22 Απριλίου – Όλοι στην απεργία

ΜΕ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ, ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ

ΝΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟ ΤΑΜΕΙΟ

Το ΠΑΣΟΚ με ελεεινά ψέματα υφάρπαξε την ψήφο του ελληνικού λαού υποσχόμενο μικρές παροχές και να μην αγγίξει όσα έχουν απομείνει από τις κατακτήσεις μας. Αντί γι’ αυτό, με τις επιταγές της ΕΕ και τη βοήθεια ΝΔ και ΛΑΟΣ, επέβαλλε το «Πρόγραμμα Σταθερότητας» (διάβαζε Φτώχειας) και Έκτατα Μέτρα, προχωρά στην ψήφιση του ληστρικού φορολογικού νομοσχεδίου και ετοιμάζει την κατάργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Ταυτόχρονα μεθόδευε την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μ’ ένα σωρό ψέματα («ο μηχανισμός στήριξης είναι ένα δίχτυ ασφαλείας», «το πιστόλι πάνω στο τραπέζι θα τρομάξει τους κερδοσκόπους» κλπ.), που μ’ αυτά βομβάρδιζαν καθημερινά την κοινωνία τα «παπαγαλάκια» των ΜΜΕ.

Ο Μεσαίωνας του ΔΝΤ

Η προσφυγή στο ΔΝΤ σημαίνει ουσιαστικά την επιβολή μιας κυβέρνησης κατοχής. Ο ρόλος του ΔΝΤ είναι γνωστός: δεν βοηθάει χώρες, απλώς εξασφαλίζει ότι όσοι ιμπεριαλιστές (αλλά και έλληνες επιχειρηματίες) έχουν δανείσει το ελληνικό δημόσιο, θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους, ακόμη κι αν όλοι εμείς βυθιστούμε σε μια κόλαση φτώχειας και εξαθλίωσης. Για να διασφαλίσει τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών, το ΔΝΤ -αν δεν το πετάξουμε έξω με τους αγώνες μας- μπορεί να μας στραγγαλίσει οικονομικά με μέτρα όπως η επιβολή εμπάργκο. Ή ακόμα και να ανοίξει τον δρόμο σε πολιτικούς και στρατιωτικούς εκβιασμούς και απειλές, όπως άλλωστε προβλέπεται για την υπεράσπιση της «ελεύθερης αγοράς» και από την Ευρωσυνθήκη και από το ΝΑΤΟ. Σε κάθε περίπτωση, η επιβολή του ΔΝΤ σημαίνει εξαφάνιση κάθε ίχνους λαϊκής κυριαρχίας, ακυρώνοντας επί της ουσίας ακόμα και την ψήφο του ελληνικού λαού.

Η κυβέρνηση προσφεύγει αδίστακτα στο ΔΝΤ, γιατί διαφορετικά δεν μπορεί να περάσει τα άγρια μέτρα που χρειάζονται για να σώσει τον χρεοκοπημένο ελληνικό καπιταλισμό, δηλ. να προχωρήσει σε μια γιγάντια αναδιανομή πλούτου υπέρ του κεφαλαίου.

Τα νέα μέτρα που θα εφαρμοστούν είναι πολύ χειρότερα απ’ ό,τι μέχρι τώρα:

• Με τα μέχρι τώρα μέτρα (πληθωρισμός, αύξηση ΦΠΑ, φορολογικό νομοσχέδιο, ακρωτηριασμός δώρου Πάσχα και επιδόματος αδείας κλπ.), οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν ήδη χάσει το 22-30% του  εισοδήματός τους. Με την γενίκευση της εκ περιτροπής εργασίας, τη μείωση των ωρών εργασίας, τις διαθεσιμότητες κ.α. το εισόδημα πολλών εργαζομένων έχει φαγωθεί κατά 20-40%. Τώρα με το ΔΝΤ, ο στόχος είναι να πέσουν οι μισθοί κατά 50% είτε με άμεσες μειώσεις είτε με κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, κατάργηση δώρου Πάσχα και Χριστουγέννων, επιδόματος αδείας, υπερωριών κ.α.
• Ενώ ήδη το 1/3 των εργαζομένων δουλεύει με ελαστικές εργασιακές σχέσεις, η κυβέρνηση προωθεί με νέο νομοσχέδιο τη γενίκευσή τους, καθώς και την απελευθέρωση των απολύσεων. Το ΔΝΤ απαιτεί: α) Πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων και κατάργηση της αποζημίωσής τους. β) Κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ώστε κάθε εργαζόμενος να διαπραγματεύεται μόνος του με τον εργοδότη, δηλ. να γίνει δουλοπάροικος χωρίς καμία κατάκτηση… γ) Απόλυση τουλάχιστον του 1/3 των δημοσίων υπαλλήλων (με μαζικές απολύσεις συμβασιούχων, εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις όχι μόνο των ΔΕΚΟ αλλά και υπηρεσιών του δημοσίου, καθώς και μέσω της εφαρμογής του «Καλλικράτη», των υποχρεωτικών μετατάξεων κλπ.).
• Με το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο καταργείται κάθε κοινωνικός/αναδιανεμητικός χαρακτήρας της ασφάλισης (η αλληλοβοήθεια μεταξύ των εργαζομένων), η σύνταξη μειώνεται πάνω από 40% και μετατρέπεται σε ελεημοσύνη (η λεγόμενη «εθνική σύνταξη»), που ούτε κι αυτή δεν θα είναι εγγυημένη. Η ηλικία συνταξιοδότησης αυξάνεται και πάει προς τα 70 χρόνια ή και παραπάνω. Με την έκρηξη της ανεργίας και τη λεηλασία των ταμείων από κράτος-εργοδότες (εισφοροδιαφυγή, ρυθμίσεις-χάρισμα χρεών κλπ.), αυτά τα μέτρα σημαίνουν ουσιαστικά το οριστικό τέλος της Κοινωνικής Ασφάλισης, της μεγαλύτερης κατάκτησής μας.
• Μείωση των δαπανών για την παιδεία κατά 50%, οδηγώντας σε κλείσιμο ή συγχώνευση τάξεων, απολύσεις εκπαιδευτικών, ιδιωτικοποιήσεις σχολείων, περιορισμό των μαθημάτων κ.α. και άμεση  επιβολή διδάκτρων και κατάργηση του ασύλου.
• Η μείωση των δαπανών για την υγεία ήδη φθάνει το 10%. Οι δαπάνες των νοσοκομείων σφαγιάστηκαν από 2,2 δις σε 800 εκ. Με το ΔΝΤ τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο ωμά: θα έχουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη μόνο όσοι έχουν λεφτά.

Όλα αυτά σημαίνουν και καταστροφή των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων από την κατοχική κυβέρνηση του ΔΝΤ και τους δοσίλογούς της: άγρια καταστολή ενάντια στις διαδηλώσεις και τις απεργίες, μαζικό φακέλωμα με αθρόες προσαγωγές και συλλήψεις στο σωρό, χαφιεδοκάμερες, προφυλακίσεις και δίκες χωρίς στοιχεία, ατιμωρησία των δολοφόνων των μηχανισμών καταστολής.

Μόνη απάντηση στην κρίση, να επιβάλλουμε ένα Πρόγραμμα Σωτηρίας

ΔΝΤ, Κυβέρνηση και Κεφάλαιο, μαζί με τα «παπαγαλάκια» τους στα ΜΜΕ, μας έχουν ουσιαστικά κηρύξει έναν εμφύλιο πόλεμο. Ακόμα και οι θυσίες που μας ζητούν, αυτή η πρωτοφανής και βάρβαρη αναδιανομή του πλούτου σε βάρος μας, δεν σημαίνει όμως έξοδο από την κρίση. Όπου έχει επέμβει το ΔΝΤ, οι οικονομίες έχουν καταστραφεί, το δημόσιο χρέος έχει αυξηθεί (αλλά αποπληρώνεται κανονικά!), η βιομηχανική παραγωγή κατακρημνίζεται, η ανεργία εκτοξεύεται και η φτωχοποίηση/εξαθλίωση γενικεύονται…

