Σοσιαλιστική Σπουδαστική Πάλη: Διαδηλώνουμε στη ΔΕΘ! Ανυπακοή – Εξέγερση Παντού!
ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΟΥΣ
Σάββατο 8 Σεπτέμβρη, 6μμ, άγαλμα Βενιζέλου
Συνάδελφε – Συναδέλφισσα,
Αμέσως μετά τη θερινή ραστώνη η τρικομματική κυβέρνηση ετοιμάζει νέα ψυχρολουσία για τους εργαζόμενους, τη νεολαία και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Μέσα στο Σεπτέμβρη ετοιμάζεται να ψηφίσει επώδυνα μέτρα ύψους 11,5 δις ευρώ. Και ναι, για ακόμα μια φορά όλοι διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους ότι αν και επώδυνα είναι σίγουρα τα τελευταία, ότι θα βγούμε από το τούνελ της ύφεσης και θα ακολουθήσει ανάπτυξη κ.ο.κ. Εμείς μένουμε απλά να αναρωτιόμαστε αν ζούμε ξανά και ξανά τα ίδια (deja vu) και θα καταφέρναμε να το πιστέψουμε, αν δεν αρκούσε μια απλή ματιά γύρω μας για να καταλάβουμε ότι το περιβάλλον που ζούμε έχει αλλάξει δραματικά τα τελευταία τρία χρόνια.
Για πέμπτη χρονιά, η ελληνική οικονομία είναι σε ύφεση. Τα απανωτά μέτρα επιδείνωσαν κατά πολύ την κατάσταση. Η επίσημη ανεργία είναι στο 23,1% (30% η πραγματική και πάνω από 55% για τους νέους), ένας στους τρείς συνανθρώπους μας ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται, η πτώση της βιομηχανικής παραγωγής αγγίζει το 30% και το δημόσιο χρέος άρχισε πάλι να αυξάνει δραματικά. Η κατάσταση δεν είναι πολύ καλύτερη στην ΕΕ, όπου η μια χώρα μετά την άλλη βυθίζεται στην ύφεση. Η ΕΕ διέρχεται μια τεράστια δομική κρίση που απειλεί σοβαρά την ίδια την ύπαρξη του ευρώ.
Μπροστά στην οικονομική και κοινωνική κατάρρευση
Μέσα σ’ αυτή την κατάσταση, η ντόπια τρόικα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ δηλώνει την αφοσίωσή της στην καταστροφική πολιτική των Μνημονίων και παράλληλα σκάβουν τον λάκκο μας. Περισσότερο από κάθε χρονιά, θα ζήσουμε φέτος τη διάλυση και κατάρρευση της παιδείας, ασφάλισης, υγείας, όλων των κοινωνικών υπηρεσιών. Νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, διάλυση συμβάσεων, ανεργία, νέες φοροεπιδρομές, εξαπλώνουν την φτώχεια και την εξαθλίωση. Η ανθρωπιστική κρίση παίρνει απειλητικές διαστάσεις και η επιβίωση μετατρέπεται σε καθημερινή μάχη.
Περίοπτη θέση στο κυβερνητικό «πρόγραμμα» έχουν οι ιδιωτικοποιήσεις, δηλαδή το ξεπούλημα ότι περιουσίας απέμεινε στο δημόσιο (νερό, ενέργεια, σιδηρόδρομοι, λιμάνια, συγκοινωνίες, δρόμοι, τράπεζες, δημόσια γη, νησιά, ακτές). Ακόμα κι αν βρεθούν αγοραστές οι τιμές θα είναι εξευτελιστικές και τα λεφτά θα παν απευθείας στην αποπληρωμή των δανειστών-τοκογλύφων.
