H ΟΚΔΕ αποχαιρετά τον σύντροφο Τάσο Κατιντσάρο

Ο σύντροφος Τάσος Κατιντσάρος «έφυγε» από τη ζωή το πρωί της 27ης Σεπτεμβρίου, σε ηλικία 63 ετών, μετά από μάχη με την ασθένειά του. Είχε γεννηθεί και ζούσε στο Περιστέρι. Από νέος, στην περίοδο της χούντας, είχε ενταχθεί στο εργατικό κίνημα. Συμμετείχε στην εξέγερση του Νοέμβρη 1973 στο Πολυτεχνείο. Υπήρξε στέλεχος της επαναστατικής αριστεράς, αρχικά της ΚΟ Μαχητής, αργότερα του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ο σ. Τάσος ανήκει σε μια γενιά αγωνιστών που πρόσφερε πολλά στο εργατικό και επαναστατικό κίνημα της χώρας μας, στην πάλη ενάντια στον ρεφορμισμό, στην υπεράσπιση της προοπτικής της επανάστασης και του σοσιαλισμού. Σε αυτή την πορεία, η οργάνωσή μας είχε ανταμώσει μαζί του πολλές φορές. Ήταν διαρκώς παρών στους ταξικούς και κοινωνικούς αγώνες.

Aκολουθεί ο λόγος του σ. Σωφρόνη Παπαδόπουλου στην κηδεία (Δευτέρα 1/10):

Τάσος Κατιντσάρος 1955-2018

Την Δευτέρα 1/10/2018 αποχαιρετούμε στο νεκροταφείο Περιστερίου τον σύντροφο Τάσο Κατιντσάρο, τον αγωνιστή του εργατικού και λαϊκού κινήματος, τον φίλο που έφυγε από κοντά μας το πρωί της Πέμπτης 27 Σεπτέμβρη 2018 σε ηλικία 63 ετών.

Ο σύντροφος Τάσος γεννήθηκε και έζησε στο Περιστέρι, που τόσο πολύ αγάπησε, και εντάχθηκε μέσα στη χούντα στο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα από τα μαθητικά του χρόνια. Συμμετείχε στην κατάληψη και στην εξέγερση του Πολυτεχνείου 1973 σαν μαθητής και στην ομάδα των μαθητών που συνεργάστηκε στενά με την Εργατική Συνέλευση. Ήταν οργανωμένος στο «Μαχητή», που λίγο αργότερα μετονομάστηκε  σε Κομμουνιστικής Οργάνωση «Μαχητής». Από τότε μέχρι την τελευταία πνοή της ζωής του έμεινε μαχητής στην υπόθεση του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος. Μετά τη διάλυση της ΚΟ Μαχητής (σχεδόν αμέσως μετά τον θάνατο του Αγησίλαου (Λάκη) Χριστοδουλόπουλου), εντάχθηκε από το 1990 στο Νέο Αριστερό Ρεύμα, του οποίου υπήρξε ηγετικό στέλεχος μέχρι και τον Απρίλη του 2017, οπότε και εντάχθηκε στη ΜΕΤΑΒΑΣΗ και στην πολιτική κίνηση «Σύγχρονο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ». Η ζωή του ήταν αφιερωμένη στο εργατικό κίνημα, συνυφασμένη με την μεταπολιτευτική ιστορία της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην Ελλάδα και με το δύσκολο έργο της οικοδόμησης μιας επαναστατικής πολιτικής και δύναμης.

