Πρόκληση της αστικής δικαιοσύνης οι αθωώσεις των αστυνομικών για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου

Αθωώσεις για τους αστυνομικούς στη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου

 

 Άλλη μια πρόκληση της αστικής δικαιοσύνης είναι η χθεσινή (3/5) απόφαση στην δίκη σε πρώτο βαθμό για τη δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου.

Ο Σπυρίδων Δημόπουλος (κοσμηματοπώλης) και ο Αθανάσιος Χορταριάς (μεσίτης) καταδικάστηκαν σε 10 χρόνια κάθειρξης για θανατηφόρα σωματική βλάβη, αν και δεν αναγνωρίστηκε (με δύο ενόρκους να μειοψηφούν) η βαριά σκοπούμενη βλάβη.

Οι τέσσερις κατηγορούμενοι αστυνομικοί απαλλάχτηκαν εντελώς, σύμφωνα με την πρόταση του εισαγγελέα, με πλειοψηφία 4-3 στην έδρα (όπου μειοψήφησε η πρόεδρος), ενώ μειοψήφησαν και δύο ένορκοι.

Επίσης απορρίφτηκε το αίτημα μετατροπής της κατηγορίας σε ανθρωποκτονία από πρόθεση.

Το παράδειγμα πανηγυρισμών του προϊσταμένου του, υπουργού «Προστασίας του Πολίτη» Τ. Θεοδωρικάκου (μετά την εκτέλεση του νεαρού Ρομά Ν. Σαμπάνη στο Πέραμα από την αστυνομία), ακολούθησε ο γραμματέας των Ειδικών Φρουρών Στράτος Μαυροειδάκος. Όταν ακούστηκε η απόφαση, αναφώνησε «ζήτω», λέγοντας μάλιστα στη μητέρα του Ζακ «θα τα πούμε έξω».

Τα ΜΑΤ δεν δίστασαν μάλιστα να χτυπήσουν την μητέρα του Π. Φύσσα, όσο και τον κόσμο που διαμαρτυρόταν για την απόφαση κατά την έξοδό τους από τη δικαστική αίθουσα.

Για «ανατριχιαστικό μήνυμα ατιμωρησιάς» μίλησε η Διεθνής Αμνηστία.

Η καταστροφική, επικίνδυνη κυβέρνηση Μητσοτάκη, ενώ απομονώνεται όλο και περισσότερο, ενώ προχωράει από τη μια αποτυχία και κρίση στην άλλη, προσπαθεί να επιπλεύσει με μια ατζέντα διαρκούς «έντασης». Ακρίβεια-εφιάλτης, σωρεία αντεργατικών μέτρων, εκτόξευση των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων-δολοφονιών. «Νόμος και Τάξη» στα ΑΕΙ με διαρκείς εισβολές των ΜΑΤ και προετοιμασία για την Πανεπιστημιακή Αστυνομία. Πλήρης στοίχιση με τα πολεμικά σχέδια των αμερικανονατοϊκών ιμπεριαλιστών. Χάιδεμα κάθε ακροατηρίου στα «δεξιά»… Κομμάτι αυτής της πολιτικής είναι και η απόφαση στη δίκη του Ζακ.

Τα «χάδια» στην αστυνομία, στους κρατικούς μηχανισμούς καταστολής, στους χρυσαυγίτες (παλιούς και νέους) δεν θα σταματήσουν όσο κυριαρχούν αυτές οι πολιτικές δυνάμεις. Και σίγουρα όχι μέσα από τις δικαστικές αίθουσες. Όχι μέσα από αυτή την «δικαιοσύνη των πλουσίων», που διψάει για τη δίωξη, την τιμωρία ή και το αίμα όλων των «από κάτω», των πιο αδύναμων ή όσων αγωνίζονται. Εργαζόμενοι και νέοι, με μαζικές, ενωτικές, μαχητικές κινητοποιήσεις στον δρόμο, πρέπει να επιβάλλουμε έμπρακτα το σεβασμό στις ελευθερίες μας και στην ίδια την ανθρώπινη ζωή.