Προστασία από τις απολύσεις ή υποκρισία και αναλγησία;

ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ Ή ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ;

Με δελτίο τύπου (ΔΤ) το Υπουργείο  Εργασίας, στις 20-5-2020, δημοσιεύει ομιλία του υπ. εργασίας  Ι. Βρούτση, στο/με το οποίο, ο υπουργός ενημερώνει:

I)Γενικά, για τα «μέτρα στήριξης» (3 άξονες) των εργαζομένων, για το επόμενο διάστημα, από 1η Ιουνίου και μετά.

II)Για το ότι, ο πρώτος άξονας αυτών των μέτρων θα περιλαμβάνει τα «μέτρα στήριξης» και προστασίας, των εργαζομένων, ιδίως έναντι των απολύσεων, που εφαρμόστηκαν, το προηγούμενο διάστημα, και

III)Ότι, αυτά τα μέτρα, ήταν αποτελεσματικά.

Πιο συγκεκριμένα,  ο υπουργός Ι. Βρούτσης ισχυρίζεται -επικαλούμενος τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ- ότι (μέσα σε εισαγωγικά, είναι αποσπάσματα, της ομιλίας/του Δελτίου Τύπου) :  «Μπροστά στο πρωτόγνωρο φαινόμενο της πανδημίας του  κορωνοϊού   …, το  Υπουργείο Εργασίας και συνολικά η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, από την πρώτη στιγμή κινήθηκε με ταχύτητα, σχέδιο, ευαισθησία και υπευθυνότητα». «Δεσμευτήκαμε ότι …  θα την αντιμετωπίσουμε … όλοι μαζί Πολιτεία, επιχειρήσεις, εργαζόμενοι».  Συνεχίζει ο κ. Υπουργός, ότι, «απλώσαμε το δίχτυ προστασίας  στο σύνολο της ελληνικής κοινωνίας», ότι «Στο επίκεντρο όλων … των πολιτικών μας, ήταν και παραμένει ο εργαζόμενος. Για αυτό κοινός παρονομαστής σε  όλες  τις νομοθετικές μας παρεμβάσεις ήταν η ρήτραδιατήρησης των υφιστάμενων θέσεων εργασίας».  «Τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ για το μήνα Μάρτιο και Απρίλιο μας επιβεβαιώνουν». «Στο μήνα Μάρτιο το ισοζύγιο της ΕΡΓΑΝΗ έδειξε ότι οι όποιες απολύσεις πραγματοποιήθηκαν  σημειώθηκαν μέχρι και τις  18 Μαρτίου, εκείνη την ημέρα εφαρμόσθηκαν τα πρώτα μέτρα». «Μετά τις 18 Μαρτίου οι απολύσεις εκμηδενίσθηκαν». «Τα ίδια στοιχεία έδειξε και η ΕΡΓΑΝΗ του μήνα Απριλίου». «Ο μήνας Απρίλιος έκλεισε με θετικό ισοζύγιο (+7.205 περισσότερες προσλήψεις, από απολύσεις)». «Όλα αυτά τα στοιχεία συντείνουν στα  εξής: 

1.Από την μία συγκρατήσαμε το μεγάλο κύμα απολύσεων που θα μπορούσε να … επιφέρει πλήρη κατάρρευση της αγοράς εργασίας, κάτι που αποφύγαμε.

  1. Από την άλλη δυστυχώς δεν δημιουργήθηκαν οι αναμενόμενες θέσεις εργασίας στον τουρισμό και τον επισιτισμό, όπως συνέβαινε κάθε χρόνο.».

Δυστυχώς για τον κ. Υπουργό και την κυβέρνηση της ΝΔ, τα δεδομένα από την ΕΡΓΑΝΗ, όχι μόνο δεν επιβεβαιώνουν τα συμπεράσματα και κυρίως την αποτελεσματικότητα των μέτρων τους, ιδίως ως προς την προστασία, των θέσεων εργασίας, αλλά δείχνουν την υποκρισία, την αναλγησία και την ανεπάρκειά τους. Γιατί:

Κατά τον Μάρτιο 2020:

1)Υπήρχε μια μεγάλη μείωση έως και καθίζηση των προσλήψεων, τόσο σε σχέση με τον Φεβρουάριο 2020 (κατά 80.600 θέσεις εργασίας), όσο και ιδίως σε σχέση με τον Μάρτιο του 2019 (κατά  99.155 θέσεις εργασίας)! 

