ΣΣΠ: Ανακοίνωση για τις Προγραμματικές δηλώσεις Πιερρακάκη

Η διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας έρχεται.

Όλοι στον αγώνα για να διώξουμε την κυβέρνηση των δολοφόνων.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προπαγανδίζει μια «ανάπτυξη» η οποία υποτίθεται έρχεται και θα φέρει λύσεις στα σημερινά προβλήματα. Στην πραγματικότητα ο ελληνικός καπιταλισμός βουλιάζει στην στασιμότητα και την παρακμή. Το ΑΕΠ της χώρας δεν μπορεί να επανέλθει ούτε στα επίπεδα του 2008, οι ξένες επενδύσεις είτε δεν υπάρχουν είτε δεν είναι παραγωγικές, το δημόσιο χρέος έχει εκτοξευτεί στα 400 δισεκατομμύρια. Το «νέο μοντέλο» της κυβέρνησης αποτελεί μια από τις πιο εκφυλισμένες μορφές νεοφιλελευθερισμού, αρπαγής και λεηλασίας με αιχμές την ακρίβεια, τις ιδιωτικοποιήσεις, τον πόλεμο, το κράτος έκτακτης ανάγκης. Η επιβίωση αυτού του σάπιου συστήματος προϋποθέτει την σκλήρυνση των επιθέσεων στην εργατική τάξη και την νεολαία. Μια συνεχόμενη διάλυση των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Στις 8/7/2023 ο νέος υπουργός παιδείας, Κυριάκος Πιερρακάκης, προχώρησε στις προγραμματικές του δηλώσεις σε σχέση με την εκπαίδευση. Κεντρικό σημείο αποτέλεσε η κατάργηση του άρθρου 16 του Συντάγματος, το οποίο διασφαλίζει την δημόσια και δωρεάν παιδεία, απαγορεύοντας την σύσταση ανώτατων σχολών από ιδιώτες. Μέσα από την, γεμάτη με αρχαίους χρησμούς και υποσχέσεις για «ανανεωτικές πράξεις», τοποθέτησή του στην Βουλή, ανακοίνωσε και την αλλαγή του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ θέτοντας νέα εμπόδια για τον διορισμό των εκπαιδευτικών. Το νομοσχέδιο που ετοιμάζεται φέρνει επίσης την «ψηφιοποίηση», την ελεύθερη επιλογή σχολείου και το εθνικό απολυτήριο προχωρώντας ένα βήμα παρακάτω από τους νόμους Κεραμέως που κατέστρεψαν το δημόσιο σχολείο με την ΕΒΕ, την τράπεζα θεμάτων, αξιολογήσεις κ.λπ.

1) Νέος γραπτός διαγωνισμός ΑΣΕΠ[1]

Αντί για μόνιμους και μαζικούς διορισμούς, κάλυψη όλων των κενών θέσεων με βάση το πτυχίο και την προϋπηρεσία, σπάσιμο τμημάτων και 15 μαθητές ανά τάξη κ.ά., οι επιδιώξεις της νεοφιλελεύθερης κυβέρνησης Μητσοτάκη θα οδηγήσουν στην εξόντωση χιλιάδων εκπαιδευτικών μέσα από τις εξετάσεις ΑΣΕΠ και το προσοντολόγιο του ΣΥΡΙΖΑ που στόχο έχουν την σύνδεσή της αξιολόγησης με τη μονιμοποίηση. Όσοι δεν καταφέρουν να πιάσουν τη βάση στις εξετάσεις του ΑΣΕΠ, δεν θα λαμβάνουν καθόλου μόρια των πτυχίων τους, της προϋπηρεσίας και της παιδαγωγικής τους κατάρτισης και δεν θα μπαίνουν καν στους πίνακες για να εργαστούν ως αναπληρωτές. Η μονιμοποίηση των εκπαιδευτικών θα κρίνεται από μια εξέταση ελάχιστων ωρών, μάλιστα εύκολα διαβλητή. Στην εξέταση αυτή ο εκπαιδευτικός θα καλείται να αναπαράγει την μοναδική «αλήθεια» σύμφωνα με τον κάθε εξεταστή και τις υποδείξεις της κυβέρνησης. Όλα αυτά έρχονται με τον μανδύα της «αντικειμενικότητας» θέλοντας να μεταθέσουν την ευθύνη για το μη διορισμό τους στους ίδιους τους εκπαιδευτικούς. Προσπαθούν να μετατρέψουν τους εκπαιδευτικούς σε κυνηγούς υψηλών επιδόσεων και για τους ίδιους και για τα σχολεία τους, με την δια βίου μάθηση που θα κοστίζει χιλιάδες ευρώ για μεταπτυχιακά, διδακτορικά και σεμινάρια και ταυτόχρονα συνεχείς αποκλεισμούς και ανεργία. Εκπαιδευτικοί δηλαδή που θα πρέπει να ψάχνουν για δεύτερες δουλειές και να πληρώνουν εφόρου ζωής, με στόχο μια καλύτερη θέση στο προσοντολόγιο, παραβγαίνοντας τον διπλανό τους για να αποδείξουν την αξία τους στους ά(χ)ριστους της κυβέρνησης. Πάνω στην ανάγκη των εκπαιδευτικών να μπορέσουν να διοριστούν θα ξεφυτρώσει επιπλέον μία αγορά φροντιστηρίων-κέντρων που θα αφορά την προετοιμασία των εξετάσεων ΑΣΕΠ.

