Φοιτητικό Κίνημα: ΜΕΧΡΙ ΤΗ ΝΙΚΗ

Εισαγγελείς, Απειλές, Συκοφαντίες ΔΕΝ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ

Συνεχίζουμε τις Καταλήψεις – Δυναμώνουμε τον Αγώνα

ΟΛΟΙ ΜΕ ΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ – Στον δρόμο θα σπάσει ο «τσαμπουκάς» του Μητσοτάκη

29 Γενάρη 2024

Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕ (22-28 Γενάρη)

Ο αγώνας των φοιτητών ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια και στην αντισυνταγματική, παράνομη και πραξικοπηματική παράκαμψη-κατάργηση του Άρθρου 16 συνεχίστηκε και συγκέντρωσε νέες δυνάμεις.

Οι γενικές συνελεύσεις έκαναν νέα ρεκόρ συμμετοχής, φτάνοντας σε κάποιες σχολές σε πρωτοφανή νούμερα 1.000 και πάνω ατόμων. Η αποφασιστικότητα των φοιτητών έχει περάσει το κατώφλι της «χαμένης εξεταστικής»: λίγο πολύ όλοι έχουν καταλάβει ότι αυτή δεν μετράει, μπροστά στην ανάγκη να δράσουμε τώρα.

Οι πορείες παρέμειναν μεγάλες στην Αθήνα (κοντά στις 10.000) και ενισχύθηκαν πολύ ή εκτινάχτηκαν σε άλλες μεγάλες πόλεις (Θεσσαλονίκη 3.000, Γιάννενα 500 κ.ά.). Ενώ πολλές πορείες έγιναν σε πάνω από 50 πόλεις σε όλη την Ελλάδα.

Πάνω απ’ όλα, η ΔΑΠ τσακίστηκε στις συνελεύσεις. Ο ελεεινός απεργοσπαστικός μηχανισμός της δεν πέτυχε τίποτα. Ίσα ίσα κάποιοι από τους φοιτητές που έφεραν οι Δαπίτες, ψήφιζαν στο τέλος υπέρ της κατάληψης ή λευκό.

Οι μαθητές συνεχίζουν να εμφανίζουν μια επίμονη κινητικότητα, που με λίγη «βοήθεια» από τη συνέχεια και αποφασιστικότητα του φοιτητικού κινήματος μπορεί να φουντώσει.

ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΩΣ «ΠΑΤΑΕΙ» ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ

Ήδη έχει γίνει ξεκάθαρο, ότι ο πλατύς λαϊκός κόσμος, οι εργαζόμενοι, οι φτωχοί βρίσκουν δίκαια τα αιτήματα και τον αγώνα των φοιτητών. Ακόμα περισσότερο: Ελπίζουν σε μια ευκαιρία να συγκρουστούν με την κυβέρνηση Μητσοτάκη, να την υποχρεώσουν σε υποχώρηση, να της ρίξουν μια πολιτική σφαλιάρα. Που θα είναι ανάσα και για τους ίδιους και θα αλλάξει όλο το τοπίο των απανωτών νόμων, μέτρων και επιθέσεων σε βάρος τους.

Αυτά τα αποτελέσματα δίνουν σοβαρές δυνατότητες στο φοιτητικό κίνημα. Ωστόσο, είναι ακόμα κάπως ασταθή και άγουρα – και γι’ αυτό πρέπει να τα ενισχύσουμε.