2)»Οι όποιες απολύσεις» που αναφέρει στο δελτίο τύπου ο υπουργός απολύσεις, όχι μόνο δεν ήταν λίγες αλλά, έφθασαν τις 144.905 , ήταν ελαφρώς πιο λίγες από τις απολύσεις, του Φεβρουαρίου 2020, αλλά και από του Μαρτίου 2019.

3)Έτσι, οι λεγόμενες καθαρές ροές, των θέσεων εργασίας, του μήνα, δηλαδή, η διαφορά των προσλήψεων και των  απολύσεων (προσλήψεις-απολύσεις),  ήταν -41.903 (αρνητικό ισοζύγιο θέσεων εργασίας), δηλαδή είχαμε 41.903 προσλήψεις λιγότερες από τις απολύσεις.

4)Οι καθαρές ροές τον Φεβρουάριο 2020 ήταν 24.867,  τον Μάρτιο 2019 ήταν  43.403 (θετικά ισοζύγια). Γενικά, για την χώρα, οι καθαρές ροές των θέσεων εργασίας, ανά μήνα, παρουσιάζουν, «υπό κανονικές συνθήκες» και κυρίως αν δεν υπάρχουν εξάρσεις της οικονομικής κρίσης, τα εξής χαρακτηριστικά: (α)το πολύ για έξη μήνες, ετησίως, εμφανίζονται θετικές, συνήθως, από Φεβρουάριο, έως και Ιούλιο. (β)Η μεγαλύτερη αύξηση ή θετική τιμή στις καθαρές ροές, εμφανίζεται κατά τον Απρίλιο και κυρίως τον Μάϊο, κάθε έτους.

5)Ως προς τις καθαρές ροές του Μαρτίου 2020 και συγκριτικά με τα στοιχεία των τελευταίων 20 ετών (2001-2020),  (α)μόνο 4 άλλες χρονιές, είχε σημειωθεί αρνητικό ισοζύγιο, το 2003 (-3.050 θέσεις εργασίας), 2009 (-5.731), 2011 (-7.419)  και 2012 (-7.564), (β)η συνολική μηνιαία απώλεια των 41. 903 θέσεων, τον Μάρτιο του 2020, είναι πολλαπλάσια, τουλάχιστον 6πλάσια, αυτών που είχαν καταγραφεί, τα τελευταία 20 χρόνια. Πολύ περισσότερες απώλειες ακόμη και από την εποχή των Μνημονίων!

6)Για τις απολύσεις Μαρτίου 2020, που ήταν συνολικά 144.905, οι 114.489 έγιναν τις πρώτες 17 ημέρες του ΜαρτίουΑπό τις 18 Μαρτίου και μετά– ημέρα κατά την οποία ίσχυσε η «απαγόρευση απολύσεων», που εφάρμοσε η κυβέρνηση της ΝΔ, με την ΠΝΠ στις 20-3-2020 – είχαμε κι άλλες 30.146 απολύσεις! Δηλαδή, (α)για 17 ημέρες η «αγορά», λόγω του «αρνητικού επιχειρηματικού κλίματος», απέλυε-απέλυσε το 79%, του συνόλου των μηνιαίων απολύσεων και η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτε. (β)Στις 20-3-2020 με την ΠΝΠ που υποτίθεται η κυβέρνηση πήρε μέτρα περιορισμού της ασυδοσίας,  της αναρχίας ή του πανικού της «αγοράς», η «αγορά», έδωσε ακόμη μερικές δεκάδες χιλιάδες απολύσεις (30.146)!

