Ή Εμείς ή Αυτοί

–Από την στήλη “Η άποψη μας” της Εργατικής Πάλης Σεπτεμβρίου

Η άθλια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ έχει εξαπολύσει μια τεράστια επιχείρηση προπαγάνδας που θα ολοκληρωθεί με την ομιλία του Τσίπρα στην ΔΕΘ, με στόχο να εξωραΐσει τις δραματικές συνέπειες των μνημονιακών μέτρων. Να αποσιωπήσει τα νέα οδυνηρά μέτρα-113 προαπαιτούμενα μέχρι το καλοκαίρι του 2018 που τελειώνει το 3ο Μνημόνιο, τα πρώτα 95 τον ερχόμενο Φθινόπωρο- που έχει δεσμευτεί να πάρει με την επιτήρηση της «Τρόικας». Να διασκεδάσει τα μέτρα που ψήφισε για το κλείσιμο της β’ αξιολόγησης (πρωτογενές πλεονάσματα 3,5% σε βάθος δεκαετίας, δραστική μείωση αφορολόγητου, περικοπή συντάξεων, κ.λπ.), που διαλύουν την οικονομία και καταβαραθρώνουν ακόμη περισσότερο το βιοτικό επίπεδο. Να εκχυδαΐσει/μετατοπίσει την πολιτική συζήτηση σ΄ ένα ρηχό αντιδεξιό/αντινεοφιλεύθερο λόγο και σε στημένες κοκορομαχίες με τον Κ. Μητσοτάκη. Και ακόμη να καλλιεργήσει προσδοκίες ότι περνάμε στη «περίοδο μετά την λιτότητα», τη «δίκαιη ανάπτυξη», την «παραγωγική ανασυγκρότηση» κ.ά. Όλα αυτά για να εξαπατήσει ακόμη μια φορά τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και τους νέους.

Η Οικονομία βρίσκεται σε κώμα

Η κατάσταση της καπιταλιστικής οικονομίας είναι απελπιστική και μονάχα οι μνημονιακοί απατεώνες μπορούν να μιλάνε για «ανάπτυξη» και μάλιστα «δίκαιη», τη στιγμή που τα σύννεφα μια νέας παγκόσμιας κρίσης πυκνώνουν, και το μεγάλωμα των κοινωνικών ανισοτήτων είναι το κύριο χαρακτηριστικό της λειτουργίας του καπιταλισμού στην περίοδο του μακρού κύματος ύφεσης και του νεοφιλελευθερισμού.

Πέρα όμως από αυτό, όλοι οι ζωντανοί/στρατηγικοί δείκτες της οικονομίας δείχνουν όχι μόνο τη σημερινή απελπιστική κατάσταση αλλά και τη χειρότερη που έρχεται, ανεξάρτητα από πρόσκαιρες ή εδώ και εκεί ανακάμψεις και βελτιώσεις. Μόνο ενδεικτικά:

– Διαρκή αύξηση της ανεργίας, υποαπασχόλησης, «μαύρης» εργασίας κ.λπ. Το 31,3% ανεβάζει το ποσοστό όλων αυτών η Ε.Κ. Τράπεζα.

– Διαρκή διόγκωση των ελλειμμάτων και των χρεών (δημόσιου, ιδιωτικού, συλλογικού/ασφαλιστικών ταμείων).

-Διαρκή διόγκωση των «κόκκινων» δανείων (πάνω από 100 δις. στις Τράπεζες και άλλα τόσα στην εφορία, κ.λπ.).

– Διαρκή μείωση των τραπεζικών καταθέσεων (τώρα περίπου 120 δις, πριν τη κρίση ήταν περίπου στα 240) και γενικά διαρκή μείωση/υποτίμηση του συσσωρευμένου πλούτου (δημόσιου, επιχειρήσεων, νοικοκυριών, συλλογικού/ασφαλιστικών ταμείων), πράγμα που δείχνει ότι η οικονομική κρίση «τρώει» το εσωτερικό/τις σάρκες της οικονομίας και γενικά του παραγωγικού συστήματος. Τώρα μάλιστα μετά την εξολόθρευση του δημόσιου πλούτου, αρχίζει το ξεκοκάλισμα με όλα τα μέσα του συσσωρευμένου πλούτου των νοικοκυριών.

-Διαρκή μείωση των επενδύσεων, στην πραγματικότητα αύξηση των «αποεπενδύσεων» που αδυνατίζουν και μειώνουν διαρκώς την παραγωγική βάση της οικονομίας.

-Διαρκή συρρίκνωση των μισθολογικών, δημοκρατικών, πολιτικών, συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών κ.λπ., που μαζί με τον δεσποτισμό των εργοδοτών και τις μεσαιωνικού τύπου αποφάσεις του Άρειου Πάγου, δημιουργούν ένα νέο Σύστημα Εκμετάλλευσης των Εργαζομένων.

– Τραπεζικό σύστημα που είναι χρεοκοπημένο και κυρίως ανενεργό ως προς τις βασικές του οικονομικές λειτουργίες στο καπιταλιστικό σύστημα.

