Εκλογές συλλόγου εστιακών φοιτητών πανεπιστήμιου Ιωαννίνων: μήνυμα αγώνα απέναντι στις αντιεκπαιδευτικές επιθέσεις Κεραμέως

Στις 9/12 πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές του Συλλόγου Εστιακών Φοιτητών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων (ΣΕΦΠΙ), οι πρώτες φοιτητικές εκλογές μετά την έναρξη της πανδημίας. Το Ενωτικό Ψηφοδέλτιο, όπου συμμετέχει η ΣΣΠ και ανένταχτοι φοιτητές, απέσπασε ποσοστό 76% (69% το 2019) και 146 (159-2019) ψήφους, κερδίζοντας 7 από τις 9 έδρες του ΔΣ. Αυτό αποτελεί το υψηλότερο ποσοστό του Ενωτικού στην ιστορία της λειτουργίας του συλλόγου. Στον αντίποδα, η ΠΚΣ-ΚΝΕ υπέστη μεγάλη πτώση, χάνοντας 1 έδρα (2-2019), λαμβάνοντας ποσοστό 15,7 % (22,6% το 2019) και 30 (52-2019) ψήφους. Τα ΕΑΑΚ (νΚΑ) συνέχισαν σε «χαμηλές πτήσεις», παραμένοντας στις 14 (15-2019) ψήφους (1 έδρα).

Η μικρή πτώση της συμμετοχής σε απόλυτα νούμερα (239 το 2019, 199 το 2020) δεν οφείλεται στην απογοήτευση των φοιτητών ή στην αδράνεια του συλλόγου, αλλά σε αντικειμενικούς παράγοντες: πραγματοποιήθηκαν μετά από μια παρατεταμένη περίοδο λοκντάουν, όπου πολλοί φοιτητές απουσίαζαν στις πόλεις τους και μέσα στο 4^ο κύμα της πανδημίας. Επιπρόσθετα, σημαντικός αριθμός δωματίων δεν έχει δοθεί ακόμα σε νέους δικαιούχους, λόγω υπολειτουργίας της Φοιτητικής Μέριμνας, με αποτέλεσμα να παραμένουν προς το παρόν άδεια. Στην πραγματικότητα, η αποχή ως ποσοστό των διαμενόντων φοιτητών, ήταν μικρότερη από τις προηγούμενες χρονιές. Επιπλέον, όσοι α΄ ετείς και β΄ ετείς φοιτητές παρέλαβαν φέτος για 1η φορά δωμάτιο, συμμετείχαν μαζικά στις εκλογές (περίπου 40% των ψηφισάντων), γεγονός που δείχνει σημαντικές προοπτικές για τη συνέχεια της δυναμικής λειτουργίας του συλλόγου τα επόμενα χρόνια.

Tα αποτέλεσμα και η ενίσχυση του Ενωτικού δεν ήταν τυχαία. Ο ΣΕΦΠΙ, παρά τις δυσκολίες, τις χουντο-απαγορεύσεις, τις δεκάδες αντιεκπαιδευτικές επιθέσεις με τους νόμους Κεραμέως, το κλίμα τρομοκρατίας από πλευράς της κυβέρνησης, ακολουθώντας την πολιτική του Ενωτικού, συνέχισε την λειτουργία του καθ’ όλη τη διάρκεια της πανδημίας και της καραντίνας, με συχνές Γενικές Συνελεύσεις (και όχι από ΤηλεΔΣ όπου αναλώνονταν ΠΚΣ και ΕΑΑΚ) και μαχητικά μέσα πάλης (πορείες, καταλήψεις, αποκλεισμοί κ.ο.κ.), καταφέρνοντας σημαντικές νίκες: Αποτρέψαμε την εκκένωση των εστιών, δίνοντας ένα πρώτο χαστούκι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αποτρέψαμε την προσπάθεια των πρυτανικών αρχών να τρομοκρατήσουν τους φοιτητές, με ραβασάκια που στείλανε σε πτυχιούχους, ώστε να πληρώσουν 45 ευρώ για τη διαμονή τους. Καταφέραμε την κατάργηση του διαγωνισμού φτώχειας για τους φοιτητές που διαμένουν στην εστία και το δικαίωμα υπογραφής συμβολαίου από τους καταληψίες. Μετά την καταγραφή των άδειων δωματίων που πραγματοποιήσαμε, δόθηκαν 100 επιπλέον θέσεις σε φοιτητές. Επιπλέον για πρώτη φορά εδώ και πολλά χρόνια τα αποτελέσματα των α΄ ετών βγήκαν στα μέσα Νοέμβρη.

Όμως η δράση του συλλόγου δεν έμεινε μόνο εκεί. Η σύνδεση των άμεσων προβλημάτων των εστιακών με τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές της ΝΔ και των προηγούμενων κυβερνήσεων, έφερε τον ΣΕΦΠΙ στην πρωτοπορία των αγώνων και σε άλλα μέτωπα. Σημαντικές στιγμές αυτής της συμβολής ήταν η ανυποχώρητη στάση ενάντια στην χουντο-απαγόρευση της 17^ης Νοέμβρη το 2020, που αποτέλεσε αρχή ενός γενικότερου κινήματος ενάντια στην καταστολή (με αποκορύφωμα της κινητοποιήσεις στη Νέα Σμύρνη). Ακόμα, η κινητοποίηση ενάντια στις απολύσεις εργαζομένων στη λέσχη της Δόμπολης, πετυχαίνοντας την αναίρεσή τους και η λήψη όλων των απαραίτητων υγειονομικών μέτρων για τη λειτουργία του ιδρύματος εν μέσω πανδημίας (διαγνωστικά τεστ, μέτρα ατομικής προστασίας, μέριμνα για όσους νοσούν). Επίσης ο ΣΕΦΠΙ συνέβαλε στην έκφραση των κινητοποιήσεων ενάντια στον Νόμο Κεραμέως, οργανώνοντας στην πόλη τις πρώτες μεγάλες κινητοποιήσεις στις 28/1 και 4/2 το 2021, αλλά και ένα βοηθώντας να γίνει ένα από τα ελάχιστα συντονιστικά γενικών συνελεύσεων πανελλαδικά (όπου επικρατούσαν οι «συσκέψεις ΔΣ»).

