Μετά-μνημονιακές “αυξήσεις” συντάξεων & επιστροφές αναδρομικών

ΜΕΤΑ-ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ «ΑΥΞΗΣΕΙΣ» ΣΥΝΤΑΞΕΩΝ & ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΩΝ

–

Η «συζήτηση», για το νέο ασφαλιστικό, της κυβέρνησης της ΝΔ, στο εξής, νόμος Βρούτση ή νόμος 4670/2020 πλέον, η οποία «συζήτηση» κράτησεπολλούς μήνες, έχει προκαλέσει και ακόμη προκαλεί, σκόπιμα,πάρα πολλές προσδοκίες, σε ασφαλισμένους και συνταξιούχους. Από τον ίδιο τον υπουργό «εργασίας και κοινωνικών ασφαλίσεων», τον Ι. Βρούτση, από την ίδια την κυβέρνηση και από τα ΜΜΕ ή μέσω των ΜΜΕ, ακούγονται, γράφονται και λέγονται πάρα πολλά: για «τα καλά της ενοποίησης όλων των ταμείων στον ΕΦΚΑ», για «τα καλά της πλήρους ψηφιοποίησης του συστήματος και την δημιουργία του e-ΕΦΚΑ». Για «τον σεβασμό στις αποφάσεις του ΣτΕ (Συμβουλίου της Επικρατείας), που έχουν δικαιώσει ασφαλισμένους και συνταξιούχους». Και κυρίως, μιλάνε, για αυξήσεις στις συντάξεις, για μειώσεις ασφαλιστικών εισφορώνσε ασφαλισμένους. Μιλάνεγια αναδρομικά, για επιστροφές έως και χιλιάδων ευρώ, για κύριες ή επικουρικές συντάξεις.Καλλιεργούνται προσδοκίες για αυξήσεις στις συντάξεις, για εκατομμύρια συνταξιούχους, που μάλιστα «θα τις δουν στις τσέπες τους, τόσοάμεσα, όσο και αναδρομικά».

Ο ίδιος ο κ. Βρούτσης,έχει αναφερθεί στο πρώτο μετά τα Μνημόνια ασφαλιστικό. Έχει μιλήσει και διαβεβαιώσει πολλές φορές ότι, «για πρώτη φορά, μετά από 10 χρόνια, δεν θα υπάρξει καμία μείωση στις συντάξεις. Αντίθετα, θα γίνουν αυξήσεις» και μάλιστα «θα δοθούν και αναδρομικά». Οι λέξεις/έννοιες «αυξήσεις» και «αναδρομικά», έχουν μια κομβική σημασία, για αυτό το ασφαλιστικό, αλλά και για τις ζωές των 2,5 περίπου εκατομμυρίων συνταξιούχων και στα πλαίσια αυτού του κειμένου, θα μείνουμε αποκλειστικά σε αυτό το θέμα.Να δούμε, δηλαδή, για το τι αυξήσεις και το τι αναδρομικά, πρόκειται να δοθούν, τόσο άμεσα όσο και μακροπρόθεσμα και κυρίως να δούμε, αν αυτές οι αυξήσεις είναι πραγματικές ή όχι, αν δηλαδή βελτιώνουν ή πρόκειται να βελτιώσουν πραγματικά το εισόδημα, την αγοραστική δύναμη, ή πιο σημαντικό, το βιοτικό επίπεδο των συνταξιούχων, αλλά και των οικογενειών τους. Σε σχέση, με τις άλλες προσδοκίες, που καλλιεργεί αυτό το ασφαλιστικό, όπως και για το τι πραγματικά «φέρνει», έχουν ήδη γραφτεί στα φύλλα, Φεβρουαρίου και Μαρτίου, του 2020, της Εργατικής Πάλης, αντίστοιχα άρθρα.