Το πακέτο μέτρων των 11,5 δις ευρώ (στην πραγματικότητα 16-17 δις προς το παρών) και η προγραμματική συμφωνία της συγκυβέρνησης δεν συνιστούν κανένα «πρόγραμμα», παρά μόνο έναν κατάλογο μέτρων, παραγγελμένων από την Τρόικα, που φέρνουν τα πάντα πιο κοντά στην χρεοκοπία. Είναι για γέλια και για κλάματα οι πρωταίτιοι της χρεοκοπίας, να μιλάνε για «ανάπτυξη». Η ανάπτυξη πολύ απλά είναι αδύνατη: με τις πολιτικές της ανεργίας και της φτώχειας, που εκμηδενίζουν τη ζήτηση αγαθών και υπηρεσιών, φέρνοντας ακόμα περισσότερα λουκέτα και απολύσεις. Με την ανακύκλωση του αστικού πολιτικού προσωπικού, που δεν έχει κανένα εναλλακτικό σχέδιο από την αρπαγή μισθών, συντάξεων, δημόσιου-ιδιωτικού πλούτου. Με την παραμονή στο ζουρλομανδύα του ευρώ, γιατί είναι ένα υπερτιμημένο νόμισμα ειδικά για μια καταρρέουσα οικονομία όπως η ελληνική. Είναι ακόμα αδύνατη όσο ο τεράστιος όγκος χρήματος που λιμνάζει στα χέρια των ιδιωτών-καπιταλιστών δεν επενδύεται και μάλιστα συνεχίζεται η φυγή κεφαλαίων.
Γι’ αυτό έρχεται με μαθηματική ακρίβεια, όχι μόνο η επίσημη χρεοκοπία αλλά και η έξοδος- αποπομπή της Ελλάδας από το ευρώ. Εξελίξεις που θα είναι ένα οδυνηρό σοκ για την κοινωνία.
Μίλησε κανείς για δωρεάν Παιδεία;
Αν τα τρία τελευταία χρόνια τα μνημόνια πέρασαν και δεν ακούμπησαν (τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό) την εκπαίδευση και ειδικά την τριτοβάθμια φέτος μπορούμε να πούμε ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου… Ήδη έχουν κοστολογήσει ότι πρέπει να κοπούν περίπου 400 εκατομμύρια ευρώ από τις συγχωνεύσεις-κλεισίματα σχολών, την περιστολή των λειτουργικών δαπανών (μειωμένες ήδη πάνω από 50% την τριετία 2010-2012) και την διακοπή της παροχής δωρεάν βιβλίων. Αυτό το νούμερο παρότι δε βγαίνει με τίποτα σίγουρα θα αυξηθεί στερώντας από τα ΑΕΙ και ΤΕΙ ακόμα και τα στοιχειώδη (πολλά ΑΕΙ μεταξύ των οποίων και το ΑΠΘ κινδυνεύουν άμεσα με διακοπή ρεύματος και νερού!). Η κατάρρευση είναι πια γεγονός και αυτό που ζούμε απλά ονομάζεται «κατάσταση αδράνειας». Τα κλεισίματα σχολών θα πάρουν τον χαρακτήρα χιονοστιβάδας, σχολές κατά τ’ άλλα ανοιχτές απλά δε θα λειτουργούν, και ούτε λόγος για το αν θα μπορέσουν να λειτουργούν επαρκώς λέσχες, εστίες, βιβλιοθήκες κλπ. Και φυσικά όσοι φοιτητές θέλουν να συνεχίσουν να σπουδάζουν(;) θα πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη αφού θα προσπαθήσουν να καλύψουν τη μαύρη τρύπα επιβάλλοντας δίδακτρα. Τιμή εκκίνησης τα 300 ευρώ ανά έτος και βλέπουμε!
Να προετοιμαστούμε για την τεράστια σύγκρουση που είναι μπροστά μας
Η κατάσταση που ξεδιπλώνεται μπροστά μας δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες περί καλυτέρευσης της κατάστασης ή εύκολων-κοινοβουλευτικών λύσεων αλλά ούτε και για γκρίνιες και μεμψιμοιρίες. Αυτοί («κυβερνώντες»-τρόικα) συνεχίζουν να σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό μας και προετοιμάζονται να γαντζωθούν στην εξουσία επιβάλλοντας ένα κράτος «έκτακτης ανάγκης» με σκλήρυνση των μέτρων καταστολής και κάθε είδους πογκρόμ ενάντια όχι μόνο στους μετανάστες, αλλά και ενάντια σε όλους όσους αντιστέκονται. Η ευθύνη για το τι θα γίνει πέφτει αποκλειστικά σε όλους εμάς. Ή θα επιτρέψουμε στους υπεύθυνους της χρεοκοπίας να διαχειριστούν την επερχόμενη κατάρρευση (ενώ θα βουλιάζουμε στη βαρβαρότητα), ή θα συγκρουστούμε μ’ αυτό το σάπιο σύστημα, για να επιβάλλουμε τις λύσεις μας. Κάθε μέρα που χάνεται μετρά εναντίον μας. Μέσα από τη δική μας οργάνωση και αγώνα, πρέπει να αντισταθούμε σε κάθε επίθεση της κυβέρνησης και των αφεντικών, να οργανώσουμε την ταξική/κοινωνική αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια απέναντι στην κρίση, την απόκρουση των ρατσιστικών πογκρόμ και των συμμοριών της Χρυσής Αυγής, την αυτοάμυνα του κινήματος απέναντι στους μηχανισμούς καταστολής.
