Η άποψή μας: Το Σχέδιο Μέρκελ-Μακρόν θα σώσει την ΕΕ;
Σχέδιο Μέρκελ-Μακρόν: Θα σώσει την ΕΕ;
–
Από την στήλη “Η άποψή μας” της Εργατικής Πάλης Ιουνίου
–
Η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντε Λάιεν, την Τετάρτη 27 Μαΐου, παρουσίασε το σχέδιο για την αντιμετώπιση της τεράστιας οικονομικής και κοινωνικής ύφεσης που απειλεί και ήδη πλήττει τις χώρες – μέλη της ΕΕ, λόγω της επιδείνωσης της κρίσης στην οποία επέδρασε καταλυτικά ο κορωνοϊός. Το συνολικό πακέτο, υπό τον τίτλο «Next Generation EU», προβλέπει τη διάθεση 750 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 500 θα είναι επιχορηγήσεις και τα 250 δάνεια. Αν συνυπολογίσουμε τα προγράμματα (SURE κ.α.) ύψους 540 δισ. ευρώ που ανακοινώθηκαν στις 9 Απριλίου, η ΕΕ ρίχνει στο τραπέζι έκτακτη στήριξη 1,29 τρισ. ευρώ, ποσό που εξακολουθεί να υπολείπεται σημαντικά των ανάλογων προγραμμάτων ΗΠΑ και Ιαπωνίας. Η πρόταση της Κομισιόν (σχέδιο της ντε Λάιεν) βασίζεται σε προηγούμενη συμφωνία Μέρκελ-Μακρόν, η οποία έσπευσε να καθησυχάσει τις αντιδράσεις που είχε προκαλέσει το σχέδιό τους τις 9 Απριλίου.
Διαλυτικοί κίνδυνοι
Τα μέτρα που ανακοίνωσε η Κομισιόν τον Απρίλη της τάξης των 540 δισ. ευρώ, που θα διανέμονταν στις χώρες-μέλη με βάση την «πεπατημένη» των ευρωπαϊκών πολιτικών, δεν ήταν μόνο «ασπιρίνες» και υπολείπονταν σε τεράστιο βαθμό από τα ανάλογα των ΗΠΑ και Ιαπωνίας, αλλά ήταν και απολύτως ξεπερασμένα από το μέγεθος της κρίσης και πολύ περισσότερο από τη δυναμική της. Η επιμονή σε αυτά τα μέτρα-ασπιρίνες θα οδηγούσε σε μεγάλες οικονομικές και πολιτικές περιπέτειες, όπου το σενάριο της κατάρρευσης της ΕΕ –λίγο μετά τη δοκιμασία του Brexit– δεν μπορούσε πλέον να αποκλείεται. Με αυτά τα μέτρα είναι βέβαιο ότι Ιταλία, Ισπανία κ.ά., οδηγούνταν σε χρεοκοπία και επιπλέον οι φωνές για αποχώρηση ακούγονταν πιο δυνατά και από τις χήνες του Καπιτωλίου. Όμως και πολλοί όμιλοι-κολοσσοί όπως η Λουφτχάνσα, Ντόιτσεμπανκ, Ρενώ, Αιρμπάς κ.λπ., μπήκαν και παραμένουν σε αγωνία επιβίωσης παρά τα σημαντικά πακέτα στήριξης πολλών δισ. ευρώ με τα οποία επιχορηγήθηκαν από τις κυβερνήσεις των χωρών τους.
Μπροστά σ’ αυτούς τους κινδύνους η Μέρκελ-Γερμανία έκανε στροφή και στα τέλη Μάη μαζί με τον Μακρόν κατέληξαν στο νέο σχέδιο των 750 δισ. ευρώ (λέγεται ότι θα προστεθούν και άλλα 600 δις. από την ΕΚΤ), προκειμένου να σωθεί το «καράβι». Βέβαια αυτά τα ποσά, οφείλουμε να πούμε προκαταβολικά θα συνοδεύονται και από μέτρα όπως: δανεισμός με ελκυστικούς όρους, κοινωνικές και οικονομικές «μεταρρυθμίσεις» που αποτελούν τη σημαία του νεοφιλελευθερισμού (ιδιωτικοποιήσεις, προώθηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, μείωση των συντάξεων και αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 75 χρόνια)! Οι χώρες που κυρίως θα ωφεληθούν, σύμφωνα με τα (όχι επίσημα και όχι επιβεβαιωμένα) στοιχεία που έχουν διαρρεύσει είναι η Ιταλία (172,7 δισ.), η Ισπανία (140,4 δισ.) και η Πολωνία (63,8 δισ.). Στους ωφελημένους θα είναι και η Ελλάδα, επειδή θα έχει σημαντικές απώλειες λόγω τουρισμού!
