ΗΠΑ – ΕΕ δυναμιτίζουν το πολιτικό σκηνικό στη Σερβία
Αναδημοσίευση από την Εργατική Πάλη Ιανουαρίου 2024
ΕΕ (κυρίως Γερμανία) και ΗΠΑ, μετά την επέμβασή τους και τη διάλυση της Ενιαίας Γιουγκοσλαβίας, έχουν προσεταιριστεί και εντάξει στην επιρροή τους όλα τα κράτη και κρατίδια/προτεκτοράτα που προέκυψαν. Αυτά έχουν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και αναζητούν την είσοδό τους στην ΕΕ. Μοναδικές εξαιρέσεις αποτελούν η Σερβία και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη (που έχει σημαντικό πληθυσμό Σέρβων), που δεν έχουν ενταχθεί στο ΝΑΤΟ, συζητούν με την ΕΕ χωρίς όμως να υποχωρούν στις πιέσεις για διάρρηξη των σχέσεών τους με τη Ρωσία και την Κίνα. Οι δυτικοί ιμπεριαλιστές πιέζουν αφόρητα τη Σερβία με το αγκάθι του Κοσσόβου, καθώς απαιτούν την αναγνώριση της ανεξαρτησίας του και με τον εποπτικό ρόλο που έχει η ΕΕ στην διοίκηση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης με κύριο στόχο την αποδυνάμωση του σερβικού παράγοντα. Ειδικά την τελευταία 10ετία με την όξυνση της σύγκρουσης ΗΠΑ-ΕΕ με Ρωσία-Κίνα και πολύ περισσότερο μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, τα Βαλκάνια έχουν μπει στο μάτι του κυκλώνα της ενδοϊμπεριαλιστικής σύγκρουσης. Η προσπάθεια ξεριζώματος της ρωσικής και κινεζικής επιρροής που επιχειρούν οι ΗΠΑ, με μακρύ χέρι τους την ΕΕ, απειλεί με ανάφλεξη την Βαλκανική χερσόνησο και ως κύριο στόχο έχει τη Σερβία που διατηρεί στενές σχέσεις σε όλα τα επίπεδα με τη Ρωσία και οικονομικές σχέσεις με την Κίνα.
Πρόβα «πορτοκαλί» επανάστασης στα πρότυπα της Ουκρανίας
Ο κυβερνητικός συνασπισμός του σέρβου προέδρου Βούτσιτς προσπάθησε εδώ και χρόνια να κρατήσει μια δύσκολη ισορροπία απέναντι στους ιμπεριαλιστές. Κρατάει τη Σερβία σε συζήτηση ένταξης στην ΕΕ, ενώ ταυτόχρονα διατηρεί άριστες σχέσεις με τη Ρωσία (σε πολιτικό, θρησκευτικό, οικονομικό, στρατιωτικό επίπεδο), αρνήθηκε να εμπλακεί στις αντιρωσικές κυρώσεις για την επέμβαση στην Ουκρανία, ενώ ταυτόχρονα δέχεται κινεζικές επενδύσεις κυρίως στην εκμετάλλευση πρώτων υλών. Με το προτεκτοράτο του Κοσσόβου είναι σε διαρκή σύγκρουση, με τον σέρβικο στρατό να είναι σε διαρκή συναγερμό στα σύνορά τους, αρνούμενοι να αποδεχτούν τα τετελεσμένα των δυτικών ιμπεριαλιστών και το ίδιο σθεναρά αντιδρούν και στη δυτικοποίηση της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης. Αυτή η στάση της Σερβίας οδήγησε τους δυτικούς ιμπεριαλιστές στην προσπάθεια δημιουργίας πολιτικής αναταραχής με σκοπό την επιβολή μιας φιλοδυτικής κυβέρνησης. Στις 17 Δεκέμβρη έγιναν πρόωρες εκλογές, προκειμένου να προκύψει μια σταθερή κυβέρνηση με νωπή εντολή. Αδιαφιλονίκητος νικητής αναδείχθηκε ο ίδιος κυβερνητικός συνασπισμός του Βούτσιτς με κορμό το SNS (Σερβικό Προοδευτικό Κόμμα) που έλαβε 47% και 127 έδρες (από 120). Ο αντιπολιτευόμενος φιλοδυτικός συνασπισμός «Σερβία ενάντια στη βία», έλαβε 23,6% και 65 έδρες. Ακολουθούν τα: SPS (Σοσιαλιστικό Κόμμα Σερβίας) με 6,6% και 18 έδρες, οι εθνικιστές NADA (Ελπίδα) με 4,9% και 13 έδρες, Φωνή του Λαού (αντιεμβολιαστές κ.ά.) με 4,8% και 13 έδρες και ακολουθούν μειονοτικά κόμματα: Μαγυάρων (Ούγγρων) Βοϊβοντίνας 6 έδρες, Κροατών Βοϊβοντίνας 3 έδρες, Μουσουλμάνων του Σαντζάκ 2 έδρες, Ρωσικό Κόμμα 1 έδρα, Αλβανοί Ν. Σερβίας 1 έδρα. Στις παράλληλες τοπικές εκλογές επίσης κυριάρχησε ο Συνασπισμός του Βούτσιτς. Εκεί όμως έγινε σκληρή μάχη στο Βελιγράδι, όπου επικράτησε πάλι ο Βούτσιτς με 38% έναντι 35% της αντιπολίτευσης.
