ΝΕΟΛΑΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, Μισέλ Φιλντ – Ζαν Μαρί Μπρομ
Χρονολογία: Οκτώβριος 2007
Σελίδες: 202
Τιμή: 8 ευρώ
Πρόλογος
Η συμμετοχή της νεολαίας στους αγώνες, στις οργανώσεις του εργατικού κινήματος και ειδικά στις επαναστατικές οργανώσεις ήταν πάντοτε ένα κρίσιμο σημείο για την πορεία της ταξικής πάλης και της Επανάστασης. Στη σημερινή συγκυρία είναι ελλιπής και παρουσιάζει πολλά κενά. Βασική αιτία αυτής της κατάστασης είναι όλα όσα συνέβησαν κατά την προηγούμενη εικοσαετία (υποχώρηση του εργατικού κινήματος, κατάρρευση του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού», διάλυση του σταλινισμού και μετάλλαξη της σοσιαλδημοκρατίας σε αστικό νεοφιλελεύθερο ρεύμα κλπ) που είχαν σαν συνέπεια να αποδυναμωθούν οι αξίες, η κουλτούρα, οι παραδόσεις του εργατικού κινήματος και να τραυματιστούν σοβαρά οι ιδέες του σοσιαλισμού και γενικότερα οι εναλλακτικές λύσεις απέναντι στην βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος.
Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια παρατηρείται και πάλι μια συμμετοχή στα κινήματα: αντιπολεμικό, αντιπαγκοσμιοποιητικό, αντιρατσιστικό κλπ, όπως βέβαια και υπεράσπισης των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων και ιδιαίτερα της εκπαίδευσης από την νεοφιλελεύθερη απίστευτης σκληρότητας επίθεση. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει ένα πρόβλημα συμμετοχής, ένα πρόβλημα ριζοσπαστικοποίησης και πολιτικοποίησης και ένα ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα σφυρηλάτησης στέρεων και μόνιμων δεσμών με το εργατικό κίνημα και την υπόθεση της σοσιαλιστικής επανάστασης.
Το βιβλίο Νεολαία και Επανάσταση των Μισέλ Φιλντ-Ζ. Μ. Μπρόμ όπως και η απόφαση του 9ου Παγκόσμιου Συνεδρίου της 4ης Διεθνούς Η Παγκόσμια Νεολαιίστικη Ριζοσπαστικοποίηση και τα Καθήκοντα της 4ης Διεθνούς που κυκλοφορούν οι Εκδόσεις Εργατική Πάλη σε ένα τόμο είναι δυο κείμενα σημαντικά. Γιατί βοηθούν στην κατανόηση του προβλήματος Νεολαία (νεότητα), τους λόγους ριζοσπαστικοποίησης όπως και τις πολιτικές και πρακτικές που πρέπει να υιοθετηθούν για να αποσπασθεί από την αστική επιρροή και να κερθηθεί από τις επαναστατικές οργανώσεις. Ειδικά σήμερα που η αστική τάξη καταβάλει τεράστιες προσπάθειες για να αποπροσανατολίσει την νεολαία με την συκοφάντηση των αξιών, των παραδόσεων, της ιστορίας και της κουλτούρας του εργατικού κινήματος. Και ακόμη με τον εκχυδαϊσμό των πνευματικών, πολιτιστικών και ηθικών αξιών και με τη συνεχή καλλιέργεια από το κράτος ενός απολιτικού και αμοραλιστικού πνεύματος.
Βέβαια τα δυο κείμενα αναφέρονται στην εποχή του Μάη του ’68 και γι’ αυτό χαρακτηρίζονται από το πνεύμα αυτής της περιόδου. Αυτό, ωστόσο, δεν αναιρεί την αξία της μεθόδου με την οποία προσεγγίζουν το όλο θέμα Νεολαία (νεότητα) όπως και την κρίση των πιο βασικών θεσμών της αστικής κοινωνίας (οικογένεια, σχολείο, στρατός κλπ) μέσα στους οποίους ζει και κινείται η σημερινή νέα γενιά. Πάντως κάποια ζητήματα (όπως πχ, το πρόβλημα των ναρκωτικών) στο Νεολαία και Επανάσταση αντιμετωπίζονται επιπόλαια, αντιφατικά και κάπως κοντόφθαλμα από τους συγγραφείς, αλλά αυτά δεν είναι ικανά να σκιάσουν την όλη εργασία τους.
Εργατική Πάλη