Η κυβέρνηση θέλει νεκρό (του Δημήτρη Κατσορίδα)

Η κυβέρνηση, όλα δείχνουν, πως θέλει νεκρό. Γι’ αυτό χρησιμοποιεί, για συμβολικούς λόγους, τον Δ. Κουφοντίνα, για να δείξει ότι είναι κυβέρνηση με πυγμή και πως εφόσον δεν υπολογίζει να πεθάνει κρατούμενος απεργός πείνας, δεν υπολογίζει και οποιαδήποτε κοινωνική αντίδραση για αιτήματα φοιτητικά, εργασιακά, συνδικαλιστικά, φεμινιστικά, δημοκρατικών δικαιωμάτων, κλπ. Θέλει να επιβάλλει μια αυταρχική δημοκρατία. Με ποιο σκοπό; Μα, την απόλυτη πειθάρχηση της κοινωνίας, διασπείροντας φόβο και μόνο φόβο. Ποια; Η κυβέρνηση της ηθικής χρεοκοπίας και της υπόθεσης παιδεραστίας Λιγνάδη. Όμως, αυτός που θέλει να φοβίζει, φοβάται και ο ίδιος.

Tι φοβάται; Τις αντιδράσεις.

Ο Κουφοντίνας βρίσκεται στην πεντηκοστή μέρα απεργίας πείνας, ζητώντας να μεταφερθεί στις φυλακές Κορυδαλλού, όπως προβλέπει ο νόμος. Η ζωή του κινδυνεύει άμεσα, ιδιαίτερα μετά την απόφαση του να κάνει απεργία δίψας και να του αφαιρεθεί ο ορός ενυδάτωσης.

Δεν του μένουν παρά λίγες μέρες.

Οργανώσεις όπως η Ελληνική Διεθνής Αμνηστία, ο Συνήγορος του Πολίτη, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, πάνω από 1.000 δικηγόροι, εκατοντάδες καλλιτέχνες, εκπαιδευτικοί, πολιτικά στελέχη, κόμματα, ευρωβουλευτές άλλων χωρών και ανώνυμοι πολίτες, έχουν πάρει θέση υπέρ του αιτήματός του, ζητώντας  από την κυβέρνηση να αναθεωρήσει την στάση της. Όμως, κατά πως φαίνεται, η Κυβέρνηση θέλει να μείνει στην Ιστορία ως υπεύθυνη για τον πρώτο θάνατο απεργού πείνας στην Ευρώπη, μετά τον Μπόμπι Σαντς το 1981, την περίοδο διακυβέρνησης της Μάργκαρετ Θάτσερ.

Σε ότι με αφορά, θα υπεράσπιζα τον οποιοδήποτε, ακόμη και ένα ακροδεξιό φυλακισμένο, που με χωρίζουν από αυτόν χαοτικές ιδεολογικές και πρακτικές διαφορές, το δικαίωμά του για δίκαιη και δημοκρατική μεταχείριση. Είναι ζήτημα αρχής.

–

Δημήτρης Κατσορίδας