7)Είναι προφανές ότι «η ρήτρα διατήρησης των υφιστάμενων θέσεων εργασίας», δεν λειτούργησε, είναι προφανές, ότι «οι απολύσεις μετά τις 18 Μαρτίου, δεν μηδενίστηκαν», είναι επίσης προφανές ότι «κυβέρνηση και υπουργείο εργασίας δεν συγκράτησαν το μεγάλο κύμα απολύσεων». Αυτά τα συμπεράσματα, βγαίνουν από τα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ, που αποτυπώνει  πολύ καθαρά, τις αντιδράσεις  της περιβόητης «αγοράς», τα αποτελέσματα ή επιπτώσεις στους εργαζόμενους, όσο και τις επιπτώσεις των μέτρων και των πολιτικών της κυβέρνησης.

8)Αυτές οι απολύσεις έγιναν, γιατί: (α)η κυβέρνηση καθυστέρησε πάρα πολύ να πάρει οποιοδήποτε μέτρο, έστω περιορισμού του πανικού και της ασυδοσίας της «αγοράς». (β)όταν τελικά, στις 20-3-2020 θεσμοθέτησαν την όποια προστασία θέσεων εργασίας, την θεσμοθέτησαν να ισχύει, από τις 18-3-2020 και όχι από την αρχή του Μήνα. Η όποια απαγόρευση απολύσεων ή η όποια προστασία θέσεων εργασίας, δεν ήταν καθολική για όλες τις θέσεις εργασίας, δηλαδή (γ)δεν αφορούσε ούτε όλες τις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, ούτε (δ)προστάτευε, όλες τις συμβάσεις εργασίας, και επίσης (ε)η όποια προστασία είχε και έχει περιορισμένη χρονική διάρκεια.  Για την ακρίβεια – σε κάποιες επιχειρήσεις («πληττόμενες» ή «εν αναστολή λειτουργίας») «απαγόρευσαν» τις απολύσεις (σύμφωνα με τα παραπάνω) μόνο «ως προς τις καταγγελίες που αφορούν τις συμβάσεις αορίστου χρόνου. Δηλαδή, άφησαν ελεύθερες, για τις συγκεκριμένες επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα, τις υπόλοιπες απολύσεις, που αφορούν, τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου- που έληγαν μέσα σε αυτό το διάστημα, αλλά και τις λεγόμενες οικειοθελείς αποχωρήσεις. Σε ένα άλλο κομμάτι του ιδιωτικού τομέα, δεν πήραν καμμιά «προστασία», όπως και σε ένα κομμάτι, του Δημοσίου τομέα, που αφορά κυρίως συμβάσεις ή σχέσεις, ιδιωτικού δικαίου και όχι μόνιμης εργασίας.

9)Όλα αυτά, οδήγησαν, στο να εμφανιστεί μερικώς στα στοιχεία του ΟΑΕΔ, για την ανεργία του Μαρτίου2020, μια επίπτωση/αύξηση:

(α)Εμφανίζονται «ελαφρώς αυξημένοι», οι  καταγεγραμμένοι 1.131.646 άνεργοι. Από όλους αυτούς τους ανέργους, επιδοτούνται μόνο οι 184.252.

(β)Σε σχέση με τον Φεβρουάριο 2020, υπήρξε μια αύξηση των καταγεγραμμένων ανέργων κατά 1.167 και κατά τον Μάρτιο του 2019, κατά 55.307 ανέργους.

(γ)Η μικρή αύξηση, των εγγεγραμμένων τον Μάρτιο, σε σχέση με τον Φεβρουάριο του 2020, εξηγείται, από το ότι γενικά, καθυστερεί – για διάφορους λόγους να αποτυπωθεί- η πραγματική ανεργία. Γιατί, κυρίως, από την απόλυση, έως την εγγραφή στον ΟΑΕΔ, υπάρχει μια προθεσμία 60 ημερών. Η πραγματική αύξηση των απολύσεων του Μαρτίου 2020, και της πραγματικής ανεργίας θα φανεί στους επόμενους 1-2 μήνες.