Σε κάθε περίπτωση οι περιβόητες αυξήσεις που περιέχει το ασφαλιστικό Βρούτση, πρέπει να μπουν σε εισαγωγικά– και το ίδιο ισχύει, έως ένα βαθμό, για τα αντίστοιχα αναδρομικά. Γιατί παρά τα λεγόμενα του υπουργού, της κυβέρνησης και των ΜΜΕ, γενικά, το ασφαλιστικό Βρούτση, «παρεμβαίνει» στο ασφαλιστικό του Κατρούγκαλου (ν4387/2016), και το χρησιμοποιεί, κατά το δοκούν. Αλλού, το διατηρεί, το ενισχύει και το θωρακίζει και αλλού, ΚΑΙ ΣΕ ΚΆΘΕ ΠΕΡΊΠΤΩΣΗ, το κάνει ακόμη πιο Μνημονιακό, πιο νεοφιλελεύθερο, ανταποδοτικό ή κεφαλαιοποιητικό. Πιο συγκεκριμένα, και ως προς τις «αυξήσεις», ο νόμος Βρούτση/Κατρούγκαλου, επιβάλλει τα εξής: (α)τις όποιες αυξήσεις δεν τις δικαιούνται όλοι, αλλά και από όσους δικαιούνται, δεν θα τις πάρουν, τις όποιες αυξήσεις, όλοι (λόγο «προσωπικής διαφοράς»). (β)Όσοι πάρουν «αύξηση»«στο χέρι ή στην τσέπη» , δεν θα την πάρουν, ολόκληρη και άμεσα, Κάποιοι θα την πάρουν τμηματικά και σε βάθος 5ετίας!. (γ)Στην πραγματικότητα, οι όποιες αυξήσεις στις συντάξεις, περιέχει και εξαγγέλλει ο νόμος Βρούτση, αποτελούν, είτε (1^ο)επαναφορά κάποιων συντάξεων, στο ύψος που είχαν πριν από μειώσεις, που επέφερε ο νόμος Κατρούγκαλου, πχ σε κάποιες επικουρικές συντάξεις, είτε (2^ο)έναν μετριασμό της μείωσης, που επέφερε ο νόμος Κατρούγκαλου, πχ σε κάποιες από τις λεγόμενες ανταποδοτικές συντάξεις. (δ)Έως και το 2022 «παγώνουν», όλες οι συντάξεις, δηλαδή δεν θα δίνονται καθόλου αυξήσεις. (ε)Από την 1-1-2023, και μετά οι όποιες αυξήσεις, αν υπάρχουν και αν δοθούν, δεν θα είναι πραγματικές, γιατί, δεν θα καλύπτουν την αύξηση του τιμάριθμου (των τιμών προϊόντων, αγαθών ή υπηρεσιών, και (στ)Πέρα από τα παραπάνω, οι όποιες ονομαστικές αυξήσεις, θα υπόκεινται, υπό την αίρεση, πολλών και διαφόρων δεικτών, ελέγχων και προϋποθέσεων και κυρίως υπό την αίρεση των ελλειμάτων και της περιβόητης βιωσιμότητας! Τέλος, σε σχέση με τα αντίστοιχα αναδρομικά, θα ισχύσουν, τα ίδια και χειρότερα.

Πιο συγκεκριμένα, ο νόμος Βρούτση -ο πρώτος Μεταμνημονιακός ασφαλιστικός νόμος, σε συνδυασμό με τον νόμο Κατρούγκαλου -τον χειρότερο Μνημονιακό, ασφαλιστικό νόμο περιέχει/προβλέπει και επιβάλλει, τα εξής:

«Αυξήσεις» σε κάποιες επικουρικές, λόγο κατάργησης κάποιων μειώσεων, του 2016, που κρίθηκαν, αντισυνταγματικές, το 2019.

