ΣΣΠ: Στον Δρόμο του Δεκέμβρη. 6/12 όλοι/ες στις διαδηλώσεις

ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ

ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ

–

Φέτος συμπληρώνονται 11 χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου, στα Εξάρχεια, από τους δολοφόνους – ειδικούς φρουρούς Ε. Κορκονέα και Β. Σαραλιώτη. Το συγκεκριμένο γεγονός στάθηκε η αφορμή που πυροδότησε μια από τις δυναμικότερες εκρήξεις της νεολαίας με καταλήψεις παντού, διαδηλώσεις, συγκρούσεις, επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και δημόσια κτήρια. Ολόκληρη η Ελλάδα και ιδιαίτερα τα κέντρα των μεγάλων πόλεων ξεχείλισαν από το νεολαιίστικο κίνημα ενάντια στην αστυνομοκρατία, στην κρατική καταστολή και στην κυβέρνηση της ΝΔ, μια έμπρακτη αμφισβήτηση του τότε πολιτικού καθεστώτος. Η απάντηση της ΝΔ στην απροκάλυπτη δολοφονία και στον δίκαιο αγώνα της νεολαίας, ήταν η χυδαία συκοφάντηση της εξέγερσης και λασπολογία εναντίων των αγωνιστών. Μιλούσαν για «μεμονωμένο περιστατικό» και για αυτούς, οι αγωνιστές και καταπιεσμένοι της εξέγερσης που πλημμύριζαν τους δρόμους ήταν μπαχαλάκηδες και τρομοκράτες με μοναδικό σκοπό «να καεί η Αθήνα». Στα δελτία ειδήσεων δεν δίστασαν ακόμα και να παραποιήσουν (προσθέτοντας ήχους επεισοδίων) το βίντεο-ντοκουμέντο όπου αποτύπωνε ξεκάθαρα την στυγνή δολοφονία του Αλέξη.

Η εξέγερση του Δεκέμβρη αγκαλιάστηκε και στηρίχθηκε από την νεολαία, τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα και κατάφερε να αναδείξει τον πουλημένο και βρώμικο ρόλο των δυνάμεων καταστολής και του κρατικού μηχανισμού, καθώς και τη σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος, του οποίου η κρίση είχε ήδη αρχίσει να διαφαίνεται, με καταστροφικές συνέπειες για την ελληνική κοινωνία. Ο Δεκέμβρης του 2008 και τα γεγονότα του δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία», ήταν ‘’μία εικόνα από το μέλλον’’, ένας προπομπός των μεγάλων κοινωνικών αγώνων που ακολούθησαν ενάντια στα μνημόνια με τον παρατεταμένο κοινωνικό πόλεμο του 2010-12.

Έντεκα χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξη, οι συνθήκες που πυροδότησαν την εξέγερση είναι πιο επίκαιρες από ποτέ. Σήμερα, η νεολαία, οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα τσακίζονται από παντού. Πέντε μήνες μετά την εκλογή της, η ακραία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση της ΝΔ έχει ήδη δείξει το ούλτρα-νεοφιλελεύθερο και μνημονιακό προφίλ της, πατώντας πάνω στο δρόμο που της έστρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Η νεολαία και οι εργαζόμενοι καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε μια κολοσσιαία επίθεση απέναντι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, στα εργασιακά και επαγγελματικά μας δικαιώματα, στις δημοκρατικές μας ελευθερίες και συνολικά στην ίδια μας την ζωή. Αφού προχώρησαν το καλοκαίρι στην κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου με την χυδαία πρόφαση των ναρκωτικών εντός των ιδρυμάτων, ετοιμάζονται τώρα να ψηφίσουν ένα φοιτητοκτόνο Νόμο-Πλαίσιο για την Παιδεία, που στοχεύει στην ολοκληρωτική διάλυση της Δημόσιας και Δωρεάν Εκπαίδευσης, με την επιβολή διδάκτρων, και στο τσάκισμα όλων των δικαιωμάτων των φοιτητών. Ταυτόχρονα, ενώ τα μνημόνια έχουν αποτύχει παταγωδώς τον σκοπό τους, συνεχίζονται ακάθεκτα εντείνοντας την τεράστια κρίση και χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού και την περεταίρω διάλυση των ζωών της ελληνικής κοινωνίας. Στόχος των μνημονιακών, είναι το Πανεπιστήμιο της Αγοράς, όπου οι 7 στους 10 νέους δεν θα σπουδάζουν, ενώ οι υπόλοιποι θα πληρώνουν τα πάντα για τις σπουδές τους. Πάγια θέση άλλωστε της ΝΔ είναι η αναθεώρηση του άρθρου 16, το οποίο κατοχυρώνει την Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία της κοινωνίας. Αυτό θα προσπαθήσουν να το επιβάλλουν με μια σειρά μέτρων, με μία άκρως νεοφιλελεύθερη ιδεολογική επίθεση στην νεολαία, μέσω του δόγματος «Νόμος και Τάξη», των «αξιολογήσεων» και της υποτιθέμενης «αριστείας κι αξιοκρατίας» που αποπροσανατολίζουν και ενοχοποιούν τους φοιτητές, απονομιμοποιούν στα μάτια τους, τους αγώνες και τους απομακρύνουν από τις συλλογικές διεκδικήσεις.

