Βραχιολάκια στους ασθενείς – «θηλιά» στο προσωπικό των νοσοκομείων!
Τις τελευταίες εβδομάδες έχει τεθεί σε πιλοτική εφαρμογή το λεγόμενο «ηλεκτρονικό βραχιόλι» στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) επιλεγμένων νοσοκομείων της Αθήνας. Σύμφωνα με τον Υπουργό Υγείας, το μέτρο αναμένεται να «βελτιώσει την ποιότητα των παροχών υγείας και να μειώσει τον χρόνο αναμονής». Ωστόσο, στην πράξη φαίνεται να εξυπηρετεί έναν εντελώς διαφορετικό στόχο: τη διευκόλυνση της εφαρμογής ενός συστήματος αξιολόγησης του προσωπικού του ΕΣΥ.
Πιο συγκεκριμένα, κάθε ασθενής που επισκέπτεται τα ΤΕΠ ή νοσηλεύεται σε δημόσιο νοσοκομείο θα μπορεί — κατά την έξοδό του — να αξιολογεί την εμπειρία του μέσω της πλατφόρμας του gov.gr, απαντώντας σε 36 ερωτήσεις και βαθμολογώντας γιατρούς, νοσηλευτές και λοιπό προσωπικό σε κλίμακα από το 1 έως το 10.
Υπάρχει, όμως, καμία πιθανότητα το ερωτηματολόγιο να αναδεικνύει τις διαχρονικές ελλείψεις σε προσωπικό, υποδομές και χρηματοδότηση; Θα προβλέπεται πεδίο καταγραφής της αντικειμενικής ταλαιπωρίας των ασθενών — όχι λόγω ατομικών ευθυνών του προσωπικού, αλλά εξαιτίας της χρόνιας υποστελέχωσης και της υπερπληρότητας των κλινικών, που σε ορισμένα νοσοκομεία αγγίζει ή και ξεπερνά το 300%; Ή μήπως οι απαντήσεις θα περιορίζονται σε αριθμητικές αξιολογήσεις που μετατρέπουν την εμπειρία του ασθενούς σε μηχανισμό στοχοποίησης του εξαντλημένου προσωπικού, που εξακολουθεί να κρατά όρθιο το ΕΣΥ με αποδοχές κατώτερες ακόμη και από αυτές ενός ανειδίκευτου εργάτη;
Είναι προφανές ότι η πραγματική στόχευση του μέτρου δεν είναι η επιβράβευση των «αποδοτικότερων» εργαζομένων, όπως ισχυρίζεται ο Άδωνις Γεωργιάδης, εμπνεόμενος από το μοντέλο του «γιατρού και νοσηλευτή του μήνα» που εφαρμόζεται στο πλήρως ιδιωτικοποιημένο σύστημα υγείας των ΗΠΑ. Ο ίδιος συνεχίζει να επιτίθεται στους «εχθρούς της προόδου» — όπως τους αποκαλεί — τη «συμμορία της μιζέριας». Αυτή τη φορά, όμως, επιλέγει να μετατρέψει σε αποδιοπομπαίους τράγους τους ίδιους τους εργαζόμενους του ΕΣΥ, φορτώνοντάς τους την ευθύνη για την πολιτική διάλυσης που εφαρμόζει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Πώς ακριβώς το «ηλεκτρονικό βραχιολάκι» θα βελτιώσει την εμπειρία του ασθενούς, όταν τα περιφερειακά νοσοκομεία στερούνται βασικών ειδικοτήτων, όπως οι παθολόγοι, και πρακτικά έχουν πάψει να λειτουργούν; Όταν τα νοσοκομεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης ολοκληρώνουν τις εφημερίες τους με 30 έως 40 ράντζα στοιβαγμένα στους διαδρόμους; Και πώς είναι δυνατόν γιατροί και ειδικευόμενοι να εφημερεύουν επί 32 συνεχόμενες ώρες, 10 έως 13 φορές τον μήνα, σύμφωνα με τις καταγγελίες για εξαντλητικά και παράνομα ωράρια, χωρίς κανέναν ουσιαστικό σχεδιασμό ανακούφισης ή ενίσχυσης του προσωπικού; Αντί να προσφέρουν ουσιαστικά κίνητρα, όπως ανθρώπινα ωράρια και αξιοπρεπείς αποδοχές, φέρνουν ένα σύστημα αξιολόγησης τιμωρητικού χαρακτήρα. Ένα σύστημα που, σύμφωνα με τις δηλώσεις του υφυπουργού Θεμιστοκλέους, ενδέχεται να οδηγήσει ακόμη και σε άρση της μονιμότητας, εντείνοντας το κλίμα ανασφάλειας και απαξίωσης στους ήδη εξουθενωμένους υγειονομικούς.
