Οι Θέσεις του Απρίλη – Β. Ι. Λένιν

Χρονολογία Έκδοσης: Σεπτέμβριος 2017

–

Οι εκδόσεις Εργατική Πάλη κυκλοφορούν το βιβλίο του Β. Ι. Λένιν, Οι Θέσεις του Απρίλη, μια ακόμη έκδοση με την ευκαιρία της συμπλήρωσης των 100 χρόνων από την Οκτωβριανή Επανάσταση, με την οποία συνδέεται στενά και καθοριστικά. Στην παρούσα έκδοση πέρα από το καθ’ αυτό κείμενο Των Θέσεων του Απρίλη, έχουν προστεθεί σε παράρτημα μερικά κείμενα ακόμη του Λένιν, που σχετίζονται με τις «θέσεις»: 1. «Εισήγηση στη συγκέντρωση των μπολσεβίκων που πήραν μέρος στην πανρωσική σύσκεψη των σοβιέτ των εργατών και στρατιωτών βουλευτών, 4 [17] Απρίλη 1917, 2. «Προσχέδιο άρθρου ή λόγου για την υπεράσπιση “Των Θέσεων του Απρίλη”, 3. «Για τη δυαδική εξουσία», 4. «Πάνω στο σχέδιο τροποποίησης του προγράμματος», 5. «Ο Μαρξισμός και η εξέγερση». Στο τέλος παρατίθεται κατάλογος με λίγα βιογραφικά στοιχεία των ονομάτων που αναφέρονται στο κείμενο.

 …………………………………………….

Η επικράτηση των «θέσεων» του Λένιν δεν ήταν εύκολη, ήρθε σε μετωπική σύγκρουση με την Κεντρική Επιτροπή των Μπολσεβίκων και κέρδισε την πλειοψηφία στη Συνδιάσκεψη του κόμματος που έγινε στα τέλη του ίδιου μήνα. Στις 7 του Απρί­λη η Πρά­βδα δη­μο­σιεύ­ει τις «Θέ­σεις» μόνο με την υπο­γρα­φή του Λένιν, φαίνεται ότι ούτε ένα στέ­λε­χος δεν τις υπο­στήριζε! Μάλιστα, την άλλη μέρα στις 8 Απρί­λη βγαί­νει η Πρά­βδα με κύριο άρθρο με την υπο­γρα­φή του Κά­με­νεφ για να το­νί­σει ότι οι «Θέ­σεις» είναι προ­σω­πι­κές από­ψεις του Λένιν και ότι η εφη­με­ρί­δα επί­ση­μα διαχωρίζει τη θέση της. Συ­γκε­κρι­μέ­να έγρα­φε:«Όσο αφορά το γε­νι­κό σχήμα του Λένιν το θε­ω­ρού­με απα­ρά­δε­κτο, γιατί ξε­κι­νά­ει από την υπό­θε­ση ότι η αστι­κή επα­νά­στα­ση έχει τε­λειώ­σει και υπο­λο­γί­ζει στην άμεση με­τα­τρο­πή της σε σο­σια­λι­στι­κή επα­νά­στα­ση». Την ίδια μέρα οι «Θέσεις» στη συζήτηση στην κομματική Επιτροπή της Πετρούπολης απορρίπτονται «με 13 ψή­φους κατά, 2 υπέρ και 1 αποχή». Αυτό δεν ήταν το μοναδικό δείγμα των λανθασμένων θέσεων που είχε η ηγεσία του κόμματος. Μια μέρα πριν την άφιξη του Λένιν, έγινε στην Πετρούπολη κοινή συνάντηση Μπολσεβίκων-Μενσεβίκων. Εκεί, ο Μενσεβίκος Τσερετέλι πρότεινε τη συγχώνευση/συνένωση των δύο οργανώσεων («φραξιών» του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος της Ρωσίας) των  Μενσεβίκων και  των Μπολσεβίκων. Ήταν όμως τόση η κρισιμότητα της κατάστασης, που ο Λένιν δε φοβήθηκε να μείνει μειοψηφία του ενός μέσα στην ηγεσία του κόμματος, μέχρι να πείσει γι’ αυτές, ενώ ήταν τόσο πολύ πεπεισμένος για την ορθότητά τους που παράλληλα σκεφτόταν ακόμη και τη διάσπαση, αν δεν το κατάφερνε να «περάσει» τις «Θέσεις».

–
Από τον πρόλογο της έκδοσης