Πόρισμα για τα εργασιακά: Ακραία νεοφιλελεύθερη επίθεση στα εργασιακά μας δικαιώματα
ΠΟΡΙΣΜΑ ΓΙΑ «ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ»: ΑΚΡΑΙΑ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!
–
Από την Εργατική πάλη Οκτωβρίου
–
Σε μια κατάπτυστη έκθεση 65 σελίδων, η Διεθνής Επιτροπή Ειδικών, οι νεοφιλελεύθεροι «σοφοί», ξεδιπλώνουν τις εκτιμήσεις τους για τα μέτρα που πρέπει να λάβει η συγκυβέρνηση για τα εργασιακά μας δικαιώματα. Προφανώς δεν πρόκειται για τίποτα λιγότερο από τις μισάνθρωπες, νεοφιλελεύθερες πρακτικές των «εργαλειοθηκών» του ΟΟΣΑ.
Αν και το πόρισμα αυτό δεν είναι δεσμευτικό, θα αποτελέσει τη βάση διαπραγμάτευσης της 2ης αξιολόγησης με τους δανειστές. Μάλιστα ο υπουργός «Εργασίας» Κατρούγκαλος εκτίμησε ότι «το πόρισμα βρίσκεται πολύ κοντά στις ελληνικές θέσεις και αυτό είναι καλό»!!! Στην έκθεση δίνονται οι κατευθύνσεις για μια πρωτοφανή αλλαγή-κατάργηση του συνόλου των εργατικών κατακτήσεων, όπως τις ξέραμε μέχρι σήμερα, ενώ ανοίγουν την κερκόπορτα για ακόμη πιο σκληρά μέτρα!
Το πόρισμα αναφέρει μόνο γενικές εκτιμήσεις, δίνοντας όμως ξεκάθαρη κατεύθυνση για μειώσεις στους μισθούς, πρακτικά την κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων, την περαιτέρω ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, ενώ έμμεσα τσακίζει και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, δημιουργώντας όλες τις προϋποθέσεις για την πλήρη ή ουσιαστική κατάργησή τους.
Στα πιο βασικά στοιχεία του πορίσματος:
–
Κατώτατος μισθός
— Ομοφωνία της Επιτροπής στο ότι θα πρέπει να υπάρχει κατώτατος μισθός, αλλά αυτός θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη «την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της παραγωγικότητας, των τιμών, της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης και της ανεργίας, των εισοδημάτων και των μισθών». Με απλά λόγια, μειώσεις στον κατώτατο μισθό μέχρι να ανακάμψει η οικονομία, η οποία επιδεινώνεται καθημερινά! Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι σε έκθεση του ΔΝΤ προβλέπεται μείωση της ανεργίας κάτω από 10% μόνο μετά το 2050!
— Στο θέμα του μειωμένου κατώτατου μισθού για νέους κάτω των 25 ετών που ισχύει σήμερα, προτείνουν ότι πρέπει να διατηρηθεί η διάκριση, διαφωνώντας μόνο για το είδος της (οι 2 προτείνουν να ισχύσει το υπάρχον όριο των 25 ετών, ενώ οι 5 προτείνουν να ισχύει με κριτήριο την εργασιακή εμπειρία, και να ισχύει για μία διετία, ασχέτως ηλικίας του εργαζόμενου!).
–
Κλαδικές συμβάσεις
— Στο ζήτημα της επέκτασης της ισχύος των συλλογικών συμβάσεων, συμφώνησαν ότι το κράτος μπορεί να προχωρά (αν βέβαια θέλει) στην επέκταση της ισχύος τους στο σύνολο των εργαζομένων μόνο αν πληρούνται οι παρακάτω προϋποθέσεις: α) στις περιπτώσεις μόνο κλαδικών ή ομοιοεπαγγελματικών συμβάσεων, και όχι στις περιπτώσεις των επιχειρησιακών συμβάσεων, β) μόνο αν η Ομοσπονδία των εργαζομένων αντιπροσωπεύει το 50% και πάνω των απασχολούμενων στον κλάδο ή στο επάγγελμα, γ) μόνο αν υπάρχει ένα είδος Ανεξάρτητης Αρχής (από κυβέρνηση, εργοδότες και εργαζόμενους), που μπορεί να διαβεβαιώσει ότι τα μέλη του συνδικάτου ξεπερνούν το 50% των απασχολουμένων. Κρίνοντας από τη σημερινή συμμετοχή των εργαζομένων στα σωματεία, που δεν ξεπερνά το 10%, δεν υπάρχει περίπτωση εφαρμογής τους πουθενά! Έτσι, καταρρέει και η προπαγάνδα του Κατρούγκαλου, ότι στο νομοσχέδιο θα προβλέπεται πλήρης επαναφορά των κλαδικών συμβάσεων.