Αυτά τα αποτελέσματα θα ήταν, ήδη, πολύ πιο στέρεα ή ακόμα εκρηκτικά, αν υπήρχε μια σαφής κατεύθυνση από τις δυνάμεις στο εσωτερικό του φοιτητικού κινήματος. Της άκρας αριστεράς, που καλό θα ήταν να θυμηθεί στην πράξη τις αγωνιστικές παραδόσεις του φοιτητικού κινήματος – αντί να πελαγοδρομεί σε βερμπαλισμούς, δήθεν «ριζοσπαστικά» εκλογικά σχέδια ή να παραμελεί χτυπητά τη λειτουργία των επιτροπών κατάληψης και των συντονιστικών, τα καθήκοντα να βγει ο αγώνας προς τα έξω. Ακόμα περισσότερο αν δεν υπήρχαν τα μικρά ή μεγάλα, κρυφά ή φανερά σαμποτάζ της ΠΚΣ/ΚΝΕ. Άλλοτε σπάει τα συντονιστικά ή σε κάποιες περιπτώσεις επιχειρεί να σπάσει και τις καταλήψεις, άλλοτε κοιτάζει να μειώσει τις μέρες της διάρκειάς τους. Καλλιεργεί την γνωστή, ύπουλη λογική ότι θα «κλιμακώσουμε» αόριστα κάπου στα τέλη Φλεβάρη, με ένα «τελικό» συλλαλητήριο – πάντα με το βλέμμα στις εκλογές και χωρίς βέβαια να ξεκαθαρίζει τι σημαίνει νίκη ή πως θα συνεχίσουμε αν ο νόμος περάσει στη βουλή.

Η ανεκδιήγητη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, σε ρόλο κυβερνητικού πράκτορα, καλεί για απεργία στις… 17 Απρίλη! Αλλά φαίνεται ότι όλες οι δυνάμεις της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, ίσως λιγότερο ανοιχτά αλλά πιο δόλια, κοιτάνε να βάλουν τρικλοποδιά στο φοιτητικό κίνημα. Η απόφαση του ΕΚΑ (όπου πλειοψηφεί το ΚΚΕ) για απεργία στις 28 Φλεβάρη «για μισθούς και συμβάσεις» περισσότερο θυμίζει ημερομηνία «κλεισίματος» (στην επέτειο του εγκλήματος των Τεμπών). Αφήνει ακάλυπτο το φοιτητικό κίνημα για ένα κρίσιμο διάστημα, κάνοντας πως δεν καταλαβαίνει ότι υπάρχει θέμα κοινής-πολιτικής σύγκρουσης των εργαζομένων στο πλευρό της νεολαίας ενάντια στην κυβέρνηση. Ένας σκόπελος που πρέπει να ξεπεραστεί.

ΝΑ ΑΠΟΚΡΟΥΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΝΑ ΕΠΙΤΕΘΕΙ

Η κυβέρνηση έχει θορυβηθεί και έχει ανησυχήσει. Δεν μπόρεσε να σπάσει τις καταλήψεις με τη ΔΑΠ. Δεν μπόρεσε να τις θάψει στην χρυσοπληρωμένη σιωπή και στα λυσσασμένα ουρλιαχτά των ΜΜΕξαπάτησης. Σίγουρα όμως ακόμα δεν έχει παραλύσει ούτε έχει νικηθεί. Μετά το στραπάτσο της ΔΑΠ, ετοιμάζει και κινητοποιεί τους γνωστούς μηχανισμούς της: Εισαγγελείς, απειλές για Πειθαρχικά και Ποινές, Οχετός των ΜΜΕ – και πάντα υπάρχουν οι ορδές των ΜΑΤ. Κανένας φοιτητής, μαθητής και νέος, κανένας εργαζόμενος δεν πρέπει να αποκοιμηθεί με ευχολόγια και γενικολογίες του τύπου «νικήσαμε», «σαρώνουμε» κ.λπ. Τώρα ανοίγει ένα δύσκολο κεφάλαιο της μάχης.

Το φοιτητικό κίνημα έκανε γρήγορα σημαντικά βήματα. Πέρασε ένα πρώτο τεστ, μαζικοποιώντας και επιβάλλοντας τις καταλήψεις. Το πολιτικό κέρδος είναι τεράστιο. ΟΙ φοιτητές έκαψαν το κυβερνητικό λούστρο, ότι δήθεν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια καταργούν τον «αναχρονισμό» και φέρνουν μια γενική «αναβάθμιση» της εκπαίδευσης, μέσα από τη «συνύπαρξη με τα δημόσια». Έχουν καταλάβει πολύ καλά ότι ιδιωτικά πανεπιστήμια σημαίνουν: ΔΙΔΑΚΤΡΑ ΠΑΝΤΟΥ. Διαλυμένες σχολές και πτυχία. Ταξικός αποκλεισμός. Μια τεράστια ταπείνωση της νεολαίας, που μετατρέπεται σε πελάτη και δούλο των αρπακτικών της «αγοράς», των πλούσιων και «άχρ(ι)στων» του κάθε Μητσοτάκη.