-Στο άρθρο 44 του νόμου Βρούτση, που αντικαθιστά και ουσιαστικά επαναθεσπίζει, το άρθρο 96 του νόμου Κατρούγκαλου και το οποίο αναφέρεται στις επικουρικές συντάξεις, προβλέπεται ότι, όσες επικουρικές (περίπου 250.000), είχαν περικοπεί από τον νόμο Κατρούγκαλου, κατά ένα ποσό, αν υπερέβαιναν, μαζί με την κύρια σύνταξη, το ποσό των 1.300ευρώ, αυτές οι συντάξεις επανέρχονται/επαναφέρονται στο ύψος που είχαν πριν από μειώσεις. Αυτή η «αύξηση» ή πιο σωστά η επαναφορά ή αποκατάσταση-επιστροφή παράνομης/αντισυνταγματικής μείωσης, στην μηνιαία επικουρική σύνταξη, θα δοθεί «άμεσα», όταν και εφόσον, ψηφιστεί ο νόμος, βγουν οι αναγκαίες εφαρμοστικές εγκύκλιοι/οδηγίες, και γίνουν οι αντίστοιχοι υπολογισμοί. Τότε, πιθανά και κατά το Ιούνιο, του 2020, (α)θα δοθεί, αυτή η «αύξηση», σε αυτές τις συντάξεις, και (β)θα δοθούν και τα αντίστοιχα αναδρομικά, προσοχή όμως, θα δοθούν, μόνο για το διάστημα, από 1-10-2019 και όχι από τον Μάϊο του 2016, που επιβλήθηκε η μείωση. Αν δηλαδή έχει κάποιος να λάβει 10 ευρώ ή 100 ευρώ «αύξηση», στην επικουρική σύνταξή του, ανά μήνα, και την πάρει πχ το Ιούνιο του 2020, θα πάρει, αναδρομικά, 9 μηνών, δηλαδή 90 ή 900 ευρώ, ενώ του χρωστάνε-του έχουν μειώσει παράνομα/αντισυνταγματικά, αναδρομικά 50 μηνών, δηλαδή 500 ή 5.000 ευρώ αντίστοιχα! Το «κόλπο» αυτό, του περιορισμού των αναδρομικών, γίνεται καθ’ όλα νόμιμα, μιας που το ίδιο το ΣτΕ αποφάσισε και η κυβέρνηση συμφωνεί, ότι για λόγους οικονομικού κόστους, βιωσιμότητας κλπ, τα οφειλόμενα αναδρομικά να δοθούν μόνο για αυτό το διάστημα!

-Στο ίδιο άρθρο, και ως προς το αν δοθούν στο μέλλον αυξήσεις, στις επικουρικές συντάξεις, Βρούτσης και Κατρούγκαλος ορίζουν, ότι: «Σε περίπτωση ελλειμμάτων λειτουργεί αυτόματος μηχανισμός εξισορρόπησης, ο οποίος αποκλείει κάθε αναπροσαρμογή των συντάξεων» ή ότι «οι συντάξεις δεν θα αναπροσαρμόζονται σε περίπτωση που αν αφαιρεθούν τα έξοδα από τα έσοδα, το αποτέλεσμα θα προκύπτει αρνητικό.». Δηλαδή, στο μέλλον, οι όποιες αυξήσεις δοθούν στις επικουρικές συντάξεις, δεν θα δίνονται για να καλυφθούν οι απώλειες από την άνοδο των τιμών, ή για να βελτιωθεί η αγοραστική δύναμη των συντάξεων αυτών, αλλά θα δίνονται μόνο, όσο και όταν το επιτρέπουν «τα ελλείματα και η βιωσιμότητα».

«Αυξήσεις» σε κάποιες κύριες συντάξεις, λόγο αλλαγής/αύξησης κάποιων ποσοστών αναπλήρωσης, των αντίστοιχων ανταποδοτικών συντάξεων.

