Για το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ

Στιγμιότυπο από την πρώτη ημέρα των εργασιών του 3ου Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία στο Κλειστό Γήπεδο Φαλήρου (Τάε κβον Ντο), Πέμπτη 14 Απριλίου 2022. (ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΝΤΑΡΙΝΗΣ/EUROKINISSI)

 

3ο Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ: Στόχος η προοδευτική διακυβέρνηση

 

Από την Εργατική Πάλη Μάη

 

Στις 14-17 Απριλίου πραγματοποιήθηκε το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ με την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα να δίνει στο Συνέδριο καθαρά προεκλογικό τόνο. Στόχος, η επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στην κυβέρνηση δια μέσου της προοδευτικής κυβέρνησης. Αυτή θα σχηματιστεί από τις πρώτες εκλογές με απλή αναλογική. Πρόκειται για μια επίσημη πρόσκληση από το Συνέδριο στο ΚΙΝΑΛ.

Το σύνθημα για «πολιτική αλλαγή», αποτελεί προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να αποτελέσει τον δεύτερο πόλο του αστικού πολιτικού συστήματος, μπροστά στην αυξανόμενη φθορά της κυβέρνησης της ΝΔ.

Ο Α. Τσίπρας τόνισε ότι: «Η διαρκώς εντεινόμενη κλιματική κρίση, η πανδημία, ο πόλεμος, η ενεργειακή κρίση διαμορφώνουν ένα περιβάλλον αλλεπάλληλων κρίσεων και πρωτόγνωρων προκλήσεων» που «μεγαλώνουν τις ευθύνες των δυνάμεων της προόδου που υπερασπίζονται μια κοινωνία ελευθερίας και ισότητας». Μόνο που αυτά τα «πρωτόγνωρα» είναι η οικονομική κρίση του παγκόσμιου καπιταλιστικού συστήματος και της προσπάθειας για να ξεπεραστεί με πολέμους και με την άμεση πλέον απειλή παγκόσμιου πολέμου. Βολεύει τον Α. Τσίπρα να αποδίδει την οικονομική κρίση στον «ακραίο νεοφιλελευθερισμό» και στην ασυδοσία των αγορών και όχι στην οικονομική κρίση του καπιταλιστικού συστήματος, την οποία κεφάλαιο και κυβερνήσεις φορτώνουν στους εργαζόμενους. Ξαναλέει ότι υπάρχει μια διαφορετική πολιτική, από την «ακραία νεοφιλελεύθερη», που υποτίθεται μειώνει «τις κοινωνικές ανισότητες», «ακόμη και σε συνθήκες κρίσης». Βέβαια είναι νωπή ακόμη στη μνήμη των εργαζόμενων μαζών η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των μνημονίων που εφάρμοσε. Θέτει το δίλημμα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα». Βέβαια για να καθησυχάσει τα «μιντιακά παπαγαλάκια» δεν «δεσμεύεται στο σοσιαλισμό», αλλά στο πώς θα «αποφύγουμε τη βαρβαρότητα» του εκλεκτού τους, Μητσοτάκη.

Ο Α. Τσίπρας χωρίς καμιά αυτοκριτική για την περίοδο της διακυβέρνησής του, επιχειρεί να ξεμπερδέψει μ’ αυτήν με το αφήγημα ότι έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια και αφού την έσωσε, την παρέδωσε στον Μητσοτάκη. Κουβέντα για το γεγονός ότι δεν καταργήθηκε ούτε ένας μνημονιακός νόμος, για όλους τους πραγματικούς δείκτες της οικονομίας (δημόσιο και ιδιωτικό χρέος, μετατροπή της χώρας σε αποικία χρέους, ανεργία, βιοτικό επίπεδο και φτώχεια, επενδύσεις) που χειροτέρεψαν δραματικά με την εφαρμογή των μνημονίων και τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Διαπιστώνει ότι η κρίση έχει χειροτερέψει και δηλώνει έτοιμος να πάρει πάλι την καυτή πατάτα στα χέρια του. Πώς θα διαχειριστεί πάλι την κρίση; Με τον ίδιο «ρεαλισμό» που εφάρμοσε τα μνημόνια το 2015; Η «βίαιη ωρίμανση» που επήλθε κατά τη γνώμη του τα τελευταία χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι παρά η μετάλλαξή του σε αστικό μνημονιακό νεοφιλελεύθερο κόμμα.

Για τον πόλεμο στην Ουκρανία ο Α. Τσίπρας πήρε ξεκάθαρη θέση: «Η Ρωσία του Πούτιν παραβιάζει κάθε έννοια διεθνούς δικαίου». Βέβαια ίσως φταίνε και λίγο οι ΗΠΑ – ΕΕ καθώς δεν οικοδόμησαν «μια αδιαίρετη αρχιτεκτονική ασφάλεια με τη Ρωσία» και επέκτειναν το ΝΑΤΟ, ενώ έκαναν και μερικές επεμβάσεις… Για την ΕΕ που είναι μια «αμετάθετη και αμετακίνητη επιλογή» του ΣΥΡΙΖΑ, προβλέπει ότι θα έχει «μεγάλες, ίσως και ανυπολόγιστες» πληγές από τον πόλεμο, διαπιστώνει ότι η ΕΕ αποτελεί «ουραγό στις παγκόσμιες εξελίξεις», ενώ θα έπρεπε να αναπτύξει μια δική της «αυτόνομη εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας». Είναι γεγονός ότι η ΕΕ υποβαθμίζεται συνεχώς σαν ιμπεριαλιστικό κέντρο. Μάλλον γιατί δεν άκουσε τις προειδοποιήσεις του Α. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ! Η πλειονότητα των χωρών της ανήκουν στο ΝΑΤΟ, ενώ ο ίδιος ο Α. Τσίπρας εγκαινίασε τη στρατηγική συμφωνία με τις ΗΠΑ και τη συμφωνία για τις βάσεις, τη συμφωνία Αιγύπτου, Ισραήλ, υπέγραψε τη Συμφωνία των Πρεσπών για την οποία τόσο επαίρεται, καθ’ υπόδειξη των ΗΠΑ. Για ποια «αυτονομία» από τις ΗΠΑ μιλάει λοιπόν ο Α. Τσίπρας;

Στα συγκεκριμένα, στο Συνέδριο υπήρξαν 5+1 δεσμεύσεις, αόριστες και στην πραγματικότητα υπό αίρεση αν τα δημοσιονομικά και η οικονομική κρίση τις επιτρέπει: προστασία των νοικοκυριών και επιχειρήσεων από την ακρίβεια με μέτρα που μειώνουν κατά 50% τους λογαριασμούς, αύξηση του κατώτατου μισθού, στήριξη του αγροτικού κόσμου, 13η σύνταξη, μέτρα για τη νέα γενιά, αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου.

Τέλος, στο Συνέδριο τέθηκαν και οι προτάσεις του Α. Τσίπρα για εκλογή προέδρου και Κ.Ε. από τη βάση του κόμματος στις 15 Μαΐου. Στον αντίποδα από την τάση «Ομπρέλα» κατατέθηκε πρόταση να εκλέγονται όπως προβλέπει το καταστατικό. Η πρόταση του Α. Τσίπρα πλειοψήφησε και ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί τις εξελίξεις και στο οργανωτικό επίπεδο των αστικών κομμάτων.