Πανηγυρίζουν οι «Μένουμε Ευρώπη»
Από αυτά τα ποσά στην ελληνική πλευρά πέφτουν, συνολικά 32 δισ. Ευρώ ( 22,5 δισ. σε επιχορηγήσεις και 9,4 δισ. σε δάνεια). Αρκετό χρήμα, περίπου το 1/6 του ΑΕΠ και σε κάθε περίπτωση μεγάλο για ένα νέο φαγοπότι από την πολιτική ελίτ. Πρώτη, η παρέα του Μητσοτάκη άρχισε τους πανηγυρισμούς για να ακολουθήσουν τα αργυρώνητα ΜΜΕξαπάτησης, οι Συριζαίοι (ο Τσακαλώτος τρελάθηκε από χαρά!) και όλοι οι ευρωλιγούρηδες τύπου Ηλ. Κανέλλη που ξέσπασε σε αλαλαγμούς χαράς δηλώνοντας «ευτυχώς μείναμε Ευρώπη!». Αν και ο αντιπρόεδρός της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόβσκις, θύμισε ότι η Ελλάδα, είναι σε καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας μέχρι το 2060 (προβλέπεται από το 4ο Μνημόνιο), ότι η ΕΕ δεν μοιράζει χρήματα και ότι θα χρειαστούν δρακόντεια μέτρα, αυτοί συνεχίζουν τους πανηγυρισμούς. Πανηγυρίζουν γιατί γνωρίζουν ότι άλλοι, οι εργαζόμενου και τα φτωχά λαϊκά στρώματα, θα υποστούν τα σκληρά μέτρα, αυτοί μονάχα θα επωφεληθούν.
Βέβαια, όλα αυτά τα ποσά δεν έχουν ακόμη εγκριθεί, μια και η περίφημη ομάδα των τεσσάρων (Ολλανδία, Αυστρία, Σουηδία, Φιλανδία) δεν συμφωνεί και μάλλον θα προσπαθήσει να τα μειώσει ή τουλάχιστον να μη μεγαλώσουν και άλλο και σε κάθε περίπτωση να συνοδεύονται από σκληρά μνημόνια! Επιπλέον, υπάρχει μια χρονοβόρα διαδικασία έγκρισης και το πιο αισιόδοξο σενάριο υλοποίησης του προγράμματος προβλέπεται να αρχίσει από 1//1/2021! Άλλωστε οι Μέρκελ και ντερ Λάιεν δήλωσαν ότι το σχέδιο που ανακοινώθηκε δεν είναι η τελική λύση αλλά η βάση εκκίνησης της διαπραγμάτευσης, δήλωση που έχει πολλές ερμηνείες.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη υπολογίζει ότι θα είναι αυτή που θα διαχειριστεί την πρόσβαση στο μεγάλο ποσό των 32 δισ. ευρώ, (και κυρίως τις επιχορηγήσεις των 22,5 δισ ευρώ) και επομένως θα είναι οι δικοί τους άνθρωποι που θα ωφεληθούν. Για τον ίδιο λόγο πανηγυρίζουν και οι Συριζαίοι μια και είναι σίγουρο ότι κάποια ποσά θα «περισσέψουν» και γι’ αυτούς, όπως και για το ΚΙΝ.ΑΛ. και τη συμμορία των «Μένουμε Ευρώπη». Αυτό ενδιαφέρει όλους αυτούς τους μνημονιακούς και όχι τα νέα δρακόντεια μέτρα που θα επιβαρύνουν τον ελληνικό λαό.
Οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα και η νεολαία δεν πρέπει να ξεγελαστούν από τους πανηγυρισμούς όλων αυτών των μνημονιακών και ευρωλιγούρηδων. Αντίθετα πρέπει να προετοιμαστούν για πολύ σκληρούς αγώνες για να αποτρέψουν τα νέα δρακόντεια μέτρα, τα νέα μνημόνια. Ο αγώνας που θα χρειαστεί να δώσουμε θα είναι πολύ σκληρότερος από τους προηγούμενους, γιατί η κυβέρνηση έχει περάσει πάρα πολλά αντεργατικά μέτρα και έχει ενισχύσει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς με πρόσχημα τον κορονοϊό. Κανένας εφησυχασμός και καμιά αυταπάτη για την σκληρότητα των αντεργατικών μέτρων που θα παρθούν. Το φθινόπωρο θα φανεί –όχι πλήρως– το μέγεθος της οικονομικής κρίσης και κατά συνέπεια το μέγεθος και η σκληρότητα των μέτρων.
Παρά την καραντίνα που μας έχουν βάλει, η αντίσταση των εργαζομένων και οι κινητοποιήσεις κινούνται σε ικανοποιητικό βαθμό. Είναι βέβαιο ότι δεν αρκούν, αλλά δείχνουν μια τάση που υπάρχει στην ελληνικοί κοινωνία. Όλοι όσοι είμαστε με τους εργαζόμενους και τη νεολαία πρέπει να ενισχύσουμε αυτή την τάση με όλα τα μέσα, γιατί διαφορετικά το μέλλον θα είναι εξαιρετικά ζοφερό. Η ΟΚΔΕ θα δώσει όλες τις δυνάμεις της στην υποστήριξη και ενίσχυση όλων των αγώνων και κινητοποιήσεων των εργαζομένων και της νεολαίας για να ματαιωθούν οι αντεργατικές πολιτικές της κυβέρνησης και των άλλων μνημονιακών δυνάμεων.
