξουσία, ενώ οι Μπολσεβίκοι είναι παθιασμένοι, ηρωικοί και ταγμένοι στο καθήκον. Δεν υπάρχει κεντρικός χαρακτήρας. Πρωταγωνιστής δεν είναι ούτε ο Λένιν, ούτε ο Κέρενσκι, αλλά ο λαός, το προλεταριάτο που ο θρίαμβος και η νίκη του είναι η Επανάσταση.

Από σκηνή σε σκηνή ο Αϊζενστάιν επιτυγχάνει δραματική κορύφωση χρησιμοποιώντας διάφορες κινηματογραφικές τεχνικές. Σε κάποιες σκηνές πρόκειται για την κίνηση της κάμερας, σε άλλες η χρήση των γκρο πλαν και η ποικιλία των γωνιών από τις οποίες παίρνει τη λήψη. Ο φωτισμός επίσης παίζει κυρίαρχο ρόλο στην απαθανάτιση των πλάνων, όπως επίσης και η μιζανσέν, καθώς ο Αϊζενστάιν χρησιμοποιεί πολύ συχνά τα ίδια σύμβολα και τα ίδια γεωμετρικά σχήματα.

Απόλυτος πρωταγωνιστής στην ταινία είναι όμως το μοντάζ, το οποίο ο σκηνοθέτης αποκαλούσε “διανοητικό μοντάζ”. Απότομα και γρήγορα κοψίματα στις επαναστατικές σεκάνς, σκηνές στις οποίες εμφανίζονται οι κάννες των όπλων με απότομο πέρασμα στα πρόσωπα των επαναστατών που δίνουν την εντύπωση πυροβολισμού, παρά το γεγονός ότι δεν υπάρχει εκπυρσοκρότηση. Το διανοητικό μοντάζ του Αϊζενστάιν δίνει νέα διάσταση κι άλλη αισθητική στον κινηματογραφικό όρο. Στην προκειμένη περίπτωση η χρήση του βοηθά στο να αναδυθούν όχι απλά έντονα εσωτερικά νοήματα, αλλά αφηρημένες και πνευματικές έννοιες. Ο Αϊζενστάιν περνάει π.χ. από το πρόσωπο του Κέρενσκι σε εκείνο του Ναπολέοντα και στη συνέχεια στη λέξη “Θεός” για να καταλήξει στην εικόνα του Χριστού και σε μια σειρά παγανιστικών ειδώλων, επιτυγχάνοντας τη γελοιοποίηση του Κέρενσκι και την επίπληξη των σύγχρονων θρησκευτικών ιδεών.

Το περιεχόμενο της ταινίας εμφανίζει επιρροές από την κατάσταση που επικρατούσε στη Σοβιετική Ένωση κατά τα γυρίσματα της ταινίας. Είχε ξεκινήσει αγώνας στο εσωτερικό του Κομμουνιστικού Κόμματος που είχε ως αποτέλεσμα την επικράτηση και την εδραίωση του Ιωσήφ Στάλιν και την εξόντωση των αντιπάλων του. Στην εξιστόρηση των γεγονότων ο Αϊζενστάιν δεν έκανε διακρίσεις ανάμεσα στα δυο αυτά αντίπαλα δέη (Τρότσκι – Στάλιν). Μερικές εβδομάδες πριν την προβολή της ταινίας τον Νοέμβριο του 1927, ο Τρότσκι μαζί με τον Ζινόβιεφ εκδιώχθηκαν από την Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος κι ο Αϊζενστάιν έλαβε τη διαταγή να ξαναμοντάρει την ταινία, αφαιρώντας περίπου το εν τέταρτο από εκείνη. Αφαιρέθηκαν οι περισσότερες σκηνές οι οποίες απεικονίζουν τον Τρότσκι, ο οποίος εμφανίζεται μόνο για λίγο και ανώνυμα.