-Στα άρθρο 24, 25 και 28, 29 του νόμου Βρούτση, που αναφέρονται στα άρθρα 8, 14 και 28,33 του νόμου Κατρούγκαλου, ουσιαστικά, τροποποιούνται και αυξάνουν τα ποσοστά αναπλήρωσης -που «έδινε» ο Κατρούγκαλος. Ποσοστά αναπλήρωσης, με τα οποία υπολογίζεται η λεγόμενη ανταποδοτική σύνταξη, ενός μέρους της κύριας σύνταξης. Όμως αυτή η αύξηση των ποσοστών αναπλήρωσης, που θα οδηγήσει σε αυξήσεις στην ανταποδοτική σύνταξη και άρα και στην τελική κύρια σύνταξη, (α)αφορά μόνο όσους και όσες, είχαν και θα έχουν, πάνω από 30 και έως 40 έτη εργασίας και ταυτόχρονα, δεν έχουν στην κύρια σύνταξή τους, καθόλου προσωπική διαφορά ή αυτή η προσωπική διαφορά θα είναι μικρότερη, από την όποια αύξηση θα προκύψει, από τον επαναϋπολογισμό, με βάση τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης. (β)Αυτοί που τελικά θα πάρουν «στο χέρι ή στην τσέπη», την όποια αύξηση, θα είναι μόνο περίπου 50 με 70 χιλιάδες συνταξιούχοι, από τον συνολικό αριθμό των 2,5 περίπου εκατομμυρίων συνταξιούχων. (γ)Αυτή η «αύξηση» δεν αναπληρώνει, τις μειώσεις –στα ποσοστά αναπλήρωσης, και στις τελικές κύριες συντάξεις, και τελικά, επιστρέφει/αποκαθιστά ή επαναφέρει μόνο ένα μικρό μέρος, των μειώσεων που είχε επιβάλλει ο Κατρούγκαλος. Ουσιαστικά οι «αυξήσεις» αυτές είναι ή αποτελούν έναν μετριασμό στις αντίστοιχες μειώσεις που είχαν κάνει, επί Κατρούγκαλου. (δ)Όπως σημειώνεται παραπάνω, για τις «αυξήσεις» σε κάποιες επικουρικές, το ίδιο θα ισχύσει και για το πότε περίπου θα δοθούν και οι «αυξήσεις» στις κύριες συντάξεις. Αφού ψηφιστεί ο νόμος, αφού βγουν οδηγίες, αφού γίνουν επαναϋπολογισμοί και έλεγχοι, δηλαδή περίπου κατά Ιούνιο του 2020. (ε)Προσοχή, όμως, θέλει το γεγονός ότι, ο Βρούτσης, προβλέπει 2 κατηγορίες, για όσους δικαιούνταινα «πάρουν στο χέρι ή στην τσέπη» τελικά τις όποιες αυξήσεις. Κάποιοι -κυρίως αυτοί που συνταξιοδοτήθηκαν, μετά την ψήφιση του Κατρούγκαλου, θα πάρουν άμεσα, πχ από το Ιούνιο, την μηνιαία «αύξηση», ενώ κάποιοι άλλοι-κυρίως οι συνταξιούχοι προ Κατρούγκαλου, θα την πάρουν σε βάθος 5ετίας, με 5 ετήσιες και ισόποσες δόσεις! Δηλαδή, κάποιοι που έχουν να πάρουν έστω 50 ευρώ αύξηση, θα την πάρουν άμεσα και κάποιοι άλλοι θα «πάρουν φέτος 10 ευρώ, του χρόνου άλλα 10 και ούτω καθεξής, σε 5 έτη»!. (στ)Σε σχέση με τα αναδρομικά, αυτών των «αυξήσεων», σε κάποιες κύριες συντάξεις, ισχύει πάλι η ουσιαστική κλοπή, του μεγαλύτερου μέρους αυτών των αναδρομικά, όπως και στις επικουρικές. Δεν θα επιστραφούν, όλα όσα αντιστοιχούν από τον Μάιο του 2016 (ψήφιση του Κατρούγκαλου), αλλά όσα το ΣτΕ καθόρισε-και η κυβέρνηση συμφώνησε- από τη 1-10-2019. Δηλαδή θα επιστρέψουν αναδρομικά, μόνο για 9 και όχι για 50 μήνες, στο όνομα της βιωσιμότητας.

«Αυξήσεις» συντάξεων στο μέλλον, στην μετά Μνημονιακή εποχή.