Το φοιτητικό κίνημα και η νεολαία πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα. Με την ορμή των νιάτων μας και δυναμικές μορφές πάλης να γίνουμε η αιχμή-πυροδότης μιας γενικευμένης εξέγερσης που θα προβάλλει ένα πρόγραμμα σωτηρίας της οικονομίας και της κοινωνίας, με βασικούς άξονες: 1) Κατάργηση των μνημονίων, των δανειακών συμβάσεων και των βάρβαρων μέτρων, 2) Διαγραφή του Χρέους, 3) Έξοδο από Ευρώ και Ε.Ε., 4) Εθνικοποίηση των τραπεζών και των τομέων-κλειδιών της οικονομίας κάτω από Εργατικό Έλεγχο.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟ
Οι αγώνες των τελευταίων χρόνων, οι τεράστιες διαδηλώσεις, οι εξεγερσιακές συγκρούσεις και τα αποτελέσματα των πρόσφατων εκλογών δείχνουν ότι η απόρριψη των αστικών πολιτικών έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις και επιπλέον αποκτάει νέα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Ακόμα, τα μηνύματα αγώνα από την Ευρώπη και τον κόσμο, από τους ισπανούς ανθρακωρύχους μέχρι τις αραβικές εξεγέρσεις/επαναστάσεις, δείχνουν ότι υπάρχει μία έντονη αναζήτηση των μαζών για κάτι το εντελώς καινούργιο και ριζοσπαστικά διαφορετικό. Όλα αυτά δείχνουν την επερχόμενη σύγκρουση και ότι σιγά σιγά διαμορφώνονται δυνατότητες για ένα νέο επαναστατικό κύμα.
Μπροστά μας βρίσκονται πολύ δύσκολες μέρες. «Άχρηστοι» για το σύστημα και εκτός παραγωγής (60% ανεργία στους νέους) δεν αργεί η ώρα που θα γίνουμε «κρέας» για τα κανόνια του πολέμου, αφού είμαστε πολύ κοντά σε μια πολεμική σύρραξη στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής (βλέπε Συρία, Ιράν). Το μοναδικό πράγμα στο οποίο μπορεί να ελπίζει η νεολαία είναι ο δρόμος της ρήξης με το καπιταλιστικό σύστημα και η επιβολή μιας Επαναστατικής Κυβέρνησης των Εργαζομένων. Η προοπτική της Σοσιαλιστικής Επανάστασης και του Σοσιαλισμού: για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και πολέμους, μια οικονομία με επίκεντρο τις ανθρώπινες ανάγκες, ένα καθεστώς βασισμένο στον έλεγχο, τη συμμετοχή, τις αποφάσεις όλων των «από κάτω», στην επέκταση και όχι τον περιορισμό των ελευθεριών, στο δημοκρατικό σχεδιασμό της οικονομίας και όλων των βασικών επιλογών.
Αυτή τη μάχη έχουμε μπροστά μας και όχι απλά εκείνα ή τα άλλα μέτρα. Ελλείψει προοπτικών για οποιαδήποτε καλυτέρευση της ζωής και πολύ σύντομα ακόμα και φαγητού στο τραπέζι για αρκετούς, ολόκληρη η κοινωνία και ειδικά η νεολαία θα πρέπει να τραφεί από αυτές τις ιδέες και τα ιδανικά και τον αγώνα για να τα πραγματώσει. Μόνο έτσι θα μείνουμε όρθιοι απέναντι στην παραίτηση και την γενικευμένη κατάθλιψη που καραδοκεί. Μόνο έτσι έχουμε πιθανότητες να είμαστε εμείς οι νικητές στην κολοσσιαία μάχη που έχουμε μπροστά μας.
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ
