Αλληλεγγύη στον Καταλανό ράπερ Πάμπλο Ασέλ!

Aλληλεγγύη στον Καταλανικό Λαό

Κάτω οι χουντονόμοι της ΕΕ

Τον τελευταίο μήνα ιδιαίτερα, βλέπουμε την «δημοκρατική» ΕΕ να εφαρμόζει χουντικές πρακτικές λογοκρισίας σε Ισπανία και Γερμανία, ασκώντας διώξεις σε καλλιτέχνες και επιβάλλοντας σε πολλές περιπτώσεις ποινές φυλάκισης, προσπαθώντας να φιμώσει οποιαδήποτε πολιτική έκφραση, οποιαδήποτε φωνή που αντιστέκεται στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Το Ισπανικό Κράτος, βάζοντας σε εφαρμογή τον νόμο-φίμωτρο του Μαριάνο Ραχόι [πρώην επικεφαλής του δεξιού Λαϊκού Κόμματος, που είναι «αδελφάκι» της ΝΔ στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και καταφύγιο νοσταλγών και βασανιστών της δικτατορίας του στρατηγού Φράνκο], την περασμένη Τρίτη (16/2) συνέλαβε τον ράπερ και αριστερό ακτιβιστή Πάμπλο Ασέλ, επειδή κατήγγειλε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τη βαναυσότητα της ισπανικής αστυνομίας, εξέφρασε την υποστήριξή του στην ΕΤΑ (η βασκική αυτονομιστική οργάνωση, που διαλύθηκε το 2018) και «τόλμησε» να θυμηθεί ένα από τα τραγούδια του, που το 2016 κακολογούσε τον βουτηγμένο στα σκάνδαλα διαφθοράς και αυτοεξόριστο στην χλιδή του Ντουμπάι, πρώην βασιλιά Χουάν Κάρλος. Ο Πάμπλο είχε δηλώσει δημόσια πως αρνείται να παραδοθεί για να εκτίσει την ποινή του. Αμέσως μετά, ο πρύτανης έδωσε άδεια στην αστυνομία να εισβάλει στο Πανεπιστήμιο της Λέιδα, όπου ο πρώτος είχε βρει άσυλο ανάμεσα σε χιλιάδες φοιτητές, ενώ υποστηρικτές του είχαν στήσει οδοφράγματα, κόβοντας την κυκλοφορία στους γύρω δρόμους, φωνάζοντας «Πάμπλο Ασέλ, Ελευθερία».

Η σύλληψη και η καταδίκη του σε 9 μήνες φυλάκισης πυροδότησε μεγάλες διαδηλώσεις από την ίδια κιόλας μέρα σε πολλές περιοχές της Ισπανίας, όπως την Ταραγόνα και την Παμπλόνα, συμπεριλαμβανομένης και της πρωτεύουσας Μαδρίτης, με χιλιάδες διαδηλωτές να φωνάζουν μαζί «Σύντροφε Πάμπλο, δεν είσαι μόνος». Την τελευταία βδομάδα, οι κινητοποιήσεις αλληλεγγύης είναι μαζικές και μαχητικές. Αντιμετωπίζονται με ακραία καταστολή, αφού έχουν αναφερθεί τουλάχιστον 90 συλλήψεις και 100 τραυματίες στις διαδηλώσεις της Καταλονίας. Τα σοβαρότερα επεισόδια ξέσπασαν στη λεωφόρο Πασέο ντε Γκράθια της Βαρκελώνης, με την αστυνομία να βγάζει τεθωρακισμένα οχήματα στους δρόμους και να μη διστάζει να χρησιμοποιήσει όλο και πιο βίαια μέσα. Μια γυναίκα έχασε το μάτι της από πλαστική σφαίρα. Αυτό είναι το πραγματικό πρόσωπο του μαύρου κράτους έκτακτης ανάγκης, που παγιώνεται για να καθυποτάξει όσους αντιστέκονται στη νέα σκληρή «κανονικότητα».

