Καταλονία: Μετά τις εκλογές η κρίση συνεχίζεται με νέα μορφή

Καταλονία: Μετά τις εκλογές η κρίση συνεχίζεται με νέα μορφή

–

Από την Εργατική Πάλη Ιανουαρίου

–

Οι εκλογές της 21ης Δεκέμβρη

Στις πρόσφατες εκλογές για την ανάδειξη κυβέρνησης και τοπικής Βουλής στην Καταλονία, η συμμετοχή αυξήθηκε, όπως ήταν αναμενόμενο, σε σχέση με τις αντίστοιχες εκλογές του 2015, φτάνοντας το πρωτοφανές ποσοστό του 81,9% (ψήφισαν 4.358.995 σε σχέση με 4.099.875 το 2015).

Στο μπλοκ υπέρ της ανεξαρτησίας:

Το κεντροδεξιό κόμμα JxCat (JuntsxCat — Μαζί για την Καταλονία) πήρε 21,7% και 34 έδρες. Η κεντροαριστερή Ρεπουμπλικανική Αριστερά Καταλονίας (ERC-CatSi) έλαβε 21,4% και 32 έδρες. Στις εκλογές του 2015 αυτά τα δύο κόμματα είχαν κατέβει ενιαία, ως JuntspelSi (Μαζί για το ΝΑΙ), και είχαν λάβει το 39,54% και 62 έδρες (ένα άλλο μικρό δεξιό κόμμα, που συγκυβερνούσε μαζί με το κεντροδεξιό, το UDC, είχε λάβει 2,5% αλλά στις πρόσφατες εκλογές απορροφήθηκε από το JxCat). Το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς, CUP-CC (Υποψηφιότητα Λαϊκής Ενότητας), πήρε μόνο 4,5% και 4 έδρες ενώ στις προηγούμενες εκλογές είχε λάβει 8,20% και 10 βουλευτικές έδρες.

Στο μπλοκ υπέρ της παραμονής στην Ισπανία:

Οι Ciudadanos (Cs — Πολίτες) αναδείχθηκαν πρώτοι σε αυτές τις εκλογές κερδίζοντας το 25,4% και 37 έδρες (από 17,93% και 25 που είχαν πάρει στις εκλογές του 2015), προφανώς απορροφώντας την μισή δύναμη του Λαϊκού Κόμματος του Ραχόι. Το Λαϊκό Κόμμα Ισπανίας — PPC (του Ραχόι) έλαβε το 4,2% και 3 έδρες χάνοντας το ήμισυ της εκλογικής του δύναμης και πολύ περισσότερο των εδρών του (είχε 8,5% και 11 έδρες). Το PSC — Κόμμα Σοσιαλιστών Ισπανίας (το Σοσιαλιστικό Κόμμα) έλαβε το 13,9% και 17 έδρες (από 12,74% και 16 έδρες).

Τέλος, το CatComu-Podem (Καταλονία Μαζί) που τάσσεται μεν κατά της ανεξαρτησίας αλλά υπέρ του να αποφασίσουν ελεύθερα οι Καταλανοί, απέσπασε το 7,5% και 8 έδρες (από 8,94% και 11).

Συνολικά, από τα 4.358.995 ψηφοφόρων, υπέρ των κομμάτων της ανεξαρτησίας ψήφισαν 2.050.955, υπέρ των κομμάτων της παραμονής στην Ισπανία ψήφισαν 1.874.263, ενώ υπέρ της ερμαφρόδιτης στάσης του CatComu-Podem ψήφισαν 320.980. Παρά λοιπόν τα σημαντικά γεγονότα που μεσολάβησαν, οι δυνάμεις των δύο στρατοπέδων φαίνεται σαν μην μεταβλήθηκαν καθόλου από το 2015, παρ’ όλο που στο εσωτερικό τους υπήρξαν σημαντικές αλλαγές: α) στο στρατόπεδο της ανεξαρτησίας, το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς (CUP) έχασε τη μισή του δύναμη υπέρ των άλλων δύο κομμάτων, β) στο στρατόπεδο υπέρ της παραμονής αναδείχθηκε νικητής το κόμμα των Ciudadanos (προάγγελος ανακατατάξεων και στην ισπανική πολιτική σκηνή), το Σοσιαλιστικό Κόμμα διατήρησε λίγο πολύ την δύναμή του και το Λαϊκό Κόμμα του Ραχόι συντρίφτηκε και τείνει προς την εξαφάνιση.

