Αλγερία: Λαϊκή κινητοποίηση και ανάγκη γενικής απεργίας (Ανακοίνωση της Εθνικής Γραμματείας του PST / Σοσιαλιστικό Κόμμα των Εργαζομένων – αλγερίνικο τμήμα της 4ης Διεθνούς)
“Χρειάζεται γενική απεργία για να εξαναγκαστεί η εξουσία να εγκαταλείψει το σχέδιό της για 5η θητεία”
Η πολιτική κατάσταση χαρακτηρίζεται από την εισβολή των λαϊκών μαζών στην πολιτική σκηνή, σε απάντηση της θέλησης της εξουσίας να επιβάλει μια 5η θητεία του Μπουτεφλίκα1 και, μέσα από αυτό, τη συνέχιση αυτού του αυταρχικού, διεφθαρμένου και αντικοινωνικού καθεστώτος.
Η εξαιρετική λαϊκή κινητοποίηση που είδε δεκάδες χιλιάδες νέους, ηλικιωμένους και παιδιά, άντρες και γυναίκες, να διαδηλώνουν στους δρόμους των πόλεων και των χωριών σε όλες τις περιοχές της χώρας εξέφρασε την άρνηση, κατά πολύ πλειοψηφική, της υποταγής. Η κινητοποίηση αυτή έσπασε το φόβο της πάλης για πολιτική αλλαγή. Έχει ήδη επιβάλει ειρηνικά το δικαίωμα στη διαδήλωση σε όλη την επικράτεια, ακόμα και στο Αλγέρι.
Η λαϊκή κινητοποίηση εξανάγκασε την εξουσία να υποχωρήσει στα ζητήματα των συγκεντρώσεων και των διαδηλώσεων και να επιβάλει τιμωρίες σε ορισμένους υπέρζηλους αιρετούς της προεδρικής “πλειοψηφίας” (Khenchela, Haïzar) που προσπάθησαν να αντιταχθούν στη λαϊκή βούληση ή να την παραστρατήσουν. Επίσης την ανάγκασε να εγκαταλείψει, προς το παρόν, κάθε προσπάθεια στιγματισμού και απειλών απέναντι σε όλους όσους αντιτάσσονται σε μια 5η θητεία και στη συνέχιση του καθεστώτος.
Μια κατάσταση ισορροπίας
Η εξουσία υποχώρησε μπροστά στη στην εισβολή των μαζών, αλλά επιμένει ακόμα να θέλει να επιβάλει την 5η θητεία του υποψηφίου της, που κατάφερε να προκαλέσει συναίνεση όλου του αλγερίνικου λαού… εναντίον του. Ο Ουγιάχια2 λέει πως η “κάλπη θα αποφασίσει”. Καμία διαφορετική φωνή δεν έχει για την ώρα ακουστεί από την εξουσία, παρά τη δυσφορία που διαπερνάει όλο το καθεστώς.
Η εξουσία προσπαθεί να κερδίσει χρόνο ελπίζοντας να δει την κινητοποίηση να ξεθυμαίνει, να αλλάζει ή να παραστρατεί, για να δικαιολογήσει μια “απονομιμοποίηση” και την καταστολή της. Οι διαδηλώσεις και οι τοποθετήσεις που πολλαπλασιάζονται δεν έχουν καταφέρει, ώς τώρα, να την κάνουν να εγκαταλείψει το σχέδιό της. Η λαϊκή πίεση πρέπει να αυξηθεί, να οργανωθεί και να συγκλίνει.
Να αλλάξει ο συσχετισμός δυνάμεων
Η λαϊκή κινητοποίηση δεν μειώνεται, όπως το αποδεικνύουν τα πολλαπλά καλέσματα για διαδήλωση, που προέρχονται από πολίτες, από φοιτητές, από δικηγόρους, κόμματα, υποψηφίους, … Αλλά η πίεση πρέπει να αυξηθεί για να εξαναγκαστεί η εξουσία να εγκαταλείψει οριστικά το τρελό της όνειρο για 5η θητεία, που θα αποτελούσε εφιάλτη για το λαό μας.
Μια τεράστια πηγή κινητοποίησης υπάρχει στους δημοσιογράφους, τους δικηγόρους, τους φοιτητές και στις αλγερίνικες κοινότητες του εξωτερικού… και, κυρίως, σε συνδικαλιστικό επίπεδο, όπως το έδειξε η άρνηση των μελών της UGTA του Αντράρ να παραστούν στον επίσημο εορτασμό της 24 του Φλεβάρη, παρουσία των deBedoui, Sidi Saïd και Sellal. Την ίδια μέρα, οι συνδικαλιστές της UGTA της Ανάμπα (El Hadjar, Santé, Naftal, Fertial…) εγκατέλειψαν την αίθουσα για να εκφράσουν την άρνησή τους να στηρίξουν ένα ψήφισμα υπέρ της 5ης θητείας που οι γραφειοκράτες της Ένωσης της περιοχής επιχείρησαν να περάσουν. Όλο και περισσότεροι ηγέτες και αγωνιστές των αυτόνομων συνδικάτων δηλώνουν ότι οι οργανώσεις τους πρέπει να ενταχθούν στη λαϊκή κινητοποίηση. Οι δημοσιογράφοι της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης έσπασαν το νόμο της σιωπής και απαίτησαν τα μέσα τους να καλύψουν τις λαϊκές διαδηλώσεις. Το συνεταιριστικό κίνημα, που τόσο συμπιέζεται εδώ και πολλά χρόνια, πρέπει να παίξει σημαντικό ρόλο στην κινητοποίηση.