Το σημαντικότερο, όμως, είναι η ενότητα απέναντι στις επιθέσεις της κυβέρνησης. Συγκρουστήκαμε έντονα με τη λογική του «τίποτα δεν αλλάζει με τους αγώνες» και του «δεν μπορούμε να αντισταθούμε στις αντιεκπαιδευτικές επιθέσεις». Καλλιεργήσαμε, όσο μπορέσαμε, τις αρχές της εργατικής δημοκρατίας, της αλληλεγγύης, της συνεργασίας και αλληλοβοήθειας μεταξύ των εστιακών φοιτητών, τη λογική της οργανωμένης ζωής και πάλης. Κρατήσαμε ζωντανές τις παραδόσεις του φοιτητικού και εργατικού κινήματος, μέσα σε μία περίοδο γενικότερης αδράνειας των συλλόγων εν μέσω πανδημίας, διασπαστικών λογικών στο εσωτερικό τους ή της επίθεσης που δέχονται από την παρέμβαση του κράτους.

Οι δυνάμεις της ΠΚΣ και των ΕΑΑΚ, όχι μόνο δεν συνέβαλαν στο ελάχιστο στην οργάνωση αυτού του αγώνα, αλλά αποτέλεσαν ανάχωμα και εμπόδιο απέναντι στις κινητοποιήσεις του συλλόγου, προσπαθώντας να διασπάσουν την ενότητα και την αγωνιστικότητα των φοιτητών, με κάθε τρόπο. Η ΠΚΣ καλούσε διασπαστικές κινητοποιήσεις αποφασισμένες από τα ΔΣ που ελέγχει. Τα ΕΑΑΚ εμφανίζονταν στις διαδικασίες του συλλόγου μόνο για να συκοφαντήσουν και να λασπολογήσουν το Ενωτικό και τους αγωνιστές της ΣΣΠ.

Δεν πρέπει όμως να εφησυχάσουμε. Μπροστά μας ξεδιπλώνεται μία πολύ μαύρη περίοδος που προμηνύει νέες επιθέσεις στις κατακτήσεις και τα δικαιώματα μας. Η οικονομική κρίση καλπάζει, το 4^ο κύμα της πανδημίας συνεχίζεται προσθέτοντας νέους νεκρούς και, ταυτόχρονα, η ακρίβεια στα είδη πρώτη ανάγκη φέρνει νέους γύρους φτώχειας και εξαθλίωσης. Όσο αφορά τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, η επικίνδυνη κυβέρνηση της ΝΔ ετοιμάζεται να ολοκληρώσει τον στραγγαλισμό της, με έναν νέο Νόμο-Πλαίσιο, που φέρνει: Διάλυση των πτυχίων, κατάργηση των τμημάτων και συγχώνευση τους σε σχολές, περαιτέρω μείωση της χρηματοδότησης, συμβούλια διοίκησης – μάνατζερ στα πανεπιστήμια, παγίωση της τηλεκπαίδευσης – και όλα αυτά με τελικό σκοπό την επιβολή διδάκτρων και τη λειτουργία των ιδρυμάτων με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. Στο τέλος θα σπουδάζουν μόνο αυτοί που θα έχουν «άριστες» τσέπες, ενώ χιλιάδες νέοι να πεταχτούν εκτός εκπαίδευσης (όπως φέτος με την ΕΒΕ).

Η ΣΣΠ παλεύει και στους εστιακούς φοιτητές και παντού, μέσα από ένα πρόγραμμα αγώνων που βασίζεται στην αυτοοργάνωση, την ενότητα στη δράση, την υιοθέτηση των πιο μαχητικών μορφών πάλης. Για το ζωντάνεμα και την επαναλειτουργία των φοιτητικών συλλόγων προς μια αγωνιστική και μαχητική κατεύθυνση. Σύλλογοι εργαλεία για την οργάνωση αγώνων, ώστε να υπερασπιστούμε την δημόσια δωρεάν παιδεία, τα δημοκρατικά και εργασιακά μας δικαιώματα. Η νεολαία και οι εργαζόμενοι πρέπει να συνεχίσουμε την πάλη μας ενάντια στις άθλιες και επικίνδυνες πολιτικές της κυβέρνησης Μητσοτάκης και των υπόλοιπων μνημονιακών. Να προετοιμαστούμε για έναν αγώνα διαρκείας απέναντι στον νέο Νόμο Πλαίσιο που στοχεύει να τσακίσει κάθε δικαιώματα κατακτήθηκαν με ανυποχώρητους αγώνες και θυσίες των φοιτητών στο Πολυτεχνείο και την Μεταπολίτευση.