10)Τέλος, αλλά όχι τελευταίο, σε σημασία, σε σχέση με τα επιτεύγματα τόσο της κυβέρνησης, όσο και της περιβόητης «αγοράς» – για το «αν τελικά αποφύγαμε την πλήρη κατάρρευση της αγοράς εργασίας»-  με στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ, είχαμε- για τον Μάρτιο 2020- 7.990 μετατροπές ατομικών συμβάσεων εργασίας, από συμβάσεις πλήρους απασχόλησης σε συμβάσεις, είτε μερικής απασχόλησης, είτε  σε εκ περιτροπής εργασία, είτε με «συμφωνία» εργοδότη και εργαζόμενου, είτε  μονομερώς από τον εργοδότη – που οδηγούν σε αφαίρεση δικαιωμάτων και χειροτέρευση εργασιακών σχέσεων. Αριθμός μετατροπής συμβάσεων  κατά τον μήνα Μάρτιο, που είναι υπερδιπλάσιος, από όλους τους αντίστοιχους μήνες, από το 2014 και μετά, τουλάχιστον.

Κατά τον Απρίλιο 2020, ισχύουν τα εξής:

1)Υπήρξε επίσης μια μεγάλη ή και μεγαλύτερη μείωση ή καθίζηση των προσλήψεων, τόσο σε σχέση με τον Μάρτιο 2020 (κατά 54.447 θέσεις εργασίας), όσο και ιδίως σε σχέση με τον Απρίλιο του 2019 (κατά  233.626 θέσεις εργασίας)! Καταγράφηκαν μόνο 48.555 προσλήψεις, τον Απρίλιο 2020! Αυτές οι προσλήψεις είναι μακράν οι μικρότερες/λιγότερες μηνιαίες προσλήψεις, της εικοσαετίας. Τον «σκληρό» Απρίλιο του 2012, εν μέσω 2ου Μνημονίου, είχαν καταγραφεί 65.306 προλήψεις – οι «λιγότερες», πιθανά στην εικοσαετία, μέχρι τώρα. Οι προσλήψεις του φετινού Απριλίου είναι μέχρι και κατά 5,6 φορές πιο «λίγες» από τις προσλήψεις, που έχουν καταγραφεί, με τον πιο μεγάλο αντίστοιχο αριθμό, της εικοσαετίας!

2)Οι απολύσεις –παρά την  όποια απαγόρευση ή ακριβώς γιατί δεν ήταν καθολική, πραγματική και ουσιαστική– ανήλθαν σε 41.350, κυρίως από συμβάσεις ορισμένου χρόνου που έληξαν ή από «οικειοθελής αποχωρήσεις, δηλαδή σε μεγάλο βαθμό από εξαναγκασμό του εργαζόμενου, να παραιτηθεί.

3)Οι λεγόμενες καθαρές ροές, ήταν όντως θετικές, οι προσλήψεις ήταν περισσότερες, από τις απολύσεις, κατά 7.205.

4)Όμως ας μην  «χαίρεται» ο υπουργός, γιατί: (α)οι καθαρές ροές τον Απρίλιο 2019, ήταν επίσης θετικές κατά 110.895 περισσότερες προσλήψεις από απολύσεις. (β)Οι θετικές καθαρές ροές ή το θετικό ισοζύγιο, του Απριλίου του 2020, είναι «μακράν» το μικρότερο, πολύ – πολύ μικρότερο θετικό ισοζύγιο, των τελευταίων 20 ετών, στα οποία ποτέ δεν έχει εμφανιστεί αρνητικό ισοζύγιο των μηνιαίων θέσεων εργασίας.

5)Οι καθαρές ροές του τετράμηνου Ιανουάριος-Απρίλιος 2020, εμφανίζονται αρνητικές, κατά -27.149, δηλαδή εμφανίζονται  περισσότερες οι απολύσεις από τις προσλήψεις. Αρνητικό και ανησυχητικό στοιχείο μιας που (α) είναι πολύ – πολύ μικρότερο, από το αντίστοιχο ισοζύγιο,  στο 4μηνο Ιανουάριος-Απρίλιος 2019, όπου είχε η «αγορά» θετικό ισοζύγιο κατά 159.775 και (β)μόνο σε 4 άλλες χρονιές, είχε εμφανιστεί αρνητικό το αντίστοιχο ισοζύγιο, το 2009. το 2011 και το 2012, μέσα στα Μνημόνια!

