Κάτω τα χέρια από την επικουρική ασφάλιση – Τετάρτη 1/9, συγκεντρώσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Όλοι στις εργατικές συγκεντρώσεις – Τετάρτη 1/9

Αθήνα, 6:30 μμ, πλ. Κλαυθμώνος 

Θεσσαλονίκη, 7:30 μμ, Άγαλμα Βενιζέλου

–

Σχεδόν αμέσως μετά την ψήφιση του αντεργατικού νομοσχεδίου (ν/σ)Χατζηδάκη, η κυβέρνη-ση της Ν.Δ. καταθέτει στη βουλή ένα «νέο» ν/σ για την επικουρική ασφάλιση, με τίτλο: «Ασφαλιστική μεταρρύθμιση για τη νέα γενιά». Όμως, αυτό το ν/σ, ούτε νέο είναι, ούτε μεταρρύθμιση αποτελεί και, φυσικά, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την Κοινωνική Ασφάλιση. Το προεκλογικό πρόγραμμα της Ν.Δ. περιείχε «Ένα σχέδιο για το ασφαλιστικό/συνταξιοδοτικό με τρεις πυλώνες». Στον πρώτο πυλώνα αντιστοιχούν οι κύριες συντάξεις, στον δεύτερο πυλώνα αντιστοιχούν οι επικουρικές συντάξεις, ο οποίος θα γίνει (σύμφωνα με το πρόγραμμα) «ανταποδοτικός και κεφαλαιοποιητικός» και στον τρίτο πυλώνα αντιστοιχούν οι συντάξεις. Η όποια επικουρική σύνταξη θα εξαρτάται, σχεδόν αποκλειστικά, από τις ατομικές εισφορές και από την «επενδυτική απόδοση», το τζογάρισμα, δηλαδή, αυτών των εισφορών, χωρίς απολύτως καμιά κοινωνική προστασία-αλληλεγγύη. Καθώς, «Ο κάθε ασφαλισμένος θα έχει το δικαίωμα να επιλέξει (α) την ατομική εισφορά του, που θα αποτελεί την βάση του «ατομικού κουμπαρά» του και (β) το που θα επενδυθούν, αυτές οι εισφορές».

Οι Κ. Μητσοτάκης, Κ. Χατζηδάκης και συνολικά η Ν.Δ. δεσμεύονται σε ένα τέτοιο «μοντέλο ασφάλισης» (των 3 πυλώνων, ανταποδοτικού και κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα), λόγω των νεοφιλελεύθερων δογμάτων και αγκυλώσεών τους και των αντίστοιχων δεσμεύσεών τους από την Ε.Ε. Η επιβολή αυτού του μοντέλου, μιας ουσιαστικά πλήρως ιδιωτικής, πλήρως ανταποδοτικής και πλήρως κεφαλαιοποιητικής ασφάλισης, αρχικά «μόνο» (i) για τις επικουρικές συντάξεις, και (ii) για τους νεοασφαλισμένους από 1-1-2022,
θα οδηγήσει πολύ σύντομα στην επιβολή αυτού του μοντέλου για όλες τις συντάξεις όλων των ασφαλισμένων και όλων των συνταξιούχων, παλιών και νέων. Αυτό το «μοντέλο», το «αγαπημένο» μοντέλο των απανταχού νεοφιλελεύθερων, όπου επιβλήθηκε ολοκληρωτικά και γενικευμένα, είχε καταστροφικά αποτελέσματα για την Κ.Α. (βλ. Χιλή και ΗΠΑ), ενώ δεν έχει σχεδόν πουθενά αλλού στον πλανήτη, και ιδίως στην Ευρώπη, ευρεία εφαρμογή.