Αυτά — και πολλά άλλα — δεν τα απαντά ο «εκσυγχρονιστής» Άδωνις, που θεωρεί «σύγχρονο» και «ευρωπαϊκό» οτιδήποτε οδηγεί στην ιδιωτικοποίηση των δομών και υπηρεσιών υγείας. Όταν πρέπει να συμμορφωθεί με τις ευρωπαϊκές οδηγίες για τα ωράρια των γιατρών, κάνει πως δεν βλέπει την παράνομη υπερεφημέρευση που συνεχίζει να κυριαρχεί, με ολέθριες συνέπειες για εργαζόμενους και ασθενείς.
Η κατάσταση περί αξιολογήσεων και διοίκησης του ΕΣΥ ζέχνει ακόμα περίσσοτερο αν αναλογιστούμε ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, οι διοικητές των νοσοκομείων δεν είναι ούτε ουδέτερα ούτε καταρτισμένα πρόσωπα με γνώση του χώρου, αλλά κομματικά στελέχη και «βύσματα» της κυβέρνησης Μητσοτάκη — άνθρωποι χωρίς σχέση με την ιατρική ή τη διοίκηση υγειονομικών μονάδων, τοποθετημένοι για να υπηρετούν την πιστή εφαρμογή των κυβερνητικών επιθέσεων και όχι τις πραγματικές ανάγκες του συστήματος υγείας.
Γι’ αυτό εργαλειοποιούν τη δικαιολογημένη οργή της κοινωνίας για την τραγική κατάσταση του ΕΣΥ, ώστε να τη μετατρέψουν σε μέσο για την περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της υγείας, τη μείωση των κοινωνικών δαπανών και την άρση της μονιμότητας στο δημόσιο.
Τόσο οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία όσο και τα εκατομμύρια εργαζόμενοι, φτωχοί και άνεργοι που εξαρτώνται καθημερινά από την ύπαρξη και τη λειτουργία του ΕΣΥ, οφείλουμε να δώσουμε έναν κοινό, ανυποχώρητο αγώνα ενάντια στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και τα σχέδια διάλυσης του δημόσιου συστήματος υγείας. Η τραγική εμπειρία των Τεμπών, των πλημμυρών ή της ιδιωτικοποίησης του ρεύματος, μας δίδαξε πως «Ό,τι ξεπουλάνε βάφεται με αίμα»!
Γι’ αυτό, η υπεράσπιση του ΕΣΥ δεν είναι απλώς ένα αίτημα· είναι όρος επιβίωσης. Ο κοινός μας αγώνας απέναντι στην ιδιωτικοποίηση και τη διάλυση της δημόσιας υγείας πρέπει να δυναμώσει τώρα — στους δρόμους, στους χώρους δουλειάς, μέσα στα νοσοκομεία και έξω από αυτά. Να μην επιτρέψουμε στην κυβέρνηση της ΝΔ να συνεχίσει να τσακίζει τα δικαιώματά μας. Να οργανωθούμε, να παλέψουμε και να βάλουμε τέλος στο καθεστώς Μητσοτάκη — αυτό το καθεστώς της καταστολής, της φτώχειας, των ιδιωτικοποιήσεων και των δολοφονικών πολιτικών, που η ίδια η κοινωνία έχει ήδη «αξιολογήσει»: ΑΝΙΚΑΝΟΙ, ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ, ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ.