6)Οι απολύσεις ανήλθαν σε 41.350, σαφώς μειωμένες σε σχέση με τον Απρίλιο 2019, όπου έγιναν συνολικά 171.286 απολύσεις (ενώ υπήρξαν 282.181 προσλήψεις). Όμως, είναι περισσότερες από τις 30.146 απολύσεις που έγιναν τον Μάρτιο 2020,  μετά την υποτιθέμενη προστασία της κυβέρνησης, έναντι των απολύσεων!

7)Ηκαταγεγραμμένη ανεργία αυξήθηκε στους 1.185.013 ανέργους, από τους οποίους ανέργους επιδοτούνται μόνο οι 192.411! Σε σχέση με αυτήν την εξέλιξη έχει ιδιαίτερη σημασία το ότι αρχίζει να αποτυπώνονται, στα στοιχεία του ΟΑΕΔ, οι δραματικές εξελίξεις στην «αγορά» , με τις απολύσεις ή τις μειώσεις των προσλήψεων, επιπτώσεις που θα αποτυπωθούν ακόμη περισσότερο, στους επόμενους μήνες και σε πολύ πιο μεγάλο βαθμό, για τους εργαζόμενους, αλλά και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.

Από τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, φαίνεται ότι: (α)υπάρχει μια αύξηση κατά  53.367 των καταγεγραμμένων ανέργων, σε σχέση με τον Μάρτιο 2020 και (β)κατά 211.526, του Απριλίου 2019!

8)Δυστυχώς, πέρα από τα παραπάνω, η «αγορά», όπως αποτυπώνεται, στα επίσημα στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ, προχώρησε και σε ακόμη 8.497μετατροπές ατομικών συμβάσεων εργασίας, από συμβάσεις πλήρους απασχόλησης σε συμβάσεις, είτε μερικής απασχόλησης, είτε  σε εκ περιτροπής εργασία, είτε με «συμφωνία» εργοδότη και εργαζόμενου, είτε  μονομερώς από τον εργοδότη. Για πρώτη φορά, τα τελευταία περίπου 7-8 χρόνια, καταγράφεται, τόσο μεγάλος αριθμός (υπερδιπλάσιος), μετατροπής συμβάσεων τέτοιου είδους, (α)τόσο για κάθε έναν από τους μήνες Μάρτιο και Απρίλιο, όσο και (β)για τους δύο μαζί, ταυτόχρονα, συνεχόμενα!

Όλα τα παραπάνω, οδηγούν αβίαστα, στο ότι:

Α)Η «προστασία» των θέσεων εργασίας ή η «απαγόρευση» των απολύσεων, για την οποία μίλαγε το υπουργείο και η κυβέρνηση, όχι μόνο δεν ήταν και δεν είναι (ούτε πρόκειται να είναι) πραγματική και ουσιαστική, αλλά είναι υποκριτική, κάλπικη και λειψή.

Β)Αυτού του είδους, ήταν, είναι και θα είναι, και η προστασία των μισθών ή των εισοδημάτων, που χάνονται ή θα χαθούν, των μισθωτών και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Γ)Η περιβόητη «αγορά», η λεγόμενη αγορά, και ιδίως τράπεζες, μεγάλες επιχειρήσεις, και κάθε είδους αεριτζήδες επενδυτές ή δανειστές και τοκογλύφοι, αλλά και οι κυβερνήσεις που τους προστατεύουν, πραγματικά και ουσιαστικά, ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ, ούτε θέλουν, ούτε μπορούν, ούτε πρέπει, να προστατέψουν, τις θέσεις εργασίας, τα δικαιώματα και τα εισοδήματα, της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας.

27-5-2020

Λάχανης  Τηλέμαχος