Ο νέος υπουργός Παιδείας ανέφερε επίσης, για την επόμενη τετραετία ότι κάθε χρόνο θα έχουμε 4.000 μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών. «Επιστρέφουμε στην κανονικότητα, σταδιακά, ως προς τη στελέχωση των σχολικών μονάδων με προσωπικό αυξανόμενα μόνιμο, με 4 έως 5 χιλιάδες νέες προσλήψεις τον χρόνο». Το σχολικό έτος 2022-2023 έγινανσυνολικά 48.176 προσλήψεις αναπληρωτών στην επικράτεια. Δηλαδή υπάρχουν 48.000 λειτουργικά και οργανικά κενά σταθερά τα τελευταία χρόνια στα σχολεία (αν θεωρήσουμε ότι οι μαθητές ανά τάξη πρέπει να είναι 15 τότε ο αριθμός αυτός σχεδόν διπλασιάζεται). Ακόμη και αν προχωρήσουν στην εφαρμογή αυτών των δεσμεύσεων, θα χρειαστεί περίπου μία 10ετία για να καλυφθούν οι ανάγκες.

2) Άρθρο 16

Ακόμη πιο σημαντική δήλωση του Υπουργού ήταν σε σχέση με το άρθρο 16 του Συντάγματος και της ανάγκης για κατάργησή του, «κάτι που θα φέρει ένα καλύτερο μέλλον για την εκπαίδευση και την ελληνική κοινωνία» σύμφωνα με τον ίδιο. Η κυβέρνηση δεν χάνει ευκαιρία να δηλώνει ότι πρώτιστο καθήκον της είναι η ενίσχυση του δημόσιου πανεπιστημίου. Όμως, ούτε στις προεκλογικές αλλά ούτε και στις προγραμματικές εξαγγελίες της υπάρχει η ελάχιστη δέσμευση για την χρηματοδότηση των πανεπιστημίων, ενίσχυση της μέριμνας, προσλήψεις καθηγητών κ.ά. παρά μόνο χρήματα για «ερευνητικά προγράμματα» αμφιβόλου ποιότητας, την «φύλαξη» και κάθε είδους εργολάβο. Βέβαια, στα χρόνια που πέρασαν, η κυβέρνηση έχει δώσει απτά δείγματα «ενίσχυσης της ποιότητας» των δημόσιων πανεπιστημίων με την ίδρυση της πανεπιστημιακής αστυνομίας, όπου κυριολεκτικά πετάχτηκαν δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στον αέρα.