Βασισμένοι σε αυτό το αποτέλεσμα, οι αντιπολιτευόμενοι κατήγγειλαν όργιο νοθείας και ζητούν επανάληψη των εκλογών, όχι μόνο στο Βελιγράδι αλλά γενικά. Διοργάνωσαν διαδηλώσεις στο Βελιγράδι που επιτέθηκαν στο κτήριο της Εθνικής Εκλογικής Επιτροπής και σε άλλα δημόσια κτήρια και συγκρούστηκαν με την αστυνομία. Δύο ηγέτες της αντιπολίτευσης ξεκίνησαν απεργία πείνας ήδη από την επόμενη των εκλογών, ζητώντας ακύρωση των εκλογών και εκλιπαρούν την ΕΕ να επέμβει στη διαδικασία και να επιβάλει νέες εκλογές με διεθνείς παρατηρητές. Ενδεικτικό του κλίματος που καλλιεργούν ήταν πανό στις διαδηλώσεις που έγραφε «Euromaidan Serbia» που παρέπεμπε απευθείας στη δυτικόφιλη εξέγερση του 2014 στην Ουκρανία με επικεφαλής τους νεοναζί του Δεξιού Τομέα και του Αζόφ. Η ΕΕ και ειδικά η Γερμανία στηρίζουν με δηλώσεις την αντιπολίτευση ζητώντας να ερευνηθούν οι καταγγελίες! Ωστόσο, το γεγονός πως ακόμα και ο παρατηρητής του Ευρωκοινοβουλίου Βλαντιμίρ Μπίλτσικ δήλωσε πως οι εκλογές έγιναν με «καλό» τρόπο, δείχνει την ψευδή προπαγάνδα τους.
Ο ίδιος ο Βούτσιτς καταγγέλλει ανοιχτά την επέμβαση ξένων μυστικών υπηρεσιών για τη δημιουργία αναταραχών και έχει προαναγγείλει συνέντευξη Τύπου που θα κατονομάσει με στοιχεία τον ενορχηστρωτή της ανταρσίας (βλ. Γερμανία), ξεκαθαρίζοντας πως η Σερβία δεν θα γίνει Ουκρανία! Ρωσία και Κίνα φυσικά στηρίζουν τον εκλεγμένο πρόεδρο.
Την ίδια ώρα στο Κόσσοβο, όπου στις 4 σερβικές επαρχίες έχουν διοριστεί από τους Κοσσοβάρους δικοί τους δήμαρχοι μετά την αποχή των Σέρβων από τις εκλογές, οι Σέρβοι καταθέτουν αίτημα απομάκρυνσής τους που θα πρέπει να γίνει δεκτό εφόσον υπογράφεται από το 20% των κατοίκων.
Ενώ στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, ο πρόεδρος της «Σερβικής Δημοκρατίας» Ντόντικ απειλεί πως αν ο ύπατος αρμοστής της ΕΕ επιχειρήσει να εφαρμόσει νόμο που θα αφαιρέσει από τους Σέρβους τη διαχείριση της κρατικής περιουσίας της δικής τους περιοχής, θα αποχωρήσει ολοκληρωτικά από το κράτος της Βοσνίας!
Όπως λοιπόν στην Ουκρανία και την Α. Ευρώπη, τη Μ. Ανατολή, την Ταϊβάν και τον Ειρηνικό, την Βόρεια Αφρική, έτσι και στα Βαλκάνια οι δυτικοί ιμπεριαλιστές δεν διστάζουν να αναμοχλεύσουν μίση και συγκρούσεις στην προσπάθειά τους να απομονώσουν και να χτυπήσουν τους ιμπεριαλιστές Ρωσίας και Κίνας. Οι εργατικές τάξεις της Σερβίας και όλων των βαλκανικών χωρών πρέπει να προετοιμαστούν άμεσα για να αντιδράσουν στα φιλοπόλεμα σχέδια και το εθνικιστικό δηλητήριο των ιμπεριαλιστών.