Έχουμε λοιπόν να διαλέξουμε: είτε θα τους τσακίσουμε είτε θα μας λιώσουν. Είτε θα καταργήσουμε το χρέος είτε το χρέος θα μας σβήσει. Ή το κεφάλαιο θα σωθεί σε βάρος των εργαζόμενων και της νεολαίας, ρίχνοντάς μας στη βαρβαρότητα – ή σαν εργαζόμενοι θα σώσουμε τα δικαιώματα και τη ζωή μας, στηριγμένοι στις δικές μας δυνάμεις:

Με την ανάπτυξη και την ενότητα όλων των αγώνων ενάντια σε κάθε διάσπαση και κατακερματισμό.

Με αποφασιστικές μορφές πάλης: απεργίες, μαχητικές διαδηλώσεις, καταλήψεις, οργάνωση της αυτοάμυνας των αγώνων μας απέναντι στην αστυνομική βία και την κρατική καταστολή. Όχι τις «ντουφεκιές στον αέρα» χωρίς στόχους και κλιμάκωση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, που τη μια μέρα κάνει τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και οργανώνει κυριλέ συνέδρια σε θέρετρα και την άλλη ψελλίζει δήθεν ότι θα αντισταθεί.

Παίρνοντας τους αγώνες στα χέρια μας, με την αυτοοργάνωσή μας: χτίζοντας σωματεία, επιτροπές και συντονιστικά, με γενικές συνελεύσεις, στους χώρους δουλειάς, τις γειτονιές, τις σχολές.

Δεν κάνουμε καμιά θυσία για τα κέρδη και το χρεοκοπημένο σύστημά τους. Τα ελλείμματα, τα χρέη και την κρίση να πληρώσουν αυτοί που τα δημιούργησαν. Εμείς οι εργαζόμενοι είμαστε η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, οι παραγωγοί του πλούτου. Δεν ζητιανεύουμε ― απαιτούμε την ικανοποίηση των αναγκών μας. Γι’ αυτό πρέπει να επιβάλλουμε τη μόνη πραγματική εναλλακτική λύση, το δικό μας Πρόγραμμα Σωτηρίας:

• ΑΜΕΣΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
• Κατώτερος βασικός μισθός 1.400 ευρώ. Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή μισθών-συντάξεων.
• Μείωση τιμών – Κατάργηση ΦΠΑ στα είδη λαϊκής κατανάλωσης. Εργατικός έλεγχος στις τιμές.
• Σταμάτημα των ιδιωτικοποιήσεων, επανεθνικοποίηση των ΔΕΚΟ κάτω από εργατικό έλεγχο.
• Αύξηση των κρατικών δαπανών για Υγεία και Παιδεία, για δημόσια και κοινωφελή έργα.
• Επίδομα ανεργίας χωρίς προϋποθέσεις, ίσο με τον μισθό για όλο το διάστημα της ανεργίας και όχι μικρότερο από τον βασικό. Ασφάλιση-Περίθαλψη για όλους τους άνεργους.
• Άμεση εφαρμογή του 35ωρου-5θήμερου-7ωρου, χωρίς μείωση μισθού. Κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εργασίας. Απαγόρευση των Απολύσεων.
• Κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση και κάτω από εργατικό έλεγχο των τραπεζών και των βασικών τομέων της οικονομίας (μεταφορές, ενέργεια, συγκοινωνίες, τηλεπικοινωνίες κλπ.)
• Δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση και Δωρεάν Ιατροφαρμακευτική Περίθαλψη για όλους. Σύνταξη στα 60 έτη για τους άντρες και στα 55 για τις γυναίκες (55 και 50 για τα ΒΑΕ).

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΔΙΕΘΝΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