Όπως σε όλες τις εξεγέρσεις και τα κινήματα, η κυβέρνηση της ΝΔ, γνωρίζοντας την οργή και την συσσωρευμένη αγανάκτηση της κοινωνίας, που αργά η γρήγορα θα εκφραστούν μέσα από τους αγώνες, χρησιμοποιεί την καταστολή, εδραιώνοντας και ενισχύοντας το βάρβαρο Κράτος Έκτακτης Ανάγκης, του οποίου ο αποκλειστικός ρόλος είναι να επεμβαίνει και να καταστέλλει όποιον αγωνίζεται, ενώ για το μεγάλο κεφάλαιο και τα σκάνδαλά του, υπάρχει μόνο ατιμωρησία. Το γεγονός αυτό, κάθε άλλο παρά δικαιολογημένο είναι, καθώς ο ρόλος των Αστικών Δικαστηρίων, της αστυνομίας και των ΜΑΤ είναι να υπερασπίζονται την αστική τάξη, τους ελίτ, τα μνημόνια και την εφαρμογή τους σε κάθε περίπτωση και να καταστέλλει ή και να φορτώνει με ανυπόστατες κατηγορίες τους αγωνιστές, τους εργαζόμενους και την νεολαία όταν παλεύουν για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες τους. Η κυβέρνηση της ΝΔ, σε συμπόρευση με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους λοιπούς μνημονιακούς, εξαπολύει μία τεράστια επίθεση και τρομοκρατία στην ελληνική κοινωνία, καθώς εφόσον δεν μπορεί να μας πείσει με το «έργο» της, τις δήθεν «επενδύσεις και την ανάπτυξη», μας επιβάλει μια μνημονιακή χούντα – παρόμοια με αυτές της Χιλής, του Εκουαδόρ και της Κολομβίας – όπου κυβερνά με τα γκλομπ, τα βασανιστήρια, τις συλλήψεις και τις δολοφονίες. Αυτή είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα και για την ακρίβεια τα μόνα μέσα που διαθέτουν. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της ΑΣΟΕΕ τον Νοέμβριο, όπου οι φοιτητές, στην προσπάθειά τους να σπάσουν το απαράδεκτο λοκ-άουτ της πρυτανείας, επιχείρησαν να μπουν στη σχολή για να πραγματοποιήσουν την προκαθορισμένη Γενική τους Συνέλευση και βρέθηκαν αντιμέτωποι με το δόγμα «Νόμος και Τάξη» στην ολότητά του: βίαιη καταστολή από τις δυνάμεις της Αστυνομίας, δακρυγόνα, τραυματισμοί, συλλήψεις και διώξεις. Η στάση της κυβέρνησης σε όλα αυτά τα γεγονότα, μπορεί να αποκρυσταλλωθεί από την δήλωση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Χρυσοχοΐδη: « Τέλος με την τρομοκρατία, κάποιοι θέλουν έναν νέο Γρηγορόπουλο». Προφανώς, όπως και τότε, έτσι και τώρα, η ΝΔ, εκφράζοντας τον πιο ακραίο νεοφιλελευθερισμό και το περισσότερο μένος για τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τα δικαιώματά της, έσπευσε, λίγες μέρες μόνο μετά την εκλογή της να δικαιώσει στην ουσία τους δολοφόνους του Αλέξη και να τους αθωώσει, επιβεβαιώνοντας για μία ακόμη φορά τον ταξικό ρόλο των αστικών δικαστηρίων, που προστατεύει και αθωώνει την ελίτ και τους μηχανισμούς καταστολής της, ενώ ταυτόχρονα καταδικάζει τους αγωνιστές, την νεολαία και την εργατική τάξη, επειδή παλεύουν και αγωνίζονται για την υπεράσπιση των δημοκρατικών τους δικαιωμάτων και ελευθεριών .