Με βάση το άρθρο 28 του Συντάγματος υπάρχει η δυνατότητα να αναγνωρίσουν ξένα πανεπιστήμια που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα, με ευθύνη της Εθνικής Αρχής Ανώτατης Εκπαίδευσης. Το άρθρο 28 αποτελεί ένα «παράθυρο» για την κατάργηση του άρθρου 16 και άρα και της δημόσιας και δωρεάν τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Η κυβέρνηση εκθειάζει διαρκώς την «σημασία» που έχει η ίδρυση των ιδιωτικών κολλεγίων – παραρτημάτων ξένων πανεπιστημίων, την «έλλειψη εκσυγχρονισμού» που υπάρχει, την ανάγκη ταύτισης με την «προχωρημένη» Ευρώπη στα θέματα της εκπαίδευσης. Αυτό που ξεχνάει να μας πει βέβαια είναι τα στατιστικά στοιχεία που υπάρχουν σε σχέση με όλα αυτά. Ας μας απαντήσει η κυβέρνηση, γιατί τα ελληνικά πανεπιστήμια με την χρηματοδότηση κάθε χρόνο να μειώνεται, με τις δεκάδες ελλείψεις που υπάρχουν σε καθηγητές, διοικητικό προσωπικό, κ.λπ. βρίσκονται σε τόσο υψηλή θέση στην παγκόσμια κατάταξη. Πιο συγκεκριμένα το ΕΚΠΑ βρίσκεται στην θέση 86 από τα 6000 πανεπιστήμια στην Ευρώπη και στην θέση 252 από τα περίπου 26.000 παγκοσμίως. Ας μας απαντήσει επίσης γιατί στην Ευρώπη της «ιδιωτικής εκπαίδευσης» το 79,7% των φοιτητών φοιτούν σε κρατικά πανεπιστήμια. Η επιμονή τους με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια καμία σχέση δεν έχει προφανώς με την αναβάθμιση και τον εκσυγχρονισμό. Η πραγματική σημασία αυτών των λέξεων είναι άγνωστες για τα «γαλάζια παιδιά» της κυβέρνησης εκ των οποίων οι περισσότεροι έχουν πληρώσει για τα πτυχία που έχουν, αν έχουν. Βασική τους στόχευση είναι το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και η εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης.

Η κατάργηση του άρθρου 16 αποτελεί βασική προϋπόθεση για το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και για την πλήρη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας. Δίπλα στα δημόσια πανεπιστήμια που θα απομείνουν, θα στηθεί μία αγορά της εκπαίδευσης με κολλέγια, κέντρα δια βίου μάθησης, παροχής τίτλων σπουδών κ.ά. Για να διασφαλίσουν μία πελατεία για αυτή την αγορά προχωρούν σε έναν γιγαντιαίο ταξικό αποκλεισμό των νέων από την εκπαίδευση (ΕΒΕ, Pisa, δίδακτρα στα μεταπτυχιακά). Συνεπώς τα δημόσια πανεπιστήμια και σχολεία συνεχώς θα υποβαθμίζονται λόγω της χρόνιας υποχρηματοδότησης-υποστελέχωσης, ενώ τα ιδιωτικά θα κερδοσκοπούν πατώντας πάνω στο δικαίωμα και την ανάγκη των εργαζομένων να σπουδάζουν τα παιδιά τους. Προφανώς αυτό θα γίνεται με άνισους όρους αφού τα μεν συνεχώς θα χάνουν χρήματα, προσωπικό και φοιτητές (ΕΒΕ) ενώ τα ιδιωτικά θα επιχορηγούνται με κρατικό χρήμα για να πηγαίνουν απευθείας στις τσέπες των φίλων της κυβέρνησης. Η πλήρης αποτυχία του «ιδιωτικού» ωστόσο έχει αποδειχθεί περίτρανα με δεκάδες παραδείγματα όπως αυτό του εγκλήματος των Τεμπών και των εκατοντάδων νεκρών στην πανδημία.

