Για ακόμη μία φορά, η αλυσίδα «ΜΑΡΚΕΤ ΙΝ» πρωτοστατεί στην καταπάτηση της εργατικής νομοθεσίας. Στις 30/5, χωρίς καμία προειδοποίηση ή παρατήρηση, απέλυσε εργαζόμενη από το κεντρικό κατάστημα της Χαριλάου Τρικούπη, λόγω της ενεργής συνδικαλιστικής της δράσης (συμμετοχή σε απεργίες, διεκδίκηση αναρρωτικής άδειας κ.λπ.) Μόλις τρεις εβδομάδες νωρίτερα, την είχαν μεταθέσει αιφνιδιαστικά σε κατάστημα εκτός κέντρου, προκειμένου να περιορίσουν τις αντιδράσεις.

Ο στόχος τους είναι ξεκάθαρος:

Εντατικοποίηση της δουλειάς και πειθάρχηση των εργαζομένων, ώστε να συνεχίσουν να μας εξοντώνουν ανενόχλητοι.

Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Οι αλυσίδες σουπερμάρκετ αποκομίζουν τεράστια κέρδη πάνω στην εξοντωτική ακρίβεια και στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων. Το ΜΑΡΚΕΤ ΙΝ – ιδιοκτησίας της οικογένειας Ράμμου, με πάνω από 250 καταστήματα – είναι διαβόητο για τις συνθήκες εργασίας που επιβάλλει: εξαντλητικοί ρυθμοί, απαγόρευση συνδικαλιστικής δράσης, απολύσεις χωρίς καμία προειδοποίηση.

Το 2017, στα Ιωάννινα, όταν εργαζόμενοι διεκδίκησαν επαναπρόσληψη και δεδουλευμένα, η εταιρεία δεν δίστασε να κατεβάσει μπράβους, οι οποίοι επιτέθηκαν σε μέλη σωματείων, αλληλέγγυους και απεργούς.

Αρωγός αυτής της ασυδοσίας είναι η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Δεν έχει πάρει ούτε ένα ουσιαστικό μέτρο κατά της ακρίβειας και της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Με τους αντεργατικούς νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη, έχουν διαλύσει τα εργασιακά δικαιώματα, ενισχύσει το διευθυντικό δικαίωμα και απονευρώσει κάθε μηχανισμό ελέγχου (ΣΕΠΕ, ΙΚΑ, ΟΑΕΔ). Έχουν φτάσει στο σημείο να καταργούν ακόμα και θεμελιώδη δικαιώματα, όπως το 8ωρο και τη 5ήμερη εργασία. Όποιος σηκώνει κεφάλι, αντιμετωπίζει δικαστικές διώξεις, καταστολή και κρατική βία.

Δεν είναι ανίκητοι. Από τις 28 Φλεβάρη και μετά, η κυβέρνηση είναι απομονωμένη, σε κρίση νομιμοποίησης και με την πλάτη στον τοίχο. Δυσκολεύονται να επιβάλουν νέα μέτρα και να συνεχίσουν την επίθεσή τους. Η απάντηση βρίσκεται στη συλλογική δράση. Η πρόσφατη νίκη των εργαζομένων στα κυλικεία Ιωαννίνων, δείχνει το δρόμο. Πρέπει να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας, να πάρουμε πίσω όσα μας ανήκουν. Με οργάνωση στους χώρους δουλειάς, με ένα σχέδιο βασισμένο πάνω στην αλληλεγγύη και τη λογική του ανυποχώρητου αγώνα, μπορούμε να νικήσουμε.