-Στο άρθρο 25 του Βρούτση, που παραπέμπει στο άρθρο 14, του Κατρούγκαλου, άρθρα, τα οποία ασχολούνται με το πως στο μέλλον θα αναπροσαρμόζονται» οι κύριες συντάξεις, αν θα αυξάνουν δηλαδή, ορίζονται τα εξής: «Το συνολικό ποσό της σύνταξης αυξάνεται από την 1.1.2023 κατ’ έτος με κοινή απόφαση των υπουργών οικονομικών και εργασίας, με βάση συντελεστή … και δεν υπερβαίνει το ποσοστό μεταβολής του μέσου ετήσιου γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή.». δηλαδή, (α)μέχρι το 2022, δεν θα έχουμε καθόλου αυξήσεις, ούτε ονομαστικές. (β)από εκεί και μετά, από 1.1.2023 και μετά, μόνο με υπουργικές αποφάσεις θα δίνονται οι όποιες αυξήσεις. (γ)οι όποιες αυξήσειςστο εξής, δεν θα είναι πραγματικές – αλλά ονομαστικές ή «κατ’ όνομα αυξήσεις», δεν θα καλύπτουν ούτε τις απώλειες από την άνοδο των τιμών.

Μεταμνημονιακές αυξήσεις και προσωπική διαφορά.

-Για τις όποιες ονομαστικές αυξήσεις δοθούν από το 2023 και μετά, πρέπει να επισημάνουμε, ότι ένα μεγάλο κομμάτι συνταξιούχων, σίγουρα αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες – κατά κάποιους για 600.000 και πλέον, και σίγουρα για όσους έχουν στην κύρια σύνταξή τους, την λεγόμενη προσωπική διαφορά, δεν πρόκειται, αυτοί οι συνταξιούχοι, να δούνε αυτές τις αυξήσεις, να προστίθενται, να μπαίνουν στο χέρι ή στην τσέπη τους. Γιατί, ακριβώς αυτή η προσωπική διαφορά, που δημιουργήθηκε/εφευρέθηκε, ελέω 3^ου Μνημονίου, και θεσμοθετήθηκε, από τον νόμο Κατρούγκαλο, και διατηρείται από τον νόμο Βρούτση, θα συμψηφίζεται, με διάφορες αυξήσεις, έως ότου μηδενιστούν. Μόνο μετά τον μηδενισμό, αυτής της προσωπικής διαφοράς, αν και όταν υπάρχουν ή υπάρξουν, οι όποιες αυξήσεις, θα δοθούν χρήματα «στο χέρι ή στην τσέπη». Αν πχ κάποιος έχει προσωπική διαφορά, 120 ευρώ, στην κύρια σύνταξη και έστω, το 2023, δίνουν αύξηση, που για αυτή την σύνταξη αναλογούν πχ 20 ευρώ, τότε, δεν θα υπάρχει αύξηση στο χέρι, στο μηνιαίο ποσό της σύνταξης, αλλά θα υπάρχει, συμψηφισμός με την προσωπική διαφορά. Δηλαδή, η προσωπικά διαφορά θα μειωθεί κατά 20 ευρώ και θα πάει στα 100 ευρώ. Τα ίδια θα γίνουν για το 2024 και για όσο δεν μηδενίζεται -και για όσους δεν μηδενίζεται- η προσωπική διαφορά, δεν θα χορηγούνται, ακόμη και οι ετήσιες ονομαστικές αυξήσεις.

Να σημειωθεί, επίσης, ότι αυτή ακριβώς η προσωπική διαφορά, είναι ο λόγος, που ένα μεγάλο κομμάτι συνταξιούχων, δεν θα πάρει, «στο χέρι ή στην τσέπη», έστω αυτές τις «αυξήσεις» που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Μνημονιακοί κόφτες αυξήσεων, στην μεταμνημονιακή εποχή.