Στο πλευρό του Πάμπλο βρίσκονται και πάνω από 200 Ισπανοί διανοούμενοι, συγγραφείς και καλλιτέχνες –ανάμεσά τους ο σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ και ο ηθοποιός Χαβιέρ Μπαρδέμ–, που υπέγραψαν επιστολή, ζητώντας την άμεση αποφυλάκιση του Πάμπλο, αρνούμενοι να δεχτούν τον νόμο-φίμωτρο ως απειλή για όλους όσοι «τολμήσουν να επικρίνουν δημόσια τις ενέργειες των κρατικών θεσμών».

Έχοντας επιδείξει παγερή αδιαφορία όλο αυτόν τον καιρό για το θέμα, χωρίς να έχει κάνει το παραμικρό για να ξεριζώσει έναν από τους πιο αντιδραστικούς νόμους στην Ευρώπη, η κυβέρνηση συνασπισμού των Σοσιαλιστών και των ψευδοπροοδευτικών Podemos (η ισπανική εκδοχή της αθλιότητας του ΣΥΡΙΖΑ/Τσίπρα) θυμήθηκε κατόπιν εορτής ότι κάτι πρέπει να πει, αναγνωρίζοντας μόλις μια βδομάδα πριν την αναντιστοιχία ανάμεσα στην ποινή και το αδίκημα του Ασέλ. Με μισόλογα, το υπουργείο Δικαιοσύνης ανακοίνωσε γενικά, χωρίς χρονοδιάγραμμα, ότι σχεδιάζει αλλαγές στον ποινικό κώδικα, ώστε «οι φραστικές παρεκβάσεις στο πλαίσιο καλλιτεχνικών, πνευματικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων» να μην αποτελούν ποινικό αδίκημα και να μην τιμωρούνται με φυλάκιση. Ψεύτικα φτιασίδια της μαύρης κληρονομιάς της ισπανικής μοναρχίας και του φρανκισμού, που μπροστά τους γονάτισαν, με λάβαρο την κοινωνική–πολιτική «ειρήνη» (τα δικά τους προνόμια) οι ρεφορμιστές του Σοσιαλιστικού Κόμματος και του ΚΚ Ισπανίας με το Σύμφωνο Μονκλόα το 1978, για την «ομαλή μετάβαση στη Δημοκρατία» μετά την πτώση της φρανκικής δικτατορίας!

Η περίπτωση του Πάμπλο δεν είναι η μοναδική. Ο τρομονόμος της λογοκρισίας επιχειρήθηκε να περάσει και από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, ενσωματωμένος στο άρθρο 8 για τα ΜΜΕ, προβλέποντας ότι απαγορεύεται οποιοδήποτε υλικό που ανεβαίνει στο διαδίκτυο από δημιουργό–καλλιτέχνη ή ακόμα και από οποιοδήποτε χρήστη «να εμπεριέχει υποκίνηση σε βία ή μίσος και δημόσια πρόσκληση σε τρομοκρατικό έγκλημα». Μπορεί μετά την κατακραυγή η κυβέρνηση να τροποποίησε (και όχι να απέσυρε) το άρθρο, ωστόσο η πολιτική της παραμένει. Με τη λογοκρισία κάθε φωνής που θέλει να ακουστεί, με την καταστολή να αυξάνεται συνεχώς, με την επιβολή ενός αστυνομικού κράτους.

Η αντίστασή μας είναι μονόδρομος, το δικό μας όπλο! Το ίδιο η έμπρακτη διεθνιστική αλληλεγγύη στον Πάμπλο και μεταξύ των αγωνιζόμενων λαών.

Ο τρομονόμος της λογοκρισίας δεν θα περάσει

Έξω από τα πανεπιστήμια οι πρυτάνεις-συνεργάτες της αστυνομίας

Να υποστηρίξουμε τον Καταλανικό Λαό

Απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση του Πάμπλο Ασέλ