– Η μετατροπή της χώρας σε Αποικία Χρέους, που με πρόφαση την «εποπτεία» ή «αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία» έχουν καταργήσει το Σύνταγμα, την Βουλή… την λαϊκή και εθνική κυριαρχία. Αυτά τα καθεστώτα-καθεστώτα μια άλλης εποχής-μονάχα προσωρινά και πρόσκαιρα δίνουν, αν δίνουν, κάποια αποτελέσματα στους εμπνευστές τους, αλλά με τεράστιο τίμημα για τις εργατικές και λαϊκές μάζες, για την οικονομική προοπτική και αργά ή γρήγορα οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στην κατάρρευση.

Ωστόσο, δεν είναι μόνο ζωντανοί/στρατηγικοί δείκτες της οικονομίας που είναι δραματικοί. Και οι απλοί οικονομικοί δείκτες δείχνουν, αυτό που καθορίζουν οι ζωντανοί και στρατηγικοί. Έτσι έχουμε:

– Η αύξηση του ΑΕΠ το 2017 να περιορίζεται όπως, όλα δείχνουν, στο 1,5% (από 2,5% που πρόβλεπαν στην αρχή ) και δεν αποκλείεται να είναι ακόμη μικρότερη (1% προβλέπει η Merrill Lynch) ή και καθόλου.

– Η τεράστια φορολογία σε συνδυασμό με τους μισθούς των 200-300 ευρώ-που πληθαίνουν-, μειώνουν την κατανάλωση, την συγκομιδή εσόδων με αποτέλεσμα ένα διαρκή φαύλο κύκλο που δεν αφήνει καμιά ζωτικότητα στην οικονομία

– Κάτω από αυτές τις συνθήκες, η δέσμευση της κυβέρνησης για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% για μια δεκαετία μόνο και μόνο για να πληρωθούν οι δανειστές/τοκογλύφοι (τα τοκοχρεολύσια της επόμενης περιόδου είναι πολύ υψηλά) είναι πού, εκτός από απάνθρωπα και καταστροφικά, είναι και ανέφικτα. Το ανέφικτο, ακόμη χειρότερα, δε σημαίνει ότι δε θα πραγματοποιηθούν, αλλά ότι για να επιτευχθούν θα αρχίσει ο «αυτόματος δημοσιονομικός κόφτης», δηλαδή η καρατόμηση μισθών, συντάξεων, δαπανών για την υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση, νέες φορολογικές επιβαρύνσεις… και ξανά η λειτουργία του φαύλου κύκλου νέα μέτρα, φτωχοποίηση και εξαθλίωση των εργαζομένων, των φτωχών λαϊκών στρωμάτων και της νεολαίας κ.λπ.

Η 3η Αξιολόγηση

Τα μέτρα που προβλέπονται για την 3η αξιολόγηση-αρχίζουν με τη μορφή καταιγίδας από το Φθινόπωρο-είναι τα χειρότερα απ’ όλα τα προηγούμενα, γιατί σκοπεύουν να δώσουν ένα ισχυρότατο χτύπημα στην εργατική τάξη σαν τάξη, στην οργάνωση και αυτοοργάνωσή της, στο δικαίωμα της απεργίας με τη ταυτόχρονη ενίσχυση του δεσποτισμού των εργοδοτών /καπιταλιστών (lock-out, μη καταβολή μισθού κ.ά.). Εκτός από τα παραπάνω, ενδεικτικά προβλέπονται: Νέες ιδιωτικοποιήσεις ΔΕΚΟ και ότι έχει απομείνει από τη δημόσια περιουσία (νησιά, δάση κτίρια κ.λπ.). Νέα μέτρα για το ασφαλιστικό. Μέτρα για τα «κόκκινα δάνεια»-πλήρη εφαρμογή των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, ευθυγράμμιση των αντικειμενικών αξιών με τις τιμές αγοράς. Αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας για καλύτερη διασφάλιση των δανειστών. Μέτρα για το άνοιγμα των επαγγελμάτων που παραμένουν ακόμη κλειστά. Περικοπές δαπανών για την υγεία. Αύξηση των ωρών διδασκαλίας για δασκάλους και καθηγητές κ.ά.

Το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ είναι κοντά

Ενώ οι εργατικές και λαϊκές μάζες βυθίζονται στην φτώχεια και όλοι αντιλαμβάνονται ότι έρχονται πολύ πιο χειρότερες μέρες, ο Τσίπρας και η παρέα του ετοιμάζονται, μετά τη ΔΕΘ, να οργανώσουν 13 περιφερικά αναπτυξιακά συνέδρια-«φιέστες», που θα ανοίξουν-όπως λένε- τη «νέα μεταμνημονιακή εποχή». Κανένας δεν πρέπει να εξαπατηθεί από τα νέα «νταούλια και ζουρνάδες» του Τσίπρα. Αντίθετα, από τη ΔΕΘ πρέπει να ξεκινήσουμε τους αγώνες και τις κινητοποιήσεις για να στείλουμε τους νέους και παλιού μνημονιακους εκεί που τους αξίζει, στα σκουπίδια.