Συμφωνία Μακρόν-Μητσοτάκη: μεγαλώνουν ανταγωνισμοί και πολεμικοί κίνδυνοι

Η ελληνογαλλική συμφωνία προσθέτει ένα ακόμα κομμάτι στο παζλ των ανταγωνισμών στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που οξύνονται όλο και πιο απειλητικά για τους λαούς.

Όσα προπαγανδιστικά λέγονται από την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, ελάχιστη σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Μόνο αφελείς μπορούν να πιστέψουν ότι με την «στρατιωτική συνδρομή» (τέτοια διμερή συμφωνία έχει υπογράψει η Ελλάδα και με το Άμπου Ντάμπι) ο γαλλικός ιμπεριαλισμός θα υπερασπίσει τα «κυριαρχικά δικαιώματα» του ελληνικού καπιταλισμού. Πολύ περισσότερο πρόκειται για την προσπάθεια να χτιστεί ένα ανάχωμα ενάντια στην ενίσχυση του τούρκικου καπιταλισμού, σε μια περιοχή όπου –λόγω και της συνεχιζόμενης υποχώρησης των ΗΠΑ– ο γαλλικός ιμπεριαλισμός ενδιαφέρεται να καλύψει το κενό, να προωθήσει τα συμφέροντά του. Γι’ αυτό μπορεί να εκμεταλλευτεί ως πιόνι κάθε «πρόθυμο» όπως ο ελληνικός καπιταλισμός, που γνωρίζει καλά αυτό το ρόλο, της εξυπηρέτησης των πιο βρώμικων συμφερόντων των δυτικών ιμπεριαλιστών. Ιδιαίτερα κυβερνήσεις όπως του Μητσοτάκη, που πριν λίγο καιρό αναφωνούσε ότι είναι ο πιο «δεδομένος» σύμμαχος των ΗΠΑ.

Αν ίσως αναμένεται να ξεκαθαριστεί σε τι ακριβώς δεσμεύει τον γαλλικό ιμπεριαλισμό η «συνδρομή» του (νομίζουμε όχι σε πολλά πράγματα), είναι απόλυτα ξεκάθαρα τα ανταλλάγματα που του καταβλήθηκαν στο όνομα της «αμοιβαιότητας». Θηριώδεις αγορές όπλων (η παραγωγή θα γίνει από τη γαλλική πολεμική βιομηχανία), την ίδια στιγμή που μόνο το 2020-21 οι εξοπλιστικές δαπάνες του προϋπολογισμού αυξήθηκαν πάνω από 40% και της υγείας μειώθηκαν πάνω από 12%! Δέσμευση συμμετοχής όπου υπάρχουν «κοινά συμφέροντα» – τέτοια φαίνεται ανακάλυψε η κυβέρνηση Μητσοτάκη στην περιοχή του Σαχέλ στην υποσαχάρια Αφρική, που αναφέρεται ρητά στη συμφωνία, μιας και εκεί επεμβαίνει ο γαλλικός ιμπεριαλισμός!

Η ανακίνηση της συζήτησης για «ευρωπαϊκή αυτονομία», στη σκιά του φιάσκου των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών στο Αφγανιστάν, με βλέψεις για διεθνή ισχυρό ρόλο και στρατιωτική παρουσία της ΕΕ, ώστε να επιβιώσει μέσα στις σημερινές κοσμογονικές αλλαγές, είναι μια πολύ επικίνδυνη προοπτική. Θα μεγαλώσει τους ανταγωνισμούς και την απειλή των πολέμων. Ενώ θα μπορούσε να υλοποιηθεί μόνο επιβάλλοντας τεράστιες ήττες στους εργαζόμενους και τους λαούς της Ευρώπης. Ωστόσο είναι εξαιρετικά δύσκολη μια τέτοια αναγέννηση των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών, που βρίσκονται σε μεγάλη κρίση, βαθιά διαιρεμένοι, ενώ τα μεγέθη τους ολοένα συρρικνώνονται και περιθωριοποιούνται σε σύγκριση με τα σύγχρονα δεδομένα.

