“Θυσία σε βρώμικο βωμό” (για τον τραγικό και άδικο θάνατο των τριών εργατών του ΔΕΔΔΗΕ)

«ΘΥΣΙΑ ΣΕ ΒΡΩΜΙΚΟ ΒΩΜΟ»

–

Ένα τραγούδι, για τον τραγικό και άδικο χαμό-θάνατο, τριών εργατών, καθώς και τον τραυματισμό, ενός ακόμη, την Πέμπτη 1 Απριλίου 2021, στο Γυμνό της Εύβοιας. Δεν ήταν πρωταπριλιάτικο ψέμα. Την ημέρα αυτή άλλοι 4 συνάδελφοι και σύντροφοι, – σύντροφοι του καθημερινού ανθρώπινου μόχθου ή του μεροκάματου-, κεραυνοβολήθηκαν, από 20.000 volt , σε ένα κατά τα άλλα, εργατικό «ατύχημα»!

Ένα τραγούδι, των ACTIVE MEMBER, με τίτλο «ΕΙΝΑΙ ΘΥΣΙΑ», που γράφτηκε, στη μνήμη των οκτώ αδικοχαμένων εργατών του Περάματος, σε ένα άλλο εργατικό «ατύχημα», το 2008. Τραγούδι που έχει διαχρονική αξία, και θα έχει αξία, για όσο, θα υπάρχουν οι συνθήκες που δημιουργούν τα εργατικά «ατυχήματα», ή έστω, που δεν τα εμποδίζουν ή δεν τα προλαβαίνουν. Όποτε και αν συμβαίνουν, όπου και αν συμβαίνουν, στη δουλειά, στο «πήγαινε ή στο γύρνα», στο γιαπί/οικοδομή ή στο καράβι, στο ναυπηγείο. στο εργοτάξιο, ή στο εργοστάσιο, στην αποθήκη ή στο super market, στο delivery, στον διανομέα/»πακετά» ή στον εναερίτη, στην ΔΕΗ, ή στον ΔΕΔΔΗΕ κλπ.

Για λίγο καιρό, θα ακουστούν «αρκετά», παχιά λόγια, υποσχέσεις και συλλυπητήρια, που θα λένε διάφοροι δημοσιογράφοι, υπουργοί, εργοδότες, εργολάβοι ή υπεργολάβοι, που είχαν στην δούλεψή τους, τους νεκρούς εργάτες, και όλα σύντομα θα ξεχαστούν. Τι δεν πρόκειται να ακουστεί- και αυτό το λέει το τραγούδι των ACTIVE MEMBER, με τον δικό του τρόπο. Ότι τα μέτρα ασφάλειας πρέπει να σχεδιάζονται λαμβάνοντας υπόψη, κάθε πιθανότητα, ακόμη και πιθανότητα αστοχίας υλικού, είτε ανθρώπινου σφάλματος/λάθους. Για να μηδενίζονται ή να ελαχιστοποιούνται οι όποιες πιθανότητες εργατικών «ατυχημάτων. Αυτά όμως, τα μέτρα ασφαλείας, κοστίζουν πολλαπλώς. Κοστίζουν σε χρήμα, κοστίζουν γιατί πέφτει ο ρυθμός της δουλειάς, δηλαδή κοστίζουν και σε κέρδη.

Τι δεν λέει το τραγούδι αυτό, και το οποίο, δεν θα μπορούσε να το πει, γιατί γράφτηκε το 2008, πριν την σκληρή «δεκαετία», των Μνημονίων, της Πανδημίας και της οικονομικής κρίσης, ότι:

(1)Όλα αυτά τα χρόνια, και ενώ η οικονομική δραστηριότητα, έπεσε σημαντικά (σκορπώντας ανεργία, φτώχια, μετανάστευση, μιζέρια, αγωνία κλπ, σε εργαζόμενους, νέους, και λαϊκά στρώματα), τα εργατικά «|ατυχήματα», ΠΟΥ ΔΗΛΏΝΟΝΤΑΙ, έχουν αυξηθεί επίσης σημαντικά, όπως και οι θάνατοι. Και αυτό, καταγράφεται, σε όλες τις υπηρεσίες που «εμπλέκονται» (ΕΛΣΤΑΤ. ΙΚΑ-ΕΦΚΑ, ΥΠ. ΕΡΓΑΣΙΑΣ, ΣΕΠΕ, EUROSTAT), και παρά τις διαρκείς προσπάθειες -κυρίως των κυβερνήσεων και των εργοδοτών- για την μη καταγραφή τους,.