Οι φοιτητές λένε ένα ηχηρό ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! ΟΧΙ! σε όλα αυτά. Ενώνουν το νήμα που κάπως απότομα είχε κοπεί με το «κλείσιμο» των κινητοποιήσεων για τα Τέμπη, πράγμα που είχε επιτρέψει την επανεκλογή Μητσοτάκη. Ξεκαθαρίζουν την καθολική αντίθεση στη νεοφιλελεύθερη πολιτική της ιδιωτικοποίησης των πάντων – αλλά έτσι πετάνε και στην άκρη τις δήθεν «αγωνιστικές» σαβούρες (κυρίως από το χώρο του ΚΚΕ) του τύπου «τι κρατικό, τι ιδιωτικό, πάλι καπιταλισμό έχουμε». Σε αυτή τη βάση νίκησαν τη ΔΑΠ. Ακύρωσαν τα πλάνα της ΚΝΕ να «πνίξει» στη γέννησή τους τις καταλήψεις σε μια ελεγχόμενη διάρκεια. Αρχίζουν να ακουμπάνε πάνω στη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία των εργαζομένων και της νεολαίας.

Οι πρώτες εμπειρίες μιας νέας γενιάς αγωνιστών είναι εδώ. Αυτών που θα σηκώσουν ένα μεγάλο μέρος από τη σύγκρουση διαρκείας με την κυβέρνηση Μητσοτάκη και το άθλιο, επικίνδυνο καθεστώς του χρεοκοπημένου, σάπιου ελληνικού καπιταλισμού.

ΜΕ ΕΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ, ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!

Με ένα αποφασιστικό σχέδιο δράσης και αγώνα, το κίνημα μπορεί και πρέπει να γιγαντωθεί. 

Πρώτο, να υπερασπιστεί και να επιβάλλει τη συνέχιση των καταλήψεων.

Δεύτερο, να θέσει ανοιχτά το ζήτημα της απόκρουσης της κατασταλτικής επίθεσης της κυβέρνησης.

Τρίτο, να ξεκαθαρίσει ότι συνεχίζουμε για να μην κατατεθεί το νομοσχέδιο – αλλά και ότι, αν περάσει, συνεχίζουμε για να τον ανατρέψουμε. Ούτε κουβέντα ότι «νικήσαμε» κ.λπ. απλά για να πάμε στις εκλογές, φοιτητικές ή ευρωεκλογές.

Τέταρτο, παραπέρα δυνάμωμα του κινήματος σημαίνει να μαζικοποιήσει και να «σοβαρέψει» τη λειτουργία των επιτροπών και των συντονιστικών. Πρέπει να μπλοκάρουμε παντού τον διασπαστικό και υπονομευτικό ρόλο της ΠΚΣ/ΚΝΕ. Δεν χρειάζονται διαδικασίες διαλυτικές ή που μένουν να τις παρακολουθούν μόνο μερικοί «γνωστοί» ή δεν καταλήγουν πουθενά. Ούτε ένας ωκεανός βερμπαλισμών, συνθημάτων και «αιτημάτων» π.χ. για την ΕΕ ή για όλο τον καπιταλισμό. Αλλά να βγάλουμε τον αγώνα προς τα έξω: μαζικές εξορμήσεις και μικροφωνικές, πανό σε κάθε γειτονιά και μετρό, τοπικές πορείες, συνεντεύξεις τύπου και αφίσες των συντονιστικών κ.λπ. Προσηλωμένοι σε μια ενότητα γύρω από τα συνθήματα: Κάτω το νομοσχέδιο – Κάτω η Καταστολή – Δημόσια δωρεάν παιδεία για όλους – Να νικήσουμε την κυβέρνηση.