Ο Μητσοτάκης και όλη η ελληνική μπουρζουαζία, «υπηρέτες πολλών αφεντάδων» για να διασφαλίσουν ό,τι περισσότερο μπορούν ξεπουλώντας τον ελληνικό λαό, δεν αγχώνονται με τέτοιες μικρολεπτομέρειες. Τη μια μέρα καβαλάνε το άλογο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, μετά (σε συνθήκες απόσυρσης και υποχώρησης των ΗΠΑ στην περιοχή) ξεπεζεύουν και κορδώνονται δίπλα στον Μακρόν ότι η νέα συμφωνία «δεν είναι ανταγωνιστική» με άλλες στρατηγικές σχέσεις του ελληνικού καπιταλισμού… Πρόκειται για τυχοδιώκτες του χειρίστου και πιο επικίνδυνου είδους, ικανούς μόνο να είναι σίγουροι πελάτες κάθε φορά που κάποιος από τους δυτικούς ιμπεριαλιστές αναζητά «εταίρους». Δεν θα ήταν άσκοπο να θυμηθούν (και κυρίως να θυμηθεί ο ελληνικός λαός) το πλησίασμα των 100 χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή του 1922, όπου με την ίδια τυφλή αρπακτικότητα έσυραν τις εργαζόμενες και λαϊκές μάζες.

Ξεπερνάει κάθε όριο η υποκρισία και ελεεινή στάση του ΣΥΡΙΖΑ, που (μαζί με το ΚΙΝΑΛ) έδωσε «κριτική»(!) στήριξη στη συμφωνία, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι το εξοπλιστικό πρόγραμμα στοίχισε πιο ακριβά λόγω των παλινωδιών της! Πράγματι, ο Τσίπρας μπορεί να περηφανεύεται ότι ήταν εξαρχής ο πιο αδίστακτος στην εξυπηρέτηση των δυτικών ιμπεριαλιστών, ξεπερνώντας ακόμα και τις παραδοσιακές δεξιές κυβερνήσεις.

Πανηγύρια ότι πλάι στα Ραφάλ οι πανάκριβες φρεγάτες ήταν σε καλή προσφορά και μπορεί να ψωνίσουμε κι άλλες, κομπασμοί για πρωταγωνιστικό και ενισχυμένο ρόλο, λιβάνισμα του Μητσοτάκη ως ηγέτη πανευρωπαϊκού επιπέδου… τίποτα καλό δεν υπάρχει σε όλα αυτά για τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τη νεολαία της χώρας μας. Τα δισεκατομμύρια των εξοπλισμών ήδη λείπουν προκλητικά και δραματικά από την υγεία, την παιδεία, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την αντιμετώπιση και πρόληψη καταστροφών όπως οι πρόσφατες πυρκαγιές και σεισμοί, το βιοτικό επίπεδο του λαού που καταρρέει… ενώ θα προστεθούν σε ένα δημόσιο χρέος που έχει σπάσει κάθε ρεκόρ. Οι φαντασιώσεις ισχύος θα σκάσουν σαν φούσκα, όπως και άλλες στο πρόσφατο παρελθόν. Στην πραγματικότητα, ιδιαίτερα μετά τις εξελίξεις στο Αφγανιστάν, αποκαλύφθηκε ότι με την τεράστια κρίση/χρεοκοπία του και τις επιλογές του (τυφλή πρόσδεση στο άρμα των ΗΠΑ, όνειρα για ενεργειακά Ελντοράντο που σήμερα μάλλον εγκαταλείπονται κ.ά.), ο ελληνικός καπιταλισμός βρίσκεται πολλαπλά εκτεθιμένος και στην πλευρά των χαμένων των συγκλονιστικών εξελίξεων των τελευταίων χρόνων.

Η προσπάθεια να αντισταθμίσει αυτή την κατάσταση με τέτοιες τυχοδιωκτικές συμφωνίες, καθώς και με την επικείμενη ανανέωση της «αμυντικής» συμφωνίας με τις ΗΠΑ (το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θέλει επ’ αόριστον), παραδίδοντας όλη την επικράτεια ως απέραντη βάση τους, δείχνει μόνο πόσο σαθρή και πολεμοκάπηλη είναι η ελληνική αστική τάξη. Ανοίγει την πόρτα σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους για τον ελληνικό λαό και όλους τους λαούς της περιοχής. Είναι επείγον να αναπτύξουμε ένα αντιπολεμικό και αντιιμπεριαλιστικό κίνημα. Που μέσα από τους κοινούς αγώνες και τη διεθνιστική συνεργασία των εργαζομένων και των λαών όλης της περιοχής, να επιβάλλει το σταμάτημα της οικονομικής αιμορραγίας των εξοπλισμών και της ολέθριας πορείας προς την έκρηξη πολεμικών συγκρούσεων.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