Η ώρα της οργάνωσης
Η συνέχιση των διαδηλώσεων είναι απαραίτητη. Αλλά, για να γίνει η πλατύτερη δυνατή κινητοποίηση, οι διαδηλώσεις πρέπει να συνοδευτούν με μια δυναμική αυτο-οργάνωσης μέσα στις συνοικίες των πόλεων, στα χωριά, στα πανεπιστήμια, στα λύκεια, στους χώρους δουλειάς… Η αυτοοργάνωση αυτή πρέπει να επιτρέψει να βασιστούν οι πολιτικές διεκδικήσεις κατά της 5ης θητείας και για την αλλαγή στις διεκδικήσεις κάθε λαϊκής κατηγορίας: εργαζόμενους, κατοίκους των συνοικιών, φοιτητές, δικηγόρους, γιατρούς… Οι φιλελεύθεροι της αντιπολίτευσης ελπίζουν να ανέβουν στην εξουσία πάνω από τις πλάτες των κινητοποιημένων λαϊκών μαζών. Ζητάν από τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους νέους, τους φοιτητές και τους μαθητές… να θέσουν σε παρένθεση τις δικές τους οικονομικές και κοινωνικές διεκδικήσεις. Που δεν τους εμποδίζει ωστόσο αυτούς τους φιλελεύθερους να συνδέουν, αυτοί από τη μεριά τους, τις πολιτικές διεκδικήσεις για αλλαγή με τα οικονομικά συμφέροντα των ολιγαρχών.
Πρέπει να αρνηθούμε την παγίδα. Οι πολιτικές και κοινωνικές διεκδικήσεις των εκμεταλλευόμενων και καταπιεσμένων μαζών πρέπει να συνδυαστούν, για να γίνει το κίνημα πιο ισχυρό.
Ετοιμασία της γενικής απεργίας
Μόνο ένα πολύ ισχυρό κύμα θα μπορέσει να εξαναγκάσει την εξουσία σε υποχώρηση. Πρέπει, έτσι, να πολλαπλασιάσουμε τις διαδηλώσεις, τα απεργιακά κινήματα κατά κλάδο και περιοχή, όπως έγινε με την εκπαίδευση στις 26 και 27 Φεβρουαρίου. Αλλά θα πρέπει, σε κάποια στιγμή, να περάσουμε στην ανώτερη ταχύτητα καλώντας σε γενική απεργία.
Το συνδικαλιστικό κίνημα (UGTA και αυτόνομα σωματεία) πρέπει να αρνηθούν τη διάσπαση και να ενωθούν για να γίνουν η ραχοκοκκαλιά του κινήματος διαμαρτυρίας. Όσοι αντιτάσσονται στη γραμμή του Sidi Saïd3 μέσα στη συνομοσπονδία για την πρωτομαγιά πρέπει να οργανωθούν για να τελειώσει αυτό το στρώμα της αντεργατικής και αντιδημοκρατικής γραφειοκρατίας που φιμώνει την οργάνωσή τους. Οι αντιπολιτευόμενοι μέσα στην UGTA και στα αυτόνομα σωματεία πρέπει να συνεργαστούν τοπικά για να ορίσουν από κοινού τις διεκδικήσεις τους και για να ενταχθούν στις διαδηλώσεις.
Σύγκλιση κατά της 5ης θητείας και κατά της εκλογικής μασκαράτας του Απρίλη
Επέκταση και εμβάθυνση της κινητοποίησης με στόχο να εξαναγκαστεί η εξουσία να εγκαταλείψει και τυπικά την 5η θητεία και τη διοργάνωση εκλογών στις 18 Απριλίου. Το ΣΚΕ υποστηρίζει την εκλογή μιας κυρίαρχης Συντακτικής Συνέλευσης, που να εκφράζει τις δημοκρατικές και κοινωνικές θελήσεις των εργαζόμενων και των λαϊκών μαζών και που θα αναλάβει να επεξεργαστεί ένα νέο σύνταγμα.
Η Ανώτατη ανεξάρτητη αρχή εποπτείας των εκλογών (HIISE) πρέπει να διαλυθεί αμέσως, οι εκλογικές λίστες να επικαιροποιηθούν και να δοθούν στα κόμματα και τους υποψήφιους και να δημιουργηθεί μια νέα δομή ελέγχου, που να είναι πραγματικά ανεξάρτητη από την κυβέρνηση.
Οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που αρνούνται την ανάμειξη του ιμπεριαλισμού και της τοπικής αντίδρασης καθώς και τις προσπάθειες αντιδραστικής διάσπαση των διάφορων τμημάτων του πληθυσμού και των περιοχών μεταξύ τους πρέπει να συγκλίνουν για να εμποδίσουν το λαϊκό κίνημα που γεννιέται να παραστρατήσει προς συμφέροντα αντίθετα των εργαζομένων και του αλγερίνικου λαού.
Εθνική Γραμματεία PST
Αλγέρι, 26 Φλεβάρη 2019
1Ο Abdelaziz Bouteflika είναι ο Πρόεδρος.
2Ο Ahmed Ouyahia είναι ο Πρωθυπουργός.
3Ο Σίντι Σαΐντ είναι Πρόεδρος της συνομοσπονδίας UGTA.