–
Ομαδικές απολύσεις
— Οι ομαδικές απολύσεις θα πρέπει να ρυθμιστούν λαμβάνοντας υπόψη τη σημασία τους ως μέτρο προσαρμογής των επιχειρήσεων σε… εποχές κρίσης, με άλλα λόγια εγκρίνουν αλλαγή στον νόμο για τις ομαδικές απολύσεις: π.χ. να αυξηθεί ακόμη περισσότερο το όριο, δηλαδή ο αριθμός των απολυόμενων ανά μήνα, που απαιτείται για να μην θεωρηθούν οι απολύσεις ως ομαδικές. Μέχρι σήμερα, οι επιχειρήσεις που έχουν από 20 έως 150 εργαζόμενους μπορούν να απολύουν μέχρι 6 εργαζόμενους ανά μήνα (πριν την αλλαγή επί μνημονίων ήταν 5), ενώ στο πόρισμα προτείνεται να αυξηθεί το όριο σε 10. Σε επιχειρήσεις με πάνω από 151 εργαζόμενους, μπορούν να απολύονται ανά μήνα έως το 5% των απασχολούμενων ή μέχρι 30 εργαζόμενοι (πριν τις μνημονιακές αλλαγές ήταν 2-3%), ενώ στο πόρισμα προτείνεται να αυξηθεί αυτό το όριο, χωρίς όμως να το προσδιορίζουν.
— Στο ζήτημα της έγκρισης των ομαδικών απολύσεων από τον υπουργό, πετούν το μπαλάκι στην οριστική απόφαση, που εκκρεμεί, του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Μέχρι στιγμής, η πρόταση του Γενικού Εισαγγελέα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κρίνει ασύμβατη με το κοινοτικό δίκαιο τη δυνατότητα που παρέχει η ελληνική νομοθεσία στον εκάστοτε υπουργό Εργασίας να αρνείται σε επιχειρήσεις τη διενέργεια ομαδικών απολύσεων! (Η υπόθεση αφορά την προσφυγή της ΑΓΕΤ Ηρακλής, η οποία, μετά το κλείσιμο του εργοστασίου της Χαλκίδας, είχε ζητήσει έγκριση από τον υπ. Εργασίας για ομαδικές απολύσεις των 236 εργαζομένων, η οποία απορρίφθηκε).
–
Ελαστικές σχέσεις εργασίας
— Προτείνουν, πριν προβεί η επιχείρηση σε μαζικές απολύσεις, να μπορεί, όταν αντιμετωπίζει προσωρινές οικονομικές δυσκολίες, να επιβάλλει μειωμένη απασχόληση και οι εργαζόμενοι για τις χαμένες ώρες να παίρνουν μια αποζημίωση είτε από τον ΟΑΕΔ, είτε από το ΙΚΑ, είτε από το κράτος! Έτσι, ανοίγει ο δρόμος για την περαιτέρω ελαστικοποίηση της εργασίας, με καθιέρωση συμβάσεων όπως τα συμβόλαια μηδενικών ωρών απασχόλησης (zero hour contracts), τις λευκές συμβάσεις (white contracts) — δηλαδή απασχόληση όταν θέλει ο εργοδότης, λίγων ωρών, με αμοιβή που ορίζει ο ίδιος κ.τ.λ.
–
Συνδικαλιστικά δικαιώματα: κήρυξη απεργίας, εργοδοτική ανταπεργία (λοκ-άουτ)
— Αποφάσισαν ότι το νομικό πλαίσιο για την κήρυξη απεργίας είναι επαρκές και δεν χρειάζεται αλλαγή. Όμως στη διαπραγμάτευση, και υπό το πρόσχημα της «αντιπροσωπευτικότητας», θα τεθεί ζήτημα από τους θεσμούς ώστε στην κήρυξη απεργίας να απαιτείται η συμμετοχή πάνω από το 50% των απασχολούμενων για να είναι νόμιμη.
— Κρίνουν ότι ο νόμος στο ζήτημα του λοκ-άουτ είναι επαρκής. Παρόλα αυτά, σημειώνουν ότι πρέπει να ξεκαθαριστεί με νομοθετική παρέμβαση ότι ο εργοδότης μπορεί να μην πληρώνει τους μη απεργούς εργάτες, εφόσον αυτοί δεν μπορούν να προσφέρουν την εργασία τους λόγω της απεργίας.
Είναι δεδομένο, από τις ακόμη πιο άγριες απαιτήσεις των εκπροσώπων του ΔΝΤ, τις οποίες δουλικά μετά από κάθε «διαπραγμάτευση» υιοθετεί πλήρως η άθλια συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ότι το τελικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί προς ψήφιση θα είναι ακόμη χειρότερο και ότι θα αποτελέσει την ταφόπλακα σε ό,τι έχει απομείνει από τα εργασιακά και συνδικαλιστικά μας δικαιώματα.
–
Νίκος Κτενάς