Έφυγε από τη ζωή νικημένος από τον κορoνoϊό ο Χιλιανός συγγραφέας Λουίς Σεπούλβεδα

Λουίς Σεπούλβεδα 1949 – 2020

Ο γνωστός Χιλιανός συγγραφέας Λουίς Σεπούλβεδα έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 70 ετών, νικημένος από τον κορoνoϊό στις 16/4 στην πόλη Αστούριας της Ισπανίας όπου ζούσε τα τελευταία χρόνια . Ο Σεπούλβεδα γεννήθηκε στην πόλη Οβάγιε την 1 Οκτωβρίου του 1949 από πατέρα αγωνιστή του ΚΚ Χιλής και μητέρα ιθαγενή της φυλής των Μαπούτσε. Στα 15 του οργανώθηκε στην Κομμουνιστική νεολαία από την οποία θα διαγραφεί το 1968 για να συμμετάσχει στην συνέχεια σε μια «φράξια» του Σοσιαλιστικού Κόμματος Χιλής, το οποίο διαπνεόταν από πιο δημοκρατικό πνεύμα σε σχέση με το σταλινικό Κ.Κ.

Ο Σεπούλβεδα άρχισε να γράφει από πολύ νέος ενώ ακολούθησε θεατρικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο όπου είχε ενεργή συμμετοχή στο φοιτητικό κίνημα και υποστήριξε ενεργά την κυβέρνηση  του Σαλναντόρ Αλιέντε το 1971 . Υπήρξε μαχητικός κομμουνιστής και φανατικός πολέμιος της δικτατορίας Πινοσέτ, από την οποία βασανίστηκε και φυλακίσθηκε για τρία χρόνια. Κάτω από την πίεση του διεθνούς κύματος αλληλεγγύης η χούντα μετέτρεψε την ποινή των 28 χρόνων σε εξορία και αφαίρεση της Χιλιανής υπηκοότητας την οποία δεν μπόρεσε να ανακτήσει παρά μόνο τα τελευταία χρόνια.

Οι συνεχόμενες διώξεις και φυλακίσεις τον οδήγησαν για πολλά χρόνια σε μια διαρκή εξορία μεταξύ χωρών και πολιτισμών (Αργεντινή, Ουρουγουάη, Βραζιλία, Περού, Εκουαδόρ, Γερμανία, Νικαράγουα, Ισπανία)όπου συνέβαλε στην πολιτιστική ανάπτυξη των χωρών ιδρύοντας θέατρα, γράφοντας βιβλία και συμμετέχοντας σε κάθε αγώνα. Το 1979 εντάχθηκε στη Διεθνή Ταξιαρχία «Σιμόν Μπολιβάρ» που μαχόταν στο πλευρό της Επανάστασης των Σαντινίστας στη Νικαράγουα κατά του δικτάτορα Σομόζα.  Μετά τη νίκη της Επανάστασης εργάστηκε στην Νικαράγουα ως δημοσιογράφος.

Με ένα μακρύ και πλούσιο συγγραφικό έργο ο Σεπούλβεδα άφησε ένα στίγμα στη διεθνή λογοτεχνία (ίσως και γενικότερα στην τέχνη) ως ένας συγγραφέας με μια καθαρή φαντασία και ένα τρόπο γραφής που ταξιδεύει παιδιά και ενήλικες.

Τα περισσότερα από τα έργα του Σεπούλβεδα είναι μεταφρασμένα στα ελληνικά ενώ τα πιο γνωστά βιβλία του είναι: «Ο κόσμος του τέλους του κόσμου» (1989), «Όνομα ταυρομάχου» (1994), «Patagoniaexpress» (1995), «Η ιστορία του γάτου που έμαθε σ’ ένα γλάρο να πετάει» (1996), «Το ημερολόγιο ενός ευαίσθητου killer» (1996), «HotLine, Γιακαρέ» (1997), «Η τρέλα του Πινοσέτ» (2002), «Τα χειρότερα παραμύθια των αδελφών Γκριμ» (2004), «Η δύναμη των ονείρων» (2006).

Τον Μάρτιο νόσησε από Κορωνοϊο και ήταν το πρώτο κρούσμα στην Αστούρια της Ισπανίας όπου και κατέληξε με βαριά πνευμονία. Δυστυχώς ήταν ακόμα ένας που υπήρξε θύμα μιας πανδημίας η οποία λόγω της εγκληματικής διαχείρισης και ολιγωρίας κράτους και κυβερνήσεων σε παγκόσμια κλίμακα προκαλεί δεκάδες χιλιάδες θανάτους εργαζομένων και φτωχών λαϊκών στρωμάτων, των μόνιμων θυμάτων της καπιταλιστικής κρίσης.

Διδάσκοντας σε όσους διαβάζουν τα βιβλία του πως «πετάει μόνο αυτός που τολμάει να πετάξει», ο Λουίς Σεπούλβεδα σίγουρα έχει αφήσει πίσω του λογοτεχνικά έργα που συγκινούν και εμπνέουν για την διορατικότητα (κατήγγειλε από πολύ νωρίς την οικολογική καταστροφή) και την ανθρωπιά τους, το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή ζωή και στον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.