Σήμερα λοιπόν, οι συνθήκες που όπλισαν τον Κορκονέα είναι ακόμη χειρότερες και απειλητικές. Σε ολόκληρο τον κόσμο η κατάσταση αγριεύει μέρα με την μέρα, αναδεικνύοντας την έκρηξη της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος η οποία είναι και η πιο καταστροφική σε όλη την ιστορία του. Όσο προχωράει η επιδείνωση της κρίσης, τόσο οι κυβερνήσεις, αδυνατώντας να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, εναποθέτουν την υπεράσπιση της κυριαρχίας τους στην καταστολή. Αυτό φαίνεται και από τους αγώνες ανά τον κόσμο, Χιλή, Εκουαδόρ, Γαλλία κλπ , όπου οι εργαζόμενοι, η νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, στον αγώνα τους για ένα καλύτερο μέλλον, έρχονται αντιμέτωποι με ξυλοδαρμούς, βιασμούς και δολοφονικές επιθέσεις της αστυνομίας. Η ευθύνη πέφτει πάνω στις δικές μας πλάτες. Για κάθε μέρα που δεν θα μπαίνει ένα φρένο από το κίνημα, θα θυσιάζονται δεκάδες άνθρωποι στο βωμό του κέρδους, θα πεθαίνουν αμέτρητοι εργαζόμενοι σε εργατικά «ατυχήματα»- δολοφονίες και θα συλλαμβάνονται αγωνιστές επειδή τόλμησαν να κάνουν το αυτονόητο: να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη ζωή με αξιοπρέπεια!

Η 6^ηΔεκέμβρη δεν είναι απλά μια επέτειος. Είναι ημέρα μνήμης και αγώνα. Συνειδητοποιούμε ποιο μέλλον μας επιφυλάσσουν και αγωνιζόμαστε για να το αλλάξουμε ώστε να επιβάλλουμε τις ανάγκες μας στην πράξη. Η επίθεση που δεχόμαστε είναι ακόμη πιο βάρβαρη και σαρωτική, οπότε είναι ανάγκη να ανασυγκροτηθούμε και να οργανώσουμε τον Δεκέμβρη της γενιάς μας. Με όπλο τις Γενικές μας Συνελεύσεις, τις καταλήψεις και τις μαχητικές μορφές πάλης, να βγούμε στους δρόμους, να δυναμώσουμε το κύμα καταλήψεων και κινητοποιήσεων που έχει ξεκινήσει πανελλαδικά και με εξωστρεφείς δράσεις, να ενώσουμε τα αιτήματα μας με αυτά των εργαζομένων και των μαθητών για μια νέα γενικευμένη εξέγερση. Για να σταματήσει η τρομοκρατία των μνημονίων, της κυβέρνησης και των ΜΑΤ, για να διεκδικήσουμε το μέλλον που αξίζουμε κι όχι αυτό που μας ετοιμάζουν. Για μια κοινωνία δίκαιη και ελεύθερη χωρίς καταστολή, πολέμους και εκμετάλλευση. Δεν ξεχνάμε τον Δεκέμβρη του 2008, δεν συγχωρούμε αυτούς που δολοφονούν το παρόν και το μέλλον μας.