Συμπεράσματα από τον 1ο γύρο των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών
Ο πρώτος γύρος των δημοτικών εκλογών στις 8/10 δυστυχώς σφραγίζει την εκλογική κυριαρχία της ΝΔ, παγιώνοντάς την μετά και το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών. Από τις 13 περιφέρειες, η ΝΔ κέρδισε τις επτά (Αττική, Κεντρική Μακεδονία, Δυτικής Ελλάδας, Στερεάς Ελλάδας, Ηπείρου, Νότιο Αιγαίο και την Κρήτη που είχε στήριξε το ψηφοδέλτιο του υποψηφίου ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ). Το αποτέλεσμα των εκλογών είναι αρνητικό και βαρύ για τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία καθώς η ΝΔ του Μητσοτάκη ενισχύθηκε (κινήθηκε περίπου στο 43,1%) και δέχτηκε ελάχιστά χτυπήματα σε κάποιους δήμους και περιφέρειες (και αυτά από κάποιους «αντάρτες» της που κινήθηκαν περίπου στο 8,5%), χωρίς ουσιαστικά να τιμωρηθεί για την εγκληματική διαχείριση σε όσες περιοχές επλήγησαν από τις φωτιές και τις πλημμύρες. Αυτό το αποτέλεσμα είναι μια ακόμα τερατογέννεση, που κυριαρχεί αυτό το διάστημα στην ελληνική κοινωνία, και βγάζει αποτελέσματα όπως του Μπέου στον Βόλο και του περιφερειάρχη Αγοραστού στην Θεσσαλία, κύριων άμεσων υπεύθυνων για την βιβλική καταστροφή της Θεσσαλίας.
Όπως συνηθίζεται χρησιμοποιήθηκε πλήρως ο καθεστωτικός ιστός από δημάρχους και περιφερειάρχες, συνδυασμός πολλών μεγάλων και μικρών συμφερόντων, που είναι ριζωμένος και δημιουργεί εκλογική πελατεία χρησιμοποιώντας κρατικά και οικονομικά «όπλα»: διορισμούς, 8μηνες συμβάσεις εργασίας, παραγγελίες, έργα, ευρωπαϊκά κονδύλια, ενισχύσεις συλλόγων κ.λπ. Σε αυτά πρέπει να προσθέσουμε και τα επιδόματα που υποσχέθηκαν στους πλημμυροπαθείς και δεν έχουν δοθεί ακόμα. Ένα πλέγμα μικρών και μεγάλων «εξυπηρετήσεων», από τη συμμετοχή ενός φτωχού σε ένα συσσίτιο μέχρι σημαντικές αγορές εξοπλισμού ή έργα και αναθέσεις, που καθυποτάσσει με αυτό το αλισβερίσι σημαντικό κομμάτι των τοπικών κοινωνιών. Το υπόλοιπο, περίπου το 50%, των τοπικών κοινωνιών απέχει, αηδιασμένο από τα ψέματα και τα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τα ωραία λόγια των υποψηφίων, από τις καταστροφές που έχουν σπείρει και από την πολιτική σήψη που επικρατεί. Αυτή η αποχή (σε σχέση με τις προηγούμενες δημοτικές, η μείωση της συμμετοχής είναι περίπου 800.000) είναι βέβαια καταρχήν προβληματική, ωστόσο έχει και την σημασία της: καθώς αναδεικνύει μια μεγάλη αδυναμία ενσωμάτωσης στην αστική πολιτική, την ύπαρξη ενός πολιτικού κενού που είναι βέβαια δύσκολο να προβλεφθεί από ποιον πολιτικό χώρο θα καλυφθεί. Οι δυνάμεις της Άκρας Δεξιάς έδειξαν σε αυτές τις εκλογές ότι δεν καρπώθηκαν κάτι από αυτό το κενό, καθώς τα ψηφοδέλτια της καταψηφίστηκαν.
Η ΝΔ κέρδισε βέβαια χωρίς να έχει ουσιαστικά αντίπαλο. Γι’ αυτή την κατάσταση, πέρα από γενικούς λόγους (κρίση του εργατικού κινήματος κ.ά.), σχεδόν αποκλειστικός υπεύθυνος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και η «κληρονομιά» του Τσίπρα. Πέρα από τα εγκλήματα που διέπραξε την περίοδο της διακυβέρνησής του και επιπλέον με την ανύπαρκτη «αντιπολίτευσή» του, πέρα από το γεγονός ότι στην ουσία έχει την ίδια, νεοφιλελεύθερη και φιλοϊμπεριαλιστική πολιτική με τη ΝΔ, ενισχύει την πολιτική σήψη με ένα ακόμα φαινόμενο. Η εκλογή του φυτευτού από τις ΗΠΑ Κασσελάκη προσπαθεί να εκφυλίσει και να χτυπήσει ακόμα περισσότερο κάθε έννοια αριστεράς, εργατικής τάξης, συλλογικών αγώνων, πολιτικών και κοινωνικών αξιών κ.λπ. και να μετατοπίσει ακόμα περισσότερο την πολιτική ατζέντα γύρω από τον αστικό δικαιωματισμό, ώστε εν τέλει να επικρατήσουν στην κοινωνία ανορθολογοκιές, σκοταδιστικές και ρατσιστικές απόψεις – είτε με το μανδύα του «προοδευτικού» από τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ/Κασσελάκη, είτε από τα τέρατα της δεξιάς και άκρα δεξιάς. Η συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ όμως σε αυτές τις εκλογές διευρύνθηκε (κινήθηκε αυτόνομα περίπου στο 10%), πρέπει όμως το εργατικό κίνημα να τους στείλει μια για πάντα στο καλάθι των αχρήστων.