Από τις σχολές και από τη δράση της Σοσιαλιστικής Σπουδαστικής Πάλης

ΑΘΗΝΑ

Ενδεικτικό του κλίματος είναι όσα έγιναν σε μερικές σχολές από τις λιγότερο κινητικές ή που θεωρούνται «κάστρα» της ΔΑΠ και όπου πραγματοποιήθηκαν οι μεγαλύτερες συνελεύσεις εδώ και πάρα πολλά χρόνια.

Στους Πολιτικούς Μηχανικούς ΕΜΠ: Κοινό πλαίσιο κατάληψης 179, ΔΑΠ 178, ΠΑΣΠ: 11, Λευκά 4.

Στη Νομική: Κοινό πλαίσιο κατάληψης 303, ΔΑΠ 229, ΠΑΣΠ 47, Λευκά 6.

Στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, στη γενική συνέλευση που μάλλον ήταν με διαφορά η μεγαλύτερη στην ιστορία του συλλόγου: Κοινό πλαίσιο κατάληψης 339, ΠΑΣΠ 212, ΔΑΠ 208.

Μετά από τη μεγάλη πορεία την Πέμπτη 25/1, η ΠΚΣ για άλλη μια φορά «έσπασε» με το κοινό συντονιστικό και έκανε «δικό της». Σε αυτούς τους καιροσκοπισμούς την ακολουθούν και τη βοηθάνε σταθερά τα σχήματα της ΑΡΙΣ. Ωστόσο (πράγμα που δείχνει πόσο ασυνάρτητη αλλά και ύπουλη είναι η κίνησή της) λίγο πολύ σε όλες τις κρίσιμες σχολές μπήκε σε κοινά πλαίσια.

Στους Μηχανολόγους ΕΜΠ, οι «ανοιχτοσχολάκηδες» νικήθηκαν κατά κράτος από το κοινό πλαίσιο αγώνα (250 ψήφοι έναντι 40). Ένα σημαντικό πρόβλημα ήταν ότι δεν υπήρξε (για άλλη μια φορά) σταθερή στήριξη από τις δυνάμεις στο να λειτουργήσει η συντονιστική επιτροπή αμέσως μετά τη συνέλευση, με αποτέλεσμα ο κόσμος να σκορπίσει. Η επέμβαση της ΣΣΠ τονίζει ιδιαίτερα αυτό το σημείο, που έχει γίνει ένα χρόνιο πρόβλημα.

Το ίδιο υπάρχει πρόβλημα υπάρχει π.χ. σε Μαθηματικό και Γεωπονικό. Ιδιαίτερα στο τελευταίο, όπου στο κοινό πλαίσιο κυριαρχεί η ΠΚΣ και το σχήμα της ΑΡΙΣ, η συντονιστική καλέστηκε πολύ αργά το βράδυ, έχοντας αφήσει τον κόσμο να σκορπίσει από τη συνέλευση και κάνοντας πρακτικά αδύνατη την παρακολούθησή της συντονιστικής από τους απλούς φοιτητές.

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Την περασμένη βδομάδα έγιναν 23 Γενικές Συνελεύσεις, εκ των οποίων 7 πάρθηκαν με πλαίσιο της ΑΡΑΣ, 6 με κοινά πλαίσια Κατάληψης, 10 με το Δελτίο Τύπου της ΚΝΕ-ΑΡΙΣ, που όλες πήραν ως απόφαση: α) εβδομαδιαία κατάληψη της σχολής, β) διαδήλωση την Πέμπτη 25/1 και γ) Συντονιστικό ΓΣ αμέσως μετά την διαδήλωση. Στις συνελεύσεις η ΚΝΕ δεν κατέβηκε με ενιαία πρόταση, πράγμα που δείχνει τον καιροσκοπισμό της: σε κάποιες σχολές που πιεζόταν, έβαζε εβδομαδιαία κατάληψη, σε άλλες έσκυβε μπροστά στη ΔΑΠ και τους «ανοιχτοσχολάκηδες» μιλώντας για… γκάλοπ για το τι θέλουν οι φοιτητές και παζάρια με αντιδραστικούς για το αν θα βάλλουν κατάληψη και πόσες μέρες. Αυτά έγιναν π.χ. σε Χωροτάκτες και ΠΑΜΑΚ.