(2)Σε σχέση με το πρόσφατο εργατικό θανατηφόρο «ατύχημα», με τους 3 νεκρούς, σε εργασίες του ΔΕΔΔΗΕ, και μάλιστα, σε συνεργείο υπεργολάβου. Ευθύνες πολιτικές και ηθικές έχουν και όλοι όσοι εξύμνησαν, προπαγάνδισαν, επέβαλαν, δηλαδή, οδήγησαν όλα αυτά τα χρόνια στις περιβόητες ιδιωτικοποιήσεις γενικά και στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ πιο ειδικά. Όσοι και όσες οδήγησαν στο λεγόμενο άνοιγμα της αγοράς της ηλεκτρικής ενέργειας, στο λεγόμενο σπάσιμο του μονοπωλίου της ΔΕΗ, στο σπάσιμο, σε ΔΕΗ και ΔΕΔΔΗΕ κλπ. Όσοι καμάρωναν και καμαρώνουν, για τον «εκσυγχρονισμό» και το «νοικοκύρεμα» της ΔΕΗ. Όσοι χαρακτήριζαν και χαρακτηρίζουν, τους υπαλλήλους, εργαζόμενους και εργάτες, των λεγόμενων ΔΕΚΟ (Δημόσιες Επιχειρήσεις Κοινής Ωφέλειας), και της ΔΕΗ, σαν «συντεχνίες», «βολεμένους», «αριστοκράτες», «τεμπέληδες», «εκβιαστές» και με πλείστα άλλα «κοσμητικά», και τους υποδείκνυαν ως υπαίτιους που «έριξαν έξω» τις εταιρίες. Όσοι, λοιπόν, είχαν και έχουν τις νεοφιλελεύθερες αγκυλώσεις και τα νεοφιλελεύθερα δόγματά τους, όλοι αυτοί είναι ηθικοί αυτουργοί, αυτών των «δυστυχημάτων».

(3)Τα εργατικά «ατυχήματα» και «δυστυχήματα», στην ουσία τους , στην πραγματικότητα, είναι αναμενόμενα – προαναγγελθέντα εγκλήματα, με κίνητρο και σκοπό το κέρδος, που έχουν φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς,.

(4)Μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να μην υπάρχουν ή να μην υπάρξουν, αυτά τα εγκλήματα. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, με τις γνώσεις, την εμπειρία τους και κυρίως με την αγωνιστικότητα και την αποφασιστικότητά τους, να επιβάλλουν, να αποφασίζουν και να εφαρμόζουν όλα τα αναγκαία μέτρα προστασίας, όπως σε ένα βαθμό το έκαναν παλιότερα, στις ΔΕΚΟ. Μέτρα εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, μέτρα προστασίας και ασφάλειας τόσο για την εργασία τους, όσο και για την ίδια την κοινωνία.

–

Τραγούδι των ACTIVE MEMBER.

«ΕΙΝΑΙ ΘΥΣΙΑ»

Κάπου και εσύ θα ‘χεις ακούσει ιστορίες
ή από εδώ και εκεί τις μαρτυρίες
για εργάτες που χαθήκανε στο Πέραμα στη ζώνη
για ένα μεροκάματο που το όνειρο σκοτώνει.
Για ζωές κρεμασμένες πάνω σε σκαλωσιές
να δουλεύουν μουρμουρίζοντας το χθες
να ζητάνε απ’ το Θεό, να βγούνε λέει με το καλό
απ’ τα σκοτεινά αμπάρια για να δουν τον ουρανό.
Μα αλήθεια είναι θυσία σε βρώμικο βωμό
γι’ αυτό φωνάζω δυνατά ρε και γαμώ
τους εργατοπατέρες, τα στημένα σωματεία
και κάθε γαμημένη εταιρία.
Που τα ‘χει κάνει πλακάκια μ’ αυτές τις αδερφές
που έχουν γαλόνια στις άσπρες τις στολές
κι αυτό το κράτος που είναι αδύναμο να βάλει
κάποιες βάσεις σωστές και να επιβάλει.
Όλα τα μέτρα εκεί που παίζονται ζωές
μα θα μου πεις ρε βλάκα τι είναι αυτά που λες
αυτοί θέλουν καλά στημένη την απάτη
δεν έχει κέρδος να προσέχεις τον εργάτη.
Πρέπει να καίει η λαμαρίνα να πονάει το ματσακόνι
και γρήγορα η δουλειά ρε να τελειώνει
γι’ αυτό φωνάζω ψηλά στον ουρανό
πως όλα αυτά είναι θυσία σε βρώμικο βωμό.
“Γι’ αυτό μ’ αυτά τα λίγα λόγια βγάζω τον θυμό μου. Για όλα αυτά που γίνονται κάτω απ’ τον γκρίζο ουρανό εκεί στο Πέραμα. Και δεν ξεχνάω ρε όσους πέθαναν άδικα. Και δεν με νοιάζει εσείς τι λέτε. Και πως τους δικαιολογείτε όλους αυτούς τους μαλάκες που φταίνε. Εγώ δεν ξεχνάω και πονάω μαζί μ’ αυτούς που ακόμα ελπίζουν. Γιατί όλα αυτά είναι θυσία σε βρώμικο βωμό.”