Για το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, τα ποσοστά δείχνουν κάμψη (περίπου στο 8,3% αυτόνομα, με κοινούς υποψηφίους περίπου στο 12%). Φαίνεται ότι είναι αρκετά δύσκολο να καλύψουν το κενό που δημιουργεί η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και ότι είναι εξίσου δύσκολο οι μάζες να εμπιστευτούν ξανά την αποτυχημένη πολιτική τους.
Τα αποτελέσματα του ΚΚΕ είναι ανοδικά, κερδίζοντας το χαμένο έδαφος που είχε από την πτώση των προηγούμενων δημοτικών εκλογών και η άνοδός του έχει να κάνει κυρίως με την πτώση του ΣΥΡΙΖΑ. Τα ποσοστά φαίνεται να είναι λίγο κοντά στο 9,3%, χωρίς όμως να έχει μπορέσει να εκλέξει στον 1ο γύρο δημάρχους που παραδοσιακά εκλέγει όπως στην Πάτρα και την Καισαριανή. Αν δεν πραγματοποιηθεί η εκλογή τους στον 2ο γύρο, το αποτέλεσμα θα είναι μάλλον μια αποτυχία, χάνοντας ουσιαστικά τις δύο δημαρχίες.
Οι δυνάμεις της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και γύρω απ’ αυτήν ή μαζί με αυτήν στις δημοτικές εκλογές δείχνουν μια άνοδο σε ποσοστά, ίσως και σε ψήφους – όμως στην περιφέρεια (όπου η ψήφος έχει περισσότερο πολιτικό χαρακτήρα, λιγότερο «τοπικό» και «κινηματικό») εμφανίζει μια σημαντική πτώση σε ψήφους (από 87.000 στις 78.000). Θα πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι στα ψηφοδέλτια αυτά αρχίζει να δημιουργείται μια πολύ σημαντική απόσταση για να χαρακτηριστούν κομμουνιστικά ή και αντικαπιταλιστικά, καθώς μετατοπίστηκαν πολιτικά προς πιο οπορτουνιστικές δυνάμεις (σε πολλούς δήμους κατέβηκαν από κοινού με σχήματα της ΛΑΕ, η οποία πλέον ακολουθεί το ΜέΡΑ25). Συνολικά, τα ποσοστά των συνδυασμών μαζί με το ΜέΡΑ25 κινήθηκαν στο 2,5% και εμφανίζει αθροιστικά μια μικρή πτώση σε σχέση με τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Κυρίως πολιτικά, όμως, η κατάσταση αυτή σηματοδοτεί μια νέα συγκόλληση, μια νέα μετατόπιση αυτών των με τις απαραίτητες προγραμματικές και οργανωτικές εκπτώσεις που χρειάζονται για να υλοποιηθεί αυτή η συγκόλληση.
Η «Εργατική Αντεπίθεση»
Οι δύο δημοτικές κινήσεις της «Εργατικής Αντεπίθεσης», που στηρίζει η ΟΚΔΕ σε Γαλάτσι (Αθήνα) και Αμπελόκηπους/Μενεμένη (Θεσσαλονίκη), έδωσαν σκληρό αγώνα με τις μικρές αλλά μαχητικές μας δυνάμεις, κόντρα στο ρεύμα των τοπικών και μνημονιακών συμφερόντων που αντιμετωπίζουν την Αυτοδιοίκηση σαν αρχή καριέρας και επαγγελματικής αποκατάστασης.
Στο Γαλάτσι, η παρέμβασή μας επικέντρωσε στα πιο πολιτικά χαρακτηριστικά του προγράμματός μας. Το αποτέλεσμά παρουσίασε μια άνοδο στο ποσοστό, όμως παραμένει χαμηλό, 141 ψήφους (0,77%) από 165 ψήφους (0,66%) το 2019.
Στον δήμο Αμπελοκήπων-Μενεμένης, όπου η παρέμβασή μας έχει μεγαλύτερη ιστορία και συνέχεια (Επιτροπή Δράσης Δυτικών Συνοικιών, αγώνες για κοινωνικό παντοπωλείο-φαρμακείο, ενάντια στα κοψίματα ρεύματος και τους πλειστηριασμούς κ.ά.), η κοινωνική μας διείσδυση είναι σημαντικότερη. Για αυτό τον λόγο η εκλογική μας επίδοση ενισχύθηκε σημαντικά σε ψήφους και σε ποσοστά, 574 ψήφους (3,72%) από 446 ψήφους (2,27%), με αποτέλεσμα να εκλέξουμε ξανά Δημοτικό Σύμβουλο.
