Νίκη στον αγώνα των εργαζομένων στο ΑΠΘ

Μια περίεργη ατμόσφαιρα έχει δημιουργηθεί τις τελευταίες εβδομάδες στο ΑΠΘ. Σκουπίδια, βρώμικες αίθουσες και κοινόχρηστοι χώροι και γενικά μια κατάσταση που κάθε άλλο παρά με «εύρυθμη λειτουργία» του πανεπιστημίου μοιάζει. Γιατί συμβαίνει όμως αυτό; Η αρχική απάντηση είναι απλή, από τις 20/9 οι εργαζόμενοι του πανεπιστημίου σε καθαριότητα και φύλαξη έχουν προχωρήσει σε απεργία διαρκείας και κατάληψη του κτηρίου διοίκησης (πρυτανεία). Το γιατί προχώρησαν σε αυτήν την ενέργεια και το γιατί τα πανεπιστήμια έχουν φτάσει σε τέτοια κατάσταση είναι ένα πιο σύνθετο θέμα το οποίο χρήζει και πιο σύνθετων απαντήσεων.

Καταρχήν οι εργαζόμενοι του ΑΠΘ που απεργούν δεν έχουν μόνιμη και σταθερή σχέση εργασίας με το ΑΠΘ. Προσλαμβάνονται σε αυτό μέσω εργολαβιών, σύγχρονου δουλεμπορίου. Αυτό σημαίνει ότι πληρώνονται με πολύ χειρότερους όρους από τους υπόλοιπους εργαζόμενους στο ΑΠΘ αλλά κοστίζουν το ίδιο ή και παραπάνω, αφού το υπόλοιπο ποσό που αντιστοιχεί ανά εργαζόμενο το παίρνει η εργολαβική εταιρία! Αν σας θυμίζει οίκο ανοχής και νταβατζήδες, αυτό ακριβώς είναι! Οι εργαζόμενοι,λοιπόν, είναι απλήρωτοι πάνω από τρεις μήνες, αλλά αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα τους. Κινδυνεύουν να μείνουν κυριολεκτικά στο δρόμο αφού λόγω της περιστολής των δαπανών δεν υπάρχουν χρήματα να συνεχίσουν να εργάζονται (με ή χωρίς εργολάβο). Αν εμείς εύλογα αναρωτιόμαστε πως θα λειτουργήσει το ΑΠΘ χωρίς αυτούς τους εργαζόμενους δεν ισχύει το ίδιο για το υπουργείο και την κυβέρνηση που απαξιεί να ασχοληθεί με τέτοια «ποταπά» θέματα… 

Αν τα 3 τελευταία χρόνια τα μνημόνια πέρασαν και δεν ακούμπησαν την εκπαίδευση, φέτος ήρθε το πλήρωμα του χρόνου. Η παιδεία συμμετέχει στο γνωστό πακέτο μέτρων 13,5 δις. Ήδη έχουν κοστολογήσει ότι πρέπει να κοπούν 400 εκατομμύρια ευρώ. Αν κάποιος σκεφτεί ότι η κρατική χρηματοδότηση για λειτουργικές δαπάνες των ΑΕΙ-ΤΕΙ υπολογίζεται στα 500-600 εκατομμύρια ευρώ για το 2013-2014 αυτό το νούμερο απλά δε βγαίνει αφού σημαίνει επιπλέον περιστολή των δαπανών κατά 60-80%! Αν αυτό εφαρμοστεί θα στερήσει από τα ΑΕΙ και ΤΕΙ τα στοιχειώδη. Πολλά ΑΕΙ -μεταξύ των οποίων και το ΑΠΘ- κινδυνεύουν άμεσα με διακοπή ρεύματος και νερού, δεν πληρώνουν υπαλλήλους, κλείνουν βιβλιοθήκες και εργαστήρια κ.α. Η κατάρρευση της εκπαίδευσης είναι πια γεγονός. Τα κλεισίματα σχολών θα πάρουν τον χαρακτήρα χιονοστιβάδας, σχολές κατά τ’ άλλα ανοιχτές απλά δε θα λειτουργούν, και ούτε λόγος για το αν θα μπορέσουν να λειτουργούν επαρκώς λέσχες, εστίες, βιβλιοθήκες κλπ. Και φυσικά όσοι φοιτητές θέλουν να συνεχίσουν να σπουδάζουν(;) θα πληρώνουν δίδακτρα.

ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ–ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ

Ο αγώνας αυτός των εργαζομένων στο ΑΠΘ πρέπει να έχει την ολόψυχη στήριξη και στην ουσία να γίνει και αγώνας των ίδιων των φοιτητών για δύο σημαντικούς λόγους:

1. Είναι ένας εργατικός αγώνας –ο οποίος διεξάγεται «μέσα στα πόδια μας»- για την υπεράσπιση των στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων, και το πιο σημαντικό για να μη χαθούν άλλες θέσεις εργασίας (24,4% η επίσημη ανεργία). Είναι ένας αγώνας ενάντια στο σύγχρονο δουλεμπόριο των εργολαβιών το οποίο όχι μόνο είναι ντροπή να το αφήνουμε να υπάρχει και μας γυρνάει στον 19ο αιώνα αλλά κοστίζει στο πανεπιστήμιο για να πλουτίζουν κουμπάροι και ημέτεροι των κυβερνόντων. Όντας αλληλέγγυοι στον αγώνα των εργαζόμενων στο ΑΠΘ αγωνιζόμαστε ταυτόχρονα και για τους ίδιους μας τους εαυτούς που καλούμαστε πριν ή μετά το τέλος των σπουδών μας να βγούμε σε μια εργασιακή ζούγκλα με μισθούς πείνας και κανένα απολύτως δικαίωμα.

2. Είναι αντικειμενικά ένας αγώνας ενάντια στη διάλυση των ΑΕΙ-ΤΕΙ και της δημόσιας εκπαίδευσης. Άραγε πως θα συνεχίσει να λειτουργεί το πανεπιστήμιο χωρίς αυτούς τους αφανείς ήρωες που μαζεύουν κάθε μέρα τα σκουπίδια μας, καθαρίζουν τις και τους κοινόχρηστους χώρους (προαύλια, διάδρομοι, τουαλέτες κλπ). Αν αφήσουμε αναπάντητο αυτό το γεγονός και δεν κάνουμε κάτι, ενάντια στη συστηματική προσπάθεια κυβέρνησης και τρόικας να μην αφήσουν τίποτα όρθιο σε αυτήν τη χώρα, θα ακολουθήσουν τα ίδια και για το διδακτικό και διοικητικό προσωπικό, τις βιβλιοθήκες, τα εργαστήρια κοκ. Οι ντόπιοι και ξένοι κανίβαλοι που μας κυβερνούν δεν το έχουν σε τίποτα να παρατήσουν την παιδεία. Άλλωστε δεν έχουν διστάσει να κόψουν φάρμακα από καρκινοπαθείς και ΑμεΑ, θα κολλήσουν στους φοιτητές των οποίων «δεν κινδυνεύει καν η ζωή»!

Πέρα από το πόσο σημαντικό είναι στις μέρες μας να υπάρχει αλληλεγγύη μεταξύ των κοινωνικών ομάδων που πλήττονται από τα μνημόνια και τα βάρβαρα μέτρα, για τους φοιτητές και τους εργαζόμενους στο πανεπιστήμιο ξεκινάει μια τιτάνια μάχη ενάντια στην αποσύνθεση και την κατάρρευση της δημόσιας παιδείας. Δεν έχουμε μπροστά μας απλά αγώνες ενάντια σε εκείνο ή το άλλο νομοσχέδιο αλλά σκληρούς αγώνες ενάντια στη λαίλαπα των μνημονίων και των πολιτικών κυβερνήσεων-τρόικας. Αγώνες για μια άλλη διαχείριση της οικονομίας, της κοινωνίας και της εκπαίδευσης υπέρ των αναγκών των πολλών ενάντια σε κάθε είδους εργολάβους, δανειστές-τοκογλύφους, απατεώνες κυβερνόντες που υποθηκεύουν το μέλλον μας.

Να μην περάσει το νέο πακέτο μέτρων. Άμεση κατάργηση των μνημονίων και των μέτρων τους.

Κάτω τα χέρα από τη δημόσια παιδεία. Αύξηση των δαπανών. 

Άμεση πληρωμή και πρόσληψη των εργαζομένων στο ΑΠΘ με μόνιμη και σταθερή σχέση εργασίας.

Κατάργηση των εργολαβιών και του σύγχρονου δουλεμπορίου.

ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