Τα πτυχία των δημόσιων πανεπιστημίων θα υποβαθμιστούν αφού πλέον θα είναι ίσης αξίας με τους τίτλους σπουδών που παρέχουν τα ιδιωτικά κολλέγια, στα οποία ο χρόνος φοίτησης είναι πολύ μικρότερος και το πρόγραμμα σπουδών είναι έρμαιο στις ανάγκες του κεφαλαίου. Με την διάλυση τους κατακερματίζεται το επιστημονικό αντικείμενο και αφαιρείται ο ακαδημαϊκός χαρακτήρας της γνώσης, αφού ο φοιτητής ειδικεύεται σε επιμέρους κλάδους του ίδιου επιστημονικού αντικειμένου χωρίς να λάβει σφαιρική γνώση. Οι τίτλοι σπουδών με ελλιπή γνώση που θα παρέχουν τα ιδιωτικά κολλέγια θα είναι ίσα με την τετραετή φοίτηση στα δημόσια πανεπιστήμια. Η κατάργηση του ενιαίου πτυχίου οδηγεί αναπόφευκτα στην διάλυση των ενιαίων επαγγελματικών δικαιωμάτων πράγμα που σημαίνει ότι όλοι οι απόφοιτοι θα πρέπει να μπαίνουν σε ένα ατελείωτο κυνήγι σεμιναρίων, προσόντων και διδακτικών μονάδων για να μπορέσουν να εξασφαλίσουν μία αξιοπρεπή θέση εργασίας.Η διδασκαλία και η επιστημονική έρευνα μετατρέπονται σε εμπορεύματα. Η επιστήμη και η εκπαίδευση υποτάσσονται πλήρως στην χρεοκοπία του ελληνικού καπιταλισμού, αφού πλέον το πανεπιστήμιο αναλαμβάνει το ρόλο της παραγωγής φτηνής και ειδικευμένης εργατικής δύναμης για την αστική τάξη. Συνεπώς, εντείνεται ο ταξικός αποκλεισμός, με την πληρωμή συγγραμμάτων, την επιβολή διδάκτρων και την επαγγελματική επανακατάρτιση στα κέντρα δια βίου εκπαίδευσης. Δωρεάν θα είναι μόνο η εκπαίδευση μέχρι και το τέλος του Γυμνασίου. Με άλλα λόγια, για το δημόσιο Λύκειο και για τα Πανεπιστήμια θα μπορούν να ισχύουν τα δίδακτρα ή τέλη εγγραφής.

3) Ψηφιοποίηση, αναβάθμιση σχολικών κτηρίων

O Υπουργός Παιδείας αναφέρθηκε σε ένα νέο εθνικό πρόγραμμα αναβάθμισης των σχολικών κτηρίων της χώρας για την επόμενη τετραετία, στην ψηφιοποίηση όλου του εκπαιδευτικού περιεχομένου από το Δημοτικό μέχρι και το Λύκειο και στην επέκταση του ολοήμερου μέχρι τις 5.30 μ.μ. στα σχολεία. Εδώ και τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας οι χιλιάδες ελλείψεις στις υλικοτεχνικές υποδομές των σχολείων και πανεπιστημίων έμειναν άλυτες δημιουργώντας τεράστια προβλήματα στην λειτουργία τους. Τώρα ο Κ. Πιερρακάκης με άνεση μιλάει για αναβάθμιση των σχολικών κτηρίων κάτι που δημιουργεί της εξής ερώτηση: Γιατί μέσα σε αυτά τα χρόνια κανένα πρόβλημα δεν λύθηκε και καμία υποδομή δεν δημιουργήθηκε; Η απάντηση προφανώς είναι πολύ απλή : Η κυβέρνηση δεν έχει κανέναν στόχο για αναβάθμιση των σχολείων όπως φάνηκε περίτρανα κατά την προηγούμενη διακυβέρνηση. Αν είχαν σκοπό να αναβαθμίσουν το έργο των σχολείων, δεν θα προχωρούσαν στην ψηφιοποίηση του εκπαιδευτικού περιεχόμενου, δηλαδή στην κατάργηση των βιβλίων. Πρόσβαση θα έχουν μόνο όσοι μαθητές έχουν την οικονομική δυνατότητα να τα αγοράσουν. Ακόμα μαθητές που δεν έχουν ηλεκτρονικά μέσα αυτόματα αποκλείονται από την εκπαίδευση. Επιπλέον καταργείται ένα σημαντικό εργαλείο της εκπαίδευσης – το βιβλίο. Σε συνδυασμό με το «πολλαπλό βιβλίο» που είχαν ανακοινώσει σε προηγούμενα νομοσχέδια, η γνώση που παρείχαν τα σχολεία πλέον μετατρέπεται σε πληροφορία.

Η επέκταση του ολοήμερου μέχρι τις 5.30 μ.μ. στα σχολεία θα γίνει με τα τεράστια κενά εκπαιδευτικών οι οποίοι θα δουλεύουν παραπάνω ώρες αφού δεν πραγματοποιούνται νέες προσλήψεις. Θέλουν τους καθηγητές με υπερωρίες στα σχολεία να φροντίζουν τα παιδιά των οποίων οι γονείς θα αναγκάζονται να δουλεύουν 18 ώρες την ημέρα, κατά από άθλιες συνθήκες, χωρίς δικαιώματα και άδειες όπως επιβάλει ο νόμος Χατζηδάκη.

