Δίκη Χρυσής Αυγής: στο εδώλιο ο αρχι-ναζί Νίκος Μιχαλολιάκος και οι πρώην βουλευτές
από την Εργατική Πάλη του Νοεμβρίου
Τεσσεράμισι χρόνια μετά την έναρξή της, οδεύει προς την ολοκλήρωσή της η δίκη της φασιστοσυμμορίας της Χρυσής Αυγής. Στις τελευταίες από τις 399 συνεδριάσεις της αποδεικτικής διαδικασίας, απολογήθηκαν οι 18 πρώην βουλευτές της. Στις 6 Νοεμβρίου κάθησε στο εδώλιο και ο αρχηγός Νίκος Μιχαλολιάκος. Στις 18 Δεκεμβρίου αναμένεται η εισαγγελική πρόταση και, κατά πάσα πιθανότητα, η έκδοση της τελικής ετυμηγορίας του Δικαστηρίου θα βγει στις αρχές του 2020.
Οι 69 χρυσαυγίτες κατηγορούνται για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, με βάση το άρθρο 187 του Ποινικού Κώδικα. Στη λεγόμενη «μεγάλη δίκη» της Χρυσής Αυγής, συνεκδικάζονται τρία κακουργήματα, με πιο σημαντικό τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, στις 18 Σεπτεμβρίου 2013.
Ταυτόχρονα, συνεξετάζονται 60 ακόμα υποθέσεις, που έχουν ήδη εκδικαστεί ή εκδικάζονται από άλλα δικαστήρια, και αφορούν εγκλήματα, για τα οποία έχουν καταδικαστεί ή κατηγορούνται οι χρυσαυγίτες για ένταξη ή και διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης.
Στις απολογίες τους, από τα απλά μέλη μέχρι και την ηγετική ομάδα – προφανώς στο πλαίσιο της υπερασπιστικής τους γραμμής – όλοι απαρνήθηκαν τη ναζιστική ιδεολογία τους, ενώ οι περισσότεροι δήλωναν ότι η ΧΑ δεν είχε μέλη (!) και ότι η δολοφονία του Φύσσα ήταν μια συμπλοκή μεταξύ αγνώστων! Σαν περαστικό από τη ΧΑ θέλησε να παρουσιάσει ακόμα και τον δολοφόνο Ρουπακιά, μεταξύ άλλων και ο ίδιος ο Μιχαλολιάκος. Μόνο που τον διαψεύδουν άλλοι κατηγορούμενοι, όπως και το αποδεικτικό υλικό.
Αυτό που τελικά ήταν η όποια «ενιαία» υπερασπιστική τακτική ήταν τα ψέματα, οι αντιφάσεις, τα αλληλοκαρφώματα και οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί. Χαρακτηριστικά, ο Μιχαλολιάκος δήλωσε για τους πρώην βουλευτές της ΧΑ: «Πρόκειται για ένα ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων. Πώς γίνεται να συστήσω εγκληματική οργάνωση με αυτούς; Αυτά είναι αστεία πράγματα…».
Τα θρασύδειλα φασιστοειδή έριξαν τις ευθύνες ο ένας στον άλλο, με πρώτο και καλύτερο τον αρχηγό. Στην απολογία του, ο Μιχαλολιάκος παρουσίασε την οργανωμένη από τη ΧΑ δολοφονία του Παύλου Φύσσα ως μια ιστορία «ενός ανθρώπου που δολοφόνησε έναν άλλον». Κάρφωσε την τοπική οργάνωση της Νίκαιας για τη δολοφονία, καθώς δήλωσε ότι «μου φαίνεται περίεργο να πήγαν το βράδυ για τρικάκια». Ένα από τα βασικά επιχειρήματα των μελών του τάγματος εφόδου της Νίκαιας είναι ότι το βράδυ της δολοφονίας του Φύσσα βρίσκονταν στην περιοχή του Κερατσινίου για διανομή φυλλαδίων.
Ενώ όλοι αρνήθηκαν την ύπαρξη καταστατικού πριν το 2012, που να συνδέει την οργάνωση με τον ναζισμό, ο Παππάς στην απολογία του ανέφερε ότι υπήρχε καταστατικό από το 1992. Ο Μίχος «κάρφωσε» Λαγό και Μιχαλολιάκο, λέγοντας ότι τίποτα δεν γίνεται χωρίς την έγκρισή τους.
Όσον αφορά το θέμα της τοπικής οργάνωσης της Νίκαιας, που «καίει» τη ΧΑ, ο Μίχος υποστήριξε ότι ζήτησε διαγραφές που δεν έγιναν, ο Παναγιώταρος ότι έγιναν διαγραφές των εμπλεκόμενων, ο Κασιδιάρης ότι δεν έγιναν διαγραφές γιατί οι συγκεκριμένοι δεν ήταν μέλη και ο Παππάς ότι δεν γνωρίζει! Ο Μιχαλολιάκος είπε ότι διαγράφηκαν όλα τα μέλη της τοπικής και έκλεισαν τα γραφεία.
Πέρα από τη δίκη
Η ΧΑ παραπέμφθηκε με την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης και όχι για σύσταση τρομοκρατικής οργάνωσης, ενώ αγωνιστές και οργανώσεις που δεν ανήκουν στο ακροδεξιό/φασιστικό φάσμα, δικάζονται και καταδικάζονται ως τρομοκράτες ακόμα και για πταίσματα ή πλημμελήματα. Η ΧΑ δεν παραπέμφθηκε για τρομοκρατία, ενώ βρέθηκαν, μετά από έρευνες σε γραφεία της και σπίτια των βουλευτών της, πιστόλια, τουφέκια και καραμπίνες, φυσίγγια, μαχαίρια, γκλομπ, σιδερογροθιές, χειροπέδες, ασύρματοι, καπνογόνα, τέιζερ, τσεκούρια, σπαθιά κ.ά.
Η σχέση της ΧΑ με τμήματα του κρατικού μηχανισμού, η χρηματοδότησή της από διάφορους επιχειρηματίες, οι σχέσεις της με τη ΝΔ, καθώς συνομιλούσε με το δεξί χέρι του Σαμαρά Μπαλτάκο, δεν υπάρχουν στη δίκη. Η ασυλία που απολάμβανε από το επίσημο πολιτικό σύστημα και μέρος του κράτους παραμένει ένα «ανέγγιχτο» σημείο της υπόθεσης της εγκληματικής ναζιστικής οργάνωσης της ΧΑ.
Το κίνητρο των εγκλημάτων της ΧΑ είναι η ναζιστική ιδεολογία. Οι δολοφονίες και τα εγκλήματά της έχουν ήδη καταδικαστεί σε μεγάλο βαθμό στη συνείδηση της πλειοψηφίας των εργαζομένων και της νεολαίας ως αποτέλεσμα και του αντιφασιστικού κινήματος. Η εκλογική πανωλεθρία της ναζιστοσυμμορίας, όπως και μια παραδειγματική καταδίκη τους, έχουν μεγάλη σημασία. Ωστόσο δεν αρκούν. Ο φασισμός δεν μπορεί να ηττηθεί αν δεν καταπολεμηθούν οι αιτίες που τον τροφοδοτούν. Μόνο με μαχητικούς αγώνες, με ένα ταξικό μέτωπο, μπορούμε να τσακίσουμε οριστικά τους φασίστες, μαζί με το σύστημα που τους θρέφει.