«Ανοιχτοσχολάκηδες» και ΔΑΠ (όπου έχει δυνάμεις) εμφανίστηκαν μαζικά στις συνελεύσεις για να σπάσουν τις καταλήψεις (Πληροφορική, Πολ.Μηχ., Χημ. Μηχ. Γεωλογικό, Πολ. Επ., Αγγλικό, Φαρμακευτική, ΠΑΜΑΚ κ.ά.), όμως ένα μεγάλο κομμάτι από τον κόσμο που έφερναν, στη διάρκεια της συνέλευσης κερδιζόταν πολιτικά από την πρόταση για αγώνα και κατάληψη. Δεν κατάφεραν να πάρει ούτε μία συνέλευση, παρά τις νοθείες και τα «τρένα που προσπάθησε να εμφανίσει μόνο στις ψηφοφορίες». 

Ένας 1ος Συντονισμός έγινε το βράδυ της Τετάρτης, για τα πρακτικά της διαδήλωσης. Η ΠΚΣ αποχώρησε από το Συντονιστικό, καθώς δεν ήθελε να συνεννοηθεί με κανέναν, προφανώς για να φορέσει καπέλο τον «Συντονισμό 26 φοιτ. συλλόγων», στην κορυφή της διαδήλωσης. Στις περισσότερες σχολές όπου η ΚΝΕ μπήκε σε κοινά πλαίσια, «αποδέχτηκε» να υπάρχει ένα μόνο Συντονιστικό. Στην πράξη, για ακόμα μια φορά ήταν αυτή που έσπασε στα δύο της διαδήλωση: ΚΝΕ-ΑΡΙΣ (περίπου 700) ακολούθησαν ξεχωριστή πορεία, αποκόπηκαν από την υπόλοιπη διαδήλωση και μετά έκαναν ξεχωριστό Συντονιστικό!

Το υπόλοιπο κομμάτι, πάνω από 2.000, συνέχισε μαζί και κατέληξε στο ΠΑΜΑΚ, όπου είχε οριστεί το Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων. Εκεί καλούσαν οι 12 Σύλλογοι που πήραν απόφαση με κοινό πλαίσιο κατάληψης (σχήματα ΑΡΑΣτου ΝΑΡ, ΣΣΠ και α/α χώρου). Δεν κατέληξε, δυστυχώς, με ευθύνη κυρίως των «ηγεμονισμών» των σχημάτωνβ της ΑΡΑΣ, που ήθελαν να επιβάλλουν αυτούσιο το κείμενό τους (χωρίς να έχουν και κανένα σχέδιο δράσης), με αποτέλεσμα την αποχώρηση των υπόλοιπων συλλόγων.

Η ΣΣΠ πάλεψε και σ’ αυτό τον γύρο συνελεύσεων να βρίσκονται μαζί οι δυνάμεις της κατάληψης και του αγώνα, συμμετέχοντας σε κοινά πλαίσια σε Γεωλογικό, Αγγλικό, Χωροτάκτες, ΠΑΜΑΚ και Πολιτικές Επιστήμες, με στόχο να διατηρηθούν και να μαζικοποιηθούν οι καταλήψεις, να γίνουν κέντρα αγώνα, να παραμείνουν οι διαδηλώσεις κάθε Πέμπτη και προφανώς να υπάρξει ένα κοινό Συντονιστικό, που θα ενοποιήσει το φοιτητικό κίνημα και θα βγει στην κοινωνία με Συνέντευξη Τύπου, κοινή αφίσα, κείμενα που θα καλούν σε κοινούς αγώνες για την υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης τους μαθητές, τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Αυτό θα προσπαθήσουμε να κάνουμε και τις επόμενες βδομάδες μπροστά μας, δίνοντας όλες μας τις δυνάμεις.