Το μοντέλο επικουρικής σύνταξης που προτείνει η Ν.Δ. δεν έχει επί της ουσίας μεγάλη διαφορά από το μοντέλο που έχει ήδη θεσμοθετηθεί με τον ν. Κατρούγκαλου, με τον οποίο η επικουρική σύνταξη για τους «νέους» ασφαλισμένους έχει ήδη γίνει πλήρως ανταποδοτική. Τώρα, με το σχέδιο Χατζηδάκη – Μητσοτάκη η επικουρική σύνταξη-ασφάλιση γίνεται και πλήρως κεφαλαιοποιητική. Οι εισφορές δε θα μπαίνουν πλέον σε κοινό κουμπαρά από όπου, στα πλαίσια του αναδιανεμητικού συστήματος της αλληλεγγύης των εργαζομένων θα χρησιμοποιούνται για να πληρώνονται και οι τρέχουσες συντάξεις, αλλά αυστηρά και μόνο θα επενδύονται. Τα ανταποδοτικά και κεφαλαιοποι-ητικά συστήματα ασφάλισης δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με την Κ.Α. Αποτελούν μέρος των άγριων νεοφιλελεύθερων και μνημονιακών επιθέσεων, με στόχο το υπάρχον σύστημα Κ.Α. να ιδιωτικοποιηθεί ολοκληρωτικά. Να καταργηθεί κάθε ψήγμα κοινωνικού χαρακτήρα ή αλληλεγγύης, να μετατραπούν οι συντάξεις (κύριες, επικουρικές, εφάπαξ) σε φιλοδωρήματα ή ελεημοσύνη. Να επιβληθούν αντίστοιχα στον τομέα της υγείας και της πρόνοιας. Να δημιουργηθεί μια αγορά για όσους έχουν κάποια χρήματα και για όσο έχουν. Να καταληστευθούν όσα αποθεματικά υπάρχουν ακόμα στα
ταμεία. Να καταστραφεί η Κ.Α. σαν τέτοια (και όλες τις «παλιές» παροχές,
όπου και αν διατηρούνται), για να επιβληθεί μια στρατηγική ήττα σε εργαζόμενους, νεολαία και λαϊκά στρώματα, μέσω της πλήρους ατομικοποίησης τους.

Όμως, η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, εργαζόμενοι, νέοι, συνταξιούχοι και λαϊκά στρώματα, γνωρίζει πολύ καλά, ότι τα περί «υπεροχής του ατομικού κουμπαρά», «ατομικής επιλογής» και «ελευθερίας» να διαλέγεις εισφορές και επενδυτικά πακέτα, δηλαδή παροχές (σύνταξης, υγείας κ.λπ.), αποτελούνε συνειδητά ψέματα. Οι εργαζόμενοι ζουν σε μια πραγματικά άθλια κατάσταση ανεργίας ή υποαπασχόλησης, με ανύπαρκτα ή μηδαμινά εισοδήματα, με συνεχείς απώλειες ή μειώσεις εισοδημάτων, με φτώχεια και ανασφάλιστη ή μισοασφαλισμένη εργασία κ.λπ. Γνωρίζουν ότι ο οικογενειακός κουμπαράς, πόσο μάλλον, ο δημόσιος ή κοινωνικός κουμπαράς είναι πολύ πιο σημαντικός από τον ατομικό κουμπαρά και ότι ο κουμπαράς του πλούσιου, του βιομήχανου, του τραπεζίτη ή του τοκογλύφου είναι
πολύ-πολύ πιο γεμάτος από τον κουμπαρά ενός φτωχού. Επίσης, ξέρουν ότι τον «κουμπαρά» της Κ.Α. στη χώρα μας τον καταλήστευσαν και τον άδειασαν οι ίδιοι οι εργοδότες, οι τραπεζίτες και οι τοκογλύφοι, οι κυβερνήσεις και η Ε.Ε., για τα κέρδη και τις επενδύσεις τους. Απέναντι στις διαρκείς επιθέσεις, η διέξοδος είναι μία.

–

Εργατικός αγώνας, μαζικός, μαχητικός, ενωτικός, διαρκείας

–

Αντεπίθεση των Εργαζομένων