4) Ελεύθερη επιλογή σχολείου

Το μέτρο αυτό αποτελεί ένα από τα πιο επικίνδυνα που θα φέρει την διάλυση των δημόσιων σχολείων. Στην πραγματικότητα δεν μιλάμε για επιλογή σχολείου από τους γονείς και τους μαθητές, αλλά επιλογή μαθητών από τα σχολεία. Ήδη τα ιδιωτικά σχολεία, με την ανοχή του Υπουργείου, έχουν την δυνατότητα να αρνούνται να εγγράψουν μαθητές με χαμηλές επιδόσεις ακόμη και να τους διαγράφουν. Το ίδιο πρόκειται να γίνει και στα δημόσια σχολεία αν εφαρμοστεί αυτό το μέτρο. Τα παιδιά των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων που αδυνατούν να κάνουν φροντιστήρια θα αποκλείονται, μέσα από εξετάσεις, από τα «καλά» σχολεία και θα αναγκάζονται να πηγαίνουν στα υποβαθμισμένα τα οποία προφανώς θα έχουν και λιγότερη χρηματοδότηση.

Με αυτό τον τρόπο θα δημιουργηθούν σχολεία δύο ταχυτήτων. Από την μία, θα είναι τα ιδιωτικά σχολεία (με αυξημένα πλέον δίδακτρα) μαζί με μία ομάδα δημόσιων σχολείων σε προνομιούχες περιοχές που θα έχουν υψηλή ζήτηση και θα επιλέγουν μαθητές με πελατειακές μεθοδεύσεις. Στην δεύτερη ταχύτητα θα είναι τα υπόλοιπα δημόσια σχολεία, εντελώς εξαθλιωμένα από την έλλειψη χρηματοδότησης, που είτε θα κλείσουν, είτε θα λειτουργούν ως φαντάσματα. Όπως μας δίδαξε και το βρετανικό παράδειγμα, όπου αυτό το μοντέλο εφαρμόστηκε, οι συνέπειες για την κοινωνία θα είναι οδυνηρές. Οι ανισότητες θα γιγαντωθούν και τα παιδιά των εργαζόμενων δεν θα υποχρεώνονται να επιλέγουν την ιδιωτική εκπαίδευση μόνο σε μεταλυκειακό επίπεδο (όπως συμβαίνει σήμερα μετά την καθιέρωση της ΕΒΕ) αλλά από την Πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Όποιο παιδί δεν μπορεί να μετακινηθεί από τον τόπο κατοικίας του για να πάει στον υποβαθμισμένο σχολείο που το στείλανε θα αποκλείεται. Όποιο παιδί δεν έχει «καλή διαγωγή» ή ίσως και προσπαθεί να συνδικαλιστεί θα αποκλείεται επίσης.

5) Εθνικό απολυτήριο.

Για την απόκτηση του Εθνικού Απολυτηρίου θα τεθεί, ως προϋπόθεση, εκτός από την επιτυχή ολοκλήρωση των τριών τάξεων του Λυκείου, η κατοχή ενός αναγνωρισμένου Πιστοποιητικού Γλωσσομάθειας. Οι μαθητές «εφόσον το επιθυμούν» μπορούν να το αποκτήσουν δωρεάν μέσω του Κρατικού Πιστοποιητικού Γλωσσομάθειας. Ο γενικός μέσος όρος του Εθνικού Απολυτηρίου θα προκύπτει από τις επιδόσεις των μαθητών στις τρεις τάξεις του Λυκείου με ειδικό συντελεστή ανά τάξη. Στόχος τους είναι ο βαθμός του Εθνικού Απολυτηρίου να λαμβάνεται υπόψη , κατά ένα ποσοστό, για την εισαγωγή των υποψηφίων στα ΑΕΙ. Η αιτιολόγηση του εθνικού απολυτηρίου από το ΥΠΑΙΘ ήταν πως το λύκειο έχει μετατραπεί σε ένα εξεταστικό κέντρο μέσα στο οποίο οι μαθητές δεν λαμβάνουν σφαιρικές και απαραίτητες γνώσεις αλλά επικεντρώνονται στα 4 μαθήματα των πανελλαδικών. Το εθνικό απολυτήριο σύμφωνα με τους νεοφιλελεύθερους θα ενισχύσει τις γνώσεις των μαθητών προετοιμάζοντάς τους με ένα πιο σφαιρικό τρόπο για το μέλλον. Αυτοί που μετατρέπουν το λύκειο και συνολικά την δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε ένα εξεταστικό κέντρο μέσω της τράπεζας θεμάτων, της ΕΒΕ, της τεράστιας ύλης των πανελληνίων, της έλλειψης καθηγητών στα σχολεία, μιλάνε τώρα για την «κατάντια» του δημόσιου σχολείου και εμφανίζονται ως υπερασπιστές της σφαιρικής γνώσης και εκπαίδευσης. Στην πραγματικότητα το εθνικό απολυτήριο αποτελεί στην ουσία γενίκευση της εξέτασης των πανελληνίων για όλες τις τάξεις του λυκείου. Είναι ένα μέσο ταξικού αποκλεισμού από την εκπαίδευση για όσους δεν μπορούν να πηγαίνουν φροντιστήρια από την Α’ λυκείου καθώς και ένα ξεκαθάρισμα του μαθητικού πληθυσμού με στόχο τη μείωση του αριθμού εκείνων που σπουδάζουν σε κάποιο δημόσιο πανεπιστήμιο.

