Όχι στην έκδοση της Σαραρέ και της κόρης της στο Ιράν

OXI στην έκδοση της Σαραρέ και της κόρης της στο Ιράν

Την Τρίτη 15 Οκτώβρη εκδικάζεται σε δεύτερο βαθμό η έκδοση της Σαραρέ Χαντεμί, η οποία έφτασε μαζί με την εξάχρονη κόρη της από το Ιράν στην Ελλάδα. Βρέθηκαν εδώ στην προσπάθειά τους να γλιτώσουν από τον βίαιο πρώην σύζυγο της και το αυταρχικό καθεστώς της χώρας τους, που δεν αναγνωρίζει στοιχειώδη γυναικεία δικαιώματα.

Ο πρώην σύζυγος της Σαραρέ και μέλος των μυστικών υπηρεσιών ασφαλείας του κράτους, χτυπούσε συστηματικά την ίδια και την κόρη τους. Όταν εκείνη ζήτησε διαζύγιο, την κατηγόρησε για μοιχεία, με αποτέλεσμα να δεχτεί 60 βουρδουλιές στην πλάτη. Τελικά δικαιώθηκε στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο και πήρε διαζύγιο. Όμως στο Ιράν κινδύνευαν και οι δύο. Ο πρώην σύζυγος την απειλεί ότι θα την καταγγείλει την ίδια και την οικογένειά της για αντικαθεστωτική δράση, ότι θα της πάρει την κόρη τους και θα την παντρέψει όταν γίνει 9 χρονών.

Η Σαραρέ αναγκάστηκε μαζί με την κόρη της να ακολουθήσει τον δρόμο της προσφυγιάς. Όταν έφτασε στην Ελλάδα, ζητώντας άσυλο, συνελήφθη με ένταλμα της Ιντερπόλ για αρπαγή ανηλίκου, μετά από σχετική μήνυση του πρώην συζύγου της. Το ελληνικό δικαστήριο αποφάσισε την έκδοσή της, ενώ η εξέταση της υπόθεσης σε δεύτερο βαθμό, που ήταν προγραμματισμένη για την προηγούμενη Τρίτη, τελικά αναβλήθηκε λόγω έλλειψης διερμηνέα και θα εκδικαστεί την ερχόμενη Τρίτη στον Άρειο Πάγο.

Η υπόθεση της Ιρανής Σαραρέ και της κόρης της δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Ανάλογες ιστορίες έχουν να διηγηθούν χιλιάδες γυναίκες πρόσφυγες, που υπήρξαν θύματα της σεξιστικής βίας όχι μόνο στις χώρες τους, αλλά και κατά την μετακίνησή τους, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στο έδαφος της κατά τα άλλα πολιτισμένης Ευρώπης-φρούριο. Καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες περιστατικών βίας –από τα λίγα που βγαίνουν στη δημοσιότητα-, κακοποίησης, ξυλοδαρμών, βιασμών, φόνων, όχι μόνο σε μη ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και σε χώρες της Ευρώπης. Στην Ελλάδα, η άσκηση βίας κατά των γυναικών στις διάφορες μορφές της (λεκτική, σωματική, σεξουαλική, μέσα στην οικογένεια ή στον χώρο εργασίας) γίνεται συχνά ανεκτή, εγγράφεται στη σχέση κυριαρχίας των ανδρών πάνω στις γυναίκες (και στα παιδιά). Ειδικά με τα Μνημόνια, έχουν πληθύνει οι πιο ακραίες μορφές βίας κατά των γυναικών, οι γυναικοκτονίες, που συνήθως περνάνε στα ΜΜΕ ως «οικογενειακό δράμα», «έγκλημα πάθους» «συζυγικό έγκλημα».

Η βία κατά των γυναικών μπορεί να αφορά συγκεκριμένες ιστορίες ανθρώπων αλλά είναι ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα, που συνοδεύει τον καπιταλισμό στην ιστορία του και αυξάνεται μέσα στην καπιταλιστική κρίση, όπως και όλες οι μορφές βίας. Η ανεργία και η εργασιακή ανασφάλεια, η φτώχεια και η εξαθλίωση, η υποχρηματοδότηση και διάλυση του Κράτους Πρόνοιας, το ξήλωμα της εργατικής νομοθεσίας και όλων των εργατικών κατακτήσεων αιώνων ενισχύουν τα φαινόμενα βίας, σαν έκφραση της κυριαρχίας, σαν άσκηση εξουσίας πάνω στον πιο «αδύναμο».

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε την έκδοση στο Ιράν της Σαραρέ Χαντεμί και της εξάχρονης κόρης της, γιατί αυτό θα σημάνει την εξόντωσή τους με τη συνενοχή του ελληνικού κράτους. Στο πλευρό της Σαραρέ βρέθηκαν οι συγκρατούμενές της στο Κορυδαλλό, που με επιστολή τους ανέδειξαν το θέμα. Αλλά και οι συλλογικότητες που καλούν σε συγκέντρωση αλληλεγγύης το ίδιο πρωί στις 9:30πμ στον Άρειο Πάγο, και πρέπει να συμμετέχουμε όλοι μας.

  • ΟΧΙ στην έκδοση της Σαραρέ Χαντεμί και της κόρης της στο Ιράν
  • Να τους δοθεί άμεσα άσυλο