Η ερμηνεία των εκλογικών αποτελεσμάτων

Σε αντίθεση με ότι υποστηρίζουν οι διάφοροι δουλοπρεπείς σε Καταλονία, Ισπανία και Ευρώπη, το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών δεν αντανακλά την δυναμική του κινήματος της ανεξαρτησίας αλλά είναι το προϊόν της προσωρινής ήττας του κινήματος λόγω της προδοσίας της ηγεσίας του από το κεντροδεξιό JxCat του Πουζδεμόν και το κεντροαριστερό κόμμα ERC του Ζουνκέρας, που μισοψέλλισαν την ανεξαρτησία αλλά δεν έκαναν τίποτε για να την εφαρμόσουν ή να αγωνιστούν γι’ αυτήν, και άφησαν να περάσει ανεκμετάλλευτη η έκρηξη των καταλανικών μαζών στο δημοψήφισμα και στις δύο επακόλουθες γενικές απεργίες. Και η ήττα της ριζοσπαστικής αριστεράς (CUP) οφείλεται στο ότι ο Πουζδεμόν και ο Ζουνκέρας διατηρούν ακόμη την επίφαση της ανεξαρτησίας (ο πρώτος κατέφυγε στις Βρυξέλες και ο δεύτερος είναι ακόμη στη φυλακή), αλλά κυρίως στο ότι σύρθηκε από τα δύο προηγούμενα κόμματα, δεν ανέδειξε μια ανεξάρτητη πολιτική (δηλαδή να καλέσει στην εφαρμογή της ανεξαρτησίας από τις καταλανικές μάζες), και τέλος εγκλωβίστηκε και στην λύση των εκλογών (δηλαδή την αυτοκατάργηση της ανεξαρτησίας) που επέβαλε ο Ραχόι και αποδέχθηκαν τόσο ο Πουζδεμόν όσο και ο Ζουνκέρας.

Αντίστοιχα η αύξηση των Ciudadanos και η διατήρηση της δύναμης του Σοσιαλιστικού Κόμματος οφείλεται στην σύγχυση στο στρατόπεδο της ανεξαρτησίας και στην συνακόλουθη αναθάρρηση/συσπείρωση του στρατοπέδου υπέρ της παραμονής.

Η κρίση θα συνεχιστεί με άλλη μορφή…

Η λύση που προσπάθησε να επιβάλλει ο Ραχόι (καταστολή του δημοψηφίσματος, εφαρμογή του άρθρου 155 και επιβολή νέων εκλογών) για να κλείσει το ζήτημα της ανεξαρτησίας της Καταλονίας, δεν τελεσφόρησε και η κρίση πρόκειται να συνεχιστεί και θα γνωρίσει και άλλα επεισόδια.

Είναι αλήθεια ότι μέχρι τον Μάρτιο του 2018 θα βρίσκεται σε ισχύ το άρθρο 155 (η ισχύς του μπορεί να επεκταθεί χρονικά) και είναι αλήθεια ότι οι διώξεις επεκτάθηκαν την επομένη των εκλογών και σε άλλους ηγέτες του JxCat και του ERC αλλά και σε τρεις ηγέτες του CUP, ακόμη και στον Φατσίν (ηγέτη των «Αντικαπιταλιστών») που πρόσφατα διαγράφτηκαν από το CatComu-Podem επειδή πρότειναν στο εσωτερικό των καταλανών Ποδέμος να υποστηρίξουν την ανεξαρτησία. Με αυτήν την έννοια οι πιέσεις του ισπανικού κράτους θα συνεχιστούν προς την ηγεσία του μπλοκ της ανεξαρτησίας ώστε το τελευταίο να συμμορφωθεί πλήρως — προφανώς στην δημιουργία μιας «κυβέρνησης συνεργασίας» χωρίς τους Πουζδεμόν, Ζουνκέρας, κ.α., και με τους Ciudadanos και του σοσιαλιστές. Ωστόσο αυτό δεν είναι εύκολο (όπως και οποιαδήποτε άλλη λύση), όχι γιατί οι κεντροδεξιοί και οι κεντροαριστεροί της Καταλονίας πρόκειται να αντισταθούν, αλλά γιατί κάτω από το πολιτικό σκηνικό βρίσκονται οι καταλανικές μάζες που δεν έχουν ηττηθεί και που υπερασπίζονται την ανεξαρτησία γιατί θέλουν να απαλλαγούν από την κρίση και τα μνημόνια του ισπανικού κράτους.