Εκλογές στην Αργεντινή: Ιστορική επιτυχία για τους Τροτσκιστές
Οι εκλογές της 27ης Οκτώβρη στην Αργεντινή, για την αντικατάσταση της μισής Βουλής των Αντιπροσώπων (εθνικοί βουλευτές) και του ενός τρίτου της Γερουσίας, δεν ήταν μόνο η καθαρή επιβεβαίωση των όσων έδειξε η κάλπη των προκριματικών του Αυγούστου, αλλά κάτι πολύ παραπάνω. Με μια πρώτη ματιά, το «Μέτωπο για τη Νίκη» της Κριστίνα Κίρχνερ κερδίζει το 33% των ψήφων (τις 132 από τις 257 έδρες στη Βουλή και τις 40 από τις 72 έδρες στη Γερουσία) και το «Ανανεωτικό Μέτωπο» ένα 21%. Όμως αυτό το αποτέλεσμα δεν μπορεί να επιτρέψει στην Κίρχνερ να πραγματοποιήσει τα σχέδιά της για αναθεώρηση του Συντάγματος, ώστε να της δοθεί η δυνατότητα να διεκδικήσει μια τρίτη συνεχόμενη θητεία. Αυτή η φαινομενική νίκη είναι επί της ουσίας μια κάμψη για τους «αριστερούς» περονιστές της Κίρχνερ (είχε πάρει 54% των ψήφων το 2011) και μια σοβαρή υπονόμευση τους υπέρ της δεξιάς συμμαχίας.
Όμως οι μεγάλοι νικητές αυτών των εκλογών είναι οι τροτσκιστικές δυνάμεις του «Μετώπου της Αριστεράς και των Εργαζομένων» (ΜΑΕ), οι οποίες εξελίσσονται ραγδαία στην 4η πολιτική δύναμη της χώρας, δείχνοντας πώς αποτελούν στα μάτια πλατιών εργατικών και λαϊκών μαζών μια σοβαρή εναλλακτική. Το ΜΑΕ συγκέντρωσε 1.200.000 ψήφους (από 900.000 τον Αυγουστο) εκλέγοντας 4 εθνικούς βουλευτές, 6 τοπικούς βουλευτές και έναν τοπικό συγκλητικό. Πιο συγκεκριμένα, εκλέγει εθνικούς βουλευτές στη Σάλτα (δεύτερο κόμμα με 19,11%), στην πρωτεύουσα Μπουένος Άιρες (5,04%), στη Μεντόσα (14,03%) και στην Κόρντομπα (7,48%), καθώς και τοπικούς βουλευτές στο Μπουένος Άιρες, στο Σαντιάγκο δε Εστέρο, στη Μεντόσα. Μαζί με τους βουλευτές που ήδη είχε εκλέξει στη Σάλτα, Νεουκέν και Κόρντομπα, έχει πλέον θέση στα κοινοβούλια 7 επαρχιών. Αλλά και εκεί που δεν καταφέρνει να εκλέξει αντιπροσώπους, τα ποσοστά του ΜΑΕ είναι σημαντικότατα, π.χ. στο Χουχούι (7,19%), στο Τσάκο (4,48%), στη Φορμόσα (3,58%), στη Σάντα Κρούζ (11,14%) κ.λπ. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα σε μόλις δύο χρόνια το ΜΑΕ διπλασίασε την εκλογική του επιρροή, ενώ στο ίδιο διάστημα οι περονικοί της Κίρχνερ έχασαν σχεδόν 4 εκ. ψήφους.
Αθροιστικά οι ψήφοι στα αριστερά κόμματα ξεπέρασαν το 1,5 εκ., ενώ αν λάβουμε υπόψη και ότι λόγω του εκλογικού νόμου αποκλείστηκαν αξιόλογες δυνάμεις, όπως το επίσης τροτσκιστικό «Νέο Κίνημα για το Σοσιαλισμό» (Nuevo MAS), λόγω της μη εκλογής αντιπροσώπων από τις προκριματικές του Αυγούστου, το συνολικό αυτό ποσοστό δεν έχει ιστορικό προηγούμενο.
Μεγάλα τμήματα του πληθυσμού αισθάνονται να κλείνει ο κύκλος της κυριαρχίας των Κίρχνερ και ό,τι σήμανε αυτό στο επίπεδο των κατακτήσεων, που η εργατική τάξη απέσπασε μετά την εξέγερση του 2001 και παρά τα οδυνηρά πλήγματα που δέχτηκε από την κρίση. Tαυτόχρονα, οι μάζες φοβούνται μια νέα δεξιά στροφή προς το νεοφιλελευθερισμό, την οποία εκφράζουν οι αντίπαλοι της Κίρχνερ, που δουλεύουν για μια επαναπροσέγγιση με τον γιάνκικο ιμπεριαλισμό, χτυπώντας όλο και πιο συχνά τις αριστερές κυβερνήσεις της περιοχής, ιδιαίτερα την κυβέρνηση Μαδούρο στη Βενεζουέλα. Αυτός ο φόβος (κυρίως εκφράζεται στην περιφέρεια, όπου η κυβέρνηση έχει αναπτύξει στενούς δεσμούς με τις τοπικές ολιγαρχίες) δίνει μια ώθηση στις δυνάμεις της επαναστατικής αριστεράς σε όλα τα επίπεδα.