Συμμετείχε σ’ όλες τις κοινές δράσεις, που εντελώς ενδεικτικά σημειώνουμε: στις μεγάλες πορείες για το θάνατο του μαθητή Σιδέρη Ισηδηρόπουλου την Πρωτομαγιά του 1976, στα γεγονότα στις 25 Μάη 1976 ενάντια στον αντεργατικό Νόμο 330, στην Επιτροπή για την υπεράσπιση από την κρατική καταπίεση και καταστολή κατά του ν.774/78, στις επιτροπές για τον στρατό που διοργάνωσαν τις πρώτες διαδηλώσεις με παρουσία ένστολων φαντάρων που απαιτούσαν μείωση της θητείας και συνδικαλισμό, στην απαγορευμένη πορεία για την επέτειο του εορτασμού του Πολυτεχνείου το 1980 (με τους δυο νεκρούς, τον Ιάκωβο Κουμή και τη Σταματίνα Κανελλοπούλου), στη διαδήλωση και σύγκρουση του Κάραβελ το 1984 ενάντια στην επίσκεψη του φασίστα Λεπέν, στην κατάληψη του Πολυτεχνείου το 1985 μετά το θάνατο του Μιχάλη Καλτεζά. Ο σ. Τάσος, είτε σαν μέλος του «Μαχητή» είτε αργότερα σαν μέλος του ΝΑΡ, πάλεψε με συνέπεια για την ενότητα των δυνάμεων της άκρας και επαναστατικής αριστεράς, ενδεικτικά αναφέρουμε τις κινήσεις και τα μέτωπα: ΚΕΑ ( Κίνηση για μια Επαναστατική Αριστερά), ΕΑΣ (Εναλλακτική Αντικαπιταλιστική Συσπείρωση τον Ιούνη του 1989), Λαϊκή Αντιπολίτευση, Μαχόμενη Αριστερά (Σεπτέμβρης 1993), ΜΕΡΑ (Μάης του 1999) και τέλος ΑΝΤΑΡΣΥΑ (Μάρτης 2009).

Η ΟΚΔΕ θα θυμάται και θα τιμά πάντοτε τον αγωνιστή επαναστάτη Τάσο Κατιντσάρο (όπως και τον αξέχαστο επαναστάτη Αγησίλαο (Λάκη) Χριστοδουλόπουλο) και για ένα ακόμη πολύ σημαντικό λόγο, που συνετέλεσε σε μια σημαντική κατάκτηση του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος στην χώρα μας. Η ΟΚΔΕ, η ΚΟ Μαχητής, η ΟΣΕ (και κατά διαστήματα η ΟΠΑ) ήταν οι πρώτες οργανώσεις της άκρας και επαναστατικής αριστερά που θα εγκαινιάσουν μια συνεργασία, κοινή δράση και διάλογο, που τόσο πολύ είχαν λείψει από το εργατικό κίνημα στη χώρα μας. Αυτή η κοινή συνεργασία (αργότερα ακολουθήθηκε, σε διάφορες περιπτώσεις, από σχεδόν όλες τις οργανώσεις τις άκρας και επαναστατικής αριστεράς), συνετέλεσε στην ανάδειξη και στην δημιουργία πολλών εμβληματικών κινημάτων της ιστορίας του εργατικού και λαϊκού κινήματος της μεταπολίτευσης. Και το κυριότερο έβαλε τα θεμέλια για τη δημιουργία ενός ενωτικού πνεύματος και εργατικού πολιτισμού ανάμεσα στις οργανώσεις του εργατικού κινήματος, που τόσο πολύ είχαν τσαλαπατηθεί από το σταλινισμό.

Η ΟΚΔΕ με βαθειά θλίψη αποχαιρετά τον σ. Τάσο στο μεγάλο του ταξίδι και καταθέτει μπροστά του το ενθύμιο των κοινών μας αγώνων  απέναντι στο κεφάλαιο, στον καπιταλισμό, στον ιμπεριαλισμό για μια κοινωνία απαλλαγμένη από τη βαρβαρότητά τους και για το Σοσιαλισμό. Μορφές σαν τον Τάσο Κατιντσάρο, με το ήθος, τη σεμνότητα, την ανιδιοτέλεια, την ευγένεια, την αγωνιστικότητα και τις ιδέες του, είναι μια πραγματική απώλεια σε μια εποχή όπου οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία δέχονται μια επίθεση απίστευτης σκληρότητας στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους και συνολικά το εργατικό και λαϊκό κίνημα, η επαναστατική και κομουνιστική αριστερά περνάει μια πολύ σοβαρή κρίση. Καλό σου ταξίδι σ. Τάσο, να είσαι βέβαιος ότι αυτά που άφησες πίσω είναι μια σημαντική βοήθεια για το εργατικό κίνημα ενόψει των μεγάλων συγκρούσεων που έρχονται.

Η ΟΚΔΕ εκφράζει τα ειλικρινή συλλυπητήρια της στην οικογένειά του, στους συντρόφους του και στους φίλους του.

Σωφρόνης Παπαδόπουλος