Αγώνας διαρκείας για να τους σταματήσουμε

Η κυβέρνηση με την νίκη της στις εκλογές ετοιμάζει μια ολομέτωπη επίθεση απέναντι στην εκπαίδευση. Θέλει να εφαρμόσει ότι δεν μπόρεσε από τα νεοφιλελεύθερα σχέδιά της για την μετατροπή της παιδείας σε ένα εμπόρευμα για λίγους και «άριστους». Έχει την αυταπάτη ότι είναι ασταμάτητη και κανείς δεν μπορεί να βάλει φρένο στα σχέδιά της. Μόνο που η ιστορία πάντα έχει και την άλλη πλευρά. Εκείνη των εκπαιδευτικών που το 1998 συγκρούονταν έξω από τα εξεταστικά κέντρα του ΑΣΕΠ, του φοιτητικού κινήματος του 2006-07 που έβαλε φρένο στα σχέδια της κυβέρνησης για την αναθεώρηση του Άρθρου 16, του αγώνα το 2019 ενάντια στο προσοντολόγιο του ΣΥΡΙΖΑ, του αγώνα των φοιτητών ενάντια στην πανεπιστημιακή αστυνομία και πολλούς άλλους ακόμα, νικηφόρους και μη, αγώνες που άφησαν μια παρακαταθήκη για το φοιτητικό και εργατικό κίνημα. Τέτοιοι αγώνες και πολλοί άλλοι είναι που έχουν κάνει δεκάδες αντεκπαιδευτικούς νόμους κουρελόχαρτα και έστειλαν στον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας υπουργούς που προσπάθησαν να μας πάρουν το δικαίωμα στην δημόσια και δωρεάν παιδεία.

Η νεολαία και οι εργαζόμενοι πρέπει να ξαναπιάσουν το νήμα των αγώνων, να προχωρήσουν σε ανυποχώρητους αγώνες που θα βάλουν τέλος στις επιθέσεις τους. Να υπερασπιστούμε τις κατακτήσεις στην Δημόσια Δωρεάν Παιδεία, στην δουλειά με δικαιώματα. Να μην επιτρέψουμε να καταργήσουν τα κοινωνικά μας δικαιώματα, να ζήσουμε στην φτώχεια και την ανέχεια. Μαθητές, φοιτητές, εκπαιδευτικοί, μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους και τα σωματεία μας να οργανώσουμε έναν αγώνα διαρκείας απέναντι σε αυτές τις επιθέσεις, να ξηλώσουμε τους αντεργατικούς και αντεκπαιδευτικούς νόμους, τους μαύρους προϋπολογισμούς τους και την εγκληματική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Με το σχέδιο και το πρόγραμμα της ΣΣΠ, της Αντεπίθεσης των Εκπαιδευτικών και της ΟΚΔΕ, μακριά από τις προδοτικές και αναποτελεσματικές πολιτικές των ρεφορμιστών, μπορούμε να νικήσουμε.

[1]Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού. Διενεργείται γραπτός διαγωνισμός από την υπηρεσία και όσοι περάσουν την βάση έχουν το δικαίωμα να καταθέσουν στην συνέχεια τα χαρτιά τους για διορισμό.