Χωρίς καμιά αμφιβολία, το αποτέλεσμα του ΜΑΕ είναι καρπός του ριζώματος στην εργατική τάξη μιας πρωτοπορίας οργανώσεων και αγωνιστών, που έχουν πρωταγωνιστήσει στους σκληρούς ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες της αργεντίνικης εργατικής τάξης τα τελευταία χρόνια. Είναι καρπός μιας επίμονης σύγκρουσης μέσα στους αγώνες με τη σκληρή συνδικαλιστική γραφειοκρατία (κατάγεται κυρίως από το ιστορικό περονικό ρεύμα), συγκεκριμένων βημάτων ανασυγκρότησης και ανασύνθεσης του εργατικού κινήματος και των συνδικάτων (από το επίπεδο «πρωτοβάθμιων» σωματείων μέχρι και εθνικών/κλαδικών ομοσπονδιών), μιας έμπρακτης και συνεπής εφαρμογής ριζοσπαστικών μορφών πάλης στη βάση των εργαζομένων (συνελεύσεις, απεργιακές επιτροπές, προσπάθειες αυτοδιαχείρισης, σύγκρουση με τους μηχανισμούς καταστολής κ.λπ.), στην πάλη τους για τα πιο άμεσα αιτήματα των μαζών, πολιτικοποιώντας ταυτόχρονα αυτούς τους αγώνες σε ανώτερο επίπεδο.
Η ΟΚΔΕ συγχαίρει τους αργεντίνους συντρόφους μας γι’ αυτή την πολύ σημαντική τους επιτυχία, ελπίζοντας να δυναμώσουν ακόμα παραπέρα την επιρροή τους στην εργατική τάξη και στις πλατιές λαϊκές μάζες, να κερδίσουν σε μια επαναστατική πολιτική πλατιά στρώματα της πρωτοπορίας των εργαζομένων, να πάρουν στα χέρια τους τα συνδικάτα και τις μαζικές οργανώσεις, οξύνοντας την πολιτική κρίση υπέρ των συμφερόντων της εργατικής τάξης και προετοιμάζοντας μια επαναστατική σοσιαλιστική διέξοδο. Τα αποτελέσματα στην Αργεντινή (και η συσσώρευση κάποιων αξιόλογων τροτσκιστικών δυνάμεων και σ’ άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής) μπορούν να δώσουν μια νέα πνοή, ν’ ανοίξουν μια νέα περίοδο για τις τροτσκιστικές/επαναστατικές μαρξιστικές δυνάμεις σε διεθνή κλίμακα. Οργανώσεις, κόμματα και αγωνιστές καλούνται να κοιτάξουν κατάματα τα συντρίμια της πολιτικής των «πλατιών αντικαπιταλιστικών/αριστερών μετώπων», της δραματικής συρρίκνωσης έως εξαφάνισης της ευρωπαϊκής άκρας αριστεράς – και να δουν στο παράδειγμα των αργεντίνων συντρόφων (με τις ιδιομορφίες του, τις διαφορές στην οικονομική και πολιτική κατάσταση κ.λπ., που πρέπει φυσικά να μελετηθούν συγκεκριμένα) πώς δεν υπάρχει εύκολος δρόμος στην πορεία προς τη σύγκρουση με το καπιταλιστικό σύστημα και τα πολιτικά του επιτελεία, παρά ο δύσβατος και δύσκολος δρόμος οικοδόμησης επαναστατικών οργανώσεων, πρώτο βήμα για την οικοδόμηση του μαζικού επαναστατικού κόμματος της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Η διαχείριση αυτών των δυνατοτήτων και προοπτικών από τις δυνάμεις του ΜΑΕ τις επιφορτίζει έτσι και με μια σημαντική ευθύνη όχι μόνο για την εργατική τάξη της Αργεντινής, αλλά για τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα σε διεθνή επίπεδο, που συνθλίβονται απο τον Αρμαγεδώνα της καπιταλιστικής κρίσης και αναζητούν αγωνιωδώς τα δικά τους μαζικά πολιτικά εργαλεία. Οι επαναστάτες μαρξιστές πρέπει και μπορούν να καλύψουν αυτό το κενό, όπως δείχνει και το παράδειγμα της Αργεντινής – και σ’ αυτό πρέπει ν’ αφιερώσουμε όλη την ενέργεια και τις δυνάμεις μας.
Ο.Κ.Δ.Ε.
30/11/2013