-Όμως, αυτοί οι νόμοι, Βρούτση και Κατρούγκαλου, προβλέπουν και ακόμη χειρότερα ή περισσότερα φίλτρα, ή κόφτες, για τις κύριες και όχι μόνο συντάξεις, καθώς ορίζουν ότι:

1^ο)Ανά 3 έτη, θα συντάσσεται υποχρεωτικά αναλογιστική μελέτη, για τη συνεχή παρακολούθηση, του συνόλου των δαπανών, για συντάξεις, και η οποία μελέτη, θα επικυρώνεται και από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

2^ο)Με ειδικό νόμο θα ανακαθορίζονται – μειώνονται, οι συντάξεις, με στόχο την διασφάλιση της βιωσιμότητας του συστήματος.

3^ο)Το ύψος του συνόλου των δαπανών, για συντάξεις, προβαλλόμενο έως το 2060, δεν πρέπει να υπερβαίνει το περιθώριο αύξησης του 2,5% του ΑΕΠ, με έτος αναφοράς το 2009.

Είναι μάλλον προφανές, μετά από όλα τα παραπάνω, το γιατί, στον τίτλο του κειμένου, οι αυξήσεις, είναι μέσα σε εισαγωγικά. Κανονικά, θα έπρεπε να είναι μέσα σε πολλά -πολλά εισαγωγικά. Οι πρώτες μεταμνημονιακές αυξήσεις, αν και όταν τις πάρουν, όσοι και όσες τις πάρουν, δεν θα είναι τίποτε άλλο από επιστροφές ή ακυρώσεις κάποιων Μνημονιακών μειώσεων. Ουσιαστικές και κυρίως πραγματικές αυξήσεις στις συντάξεις, ο Βρούτσης και ο Κατρούγκαλος, δεν πρόκειται να δώσουν, ΠΟΤΈ ΠΛΕΟΝ στο μέλλον, και το μεθοδεύουν με πάρα πολλούς τρόπους. Ο καθορισμός, του να δίνονται, από το 2023 και μετά «αυξήσεις», το πολύ ίσες με την άνοδο του δείκτη των τιμών καταναλωτή, εγγυάται, ότι αυτές οι αυξήσεις θα οδηγούν σε μόνιμη, σταθερή, πραγματική μείωση, της αξίας των συντάξεων, άρα του πραγματικού εισοδήματος των συνταξιούχων. Και πέρα από αυτό, στο όνομα της βιωσιμότητας, θα μπορούν να κόβουν ότι θέλουν. Παλιές ή νέες συντάξεις, κύριες ή επικουρικές και κυρίως, τις προσωπικές διαφορές ή ακόμη και την λεγόμενη εθνική σύνταξη, όπως έχουν κάνει ήδη και με το ΕΚΑΣ.

Σχετικά με τα λεγόμενα αναδρομικά συνταξιούχων, που έχουν δικαιωθεί, στο ΣτΕ, από το 2015.