ΙΩΑΝΝΙΝΑ

Η ΣΣΠ μπήκε με όλες τις δυνάμεις της στις συνελεύσεις, προωθώντας την συνέχιση του αγώνα με πολυήμερες καταλήψεις. Δευτέρα 22/1 και Τρίτη 23/1 πραγματοποιήθηκαν συνελεύσεις σε ΠΤΝ, Ιστορικό, ΠΤΔΕ όπου επικράτησε το πλαίσιο του συντονιστικού Γενικών συνελεύσεων με 5ήμερη κατάληψη. Την Τρίτη 23/1 έγιναν συνελεύσεις σε ΠΤΝ (47), ΠΤΔΕ (31), Φυσικό (40). Αποτέλεσμα ήταν να μαζικοποιηθεί το μπλοκ των φοιτητικών συλλόγων, με πάνω πάνω από 130 φοιτητές. Οι καταλήψεις εξαπλώθηκαν γρήγορα σε άλλες σχολές. Στο Χημικό έγινε συνέλευση την Πέμπτη 25/1, μετά την πορεία, όπου το πλαίσιο κατάληψης πλειοψήφησε (84 ψήφοι). Αντίστοιχα καταλήψεις ψηφίστηκαν σε Ιστορικό και Φυσικό (Παρασκευή 26/1).

Μετά τη συνέλευση του Ιστορικού πραγματοποιήθηκε συντονιστικό ΓΣ. όπου αποφάσισε συνέχιση του αγώνα, πραγματοποίηση συνέντευξης τύπου και εξώστρεφων δράσεων, καθώς και έκδοση δελτίου τύπου. Βασική μας επιδίωξη ήταν η μαζικοποίηση των καταλήψεων, η ουσιαστική λειτουργία των συντονιστικών επιτροπών με τη συμμετοχή φοιτητών. 

Η ΠΚΣ έκανε και πάλι ό,τι μπορούσε για να μπλοκάρει τον αγώνα. Στο ΠΤΔΕ συντάχθηκε με αντιδραστικούς και προσπάθησε ενεργά να σπάσει την κατάληξη, καλώντας «συνέλευση» για να αναιρεθεί η προηγούμενη απόφαση. Σε Χημικό και Φυσικό πρότεινε απλά μονοήμερες «καταλήψεις» ενάντια στο αγωνιστικό πλαίσιο του συντονιστικού. Στο συντονιστικό της Παρασκευής 26/1, οργανωμένα μέλη της ΠΚΣ προσπάθησαν ενεργά να σαμποτάρουν τη διαδικασία, με ειρωνείες και φωνές.

ΠΑΤΡΑ

Την Τρίτη εβδομάδα έγιναν 13 γ.σ. με αυξημένη συμμετοχή και εβδομαδιαίες καταλήψεις. Συνολικά 11 καταλήψεις έχουν γίνει στο Πανεπιστήμιο Πατρών, γίνονται συντονιστικά κατάληψης σε κάποιες σχολές αλλά με μικρή συμμετοχή. Έγινε αντικατάληψη σε Χημικούς Μηχανικούς, Μηχανολόγους, Μηχανικούς Πληροφορικής ΤΕΙ. Στις 25/1, έγινε κοινό συντονιστικό στο τέλος της μαζικής πορείας.

Ως ΣΣΠ συνεχίσαμε την δράση μας με την Επιτροπή Ενάντια στα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια με δράσεις στις σχολές, συμμετείχαμε στη συνέλευση του Βιολογικού σε κοινό πλαίσιο, όπου αποφασίστηκε κατάληψη και στην οποία συμμετέχουμε ενεργά. Συνεχίζουμε με νέες δράσεις στα πανεπιστήμια αλλά και σε σχολεία για τη μαζικοποίηση του αγώνα μας!