Ένατος νεκρός σε εργατικό δυστύχημα μέσα σε οχτώ ημέρες

Άλλος ένας συνάδελφος νεκρός. Άλλη μια θυσία στο βωμό του καπιταλιστικού κέρδους. Στις 29 Μαΐου ένας εργαζόμενος καταπλακώθηκε από πτερύγιο προπέλας στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος και κατέληξε λίγο αργότερα στο νοσοκομείο όπου διακομίστηκε ενώ τραυματίστηκαν άλλοι δύο εργαζόμενοι. Ο ένατος νεκρός σε εργατικό δυστύχημα μέσα σε οχτώ ημέρες (22-29 Μαΐου) και 71ος μέσα στο 2023, όπως αναφέρεται από τον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Συλλόγων Εργαζομένων Τεχνικών Επιχειρήσεων Ελλάδος σε ρεπορτάζ της Εφ. Συν. στις 30 Μαΐου.

Δεν είναι απλά “μαύρη” στατιστική. Είναι η απαρίθμηση των εργοδοτικών εγκλημάτων — δολοφονιών. Είναι το αποτέλεσμα του Νέου Συστήματος Εκμετάλλευσης, η συνέπεια της αποχαλίνωσης της εργοδοτικής ασυδοσίας που με το φόβητρο της ανεργίας πετσοκόβει μισθούς, καταργεί εξοπλισμό και ελέγχους προστασίας και επιβάλλει εξοντωτικά ωράρια εργασίας, υπό οποιεσδήποτε απάνθρωπες συνθήκες. Είναι η νεοφιλελεύθερη πολιτική όπως εκφράζεται και με το νόμο Χατζηδάκη που διαλύει την Επιθεώρηση Εργασίας και τα εργασιακά δικαιώματα. Είναι η ακραία συνέπεια του δόγματος “Απαγορεύεται το απαγορεύεται στο Κεφάλαιο”. Το να πηγαίνεις για δουλειά και να μην ξέρεις αν θα γυρίσεις σπίτι σου!
Ο συνάδελφος σκοτώθηκε γιατί δεν τηρούνταν τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας από την εταιρεία. Γιατί τελικά στο ζύγι του κέρδους η ανθρώπινη ζωή μετράει λιγότερο από τα χρήματα που εξοικονομούν τα αφεντικά παραβιάζοντας κάθε κανονισμό ασφαλείας. Έτσι απλά. Η προσαγωγή στην αστυνομία τεσσάρων υπευθύνων από το χώρο δουλειάς και η υποκρισία των γραφειοκρατών της αποδυναμωμένης Ανεξάρτητης Αρχής Επιθεώρησης Εργασίας που τώρα δηλώνουν αποφασισμένοι να “ενισχύσουν τον ελεγκτικό μηχανισμό” και να κάνουν πολλαπλούς ελέγχους ασφαλείας στους χώρους δουλειάς δεν μπορούν να ξεπλύνουν τις ευθύνες των υπαίτιων για αυτό το έγκλημα.
Ούτε μόνο μία κινητοποίηση — απεργία που προκηρύσσεται εκ των υστέρων από τα σωματεία και που καταλήγει να παίρνει συμβολικό χαρακτήρα, αρκεί ως απάντηση των εργατών στο μεσαίωνα που μας γυρίζουν. Χρειάζεται καθημερινή πάλη, ενότητα και αγώνας μέσα στους χώρους δουλειάς. Το διακύβευμα δεν είναι απλά το δικαίωμά μας στην εργασία με αξιοπρεπείς όρους αλλά η ίδια μας η ζωή και δεν κατακτάτε καλώντας μονάχα σε μεγάλες κεντρικές κινητοποιήσεις. Κατακτάτε με καθημερινή επίμονη προσπάθεια μέσα στους χώρους δουλειάς δίπλα στο συνάδελφο που υποφέρει, για να παλέψουμε μαζί για τα δικαιώματά μας, για να ανασυγκροτήσουμε τα σωματεία μας και να πάψουν να είναι “σφραγίδες” που μόνο δίνουν έδρες στο συνέδριο της ΓΣΕΕ. Για την οικοδόμηση μιας δύναμης που με συνέπεια θα παλεύει ενάντια στην εργοδοτική ασυδοσία και το Νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης, που θα συμβάλλει στην ενίσχυση και ενοποίηση των αγώνων που ξεσπούν με ένα πρόγραμμα σωτηρίας της εργατικής τάξης ενάντια στην ανεργία, τη φτώχεια, το αυταρχικό καθεστώς των μνημονίων. Για να πληρώσουν οι πλούσιοι για τις ανάγκες της κοινωνίας και όχι το αντίθετο. Για μια κυβέρνηση των εργαζομένων που θα προκύψει από τους αγώνες τους, τη μόνη που μπορεί και να επιβάλλει το δίκιο τους. Η ΑτΕ με την πάλη της σε αυτό προσπαθεί να συμβάλλει.