Η κυβέρνηση της ΝΔ-επιλεκτικά και κατά το δοκούν (για να στηρίξει το ακραία νεοφιλελεύθερο σχέδιό της), εφαρμόζει, τις αποφάσεις του ΣτΕ, ως προς τα αναδρομικά των συνταξιούχων, και για τα οποία έχουν δικαιωθεί. Πρώτα – πρώτα, και με όσα έχουν ήδη σημειωθεί παραπάνω, εφαρμόζει, την πολύ μεγάλη μείωση στην επιστροφή των όποιων αναδρομικών, από τις μειώσεις του νόμου Κατρούγκαλου, και αντί για αναδρομικά από 50 μήνες, επιστρέφουν μόνο για 9 μήνες. Δεύτερο, η κυβέρνηση δεν επέλεξε -αν και θα μπορούσε να το κάνει, να επιστρέψει, τα αναδρομικά, για τα οποία έχουν δικαιωθεί, επίσης από το ΣτΕ, το 2015, οι συνταξιούχοι, από τις μειώσεις του 2ου Μνημονίου, τα Δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα, Επίδομα Αδείας κλπ. Τρίτο και χειρότερο, η κυβέρνηση της ΝΔ, μέσω της διοίκησης του ΕΦΚΑ, έχει ήδη προσφύγει, σε πιλοτική δίκη, στο ΣτΕ, που έχει ήδη εκδικαστεί, στις 10 Ιανουαρίου 2020, και εκκρεμεί η απόφαση, στην οποία ζητάει ουσιαστικά, από το ΣτΕ, είτε να ακυρώσει, την προηγούμενη απόφασή του, που δικαιώνει τους συνταξιούχους- άρα να εξαφανιστούν τα αναδρομικά εκείνων των μειώσεων, από το 2013 ή έστω να περιοριστούν μόνο στο 9μηνο, του Ιουνίου 2015, έως και τον Μάιο 2016. Και το τέταρτο που επιχειρεί η κυβέρνηση, στην ίδια κατεύθυνση-να «στριμωχτεί» το ΣτΕ- με το νομοσχέδιο/νόμο Βρούτση, είναι ότι μέσα στον νόμο αυτό και σε διαφορετικά άρθρα, θεσμοθετεί – κάτι που περιείχε και ο Κατρούγκαλος- «τις συντάξεις όπως έχουν διαμορφωθεί στις 31-12-2014», συντάξεις όμως που το ΣτΕ, το 2015 είχε ουσιαστικά χαρακτηρίσει αντισυνταγματικές και το 2019, το ίδιο το ΣτΕ, χαρακτήριζε ότι «αιτιολογούνταν επαρκώς», στην χρησιμοποίησή τους, στον νόμο Κατρούγκαλου!

ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Όλα τα παραπάνω, αποκαλύπτουν, τόσο την διγλωσσία και την υποκρισία και αυτής της κυβέρνησης, όσο και τις πραγματικές προθέσεις της. Πίσω από τις προσδοκίες και τα ωραία λόγια, βρίσκονται οι κύριοι στόχοι, για την επιβολή ενός ακόμη πιο ανταποδοτικού, πιο ακραίου νεοφιλελεύθερου μοντέλου ασφάλισης-όχι κοινωνικού, για τον όσο γίνετε μεγαλύτερο περιορισμό, των δικαιωμάτων και των κεκτημένων ασφαλισμένων και συνταξιούχων.

Η τεράστια πλειοψηφία της κοινωνίας, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, οι νέοι, οι συνταξιούχοι, οι μικροί και «μεσαίοι» ελεύθεροι επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες, αργά ή γρήγορα θα ξεκαθαρίσουν, και πιθανά μέσα από την σκληρή καθημερινότητά τους, ότι ο πρώτος μεταμνημονιακός ασφαλιστικός νόμος, πατώντας στον χειρότερο μνημονιακό νόμο, του Κατρούγκαλου, αλλά και στις αποφάσεις στου ΣτΕ, υφαίνει και υφαίνουν, υψώνουν και υψώνει ένα τεράστιο τείχος, ένα «σιδηρούν παραπέτασμα», την βιωσιμότητα του συστήματος, που πάνω του, συντρίβονται και θα συντρίβονται, όχι μόνο οι συντάξεις ή οι αυξήσεις τους, αλλά και κάθε άλλο ασφαλιστικό, εργατικό και άλλο δικαίωμά τους, οι ανάγκες και οι επιθυμίες τους.

Είναι καθαρά θέμα, αυτής της τεράστιας κοινωνικής πλειοψηφίας, να καταλάβει, να συνειδητοποιήσει, και να αποφασίσει, το τι θα πράξει για να υπερασπίσει τα δικαιώματά της, για να συντρίψει κάτω από το τεράστιο κοινωνικό βάρος της, τόσο το τείχος και τον φράχτη, που υψώνεται, απέναντί της, όσο και όλους αυτούς που τον οικοδομούν. Αυτούς που αποτελούν την πραγματική και μόνιμη/ συστηματική ή ασύμμετρη απειλή, για τα εργατικά, ασφαλιστικά ή άλλα δικαιώματα, για την ίδια της την ζωή και την κοινωνία.

–

26-2-2020

Λάχανης Τηλέμαχος